Στη Βενεζουέλα βρέθηκε πρόσφατα, ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης, μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ, εκπροσωπώντας το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ), σε διεθνή συνάντηση αλληλεγγύης, και μας μεταφέρει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία.

- Ποια ήταν η αφορμή της επίσκεψης, ποιος τη διοργάνωσε και ποιοι άλλοι συμμετείχαν;

-- Για δεύτερη χρονιά διοργανώθηκε φέτος στο Καράκας της Βενεζουέλας Διεθνής Συνάντηση αλληλεγγύης με την «Μπολιβαριανή Επανάσταση», τις ίδιες ημερομηνίες με το πραξικόπημα που επιχειρήθηκε και πέτυχε για 48 ώρες τον Απρίλη του 2002. Ηταν τότε, όταν μερίδα αξιωματικών από κοινού με την ντόπια ολιγαρχία, τους βιομηχάνους, αλλά και σε αγαστή συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και πρεσβείες αρκετών ευρωπαϊκών και γειτονικών χωρών, είχε απαγάγει τον Πρόεδρο της χώρας Ούγκο Τσάβες, εγκαθιδρύοντας μια χούντα με «πρωθυπουργό» τον πρόεδρο του συνδέσμου των βιομηχάνων, καταργώντας μέσα σε μια μέρα το Σύνταγμα, τη Βουλή, το Υπουργικό Συμβούλιο, και επιδιώκοντας, μεταξύ άλλων, τον άμεσο έλεγχο στην εταιρία πετρελαίων, στρατηγικής σημασίας βιομηχανία για τη χώρα και διεθνώς.

Η Διεθνής Συνάντηση διοργανώθηκε από πλατιά επιτροπή φορέων της χώρας που υποστηρίζουν την «Μπολιβαριανή επαναστατική διαδικασία», κόμματα και φορείς του λαϊκού κινήματος, όπου και συμμετείχαν πάνω από 250 ξένοι αντιπρόσωποι από τη Λατινική Αμερική, αλλά και την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Διάχυτη ήταν η διεθνιστική και αντιιμπεριαλιστική αλληλεγγύη που μετέφεραν οι καλεσμένοι από το εξωτερικό. Εξίσου θερμή υπήρξε η υποδοχή από τους απλούς Βενεζολάνους, τους μαζικούς φορείς, την κυβέρνηση και τους νέους λαϊκούς θεσμούς της.

-- Τι περιείχε το πρόγραμμα; Και ποια θέματα ξεχώρισαν;

-- Στις 13 Απρίλη, έγινε μια συμβολική αλλά μαζικότατη συγκέντρωση 200.000 του λαού μπροστά στο προεδρικό μέγαρο του «Μιραφλόρες», σαν αυτή που είχε πραγματοποιηθεί πριν 2 χρόνια, όταν ο λαός της Βενεζουέλας, με τη λαϊκή του κινητοποίηση ουσιαστικά ανέτρεψε τους πραξικοπηματίες και ανακατέλαβε τα κτίρια, διώχνοντας τους χουντικούς και απαιτώντας την επιστροφή του νόμιμα εκλεγμένου Προέδρου. Απέδειξαν έτσι ότι ο λαός όταν κινητοποιείται μπορεί να περιφρουρήσει τις κατακτήσεις του και να επιβάλει τη θέλησή του κόντρα στην ξένη και ντόπια αντίδραση.

Είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε γειτονιές και τόπους δουλιάς του Καράκας, να δούμε πώς ζούνε οι απλοί άνθρωποι, τι λένε για την κυβέρνηση και τα τεκταινόμενα στη χώρα τους. Επισκεφτήκαμε καινούρια Κέντρα Υγείας που είναι ουσιαστικά μικρά νοσοκομεία, όπου παρέχονται οι υπηρεσίες εντελώς δωρεάν, και συναντήσαμε εργαζόμενους που μέχρι πριν 6 μήνες ήταν αναλφάβητοι, και σήμερα μαζί με ένα εκατομμύριο συμπολίτες τους έμαθαν ανάγνωση -γραφή. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε τη μεγάλη διεθνιστική συμβολή της Κούβας, που εδώ και λίγα χρόνια έχει αποστείλει χιλιάδες ιατρούς και δασκάλους στη Βενεζουέλα.

Στα πλαίσια της διεθνούς συνάντησης αλληλεγγύης διοργανώθηκαν πολλές σεμιναριακού τύπου εκδηλώσεις για διάφορα καυτά θέματα της Λατινικής Αμερικής και του κόσμου. Η καταδίκη της κατοχής του Ιράκ από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, η αμέριστη συμπαράσταση στον παλαιστινιακό λαό, η κάθετη εναντίωση στην «Ελεύθερη Ζώνη Εμπορίου της Αμερικής» (ALCA), η καταδίκη των σχεδίων των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή με το «σχέδιο Κολομβία», και ο γενικότερος επεμβατικός ρόλος σε όλα τα επίπεδα των Αμερικάνων σε όλο τον κόσμο, ήταν από τα βασικότερα θέματα των συζητήσεων, μαζί με τη βροντερή έκφραση αλληλεγγύης στη Σοσιαλιστική Κούβα.

-- Τι μήνυμα μεταφέρατε εκ μέρους του ΠΣΕ στη Βενεζουέλα;

-- Από μεριάς του ΠΣΕ μεταφέραμε με αρκετές αφορμές χαιρετιστήριο μήνυμα στο λαό της Βενεζουέλας, καλώντας τον να σταθεί όρθιος για τα δικά του συμφέροντα, για το δικαίωμά του να επιλέγει ελεύθερα το μέλλον του και την ηγεσία του. Επίσης, μεταφέραμε αγωνιστικό μήνυμα εγρήγορσης στους λαούς της Λατινικής Αμερικής στην πάλη τους ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή. Είχαμε την ευκαιρία να χαιρετίσουμε τη Διεθνή Συνάντηση Αλληλεγγύης Γυναικών με τη Βενεζουέλα που διεξαγόταν παράλληλα τις ίδιες μέρες από ντόπιες γυναικείες οργανώσεις και την Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Γυναικών. Συναντηθήκαμε με νεολαιίστικους και φοιτητικούς φορείς της χώρας, οι οποίοι πρόκειται να ετοιμάσουν μαζί με την ΠΟΔΝ το 2005 το επόμενο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών στη Βενεζουέλα.

Η χώρα βρίσκεται σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, μια και το καλοκαίρι του 2004 πρόκειται να πραγματοποιηθούν Δημοτικές Εκλογές στους 335 δήμους της χώρας. Οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν την κυβέρνηση και συνενώνονται κάτω από το πολιτικό Συμβούλιο «Κομάντο Αγιακούτσο» (ιστορική τοποθεσία όπου διεξήχθη θρυλική μάχη της ανεξαρτησίας από τους Ισπανούς), έχουν θέσει ως στόχο να κερδίσουν για πρώτη φορά τη μεγάλη πλειοψηφία των Δήμων με κοινούς υποψήφιους.

-- Ποιο είναι το κλίμα που επικρατεί σήμερα στη Βενεζουέλα και ποια οφέλη ήδη φαίνονται από τις αλλαγές που έχουν γίνει στη χώρα;

-- Η χώρα βιώνει σήμερα μια τεχνητή πολιτική κρίση που προκαλείται και συντηρείται καθημερινά από την ολιγαρχία και τους μηχανισμούς της. Η αντιπολίτευση που έχει απολέσει πολλά από τα προνόμιά της τα τελευταία χρόνια, ελέγχει σχεδόν όλα τα ιδιωτικά ΜΜΕ, μεγάλη μερίδα των διανοουμένων και των μεσαίων στρωμάτων της πρωτεύουσας. Επιχειρεί να αποσταθεροποιήσει την καθημερινή ζωή των ανθρώπων και της κυβέρνησης με κινητοποιήσεις, ακόμη και με προβοκάτσιες της Δημοτικής Αστυνομίας του Καράκας, η οποία είναι βαριά οπλισμένη και τρομοκρατεί συχνά τους πολίτες. Ο στρατός και η μεγάλη μερίδα του λαού, οι εργάτες και αγρότες, ιδιαίτερα στην επαρχία και την περιφέρεια στηρίζουν την κυβέρνηση και τα προγράμματά της. Με την αγροτική μεταρρύθμιση μοιράστηκαν ήδη 2 εκατομμύρια στρέμματα γης σε αγρότες και προωθούνται αγροτικοί συνεταιρισμοί. Η κυβέρνηση πήρε τον έλεγχο της Δημόσιας Εταιρείας Πετρελαίων, βάζοντας φραγμό στη διαφθορά και τη ρεμούλα που υπήρχε όλα αυτά τα χρόνια. Η ζωή των απλών ανθρώπων με τα προγράμματα της κυβέρνησης αρχίζει και αλλάζει, βελτιώνεται ριζικά. Η κυβέρνηση Τσάβες ανταποδίδει την κουβανική βοήθεια στον τομέα της Υγείας και Παιδείας με πώληση πετρελαίου στην Κούβα, κάτι που ενοχλεί την ντόπια ολιγαρχία και φυσικά τους Αμερικάνους.

-- Ποιες οι τελευταίες εξελίξεις σε ό,τι αφορά τις ενέργειες της αντιπολίτευσης για να αποσταθεροποιηθεί η χώρα;

-- Είχαμε την ευκαιρία να συναντηθούμε με τον πρόεδρο της Ανώτατης Εφορευτικής Επιτροπής της χώρας που είναι αρμόδια να εξετάσει το «αίτημα» της αντιπολίτευσης για δημοψήφισμα για την ανάκληση του Προέδρου της χώρας στα μισά της θητείας του, ημερομηνία που συμπληρώνεται τον Αύγουστο 2004. Για το σκοπό αυτό μαζεύτηκαν κοντά στα τρία εκατομμύρια υπογραφές, εκ των οποίων οι 800.000 αμφισβητήθηκαν, μια και εμφανίζονται μέχρι και πεθαμένοι ή πολλές φέρουν τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα, στοιχεία που προμηνύουν νοθεία και μεθόδευση. Το αίτημα για δημοψήφισμα δεν πληροί ούτε τα τυπικά κριτήρια, και μάλλον θα απορριφτεί, αλλά τα προβλήματα θα συνεχίζουν να υπάρχουν. Κατά διαστήματα η αντιπολίτευση, η οποία πριν δύο χρόνια τάχθηκε καθαρά με τους πραξικοπηματίες, οργανώνει συγκεντρώσεις και βίαιες συγκρούσεις με οδοφράγματα και ομάδες τραμπούκων, για να αξιοποιήσει το κλίμα ανασφάλειας στη συνέχεια για την αποσταθεροποίηση της πολιτικής ζωής.

Παράλληλα, γίνονται προσπάθειες να προκληθούν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ πολιτικά και άλλα επεισόδια ανάμεσα στη Βενεζουέλα και την Κολομβία, ιδιαίτερα στα κοινά σύνορά τους, στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και του εμπορίου ναρκωτικών. Πρόσφατα η Βουλή της Κολομβίας ζήτησε να επιβληθούν από τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών πολιτικές κυρώσεις στη Βενεζουέλα, γεγονός που θεωρήθηκε ως ωμή επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας.

Σε ομιλία του στις ξένες αντιπροσωπείες, ο Πρόεδρος Τσάβες τόνισε ότι έχει βαθιά επίγνωση των σχεδιασμών των ιμπεριαλιστών και των ντόπιων λακέδων τους. Θεωρεί τον εαυτό του στην υπηρεσία του λαού και της επαναστατικής διαδικασίας, η οποία σήμερα δεν είναι σοσιαλιστική, αλλά έρχεται να πραγματοποιήσει ριζικές αλλαγές προς όφελος των πλατιών μαζών, των εργατών και αγροτών, κόντρα στη διεφθαρμένη αντίδραση που λυμαίνεται τον πλούτο και μόχθο του λαού και του τόπου. Χαρακτηριστικά επισήμανε: «Δεν είμαι κολλημένος στην καρέκλα του Προέδρου, αλλά και δεν πρόκειται να κάνω τη χάρη στους ιμπεριαλιστές και την ολιγαρχία της χώρας μου, να παραιτηθώ από το δύσκολο αλλά τιμητικό και ωραίο αγώνα που διεξάγουμε από κοινού με το λαό μας».