Eurokinissi |
Σε αποσπασματικές πεζοδρομήσεις περιορίστηκε ουσιαστικά το ...«όραμα» της «ενοποίησης» |
Η βουλευτής σημείωσε ότι αυτό που επιχειρείται σήμερα να εμφανιστεί ως «ενοποίηση» της ιστορικής «μνήμης» της πόλης υπολείπεται των πραγματικών αναγκών, αλλά και όσων είχαν προβλεφτεί, πριν την έναρξη του έργου, με τη σύσταση της Ανώνυμης Εταιρείας Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας (ΕΑΧΑ ΑΕ) το 1997. Πρόσθεσε ότι όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή βλέπουν την «ενοποίηση» «σε συνάφεια με τη λεγόμενη τουριστική ανάπτυξη» προς «κερδοφορία των επιχειρήσεων». Αντίθετα, το ΚΚΕ δεν αντιλαμβάνεται τους εντός του αστικού ιστού αρχαιολογικούς χώρους ξεκομμένους από την καθημερινότητα της ζωής των κατοίκων.
Στην Αθήνα, υπογράμμισε η βουλευτής, «ο δημόσιος χώρος είναι μικρότερος σε μέγεθος και φτωχότερος σε νόημα». Ανέφερε ως χαρακτηριστικά παραδείγματα τον τεμαχισμό του Πάρκου Ελευθερίας, προς όφελος του Μεγάρου Μουσικής, την προσάρτηση του οικοπέδου του Μετοχικού Ταμείου στην αμερικανική πρεσβεία, τη μετατροπή ιστορικών γειτονιών του κέντρου (όπως του Ψυρρή) σε πεδίο επιχειρηματικής κερδοσκοπίας. «Εμείς είχαμε επισημάνει από τότε (σ.σ. από την αρχή του σχεδίου της «ενοποίησης») ότι η ενοποίηση και ανάπλαση των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας είναι μια μετατροπή της πόλης σε χώρο κατάλληλο για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του διεθνούς και εγχώριου καπιταλισμού (...). Η ιστορική μνήμη είναι υπό διωγμό, από την πολιτική που κυνηγάει το κέρδος», σημείωσε η Εύα Μελά.
Υπερασπίζοντας τη διαχρονική ταξική διαχείριση του δημόσιου χώρου στην πόλη και σε μια προσπάθεια «απο-ιδεολογικοποίησης» του θέματος, ο υπουργός Πολιτισμού, Α. Σαμαράς ...έριξε την ευθύνη στους κατοίκους! «Απαξιώνουμε πλήρως το δημόσιο χώρο. Δεν τον νιώθουμε δικό μας, δε λυπόμαστε το χρήμα, τον κόπο και τα χρόνια που δαπανήθηκαν για να παραδοθεί στη χρήση ένας τέτοιος χώρος», είπε ο υπουργός, «προσπερνώντας» το γεγονός ότι οι αστικές κυβερνήσεις παρέδωσαν την πόλη στους μεγαλοεργολάβους αμέσως μετά τον πόλεμο, θεωρώντας την όλη ως «οικοδομήσιμο οικόπεδο»!
Καλλιτέχνες - ακροβάτες παίζουν με ξίφη και σπαθιά, ακροβατούν με ποδήλατα, ισορροπούν χορεύοντας με αιωρούμενα πιάτα και ποτήρια, σα να περπατούν στο δρόμο... Οι περιστρεφόμενες ομπρέλες και τα πιάτα διαγράφουν τροχιές ακρίβειας στον αέρα, οι ανθρώπινοι «πύργοι» ισορροπούν μοναδικά, τα λαστιχένια κορμιά περνούν μέσα από χρυσά δαχτυλίδια και προσγειώνονται με ακρίβεια χιλιοστού. Ολ' αυτά, σε ένα εντυπωσιακό παιχνίδι ακραίων ισορροπιών, που υπερβαίνουν τα όρια του ανθρώπινου σώματος.
-- Δημ. Ν. Παπαδήμας: Χαράλαμπος Θ. Μπαλτάς «Ιστορικές στιγμές της Νεότερης Ελλάδας (1821-2004)». (Μελέτη που παρουσιάζει τα γεγονότα περιληπτικά, κατά χρονολογική σειρά και όχι κατά είδος, ώστε ο αναγνώστης να γνωρίσει τα γεγονότα που σημάδεψαν τη νεότερη Ιστορία μας. Η έκδοση περιέχει 24 έγχρωμες προσωπογραφίες, πίνακα συντομογραφιών και παράρτημα με τους πρωθυπουργούς, βασιλείς και προέδρους της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας).
-- Ινστιτούτο Θερβάντες: «Ανταποκριτές στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο». (Η έκδοση αφορά στην ομώνυμη έκθεση φωτογραφιών, χειρογράφων και άλλων ντοκουμέντων που παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη, σχετικά με διάσημους συγγραφείς που υπήρξαν ανταποκριτές στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, μεταξύ των οποίων και ο Νίκος Καζαντζάκης).
-- «Ελληνικά Γράμματα»: Σόνια Ιλίνσκαγια «Στην τροχιά του ρομαντισμού». (Η ομότιμη καθηγήτρια και μεταφράστρια της νεοελληνικής φιλολογίας, σ' αυτήν τη μελέτη της, παρουσιάζει τα «βαρύτιμα αγκωνάρια» που έθεσαν στη νεοελληνική λογοτεχνία ο Σολωμός και ο Κάλβος και τις διαφορετικές εκδοχές του ρομαντισμού, στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού των Κρυστάλλη, Μαβίλη, Χατζόπουλου και Παλαμά. Το ελληνικό ρομαντικό κίνημα εξετάζεται στο φόντο του ρομαντισμού του Μπάιρον, των Ρώσων «Δεκεμβριστών», των Πολωνών Μιτσκέβιτς και Σλοβάσκι, του Τσέχου Μάχα, του Ούγγρου Πέτεφι, που αναβίωσαν την πρωταρχική επαναστατική πνοή του ρομαντισμού). Γιώργος Γιατρομανωλάκης «Το χρονικό του Δαρσίου». (Μυθιστορηματική πολιτική παρωδία για τη σύγχρονη πολιτική μας Ιστορία). Γιώργος Σκαμπαρδώνης «Ολα βαίνουν καλώς εναντίον μας». (Μυθιστόρημα εμπνευσμένο από τον Μάρκο Βαμβακάρη, τη γυναίκα του και το ρεμπέτικο τραγούδι).
-- «Αρμός»: Αντώνης Μοσχοβάκης «Υποκριτική και κριτική. (Θεατρικές κριτικές 1975-1982)». (Συλλογή των θεατρικών κριτικών που δημοσίευσε ο Αντ. Μοσχοβάκης στην «Ελευθεροτυπία» από το 1975-1982. Πρόλογος Ιωσήφ Βιβιλάκη).
-- Θεόδωρος Εξαρχος «Εις μνήμην (Ποιητικό αφιέρωμα σ' έναν Ανθρωπο!)». (Ποιήματα από βάθους καρδιάς, μακρόχρονης βαθιάς αγάπης, εκτίμησης, θαυμασμού και μεγάλης οδύνης του γνωστού ηθοποιού, συγγραφέα, μεταφραστή, εμπνευσμένα από το θάνατο της πονεμένης μάνας - γυναίκας του, γνωστής δημοσιογράφου Ολυμπίας Εξάρχου).
-- Καστανιώτης: Γιάννης Κουβαράς «Στην ανθισμένη ματαιότητα του κόσμου (Περιδιαβάσεις στην ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη)». (Μελέτη για τις αμφίδρομες τροχιές που διέγραψε η ποίηση του σπουδαίου, «αθάνατου» ποιητή της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, ποιητή βαθύτατα ουμανιστή, που συγκέρασε το λυρισμό με το ρεαλισμό). Μαρία Κουγιουμτζή «Αγριο Βελούδο». (Συλλογή διηγημάτων). Μάνος Λουκάκης «Χαρτομάντης». (Νέα ποιητική συλλογή του άξιου, πολύ αισθαντικού ποιητή).
-- «Μεταίχμιο»: Γιάννης Ξανθούλης «Κωνσταντινούπολη (των ασεβών μου φόβων)». (Ταξιδιωτικό βιβλίο του πολυγραφότατου πεζογράφου, δημοσιογράφου και θεατρικού συγγραφέα). Τζόις Κάρολ Οουτς «Η κόρη του νεκροθάφτη». Μετάφραση Γωγώ Αρβανίτη. (Μυθιστόρημα). Ρουθ Ρέντελ «Θαμμένα μυστικά». Μετάφραση Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος. (Μυθιστόρημα). Αρης Δημοκίδης «Το χρυσό βουνό». Εικονογράφηση Μαρία Αλεξάνδρου. (Μυθιστόρημα για παιδιά 10-12 χρόνων). Στάθης Κουτσούνης «Εντομα στην εντατική». (Ποιήματα). Ρόντα Αρμιτατζ «Το σπίτι του πειρατή». Μετάφραση Ρένα Ρώσση - Ζαϊρή. (Για παιδιά 3-6 ετών).
-- «Στοχαστής»: Λουκάς Αξελός «Εκδοτική δραστηριότητα και κίνηση ιδεών στην Ελλάδα. Μια κριτική προσέγγιση της εκδοτικής δραστηριότητας στα χρόνια 1960-1981». (Μελέτη για τις ελληνικές εκδόσεις ιδεολογικών και πολιτικών βιβλίων). Σεραφείμ Μάξιμος «Η αυγή του ελληνικού καπιταλισμού (Τουρκοκρατία 1685-1789)». (Ιστορικο-οικονομικο-πολιτική μελέτη. Εισαγωγή - επιμέλεια Λουκάς Αξελός).
- Δήμητρα Στασινοπούλου «Bhutan- Χαμόγελα από τη στέγη του κόσμου». (Καλαίσθητο φωτογραφικό λεύκωμα - περιδιάβαση στο κοινωνικό περιβαλλοντικό, πολιτιστικό εργασιακό, θρησκευτικό και καθημερινό «τοπίο» του μακρινού, πανέμορφου, απρόσβατου ακόμα από το δυτικό πολιτισμό και τουρισμό, Μπουτάν).
-- «Κασταλία»: Ρομαίν Γκαρύ «Ο Ελληνας... και άλλα διηγήματα» (μετάφραση Μαρία Μουρκούση. Πρόλογος Ερίκ Νεόφς. Συλλογή διηγημάτων). Ζαν Λυκ Χάνινγκ «Ο ερωτισμός του κρασιού» (μετάφραση Βασίλης Παπακριβόπουλος. Ιστορική μελέτη για τη σχέση του κρασιού με τον ερωτισμό, σε διάφορες εποχές και περιοχές του κόσμου). Βιρζινί Ντεπόντ «Η θεωρία του Κινγκ Κονγκ» (μετάφραση Κατερίνα Κορώνη. Μελέτη για το βιασμό, την πορνεία και πορνογραφία).
-- «Ιδμων»: Γιάννης Πομώνης «Η πόλη να σε απουσιάζει», «Αντίφαση» (ποιήματα) και «Είκοσι χρόνια χτύπημα - είκοσι χρόνια κάρτα» (ποιήματα).
-- «Μετρονόμος». (Τρίμηνο μουσικολογικό περιοδικό, τεύχος Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2008).
-- «Highlights». (Περιοδικό για τις τέχνες. Τεύχη 37, 38).
-- «Ιστορία εικονογραφημένη». (Ιστορικό περιοδικό. Τεύχος 485).
Η ελληνική αρχαιολογική επιστήμη «έχασε», αιφνίδια, την Φραγκίσκα Κεφαλλωνίτου. Η αρχαιολόγος υπηρέτησε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία από το 1978. Διατέλεσε προϊσταμένη της 8ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων και της νεοσύστατης 22ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, με έδρα τη Ναύπακτο, από το 2006 μέχρι σήμερα. Ανέπτυξε πλούσιο διοικητικό και επιστημονικό έργο, με μεγάλη προσφορά και δράση στην προστασία, συντήρηση και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, ειδικότερα των βυζαντινών και μεταβυζαντινών μνημείων σε Ηπειρο, Αιτωλοακαρνανία, Λευκάδα και Κέρκυρα.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού και οι εργαζόμενοι εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια.
Ο Τομέας Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και η Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία συνδιοργανώνουν (11-13/3, 10.30πμ, αμφιθέατρο, Πανεπιστημίου 30), πανελλήνιο συνέδριο, με αφορμή τα 100 χρόνια της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και του περιοδικού «Λαογραφία». Στο συνέδριο, με συμμετοχή πανεπιστημιακών καθηγητών όλων των βαθμίδων και ειδικών επιστημόνων, θα εξεταστούν θέματα ιστορίας, θεωρίας και διδασκαλίας της Λαογραφίας και η σχέση της με συναφείς επιστήμες, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.