Δεύτερον: Συνεχίζεται για δεύτερη βδομάδα, έως και την Τετάρτη 28/11, με προβολές κάθε βράδυ στις 22.00, στον κινηματογράφο CAPITOL ZEΦYΡOΣ (Ιουλιανού και 3ηςΣεπτεμβρίου, τηλ. 210/ 3462 677) το κινηματογραφικό Αφιέρωμα «Φεστιβάλ 95 Χρόνια Οκτωβριανή Επανάσταση». Για πρόγραμμα προβολών, ωράριο και κρατήσεις επικοινωνήστε με το τηλέφωνο που σας δώσαμε πιο πάνω.

Τρίτον: Συνεχίζεται μέχρι και την Κυριακή 25 του μήνα, το 25ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου στους χώρους της Ταινιοθήκης της Ελλάδας (Ιερά Οδός 48 και Μεγ. Αλεξάνδρου 134 - 136. ΜΕΤΡΟ Κεραμεικός. Τηλ. 210/3609 695). Επικοινωνήστε για ώρες και πρόγραμμα προβολών...

Τώρα στις καθιερωμένες πρεμιέρες της βδομάδας. Δύο τον αριθμό εκτός όσων αναφερόμαστε αναλυτικότερα. Ητοι:

90λεπτη, ασπρόμαυρη εκμυστήρευση αγάπης στο είδος της ταινίας τρόμου συνιστά το 3Dφιλμ του Τίμοθι Μπάρτον «FRANKENWEENIE» (2012), με απευθείας καταγωγή από το κλασικό σινεμά τρόμου. Πρόκειται για την τρίτη, μεγάλου μήκους, ταινία του πιο ρομαντικού gothic σκηνοθέτη, φτιαγμένη με τεχνική «stop motion animation» μετά τη «ΝΕΚΡΗ ΝΥΦΗ» (Οσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων) και τον «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΕΦΙΑΛΤΗ» (υποψήφιο για Οσκαρ καλύτερων οπτικών εφέ). Ο Τίμοθι Μπάρτον, την παιδική ηλικία του οποίου καθόρισαν οι κλασικές ταινίες τρόμου, αντλεί την έμπνευσή του από το επίσης κλασικό αριστούργημα της Μέρι Σέλεϊ «Φρανκενστάιν». Με το ίδιο κείμενο, ο Μπάρτον ασχολήθηκε για πρώτη φορά το 1984, κάνοντας ένα μικρού μήκους, «live- action» φιλμάκι. Το σκοτεινό παραμύθι «FRANKENWEENIE» επιβεβαιώνει την τρυφερή νοσηρότητα και την αδυναμία που δείχνει ο σκηνοθέτης στον διαφορετικό κόσμο που περιγράφει, εκείνον των μοναχικών και ονειροπόλων ψυχών με τα τεράστια μάτια με τους μαύρους κύκλους! Βασικός ήρωας της ταινίας ο δεκάχρονος Βίκτορ και ο αγαπημένος του σκύλος Σπίθας, που όταν σκοτώνεται σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ο Βίκτορ επιστρατεύει την επιστήμη για να τον ξαναφέρει πίσω στη ζωή...

Επίσης: Αμερικανογερμανική συμπαραγωγή του 2012, η ταινία «CLOUDATLAS». Τεράστιο project επιστημονικής φαντασίας που διασχίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον σε μια κοσμική διασύνδεση... Αφηγηματικό παζλ με δράση, μυστήριο και ρομαντισμό, που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Μίτσελ από το 1984. Μοιάζει με τηλεοπτικό ζάπινγκ η ιστορία που ξεκινάει, από τα μέσα του 1800 στα νησιά του Ειρηνικού και καταλήγει σε μελλοντικές δυστοπικές κοινωνίες του έτους 2146 και βάλε, που επέζησαν της Αποκάλυψης. Στην ταινία που σκηνοθέτησαν οι Τομ Τίκβερ, Αντι Γουακόφσκι και Λάνα Γουακόφσκι, συμμετέχει πληθώρα χολιγουντιανών σταρ, μεταξύ άλλων οι Τομ Χανκς, Χιου Γκραντ, Σούζαν Σάραντον, Χάλι Μπέρι που υποδύονται πολλαπλούς ρόλους, στις έξι συνολικά ιστορίες από διαφορετικές εποχές που υφαίνονται μαζί. Το κοντά τρίωρης διάρκειας «newage» έπος είναι εντυπωσιακό... κάτι που από μόνο του δεν λέει τίποτα, αντίθετα μάλιστα...

Με τον Ντέιβιντ Φράνκελ η Μέριλ Στριπ συνεργάζεται ξανά, έξι χρόνια μετά την επιτυχία «Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΦΟΡΑΕΙ ΠΡΑΝΤΑ». Αυτήν τη φορά υποδύεται, στο πλευρό του Τόμι Λι Τζόουνς, μια νοικοκυρά μέσης ηλικίας, που αισθάνεται ταπεινωμένη από την αδιαφορία του συζύγου της και την αποξένωση στην κοινή τους ζωή. Το ζευγάρι των ηρώων της ιστορίας αποδίδει εξαίρετα τα σύνθετα συναισθήματα που πηγάζουν από τη μεταξύ τους απομάκρυνση που με τον καιρό όλο και μεγαλώνει. Ετσι ο ένας δεν αναγνωρίζει πια τον άλλον, δυο άνθρωποι που μετά από τόσα χρόνια θα έπρεπε να γνωρίζονται από μέσα κι απέξω. Διεξοδικά περιγράφει η ταινία την ασφυκτική μελαγχολία του κενού - από κοινά, κι όχι καταναλωτικά, οράματα- γάμου. Αλλά και την εύθραυστη κατάσταση, από την οποία, σε οποιαδήποτε στιγμή, μπορεί να ξεσπάσει μια σύγκρουση και ρήξη που κανείς τους όμως δεν επιθυμεί. Η ταινία, που σε γενικές γραμμές είναι καλοφτιαγμένη, περιορίζεται σε ένα σενάριο που οροθετείται εντός μπανάλ πλαισίων μυθοπλασίας. Ταυτόχρονα, η ταινία είναι σαν να λέει ότι, αυτό που βλέπουμε είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των ηρώων της συγκεκριμένης ταινίας, οι οποίοι, όντας έτσι όπως είναι, δεν έχουν - ποτέ δεν είχαν - βαθύτερες ή ουσιαστικότερες απαιτήσεις από τη σχέση τους. Γιατί η ενσυνείδητη φροντίδα μιας ερωτικής σχέσης εκτείνεται πέρα και πάνω από συνταγές που άπτονται της σεξουαλικής τεχνικής, των ερωτογενών ζωνών και των τολμηρών φαντασιώσεων ενός ζευγαριού.

Ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Φράνκελ («Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΦΟΡΑΕΙ ΠΡΑΝΤΑ») και η σεναριογράφος Βανέσα Τέιλορ, μοιάζουν να μην τολμούν να τεντώσουν το σκοινί - αυτού του πραγματικού και καθόλου συνήθους κινηματογραφικά θέματος - μέχρι εκεί που «δεν παίρνει», ώστε να εφοδιάσουν την ταινία με την δυνατότητα πραγματικής απογείωσης... Αντίθετα, περιορίζονται σε απαντήσεις/ λύσεις τύπου τσιρότα και ασπιρίνες, που στιγμιαία κουκουλώνουν, την σοβαρότητα και το βάθος του προβλήματος. Πάντως μέχρι να φθάσουμε στην αναζωπύρωση της ερωτικής επιθυμίας των συζύγων, αναρωτηθήκαμε τουλάχιστον είκοσι φορές: καλά γιατί αυτοί οι δύο δε χωρίζουν;

Παίζουν: Μέριλ Στριπ, Τόμι Λι Τζόουνς, Στιβ Καρέλ κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (2012).

Μετά από 16 χρόνια γάμου, η Αννα ζητά διαζύγιο από τον σύζυγό της Κρίστιαν και μετακομίζει στο Μπουένος Αϊρες να ζήσει στην πολυτέλεια που της προσφέρει ο κατά πολύ νεώτερος εραστής της, διάσημος ποδοσφαιριστής. Ο Κρίστιαν μαζί με τον 16χρονο γιο του παίρνει το πρώτο αεροπλάνο για την Αργεντινή αποφασισμένος να ξανακερδίσει τη γυναίκα του. Βέβαια, το να προσπαθήσει να ανταγωνιστεί τον πληθωρικό αστέρα των γηπέδων Χουάν Ντίαζ, είναι μάλλον ένα ήδη χαμένο ματς για έναν μεσήλικα, αλκοολικό, μισοκαταθλιπτικό Σκανδιναβό.

Η ταινία που φέτος θα εκπροσωπήσει την Δανία στα βραβεία Οσκαρ, ήδη από το πρώτο πλάνο σε προδιαθέτει ευχάριστα, αν φυσικά δεν σκέφτεσαι ξεκάθαρα τι εν τέλει σηματοδοτεί αυτό που βλέπεις ... Οι ηλιόλουστες τουριστικές εικόνες, βγαλμένες κατευθείαν από καταλόγους γραφείων για τσάρτερ ταξίδια στην άκρη της Γης, το άφθονο κρασί που ρέει φθηνό - σημαντικότατη λεπτομέρεια για τους Σκανδιναβούς - οι προκαταλήψεις επί παντός του επιστητού, το ποδοσφαιρόφιλο κλίμα και ο έρωτας (σε όποια μορφή, ευτυχώς το φιλμ καλύπτει ευρεία γκάμα) είναι τα κύρια συστατικά αυτής της εμπορικότατης κωμωδίας διακοπών σκανδιναβικών προδιαγραφών! Εμπρός, λοιπόν, ας νικήσει ο καλύτερος που λένε ... Ο λόγος σε σας που - αν είστε σε διάθεση - μπορεί κάπου να μειδιάσετε...

Παίζουν: Πάπρικα Στέεν, Αντερς Μπέρτελσεν, Τζέιμι Μόρτον, Ντάφνε Σίλινγκ, Αντριάνα Μασιαλίνο, Σεμπαστιάν Εστεβάνες, κ.ά.

Παραγωγή: Δανία (2011).

Η ιστορία της ταινίας βασίζεται, με πολλές αναπροσαρμογές, στη βαρετή - λένε - νουβέλα του Μπραμ Στόκερ «Δράκουλας» από το 1867 και αρχίζει με τον συμβολαιογράφο που αναθέτει στο νεαρό υπάλληλό του να πάει στα Καρπάθια ώστε να υπογράψει ο Κόμης Ορλοκ συμβόλαια για την αγορά κατοικίας που επιθυμεί στη Βρέμη. Αγορά που ανοίγει το δρόμο στον βαμπίρ και την πανούκλα ώστε να μπουν στη γερμανική πόλη...

Βάζοντας στην άκρη τις όποιες ακαδημαϊκές παρατηρήσεις για την ταινία, τονίζουμε ότι η αυθεντική ευχαρίστηση στη θέαση του «ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ» εστιάζεται στο καταπληκτικό απεικονιστικό στοιχείο. Ο Μουρνάου χρησιμοποιεί επάλληλες αρνητικές εικόνες με ταυτόσημο εύρος για την απεικόνιση της φρίκης, για τη δημιουργία ενός ανατριχιαστικού, ονειρικού «άλλου» κόσμου. Δεν χρειάζεται καν να παραμορφώσει τη φυσιογνωμία της μικρής πόλης της Βαλτικής όπου γυρίστηκε η ταινία... Οι περίεργες αρχιτεκτονικές φόρμες - τυπικά σκανδιναβικές με τις τριγωνικές σκεπές - δένουν τέλεια με την αλλόκοτη πλοκή της ιστορίας. Χτίζει με το κιαροσκούρο ατμόσφαιρα μυστηρίου και κυρίως φόβου που πνίγει τα λιθόστρωτα σοκάκια, τις πλατείες και το λιμάνι με τα φέρετρα των θυμάτων της πανούκλας, χρησιμοποιώντας με ιδιοφυΐα, την ολοκληρωμένη του αντίληψη για την οπτική δύναμη του μοντάζ και τη δεξιοτεχνία του στο χειρισμό της διαδοχής των πλάνων...

Παίζουν: Μαξ Σρεκ, Γκρέτα Σρέντερ, Γκούσταβ φον Βάνγκενχαϊμ κ.ά.

Παραγωγή: Γερμανία (1922).