Ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι συναντούν εμπόδια στην πρόσβαση σε ποιοτικές Υπηρεσίες Υγείας, λόγω της εμπορευματοποίησηςπου βαθαίνει, ελέω της πολιτικής ΝΔ -ΠΑΣΟΚ

Σύμφωνα με την έρευνα, τα χρόνια νοσήματα είναι συχνότερα στις κατώτερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις απ' ό,τι στις ανώτερες (36,9% έναντι 30,4%), ενώ σε ορισμένα νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η διαφορά είναι σχεδόν διπλάσια (6,2% έναντι 3%). Μεγαλύτερη είναι για τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα και η έκθεση σε παράγοντες κινδύνου, όπως για παράδειγμα οι επαγγελματικοί κίνδυνοι.

Σημαντικές ανισότητες καταγράφονται και στην πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας. Ενώ το 80% των ανώτερων εισοδηματικών στρωμάτων είχαν επαφή με επαγγελματίες Υγείας τον τελευταίο χρόνο, το αντίστοιχο ποσοστό για τα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα ήταν 65%. Ακόμα μεγαλύτερες είναι οι διαφορές στη διενέργεια προληπτικών εξετάσεων. Για παράδειγμα τεστ Παπανικολάου έκαναν το 2006 το 85,7% των γυναικών απ' τα ανώτερα εισοδηματικά στρώματα, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τις γυναίκες απ' τα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα ήταν 65,8%.

Ανισότητες στην υγεία παρατηρούνται και κατά γεωγραφικές περιοχές με την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, που έχει το χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, να παρουσιάζει τον υψηλότερο δείκτη γενικής θνησιμότητας (768,3 ανά 100.000 κατοίκους) και το υψηλότερο ποσοστό καρδιαγγειακών νοσημάτων. Η έρευνα διαπιστώνει ακόμα αυξημένη θνησιμότητα των Ελλήνων από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνους, λόγω κυρίως της «εγκληματικής» απουσίας οργανωμένης πρόληψης στη χώρα μας.

Αυξημένο χαράτσι, με τη μορφή της δωρεάς, επιχειρεί να επιβάλλει η διοίκηση του φιλανθρωπικού σωματείου που διοικεί το Κέντρο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες «Ορίζοντες», στον Αγιο Δημήτριο, για παιδιά με νοητική υστέρηση και αυτισμό.

Στις 28/9/2007 το Διοικητικό Συμβούλιο του ΚΕΕΠΕΑ έστειλε επιστολή στους γονείς με την οποία ενημέρωνε ότι «υπάρχει έλλειψη οικονομικής ευχέρειας του Κέντρου, δεδομένης της υποχρηματοδότησης από πλευράς υπουργείου - Νομαρχίας κατά 25.100 ευρώ σε σχέση με πέρυσι» και ότι «αποφάσισε να αυξήσει τη μηνιαία συμμετοχή των γονιών στο Κέντρο από 90 σε 110 ευρώ, αρχής γενομένης από το μήνα Σεπτέμβρη 2007». Ανάμεσα στα άλλα ζητούσε, ιδέες από τους γονείς για την «εξεύρεση νέων πηγών εσόδων για το Κέντρο».

Χτες το απόγευμα, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΝ), η Επιτροπή Αγώνα Γονιών και Κηδεμόνων ΑμΕΑ και εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας πραγματοποίησαν παράσταση στο ΔΣ του ΚΕΕΠΕΑ διεκδικώντας να μην αυξηθούν τα τροφεία. Η ΣΕΑΝ δήλωσε ότι θα σταθεί αλληλέγγυα στον αγώνα των γονιών για κατάργηση των τροφείων και τη δημιουργία δημόσιων δωρεάν ειδικών σχολείων για την εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση των παιδιών με ειδικές ανάγκες.

1. «Προσχηματικό» και «αφερέγγυο» διάλογο διοργάνωσε και η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για το νόμο Ρέππα. Τον «διάλογο» αυτόν τον στήριξε ο ΣΥΝ σαν κόμμα και τον νομιμοποίησε η συνδικαλιστική του παράταξη, ανταποκρινόμενη με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στο κυβερνητικό προσκλητήριο. Αντίστοιχος «διάλογος» ξεκίνησε και το Μάη του 2006 στις κοινοβουλευτικές επιτροπές. Ο βουλευτής του ΣΥΝ Γ. Δραγασάκης παρίστατο, με τη δικαιολογία ότι θέλει να ασκήσει κοινοβουλευτικό έλεγχο και να ακούσει όλες τις απόψεις.

2. Η λέξη «δυστυχώς» που χρησιμοποιεί η ΑΠ για να χαρακτηρίσει τη στάση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, προδίδει τον ΣΥΝ και τις αυταπάτες που συνειδητά προσπαθεί να σπείρει στους εργαζόμενους. Τι λέει ο ΣΥΝ; Οτι η συνδικαλιστική πλειοψηφία έχει και το καλό της πρόσωπο. Οτι οι εργαζόμενοι έχουν πολλά να περιμένουν από αυτή. «Δυστυχώς», όμως, στην παρούσα φάση έκανε το λάθος να διαλέξει το «διάλογο» αντί των αγώνων. Είναι δηλαδή μια ατυχής επιλογή. Δεν είναι μια συνειδητή απόφαση, ενταγμένη στη συνολικότερη στρατηγική να περπατήσουν τα αντιασφαλιστικά μέτρα, να ενισχυθεί ο «κοινωνικός εταιρισμός». Αυτήν την πλειοψηφία στηρίζει και αθωώνει συστηματικά ο ΣΥΝ.

3. Σχετικό με την παραπάνω διαπίστωση είναι και το κάλεσμα της ΑΠ προς τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες να εγκαταλείψουν το «διάλογο» και να οργανώσουν αγώνες. Τι αγώνες όμως; «Με διεκδικητικό πλαίσιο που θα είναι στον αντίποδα των νεοφιλελεύθερων - κυβερνητικών πολιτικών» λέει ο ΣΥΝ. Γενικολογεί συνειδητά και εσκεμμένα για να θολώσει τα νερά. Ο ΣΥΝ θεωρεί προφανώς «αντικυβερνητικό» έναν αγώνα που θα υπερασπίζεται το νόμο Ρέππα, όπως τόσα χρόνια κάνει η ΓΣΕΕ και με τη δική του συμβολή. Προφανώς θεωρεί «αντινεοφιλελεύθερο» έναν αγώνα που ούτε στο ελάχιστο δε βάζει το ώριμο και αναγκαίο όσο ποτέ αίτημα να μειωθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, να εξισωθούν τα δικαιώματα με τις σύγχρονες ανάγκες. Τέτοιον αγώνα καλεί την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να οργανώσει.

4. Μετά απ' όλα τα παραπάνω, η προτροπή της ΑΠ «να δημιουργήσουμε τους όρους ενός νέου ξεσηκωμού» δεν αντέχει σε κανέναν σχολιασμό. Οι όροι του ξεσηκωμού δε χτίζονται με παραινέσεις στους συμβιβασμένους να βάλουν τη μάσκα του αγωνιστή. Τέτοιοι τακτικισμοί μόνο στην κοροϊδία και στον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων στοχεύουν.