Υπάρχουν οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες για μια τέτοια δράση. Τα τελευταία χρόνια, νέες δυνάμεις φοιτητών και σπουδαστών μπήκαν στον αγώνα, σπρωγμένοι από την πίεση που νιώθουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους για να τα «βγάλουν πέρα» και κατανοώντας σε ένα βαθμό, τις συνέπειες που θα έχουν στις σπουδές τους οι αναδιαρθρώσεις στην ανώτατη εκπαίδευση, νιώθοντας δηλαδή, ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει. Ολο και περισσότεροι φοιτητές - σπουδαστές κατανοούν ότι η πάλη π.χ. για τα συγγράμματα, για τη σίτιση, για να μην εφαρμοστεί η οδηγία 36/05, είναι άρρηκτα δεμένη με τον αγώνα για να μην εφαρμοστούν οι αντιδραστικοί νόμοι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για τις αναδιαρθρώσεις. Αυτός ο αγώνας, αντικειμενικά βάζει «επί τάπητος» τη ρήξη με τις κατευθύνσεις της ΕΕ (και με τις δυνάμεις που συντάσσονται με τη στρατηγική της), παίρνει - και στην πορεία του θα παίρνει όλο και πιο έντονα - αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά.

Η πείρα δείχνει ότι τα εμπόδια που βάζουν οι άλλες δυνάμεις είτε για τη μαζικοποίηση είτε για τον προσανατολισμό του κινήματος μπορούν να ξεπερνιούνται με σταθερά βήματα, καθώς οι φοιτητές βγάζουν συμπεράσματα μέσα από τη δράση τους με την καθοριστική συμβολή των δυνάμεων της ΚΝΕ και της ΠΚΣ.

Για παράδειγμα, η προσπάθεια μετάθεσης της ημερομηνίας των φοιτητικών εκλογών ανάμεσα στο Πάσχα και τις ευρωεκλογές, από τις δυνάμεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, γίνεται με δικά τους μικροπαραταξιακά κριτήρια κι όχι φυσικά, με κριτήριο την ανάπτυξη του κινήματος. Παρά αυτά τα εμπόδια όμως, οι φοιτητές μπορούν να οργανώσουν την πάλη τους. Η όποια μετάθεση των εκλογών για... αργότερα, δε σημαίνει και μετάθεση των προβλημάτων των φοιτητών. Αυτά παραμένουν εδώ και τους ταλανίζουν. Δε σημαίνει ούτε μετάθεση των προβλημάτων του κινήματος, των εκφυλιστικών φαινομένων στις συλλογικές διαδικασίες, των οργίων ρουσφετιού (ήδη έχουν στήσει τους μηχανισμούς εξαγοράς μπροστά στις εκλογές οι ΔΑΠ και ΠΑΣΠ και η πρόταση για μετάθεση της ημερομηνίας γίνεται γιατί θέλουν να προλάβουν να εισπράξουν από συκγεκριμένα ρουσφέτια)...

Δεν μπορεί λοιπόν, οι φοιτητές να... μεταθέσουν την αντίδρασή τους. Τώρα είναι η ώρα να οργανώσουν την πάλη τους, να πάρουν θέση. Κάθε ώρα μετράει, για την οργάνωση της αντεπίθεσης. Και αυτός ο δρόμος ανοίγει μέσα από τις Επιτροπές Αγώνα, που όπου έχουν στηθεί έχουν να επιδείξουν μια πλούσια εμπειρία. Είναι μια μορφή οργάνωσης, που ακριβώς επειδή συγκροτείται στη βάση της συμφωνίας, με τους στόχους πάλης που αναφέρονται στις ανάγκες για μόρφωση, δουλειά, πολιτισμό, ζωή, δίνει δυναμική στη δράση πάνω σε αυτούς τους στόχους. Στήνεται έτσι η ραχοκοκκαλιά ενός αγωνιστικού πόλου συσπείρωσης σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, που θα ανοίξει δρόμους για τη συνολική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος.

Ορος στην πορεία ανασυγκρότησης του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος είναι η συμπόρευσή του με το ταξικό - εργατικό κίνημα.

Ας σκεφτούμε: Το πρώτο και κύριο που απασχολεί τους φοιτητές και σπουδαστές, από πριν ακόμα εισαχθούν στις σχολές τους, από τα τελευταία μαθητικά τους χρόνια, είναι το ζήτημα της επαγγελματικής τους προοπτικής. Πώς όμως, μπορούν να παλέψουν για το δικαίωμά τους στη δουλειά και για τα δικαιώματά τους ως εργαζόμενοι, αν όχι από κοινού με τους εργαζόμενους;

Αυτό που τους απασχολεί περισσότερο σήμερα, είναι το τι θα αντιμετωπίσουν, οι ίδιοι και οι οικογένειές τους, από την καπιταλιστική οικονομική κρίση. Και οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, είναι οι μόνες που λένε ξεκάθαρα «την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία», προτείνοντας μέτρα ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών, κόντρα στα καλέσματα των συμβιβασμένων ηγεσιών που φιγουράρουν ως «συναιτέροι» του ΣΕΒ λόγω κρίσης, κόντρα στη λογική ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν κι άλλες θυσίες λόγω κρίσης, για να περισωθούν τα κέρδη του κεφαλαίου. Φτάνει πια! Οι εργαζόμενοι έχουν κάνει πάρα πολλές θυσίες μέχρι τώρα και κάνοντας επιπλέον θυσίες για την κρίση, δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα, όπως δεν κέρδισαν και τα προηγούμενα χρόνια.

Κι ακόμα είναι όρος η συμπόρευση με τις ταξικές δυνάμεις, αφού αποδεδειγμένα, χρόνια τώρα, οι συμβιβασμένες ηγεσίες στο συνδικαλιστικό κίνημα βάζουν την υπογραφή τους στο τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, έχουν βαριές ευθύνες και για το διαχωρισμό των εργαζομένων σε «νέους» και «παλιότερους», με πολύ πιο δυσμενείς όρους εισόδου στην εργασία για τους νέους εργαζόμενους.

Και ειδικά τώρα, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, είναι ακόμα πιο αποκαλυπτικός ο ρόλος των άλλων δυνάμεων, πολιτικών και συνδικαλιστικών. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ καλούν τους εργαζόμενους και τη νεολαία να σκύψουν τα κεφάλια, να σφίξουν παραπάνω το ζωνάρι, να επωμιστούν «από κοινού» με το κεφάλαιο, λέει, τα βάρη της κρίσης που το κεφάλαιο δημιούργησε. Βέβαια, τα ίδια καλούσαν το λαό να κάνει και σε προηγούμενες περιόδους που δεν είχαμε κρίση! Δηλαδή, ο λαός πληρώνει και την κερδοφορία του κεφαλαίου και την κρίση του. Από την άλλη, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σπέρνει αυταπάτες ότι η κρίση μπορεί να ξεπεραστεί δήθεν με μια σοσιαλδημοκρατική διαχείριση. Μόνο που και σ' αυτήν την περίπτωση, τα κέρδη του κεφαλαίου θα σωθούν και για να σωθούν τα κέρδη του κεφαλαίου, σημαίνει διαιώνιση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Το επόμενο διάστημα, αυτή τη προσπάθεια των δυνάμεων που στηρίζουν το σύστημα θα ενταθεί, συνδεόμενη και με τις ευρωεκλογές. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα διαγωνίζονται για το ποια είναι πιο «υπεύθυνη» δύναμη, υπεύθυνη και αξιόπιστη όμως για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του, θα μιλάει για μια άλλη, δήθεν «φιλολαϊκή» ΕΕ, ξεχνώντας ότι η ΕΕ γεννήθηκε ακριβώς για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και οι θεμελειώδεις συνθήκες της που έχουν την υπογραφή του ΣΥΝ, είναι η βάση για το τσάκισμα των δικαιωμάτων εργαζομένων και νεολαίας... Ολοι τους, λοιπόν, θα προσπαθήσουν να εγκλωβίσουν συνειδήσεις και να πάρουν «ψήφο εμπιστοσύνης» και από τους φοιτητές στις εκλογές των συλλόγων τους, που θα προηγηθούν των ευρωεκλογών.

Οι φοιτητές έχουν μια μεγάλη ευκαιρία το επόμενο διάστημα να πάρουν θέση για όλα αυτά. Να κρίνουν, να απαντήσουν, να συνταχθούν με τις δυνάμεις της αντεπίθεσης. Μπορούν να το κάνουν με πολλούς τρόπους. Και με τη ψήφο τους και με τους αγώνες τους και με τη συσπείρωσή τους στις Επιτροπές Αγώνα.