Κι αν ακόμα - όπως όλα δείχνουν - πολλά περισσότερα είναι στο σκοτάδι, η ίδια η «κορυφή του παγόβουνου» έχει την ίδια σάπια όψη με όσα βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια.

Απ' όλα έχει ο βούρκος τους τόσες μέρες τώρα:

«Πληροφορίες» και «διαρροές» με γερές δόσεις ρατσισμού, για τις «αδίστακτες συμμορίες των κακοποιών από την Ανατ. Ευρώπη», για «εγκλήματα που αποκλείεται να έχει κάνει Ελληνας», ενώ καταγγέλλονται έως και βασανιστήρια για «ομολογίες» σχετικά με την υπόθεση. Κι από κοντά μια βολική και σαν έτοιμη από καιρό συζήτηση για «κάμερες παντού», ακόμα και «δικαίωμα στην οπλοχρησία» και για «περισσότερη αστυνόμευση», για την αυστηροποίηση των ποινών και τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα.

Από εκεί «ένα τσιγάρο δρόμος» έως τις αποκρουστικές δηλώσεις - «συμβουλές» σε επίδοξους δολοφόνους για το πώς να ξεφύγουν με μικρότερη ποινή, του γνωστού «συνδικαλιστή» αστυνομικού - τηλεμαϊντανού, που παρεμπιπτόντως με κάθε ευκαιρία «κουνάει και το δάχτυλο» στις λαϊκές κινητοποιήσεις.

Γυναίκες εγκλωβισμένες κατά εκατοντάδες χιλιάδες στα αδιέξοδα που απλόχερα τους χαρίζει το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, για τη δημιουργία οικογένειας, τη δουλειά και τη ζωή τους. Εξαρτημένες οικονομικά και κοινωνικά, ευάλωτες σε κάθε είδους πιέσεις και εκβιαστικά διλήμματα, για τις σπουδές, τη δουλειά και το μέλλον τους. Χωρίς κανένα ουσιαστικό στήριγμα, πόσο μάλλον ολόπλευρη κρατική στήριξη για να ξεφύγουν από κακοποιητικές σχέσεις, να αντισταθούν, να καταγγείλουν, να σταθούν στα πόδια τους για την επόμενη μέρα.

Με «στήριγμα» κομπογιαννίτες «life coaches» («προπονητές ζωής») του ανορθολογισμού και των «επιστημονικών» συμβουλών για «τους ανθρώπους που είναι κακοί», γιατί η «αρένα» που εγγυάται το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα το πολύ που μπορεί να δώσει είναι «κοουτσάρισμα» κάλπικης και ατομικής «ευτυχίας», αντί για επιστημονική στήριξη, μέτρα ολοκληρωμένης κοινωνικής στήριξης και προστασίας των μητέρων και των νέων ζευγαριών.

Μια άδεια ζωή στο «γυαλί», «το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: Τόσο πιο όμορφο απ' έξω, όσο πιο σάπιο από μέσα. Με διάφορους να κάνουν ότι «πέφτουν απ' τα σύννεφα», ανακαλύπτοντας ότι η βιτρίνα και τα «πρότυπα» των σάπιων «αξιών» του συστήματος, των «πετυχημένων» του ατομισμού, του ανταγωνισμού, του «εύκολου» κέρδους, όλα όσα αποτελούν τα «ιερά και όσια» του σάπιου συστήματος, που βλέπει έως και την ανθρώπινη ζωή ως αναλώσιμη, όλα όσα αναπαράγονται μαζικά από το σχολείο έως τη δουλειά κι από τα ΜΜΕ τους έως τα «τραγούδια» και τις αναρτήσεις τους, δεν έχουν σχέση με μια ζωή πλούσια σε πραγματικές αξίες και ιδανικά. Αυτή που γεννιέται μόνο στον συλλογικό αγώνα για την κοινωνική πρόοδο.

Ολα αυτά ενώ φήμες, «μισόλογα» και «υπονοούμενα» οργιάζουν ότι το όλο ζήτημα έχει περισσότερο βάθος... Το μόνο σίγουρο να είναι πως ό,τι και να αποκαλυφτεί, λίγοι θα πέσουν από τα σύννεφα. Ετσι κι αλλιώς κάθε φορά που το «καπάκι» του υπονόμου πετάγεται, οι θεατές βλέπουν έστω και φευγαλέα την ίδια εικόνα: Στο βούρκο του καπιταλιστικού κέρδους φυτρώνουν και τα κάθε είδους αποκρουστικά «λουλούδια» του.

Εντονες αντιδράσεις έχουν προκαλέσει οι δηλώσεις του συνδικαλιστή της Αστυνομίας, Στ. Μπαλάσκα, ο οποίος ισχυρίστηκε την περασμένη Παρασκευή ότι εάν ο 32χρονος καθ' ομολογία δολοφόνος της Καρολάιν είχε πάρει τηλέφωνο την Αστυνομία μετά την πράξη του και είχε ομολογήσει, τότε θα καθόταν στη φυλακή λιγότερο από 6 χρόνια, γιατί θα θεωρούνταν πως το έκανε σε βρασμό ψυχής.

«Είναι βλάκας», δήλωσε ο «γαλάζιος» συνδικαλιστής για τον πιλότο, μιλώντας σε πρωινή εκπομπή του «Mega». «Εάν έπαιρνε τηλέφωνο την Αστυνομία, δεν θα πήγαινε ούτε 6 χρόνια φυλακή», είπε, για να προσθέσει: «Θα πήγαινε εν βρασμώ ψυχής, σε ενδοοικογενειακό καβγά, "χωρίς να το θέλω", "πρότερος έντιμος βίος", τέσσερις χιλιάδες πράγματα. Θα πήγαινε πέντε - έξι χρόνια φυλακή; Είναι νέο παιδί. Τώρα θα πάρει δόλο, τη σκηνοθεσία. Δεν έχει κανένα ελαφρυντικό». Μετά το σάλο, το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας διέταξε τη διενέργεια «κατεπείγουσας» Ενορκης Διοικητικής Εξέτασης σε βάρος του. Επίσης, ανακοίνωσε πως «κινήθηκε η διαδικασία εξέτασης για λήψη του διοικητικού μέτρου της διαθεσιμότητας».

Ο Στ. Μπαλάσκας είναι ελεγχόμενος και ποινικά, αφού η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Σωτηρία Παπαγεωργακοπούλου, έδωσε παραγγελία για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης στο πλαίσιο της οποίας θα ερευνηθεί αν έχει διαπραχθεί το αδίκημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων και της διέγερσης σε διάπραξη αδικήματος.

Μετά τις διαστάσεις που πήρε το θέμα, ο εν λόγω αστυνομικός με ανάρτηση, το Σάββατο, στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, αφού μίλησε για «εκστρατεία λάσπης» και για «κακόβουλες ερμηνείες», προανήγγειλε την προσφυγή του στη Δικαιοσύνη επιχειρώντας να ανασκευάσει. Την Κυριακή επανήλθε και από τηλε-παράθυρο ζήτησε «συγγνώμη», ισχυριζόμενος πως «κάποιοι παρεξήγησαν και παρερμήνευσαν τη δήλωσή μου». «Σαφώς και ζητώ δημόσια συγγνώμη, καθώς δεν είπα αυτό που μου καταλογίζεται», ανέφερε.

Η «Πανσπουδαστική ΚΣ» στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, προκειμένου να εκφράσει την οργή και αγανάκτηση των φοιτητών για τη δολοφονία της συμφοιτήτριάς τους, Καρολάιν, πήρε πρωτοβουλία να αφήσει μερικά λουλούδια στον χώρο του Πανεπιστημίου και να καταθέσει ψήφισμα στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου. Το ψήφισμα αναφέρει ανάμεσα σε άλλα:

«Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια, ακόμα μια φορά, στην οικογένεια της συμφοιτήτριάς μας Καρολάιν, θύματος ενός τόσο αποτρόπαιου εγκλήματος από τον σύζυγό της. Εγκλημα που μέρες τώρα έχει συγκλονίσει δικαίως το λαϊκό αίσθημα, μας έχει γεμίσει οργή και αγανάκτηση.

Η Καρολάιν ήταν μόλις 20 ετών, μητέρα ενός βρέφους και φοιτήτρια στο πανεπιστήμιό μας, αν και δεν κατάφερε να παρακολουθήσει τη σχολή, γιατί την εμπόδισε ο σύζυγός της.

Ως φοιτητικός σύλλογος ζητάμε να αποδοθεί άμεσα η δικαιοσύνη, με αυστηρή καταδίκη του ενόχου και κάθε ενόχου για τέτοια στυγερά εγκλήματα. Στο φως της δημοσιότητας χρειάζεται να βρεθούν και οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που διευκολύνουν τους δράστες - τέρατα και αφήνουν τις γυναίκες απροστάτευτες.

Γιατί τέτοιες βίαιες συμπεριφορές, που οδηγούν μέχρι και σε δολοφονίες γυναικών επειδή είναι γυναίκες, δεν γεννιούνται σε κοινωνικό κενό. Μια νέα γυναίκα είναι εκτεθειμένη σε κάθε είδους κίνδυνο, όσο είναι εξαρτημένη οικονομικά και κοινωνικά, όσο είναι ευάλωτη σε πιέσεις και εκβιασμούς για την πορεία των σπουδών της και της δουλειάς της, για το μέλλον της. Αυτή η άθλια πραγματικότητα που βιώνουμε γεννά και τις σάπιες αξίες του ατομισμού, του ανταγωνισμού, την αλαζονεία και την υποτίμηση της προσωπικότητας ενός ανθρώπου.

Για να βρει μια γυναίκα το θάρρος και τη δύναμη να αποκρούσει, να αντισταθεί και να καταγγείλει, ακόμα και να φύγει από μια κακοποιητική και παθογόνα σχέση, χρειάζεται ολόπλευρη κρατική στήριξη ώστε να μπορεί να σταθεί στα πόδια της, δηλαδή για να είναι οικονομικά και κοινωνικά ανεξάρτητη.

Πώς θα στηριχθεί μια γυναίκα, ένας άνθρωπος συνολικότερα, όταν οι ελάχιστες κρατικές υποδομές και υπηρεσίες για την ολόπλευρη στήριξη των θυμάτων - δηλαδή νομική, συμβουλευτική, ψυχολογική - παραμένουν υποστελεχωμένες; Οταν οι κυβερνήσεις και η ΕΕ μετράνε σε ευρώ τα απαραίτητα μέτρα ενημέρωσης, στήριξης και πρόληψης που πρέπει να υπάρχουν στις γειτονιές και στους χώρους Εκπαίδευσης;

Δυναμώνουμε τον αγώνα απέναντι σε κάθε κοινωνική ανισότητα, στις διακρίσεις, στη βία κατά των γυναικών, μέσα από τη συλλογική διεκδίκηση για τις σύγχρονες ανάγκες μας στη μόρφωση, στην εργασία, στη ζωή».