Του Γιάννη Καλαϊτζή από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Πολύτιμο ντοκουμέντο. Που φοβούμαστε να το αναλύσουμε, μην και το μειώσουμε. Τα λένε όλα μόνοι τους οι εργάτες...

Αλλο: Προχτές το βράδυ: Στο θεατράκι στο λόφο του Κολωνού - την ώρα που στα κανάλια οι δημοσιογράφοι και τα αφεντικά τους ψάχνουν να βρουν ποιος είναι ο καθαρός μέσα στο βόθρο - νέοι εργάτες παρουσιάζουν με περηφάνια τη 40χρονη Ιστορία της Οργάνωσής τους, της ΚΝΕ, της Νεολαίας του ΚΚΕ. Ενας μπογιατζής, μία νοσηλεύτρια, ένας ηλεκτρολόγος, ένας παρασκευαστής, ένας εμποροϋπάλληλος, ένας υδραυλικός, δύο ιδιωτικοί υπάλληλοι κι ένας εργαζόμενος σπουδαστής ΙΕΚ, ξέκλεψαν χρόνο ανάμεσα στο μεροκάματο, στις σπουδές και την οργανωτική δουλιά, για να ψάξουν στα αρχεία, να βρουν στοιχεία, να βρουν τραγούδια, ποιήματα, να μάθουν να παίζουν μουσική, να μάθουν να σκανάρουν φωτογραφίες, να στήσουν τελικά μια πλήρη οπτικοακουστική παρουσίαση, που επιβεβαίωνε με στοιχεία το στίχο του ποιητή: «δεν είμαι γω σπορά της τύχης, ο πλαστουργός της νιας ζωής, εγώ 'μαι τέκνο της ανάγκης, ώριμο τέκνο της οργής».

Ασ' τους αστούς να ψάχνουν, μετά, να βρουν σωτηρία στο πολιτικό σύστημα. Δε σώνεται. Ο νεκροθάφτης του έχει, ήδη, πάρει θέση...

Οι αναλύσεις τους - χαμηλών τόνων προς το παρόν - λένε πλέον καθαρά το αναμενόμενο: Οσο προχωρά η ευρωπαϊκή καπιταλιστική ενοποίηση, τόσο οξύνεται η ταξική διαφορά. Κι αυτή η διαφορά εκφράζεται πλέον και πολιτικά με διάσταση στη βάση των αστικών κομμάτων που μέχρι τώρα εγκλωβίζουν ανθρώπους από τα λαϊκά στρώματα, ενώ αντίθετα οδηγεί σε σύγκλιση τις κορυφές τους. Σε βαθμό που καθαρά πλέον να δηλώνεται ως γενική γραμμή ότι η πολιτική λύση για το αστικό σύστημα είναι οι κοινές κυβερνήσεις.

Προκύπτει απ' αυτά κάτι για τα λαϊκά στρώματα; Ναι, να οξύνουν τη διαφορά, χωρίς να αφήνουν περιθώρια σε κανέναν από τους υπερασπιστές της ΕΕ να κάνει παιχνίδι σε βάρος τους. Το «ενάντια στην ΕΕ, ή με την ΕΕ» έχει γίνει από καιρό κυρίαρχο κριτήριο.

Και είναι αυτό ακριβώς που προσπαθούν να κρύψουν όσοι δεν κουράζονται να καταθέτουν προτάσεις και ξανά προτάσεις, με στόχο να συγκαλύψουν το κυρίαρχο ταξικό πρόβλημα.

Ασχετο: Κάτω από άλλες συνθήκες, με τους κανόνες του δικού τους συστήματος, διάφοροι θα έπρεπε να έχουν βρει λαγούμι να κρυφτούν μέχρι να τους ξεχάσει ο κόσμος. Αυτοί όχι μόνο μένουν στο προσκήνιο, αλλά διεκδικούν και ρόλο αρχάγγελου της κάθαρσης. Δεν είναι θράσος. Γνώση είναι της πολιτικής κυριαρχίας που έχουν. Γνώση ότι έχουν εκπαιδεύσει καλά αρκετούς ψηφοφόρους, ώστε να μη βλέπουν τον εαυτό τους σαν τάξη απέναντι σε τάξη, αλλά σαν ομάδα υποτελών που το μέλλον της εξαρτάται από τα κόκαλα που θα πέσουν από το τραπέζι. Αυτό πρέπει να αλλάξει και θα αλλάξει ερήμην των όποιων εφεδρειών του συστήματος.