Την ίδια ώρα που οι εφοπλιστές ζητούν και τα ρέστα σε βάρος των ναυτεργατών που διεκδικούν να πληρώνονται, όπως στην περίπτωση του «Παναγία Τήνου», τα καράβια τους συνεχίζουν να ταλαιπωρούν επιβάτες με τις βλάβες, τις οποίες σε πολλές περιπτώσεις αποκρύβουν. Για παράδειγμα, οι 55 επιβάτες του πλοίου «ΝΗΣΟΣ ΛΗΜΝΟΣ» με προορισμό τη Χίο και στη συνέχεια Καβάλα, έμειναν αμανάτι στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Το πλοίο ενώ είχε αποπλεύσει από τη Μυτιλήνη, λίγη ώρα αργότερα επέστρεψε λόγω βλάβης στην κύρια δεξιά μηχανή. Επίσης, το πλοίο «ΜΕΓΚΑ ΤΖΕΤ» που εκτελεί το δρομολόγιο Πειραιά, Σίφνος, Σαντορίνη, Ηράκλειο, από την περασμένη Δευτέρα βρίσκεται ακινητοποιημένο λόγω βλάβης στις κύριες μηχανές. Η εταιρεία εξέδωσε ανακοίνωση με 24 ώρες καθυστέρηση και μόνο ύστερα από καταγγελίες. Δε φτάνει που βάζουν σε κίνδυνο την ασφάλεια και τη ζωή στη θάλασσα, με την ανοχή των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, έχουν και την αφέλεια να πιστεύουν ότι οι βλάβες στα καράβια τους μπορούν να μείνουν και κρυφές, μην τυχόν και θιχτεί το όνομα και η κερδοφορία της επιχείρησης.
Η «μεταμόρφωση» του Ομπάμα
Δεν ψήφισε μόνο η κυβέρνηση Μπους το νομοσχέδιο που εκχωρεί υπερεξουσίες στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ να παρακολουθούν δίχως καν δικαστική έγκριση τις τηλεφωνικές επικοινωνίες, αλλά και ο Μπαράκ Ομπάμα. Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών, που μέχρι πρότινος δήλωνε αντίθετος με το νομοσχέδιο, διέκοψε την προεκλογική εκστρατεία για να πάει να ψηφίσει «ναι» στο νομοσχέδιο. Ομως δεν είναι η μόνη «στροφή» που έχει κάνει τον τελευταίο καιρό ο Ομπάμα, για τον οποίο (φρούδες) προσδοκίες καλλιεργούν διάφοροι «προοδευτικοί» στη χώρα μας. Ενδεικτικά: Μιλάει πλέον για «υπεύθυνη» αποχώρηση από το Ιράκ, ενώ είχε ταχθεί αρχικά υπέρ της άμεσης αποχώρησης. Εχει ταχτεί υπέρ της παράτασης της ισραηλινής κατοχής στην ανατολική, δηλαδή την παλαιστινιακή, Ιερουσαλήμ, πράγμα που δεν έχει κάνει ούτε ο Μπους, υποκλινόμενος στο ισραηλινό «λόμπι». Στροφή, επίσης, έχει κάνει και στα θέματα της οπλοκατοχής και της θανατικής ποινής... Μπορεί όλα αυτά οι απανταχού οπαδοί του να τα δικαιολογούν στο όνομα του προσεταιρισμού των μεσαίων στρωμάτων και των συντηρητικών ψηφοφόρων, αλλά πιο κοντά στην αλήθεια μοιάζει να είναι ο σαρκαστικός σχολιασμός της αμερικανικής εφημερίδας - οργάνου του χρηματιστικού κεφαλαίου «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ» που μίλαγε ότι τυχόν νίκη του Δημοκρατικού υποψήφιου θα σημάνει «τρίτη θητεία Μπους».
ΥΓ: Η Χίλαρι Κλίντον ψήφισε κατά του νομοσχεδίου για τους «κοριούς» της CIA, προφανώς κάνοντας πλάκα στον μέχρι πρότινος αντίπαλό της...
Τα μονοπώλια της πληροφορικής
Ασφαλώς και οι κάθε είδους συμφύσεις ανάμεσα στον κρατικό μηχανισμό και τα μονοπώλια δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Ομως, τον τελευταίο καιρό, στη χώρα, εξελίσσονται και νέες επιχειρηματικές κόντρες, αυτή τη φορά ανάμεσα σε μονοπώλια του κλάδου της πληροφορικής...
Η κάθε μια από αυτές τις επιχειρήσεις διεκδικεί, και σε αρκετές περιπτώσεις καταφέρνει, και αποσπά περισσότερο ζωτικό χώρο και ειδική αντιμετώπιση από τις εκάστοτε κυβερνήσεις του δικομματισμού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το αμερικανικό μονοπώλιο της «Μάικροσοφτ», για το οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ έφερε και ψήφισε στη Βουλή ειδικό «μνημόνιο συνεργασίας». Με τη συμφωνία αυτή, τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και η ακαδημαϊκή κοινότητα της χώρας προσδένονται στο άρμα του αμερικανικού μονοπωλίου, που με αυτόν τον τρόπο θα έχει αποφασιστικό ρόλο στην καθοδήγηση και ποδηγέτηση κρίσιμων τομέων, όπως στην ακαδημαϊκή έρευνα, αλλά και την προμήθεια λογισμικού στο Δημόσιο.
Ασφαλώς και η περιλάλητη, σήμερα, «υπόθεση Ζήμενς» δεν είναι ξεκομμένη από το συνολικό σύμπλεγμα κράτους και μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Αντίθετα, είναι σάρκα από τη σάρκα της πολιτικής εκείνης που στέκεται απλόχερη για την κεφαλαιοκρατία. Της πολιτικής που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και που βέβαια δεν επιδέχεται γιατρειά: Και γι' αυτό ακριβώς το λόγο, η μόνη διέξοδος που προβάλλει είναι η ανατροπή της.
Απάνθρωπη η ΕΕ για τους μετανάστες
Σκληρότερα, αυταρχικότερα, κατασταλτικότερα... Αυτή είναι η πολιτική της ΕΕ απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Μια πολιτική, που κάθε χρόνο εμπλουτίζεται με φυλακίσεις, απελάσεις, φακελώματα, που καταδικάζει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες σε μια ζωή παρανομίας.
Χαρακτηριστικές είναι οι πρόσφατες αποφάσεις των Συνόδων των υπουργών Εσωτερικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης. Οποιος αλλοδαπός κρίνεται από τις αρχές παράνομος επειδή κατέφυγε σε χώρα της ΕΕ, θα φυλακίζεται για 18 μήνες, χωρίς δικαίωμα να επανέλθει σε κράτος της ΕΕ για μια πενταετία. Αν είναι «συνεργάσιμοι» με τις αρχές, μπορεί και να μην απελαύνονται. Αποφάσεις συνεπείς με παλιότερες οδηγίες, σύμφωνα με τις οποίες κάθε αλλοδαπός πρόσφυγας θα ελέγχεται μόνιμα αν παραβιάζει τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, ενώ θα έχει περιορισμένα δικαιώματα στην οικογενειακή ζωή.
Στο άμεσο μέλλον ο διωγμένος από την πείνα, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την καταλήστευση των πόρων της πατρίδας του από τις πολυεθνικές, μόλις αντικρίσει τα ευρωπαϊκά σύνορα θα περνά από την «αυτόματη πύλη» που θα ελέγχει τα βιομετρικά του δεδομένα. Θα καταχωρείται σε ένα σύστημα εισόδου - εξόδου υπηκόων τρίτων χωρών και μετά θα μπαίνει στο χώρο «ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης» της ΕΕ. Εκεί μαζί με τα άλλα εκατομμύρια αλλοδαπούς, που η ζωή τους είναι λαθραία, θα αποτελέσουν το πειθαρχημένο, υποταγμένο εργατικό δυναμικό, χωρίς τα στοιχειώδη δικαιώματα, το οποίο θα ανανεώνεται όταν ξεζουμίζεται. Οι «Μανωλάδες» της ΕΕ είναι πολλές και τους περιμένουν.
Στη χώρα μας από το 2004 έως το 2008, πάνω από 330.000 ξένοι πιάστηκαν από τις αρχές, διότι πέρασαν τα σύνορα της χώρας μας χωρίς να διαθέτουν τα απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Λιμενικού Σώματος, το εξάμηνο Γενάρης - Ιούνης, σε 326 περιστατικά παράνομης διακίνησης αλλοδαπών υπηκόων πιάστηκαν συνολικά 5.332 μετανάστες και 104 διακινητές, ενώ κατασχέθηκαν 85 λέμβοι. Μικρές βάρκες, που αρκετές φορές ναυαγούν στα νερά του Αιγαίου, ρουφώντας στον πάτο των αζήτητων ψυχών νέους ανθρώπους, ακόμα και παιδιά.
Τον επόμενο Οκτώβρη αναμένεται η έγκριση των αντιμεταναστευτικών και αντιπροσφυγικών μέτρων από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Τα μέτρα που προωθεί η Γαλλική Προεδρία υπό τον Ν. Σαρκοζί στηρίζονται από την κυβέρνηση της ΝΔ. Μια κυβέρνηση, που πριν από λίγους μήνες στην Πάτρα ισοπέδωνε τα παραπήγματα των μεταναστών και των προσφύγων. Αυτή είναι η πολιτική, που, κατά την κυβέρνηση, είναι «βασισμένη στις αρχές της προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και θεμελιωμένη στον πλήρη σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του».
Η πολιτική αυτή πρέπει να βρει απάντηση από το λαϊκό κίνημα, διότι είναι παράνομη. Συνδικάτα και μαζικοί φορείς πρέπει να αντιπαλέψουν στην πράξη και να ακυρώσουν τα αντιμεταναστευτικά και αντιπροσφυγικά μέτρα της ΕΕ. Πρέπει στην κοινή ταξική πάλη να εντάξουν ακόμα περισσότερο τους ξένους εργάτες, να τους στηρίξουν στους εργασιακούς χώρους, στη γειτονιά, στα σχολεία. Να απαιτήσουν τη νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, την απλοποίηση των διαδικασιών χορήγησης και ανανέωσης των αδειών παραμονής και εργασίας, με κατάργηση κάθε οικονομικής επιβάρυνσης και γραφειοκρατίας.
Γιώργος ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ
Υποκριτική «ανακάλυψη» και «ανησυχία»
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΒΡΕ ΒΡΕ, ΚΑΤΙ ανησυχίες που διατυπώνονται από στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για το ρόλο των Μέσων Ενημέρωσης...
Ισοπεδώνουν τα πάντα στην πολιτική, με αφορμή την υπόθεση «Ζήμενς» - λένε - και υπονομεύουν τη δημοκρατία και τους θεσμούς.
Αραγε, από πότε τα ΜΜΕ (τα ιδιωτικά ΜΜΕ, για να είμαστε ακριβείς) έχουν χριστεί ...φύλακες της δημοκρατίας;
Μήπως από τότε που ...δεν ξέρουμε ποιος τα κατέχει, διότι απαγορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση;
`Η ,μήπως, από τότε που οι ιδιοκτήτες τους είναι - όλως τυχαίως - βιομήχανοι, εφοπλιστές, πολυεθνικές και προμηθευτές του Δημοσίου;
Μάλλον ευκαιριακά το θυμήθηκαν το πρόβλημα όλοι αυτοί οι ...σκεπτικιστές για το ρόλο των ΜΜΕ.
Εμείς, πάντως, δε χρειαζόμασταν την υπόθεση «Ζήμενς» για να αποκτήσουμε άποψη επί του θέματος.
Ξέρουμε πολύ καλά πόσο «δημοκρατικά» είναι τα ΜΜΕ, από την προβολή που επιφυλάσσουν στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, στα πραγματικά τους προβλήματα και σε οτιδήποτε αντιστρατεύεται το σύστημα.
ΑΠΟ ...ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, η κυβέρνηση θα πάρει μέτρα για τους οικονομικά ασθενέστερους, μας είπε χτες ο πρωθυπουργός.
Τώρα το καλοκαίρι, δυστυχώς, δεν ευκολύνονται. Εχουν άλλες δουλειές, πιο επείγουσες.
Τι δουλειές; Μα, φυσικά, κάποια αντιλαϊκά νομοσχέδια, που θα κάνουν τους ήδη φτωχούς φτωχότερους.
Ως γνωστόν, τα «θερινά τμήματα» του Ιούλη και κυρίως του Αυγούστου προσφέρονται για τέτοιες «επιχειρήσεις» εναντίον του λαϊκού εισοδήματος.
ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ, ΛΕΕΙ, η εγκληματικότητα στην Ελλάδα. Πράγμα περίεργο για μια χώρα στην οποία αντιστοιχεί ένας αστυνομικός ανά 10 πολίτες, δε βρίσκετε;
Φυσικά, για τα κοινωνικά αίτια του φαινομένου, μηδενικό είναι το ενδιαφέρον της κυβέρνησης. Τέτοιες αναζητήσεις μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνα συμπεράσματα.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Οσο για τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, προφανώς έχουν αλλού το νου τους. Ξέρετε πού...
Ο «φόβος» της εγληματικότητας
Παπαγεωργίου Βασίλης
Παλαιότερα για κάμποσα χρόνια απέδιδαν την εγκληματικότητα στους αλλοδαπούς και ειδικά στους Αλβανούς μετανάστες, ακριβώς για να τους κρατούν κυνηγημένους και ανήμπορους να αντιδράσουν, άρα να είναι εύκολα θύματα άγριας εκμετάλλευσης. Καθώς τα στοιχεία «τους» δεν τους έβγαιναν το παραμύθι υποχώρησε, εκτός των άλλων γιατί η εγκληματικότητα έπρεπε να «παταχτεί» λόγω Ολυμπιακών Αγώνων. Ο φόβος της εγκληματικότητας επανέρχεται και πάλι ακριβώς για να εξυπηρετήσει τους ίδιους στόχους, την ψήφιση «τρομονόμων» - αντιδημοκρατικών νόμων που στερούν στοιχειώδη δημοκρατικά και ατομικά δικαιώματα, την προμήθεια νέου εξοπλισμού για τα σώματα ασφαλείας και τις δυνάμεις καταστολής, τη δημιουργία μηχανισμών παρακολούθησης, κ.ά. Το ερώτημα όμως είναι αμείλικτο: Γιατί ο υπερδιογκωμένος μηχανισμός των σωμάτων ασφαλείας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το οργανωμένο έγκλημα και γενικότερα την εγκληματικότητα; Απλούστατα, γιατί δεν είναι αυτή η αποστολή του. Βασικός προσανατολισμός είναι η καταστολή των λαϊκών αγώνων και σ' αυτόν είναι υποταγμένη η καθημερινή δράση του. Δεν είναι μάλιστα λίγες οι φορές που οι δυνάμεις καταστολής συμμαχούν με το οργανωμένο έγκλημα ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Η «εγκληματικότητα» μπορεί να περιμένει...
Δε γιατρεύεται!!!
Φαίνεται πως αν την πιάνει δεν την αφήνει... Για την κρίση μιλάμε γιατί η αντιΚΚΕ αρρώστια είναι έτσι και αλλιώς μόνιμη και αγιάτρευτη για την «Πανδώρα» στο «Βήμα». Χτες της προτείναμε φυσική ζωή μακριά στα... βουνά και τα λαγκάδια. Αν έκανε, χρειάζεται πιο πολύ γιατί η κρίση, που περνά αυτή τη φορά φαίνεται είναι από τις μεγάλες. Πάλι χτες ο αντιΚΚΕ πυρετός της έφερε και άλλο παραλήρημα, όπου έβγαλε και τον καημό της που το ΚΚΕ δεν είναι σαν τα κόμματα που αυτή συναναστρέφεται στονκύκλο της. Και επειδή το ξέρει πως ποτέ το ΚΚΕ δε θα γίνει του σιναφιού της επιχειρεί τη χαζο-προβοκατσιούλα της για «δουλειές στον ιδιωτικό τομέα». Καλή η κρυάδα μέσα στο κατακαλόκαιρο αλλά να προσέχει, γιατί για την περίπτωσή της η επιστήμη έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά. Δε γιατρεύεται!!!
Τα «μέτρα» για την ακρίβεια
Η ακρίβεια κινείται σε επίπεδα «καύσωνα» και η κυβέρνηση μέσω του υπουργείου Ανάπτυξης «καταβρέχει» τα πέριξ με... ποτιστήρι για να δείξει έργο. Πιο συγκεκριμένα, ανακοίνωσε την εφαρμογή δύο ακόμη μέτρων κατά της ακρίβειας, του 34ου και του 35ου στη σειρά.
Τα δύο νέα φοβερά όπλα της κυβέρνησης κατά της ακρίβειας είναι η... αυστηροποίηση της χορήγησης αδειών λαϊκών αγορών και η «αγωγή του καταναλωτή» στα σχολεία!!!
Προφανώς με το πρώτο μέτρο η κυβέρνηση αποφάσισε ότι είναι καιρός να δίνει άδειες μόνο στους... φτηνούς πωλητές λαϊκών αγορών και να αποκλείσει τους... ακριβούς.
Οσο για το δεύτερο μέτρο... εκεί είναι που συντελείται πραγματική κοσμογονία. Θα μαθαίνουν στα παιδάκια στο σχολείο τι σημαίνει καταναλωτική συνείδηση. Να βρίσκουν και να επιλέγουν το φτηνότερο.
Ετσι ώστε όταν μεγαλώσουν και αποκτήσουν με δόσεις το αυτοκίνητό τους, το οποίο δε θα μπορούν να παρκάρουν και ενδεχομένως ούτε να κινήσουν (αλλά ούτε και να εξοφλήσουν σε μερικές περιπτώσεις), τότε θα πρέπει να κάνουν και 10 - 20 χιλιόμετρα παραπάνω προκειμένου να βρουν εκείνο το βενζινάδικο που θα έχει την αμόλυβδη 5 λεπτά φτηνότερη....
Εγκληματική κατοχή
Πρόκειται για τραγική ρουτίνα πλέον. Σχεδόν κάθε φορά που επιχειρούν τα κατοχικά στρατεύματα στο Αφγανιστάν θα σκοτώσουν και κάποιους αμάχους. Από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία χτες διαβάσαμε: Ερευνητική επιτροπή που είχε συγκροτηθεί από τον Πρόεδρο του Αφγανιστάν, Χαμίντ Καρζάι, αποφάνθηκε σε έκθεσή της ότι οι 47 πολίτες που παρίσταντο σε γάμο στις 6 του Ιούλη στο Ανατολικό Αφγανιστάν, σκοτώθηκαν σε βομβαρδισμό του υπό τις ΗΠΑ συνασπισμού. Όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος της επιτροπής και αντιπρόεδρος της Γερουσίας, Μπουρχανουλάχ Σινουάρι: «Διαπιστώσαμε ότι οι 47 πολίτες, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά, σκοτώθηκαν στη διάρκεια αεροπορικού βομβαρδισμού, ενώ εννέα πολίτες είχαν τραυματιστεί. Ολα τα θύματα ήταν άμαχοι και ουδεμία σχέση είχαν με αντάρτες Ταλιμπάν ή την "Αλ Κάιντα"», τόνισε, λέγοντας ότι οι οικογένειες των θυμάτων έδειξαν στα μέλη της επιτροπής τα αιματοβαμμένα ρούχα. Θυμίζουμε πως και ελληνικός στρατός με ευθύνη πρώτα του ΠΑΣΟΚ και μετά της ΝΔ συμμετέχει στην εγκληματική κατοχή...
Η παγίδα
Μέσα σε ένα περιβάλλον έντονης «φιλολογίας» περί διεθνούς οικονομικής ύφεσης, «κρίσης», ή όπως αλλιώς τους βολεύει να την ονομάζουν, αλλά και στη βάση των υπαρκτών προβλημάτων της οικονομίας, τα οποία γεννά και αναπαράγει η πολιτική υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, η κυβέρνηση προωθεί ένα ολοκληρωμένο «πακέτο» πολιτικής εξαπάτησης και δημαγωγίας. Θεωρητικά επιδιώκει να περιορίσει τις οδυνηρές συνέπειες αυτής της κατάστασης, τις οποίες αποδίδει αυθαίρετα και βολικά κατά κύριο λόγο σε εξωγενείς παράγοντες. Ωστόσο, βασικός στόχος της είναι η άμβλυνση των αντιδράσεων των εργαζομένων μπροστά στη διαρκή επιδείνωση της οικονομικής τους θέσης, η πολιτική χειραγώγηση όλων εκείνων που ενδέχεται να σκεφτούν, αργά ή γρήγορα, ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει να «χαμηλώνει» η ζωή τους μέρα με τη μέρα για να «ψηλώνει» η ζωή των αφεντικών τους. Εναρμονισμένη με την ΕΕ που ετοιμάζει γενικότερη δέσμη μέτρων προς την ίδια κατεύθυνση, η κυβέρνηση προβάλλει τα δικά της μέτρα «πτωχοκομείου» για τις πλέον εξαθλιωμένες ομάδες του πληθυσμού, εκείνους που ακόμη και πριν εμφανιστεί αυτή η νέα διάσταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης ζούσαν στην «κόψη του ξυραφιού». Και που θα συνεχίσουν να ζουν έτσι.
Μέσα στον κουρνιαχτό της υποκριτικής κυβερνητικής πολιτικής ...υπέρ των αδυνάτων δεν κρύβεται μόνο ο εμπαιγμός, αλλά κάτι πολύ πιο επίφοβο και επικίνδυνο για τα λαϊκά συμφέροντα: Η διαβόητη Στρατηγική της Λισαβόνας, οι αντιλαϊκές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που φέρουν τον αθώο τίτλο «μεταρρυθμίσεις», μια πολύ συγκεκριμένη δέσμη μέτρων που στόχο έχει νέες ριζικές μεταβολές υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Μέτρα που θα σηματοδοτήσουν ακόμη χειρότερες μέρες για τα λαϊκά στρώματα, τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες, καθώς τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα, όπως και η εισοδηματική τους κατάσταση, θα υποστούν νέα πλήγματα. Προκαλεί και εξαπατά το λαό η κυβέρνηση και παράλληλα πριμοδοτεί τους μεγαλοεπιχειρηματίες περισσότερο από ποτέ, εργάζεται ακούραστα και πυρετωδώς για να δημιουργήσει έναν καλύτερο κόσμο γι' αυτούς, να αυξήσει τον πλούτο και την ισχύ τους.
Κανένα θύμα αυτής της πολιτικής και της συγκεκριμένης μεθόδευσης δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα. Κανένας δεν πρέπει να δικαιώσει την απροκάλυπτη κοροϊδία που μετρά τις ανάγκες των εργαζομένων με λίγα λεπτά του ευρώ ή με ελάχιστα ευρώ της κρατικής «φιλανθρωπίας». Με «σημαία» τη στήριξη των «ευπαθών ομάδων» των 300 ευρώ το μήνα, η κυβέρνηση κατατάσσει αυτόματα στους «ευκατάστατους» εκατομμύρια οικογένειες των 800 και 1.000 ευρώ. Ουσιαστικά νομιμοποιεί τους μισθούς των 600 ευρώ, την ακρίβεια, την εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, τις περισσότερες ώρες απλήρωτης δουλειάς, όλα αυτά κι ακόμη περισσότερα που βασανίζουν καθημερινά τη λαϊκή οικογένεια. Και την ίδια στιγμή, μ' αυτόν τον τρόπο αρνείται και πολεμά την πολυπόθητη και δίκαιη απαίτηση κάλυψης των σύγχρονων αναγκών για τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Εμποδίζοντας με κάθε μέσο την πρόσβαση στον όλο και μεγαλύτερο πλούτο που δημιουργούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, θέτει η ίδια το ζητούμενο: Την πάλη κόντρα στη φιλομονοπωλιακή πολιτική, κόντρα στην ΕΕ, κόντρα στην ίδια την εξουσία του κεφαλαίου.
Feeds
