Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι ουδέτερη έννοια, έχουν ταξικό περιεχόμενο και χρώμα

Είναι γεγονός ότι ο Συνασπισμός είναι ασυναγώνιστος σε κινήσεις εντυπωσιασμού και θολώματος των νερών. Πάει όμως πολύ να παίζει με το δράμα των προσφύγων και μεταναστών. Πάντως, όσο και να θέλει να κρυφτεί, η ευρωλαγνεία δεν τον αφήνει.

Οι «ριζοσπαστικές» προτάσεις του Συνασπισμού συνοψίζονται στην εξής μία: να ενσωματωθούν στην ελληνική νομοθεσία οι Οδηγίες της ΕΕ, δηλαδή να ολοκληρωθεί και νομοθετικά η βαρβαρότητα της ΕΕ, που αμπαρώνει και εκτελεί (κυριολεκτικά και μεταφορικά) στα σύνορα και την ενδοχώρα όσα θύματα της νέας τάξης δε χρειάζονται στην κερδοφορία του ευρωενωσιακού κεφαλαίου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε με Ερώτησή του στη Βουλή, να επικυρωθούν 4 συγκεκριμένα κείμενα. Το ένα αφορά τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τους μετανάστες, που 18 χρόνια από την υπογραφή της δεν έχει επικυρωθεί από καμία χώρα της ΕΕ, αφού ΕΕ και κυβερνήσεις έχουν άλλα σχέδια για τους μετανάστες... Τα υπόλοιπα 3 κείμενα είναι οι εξής Οδηγίες της ΕΕ.

Πρόκειται για μία Οδηγία που ξεθεμελιώνει το προσφυγικό δίκαιο, και το προσαρμόζει στις νεοταξίτικες προδιαγραφές. Η ιμπεριαλιστική εκδοχή της «τρομοκρατίας» διαπνέει την Οδηγία, που αποκλείει την αναγνώριση της προσφυγικής ιδιότητας όχι μόνο στον «τρομοκράτη» και στο μέλος «τρομοκρατικής» οργάνωσης, αλλά και σε όποιον υποστηρίζει οργάνωση που υποστηρίζει τη «διεθνή τρομοκρατία» (ο υποστηρίζων του υποστηρίζοντος). Δηλαδή, αλίμονο στον Παλαιστίνιο που θα πει ότι η «Χαμάς» είναι δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Η ΝΑΤΟική κατοχή και «προστασία» στα διαμελισμένα προτεκτοράτα φωτογραφίζεται και αναγορεύεται σε λόγο άρνησης της προσφυγικής ιδιότητας, αφού οι ΝΑΤΟικοί προστάτες εξασφαλίζουν δήθεν την ασφάλεια του πληθυσμού! Ο πρόσφυγας ελέγχεται μόνιμα, μήπως παραβιάζει τη δημόσια ασφάλεια και τάξη, κάτι που αποκλείει ακόμη και την οικογενειακή επανένωση. Η επικουρική προστασία (π.χ. για ανθρωπιστικούς λόγους) υποβαθμίζεται μέχρις εξαφανίσεως. Δεν αναγνωρίζεται αν, π.χ., ο αλλοδαπός διέπραξε στη χώρα του μη πολιτικό αδίκημα, που τιμωρείται στη χώρα της ΕΕ με ποινή φυλάκισης, δηλαδή για ένα μεγάλο αριθμό πλημμελημάτων.

Ακόμη και η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες - του σημερινού ΟΗΕ με τους αρνητικούς διεθνείς συσχετισμούς - ασκεί κριτική άρθρο προς άρθρο στην Οδηγία, γιατί καταστρατηγεί τη Συνθήκη της Γενεύης, και μπορεί να οδηγήσει σε ομαδικές επαναπροωθήσεις.

Είναι ένα κατάπτυστο κείμενο, που βάζει την ταφόπλακα στο θεσμό του ασύλου, που αποκλείει ακόμη και να υποβάλει αίτημα ασύλου ο αλλοδαπός που προέρχεται από «ασφαλή τρίτη χώρα», με βάση κατάλογο «ασφαλών» χωρών που καταρτίζει το Συμβούλιο της ΕΕ, με τα γνωστά κριτήρια, με συνέπεια την παραχρήμα επαναπροώθηση του αλλοδαπού, ακόμη και στο στόμα του λύκου. Ο κάθε συνοροφύλακας θα κρίνει, με ταχύρυθμες ειδικές διαδικασίες - σκούπα, τα αιτήματα. Η προσφυγή κατά της απόφασης που απορρίπτει το αίτημα ασύλου δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, δηλαδή όσο εκκρεμεί η προσφυγή, ο αλλοδαπός μπορεί να απελαθεί. Πολλές ακόμη παρατηρήσεις υπάρχουν στο σχετικό κείμενο της Υπατης Αρμοστείας. Ιδού η «νομιμότητα» και το «κράτος δικαίου» των ιμπεριαλιστών, που ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει την άμεση εφαρμογή του!

«Προβλέπει περιορισμούς στην άσκηση του δικαιώματος των προσφύγων για σεβασμό της οικογενειακής τους ζωής εξαρτώντας το, από τη συνδρομή λόγων δημόσιας υγείας και την προϋπόθεση της εύλογης προοπτικής της απόκτησης δικαιώματος μόνιμης διαμονής». «Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το έλλειμμα προστασίας της οικογενειακής ζωής των δικαιούχων επικουρικής προστασίας, καθώς η Οδηγία αποκλείει αυτή την ομάδα από την οικογενειακή επανένωση» [Σημείωμα Υπατης Αρμοστείας, Μάης 2007].

Ολα τα κείμενα του Ευρωκοινοβουλίου που ζητούν κοινή, ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου και μετανάστευσης, έχουν ψηφιστεί από το Συνασπισμό. Να θυμίσουμε ότι η μήτρα των κοινών και υποχρεωτικών για τα κράτη - μέλη πολιτικών ασύλου και συνόρων είναι η Συνθήκη του Μάαστριχτ, έτσι όπως εξειδικεύτηκε στη Σύνοδο του Τάμπερε, Συνθήκη που ψήφισε ο Συνασπισμός. Ο ευρωβουλευτής του Συνασπισμού Δ. Παπαδημούλης υπογράφει γνωμοδότηση (23/3/2006) σε έκθεση του ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Σ. Λαμπρινίδη για την ένταξη των μεταναστών στην ΕΕ (Α6-160/2006), που θα τη ζήλευε ο κάθε σοσιαλδημοκράτης.

Εντυπωσιακή επίσης ήταν η προσπάθεια του κ. Αλαβάνου να σώσει τη χαμένη τιμή του ΠΑΣΟΚ, απορώντας γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν πήρε θέση για τα γεγονότα της Πάτρας. Σαν να μην γνωρίζει, ότι ο δήμαρχος Πάτρας και ο νομάρχης Αχαΐας που προκάλεσαν την εισβολή των ΜΑΤ είναι στελέχη του ΠΑΣΟΚ! Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου συμμετέχει στη νεοϊδρυθείσα «Διατλαντική Ομάδα Δράσης για τη Μετανάστευση και την Ενταξη», μαζί με διάφορους αξιότιμους κυρίους και κυρίες ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού, όπως ο πρώην εκδότης του περιοδικού «Εκόνομιστ», η Ανα Παλάτσιο (αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας και πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας), ο Βούλγαρος πρώην πρόεδρος του ΟΑΣΕ, ο πρόεδρος της αυτοκινητοβιομηχανίας Ρενό και ο πρώην επίτροπος της ΕΕ Αντόνιο Βιτορίνο.

«Παράνομους λαθρομετανάστες» που ευθύνονται για την έξαρση της μικροεγκληματικότητας στην Πάτρα αποκάλεσε τους Αφγανούς και Ιρακινούς πρόσφυγες, ο υφυπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Χηνοφώτης. Θα έπρεπε να διαβάσει ο κ. υφυπουργός το βιβλίο «Οι Αθλιοι» του Βίκτορα Ουγκό, και να το συμπεριλάβει στη διδακτέα ύλη των σχολών συνοροφυλάκων και μελών των Σωμάτων Ασφαλείας. Ο υπουργός κ. Παυλόπουλος, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα, προσπαθεί να πείσει ότι το πογκρόμ σε βάρος των μεταναστών γίνεται για το καλό τους, για να τους γλιτώσει από τους δουλέμπορους. Κάνει πως δεν ξέρει ότι οι δουλέμποροι ανθούν, επειδή η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της μετέτρεψαν τα σύνορα σε ηλεκτροφόρες πολεμίστρες. Επίσης, φαίνεται ότι δε θεωρεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τις εκατόμβες θυμάτων από τις επεμβάσεις, την κατοχή, τη φτώχεια και τη λιμοκτονία, ούτε τους θανάτους και την κακομεταχείριση των μεταναστών στα σύνορα της ΕΕ και την ενδοχώρα, το φακέλωμα των μεταναστών, παραβιάσεις στις οποίες το Κόμμα του έχει συμμετάσχει. Τελικά, τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι ουδέτερη έννοια, έχουν ταξικό περιεχόμενο και χρώμα.

Το ΚΚΕ δε συμπαραστέκεται μόνο όταν ξεσπάει το πρόβλημα. Το κάνει και αυτό χωρίς τυμπανοκρουσίες, με αίσθηση ταξικού, αντιιμπεριαλιστικού διεθνιστικού χρέους. Αξιοποιεί το παραμικρό παράθυρο που θα ανακούφιζε τους πρόσφυγες και μετανάστες. Οπως η πρόταση που διατύπωσε ο κομμουνιστής βουλευτής Αχαΐας Ν. Καραθανασόπουλος, να αξιοποιηθεί το ΠΔ 220/2007 που αναφέρεται στη δυνατότητα χορήγησης ταξιδιωτικού εγγράφου όταν «συντρέχουν ανθρωπιστικοί λόγοι που υπαγορεύουν την παρουσία του αλλοδαπού σε άλλο κράτος». Το ΚΚΕ ζήτησε να αφεθούν ελεύθεροι οι συλληφθέντες και να μην απελαθούν. Να νομιμοποιηθούν όλοι οι αλλοδαποί εργάτες, για να μην είναι θύματα των κατασταλτικών μηχανισμών, των εργοδοτών και των δουλεμπόρων, να έχουν ίδια δικαιώματα με τους Ελληνες εργαζόμενους. Να δημιουργηθούν ανθρώπινα κέντρα υποδοχής.

Ομως, εκτός από αυτά, το ΚΚΕ παλεύει σταθερά και αταλάντευτα τις αιτίες που προσφυγικού και μεταναστευτικού προβλήματος. Την εγκληματική πολιτική του ιμπεριαλισμού, που δεν ντρέπεται να τον κατονομάσει («πολιτική των ισχυρών» αναφέρει το Δελτίο Τύπου του Συνασπισμού για την Πάτρα. Το ΚΚΕ δεν έχει λερώσει τα χέρια του ψηφίζοντας την ΕΕ και τη νομοθεσία της, που στο σύνολό της πυροβολεί τα δικαιώματα των λαών των τρίτων χωρών, αλλά και της ίδιας της ΕΕ. Θέλει πολύ μεγάλο θράσος να υποστηρίζεις την πολιτική ασύλου και μετανάστευσης της ΕΕ, και μετά να έρχεσαι για να συνδράμεις τους πρόσφυγες. Την επαύριο της 11ης Σεπτέμβρη 2001 να υπογράφεις «Είμαστε όλοι Αμερικανοί», και το 2008 «Είμαστε όλοι Αφγανοί»... Αλλά αυτός είναι ο οπορτουνισμός, φορέας του οποίου είναι ο Συνασπισμός, αφού βρίσκεται στο γενετικό του κώδικα, στο DNA του.