Οταν η ΕΕ ομολογεί ότι «γλώσσες ίσον μπίζνες» δεν μπορεί να υπάρχει πια καμία αυταπάτη για την ειλικρίνεια της ευρω-ενωσιακής προπαγάνδας περί «προστασίας της διαφορετικότητας» και του «γλωσσικού πλουραλισμού». Σε δύο «μαζώξεις» πολιτικών στελεχών της ΕΕ και εκπροσώπων του κεφαλαίου στις Βρυξέλλες (τον περασμένο Σεπτέμβρη) και τη Λισαβόνα (την περασμένη Δευτέρα) με αποκλειστικό θέμα το πώς θα «δέσουν» τη γλωσσική εκπαίδευση στο «άρμα» της «ανταγωνιστικότητας», έγινε σαφές ότι η ΕΕ θα προστατεύει και θα αναπτύσσει με τους δικούς της όρους μόνο εκείνες τις γλώσσες που θα είναι κατά περίπτωση χρήσιμες στα μονοπώλια. Οι σχετικές συζητήσεις, κείμενα και έρευνες απογυμνώνουν τη γλώσσα από την κοινωνική και πολιτισμική σημασία της και το θλιβερό «κέλυφος» που απομένει χρησιμοποιείται ως «όπλο» στο πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού.