«Ξέχασε», βέβαια, ότι είναι φανατικός οπαδός του ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής της οικονομίας της αγοράς, των «απελευθερώσεων» και της εμπορευματοποίησης των πάντων. «Ξέχασε», επίσης, ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και η αντίστοιχη πολιτική τους «έστρωσαν» το έδαφος και βοήθησαν καταλλήλως στη μετατροπή των πανεπιστημιακών σε εμπόρους της Παιδείας. Για παράδειγμα, με την κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των πανεπιστημιακών και με όλα όσα συνεπάγεται η «στενή σύνδεση» των πανεπιστημίων με τις επιχειρήσεις.
Αυτά συμβαίνουν, όμως, όταν ακόμη και η είδηση έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα και οι λιανοπωλητές των μεγάλων εμπόρων της «ενημέρωσης» παριστάνουν τους αναλυτές των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων.
Στις δραστηριότητες των ανθρώπων οφείλονται οι αλλαγές του κλίματος και η υπερθέρμανση του πλανήτη, μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Συμπέρασμα, το οποίο χρεώνεται στη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), όπου συμμετέχουν 2.000 επιστήμονες και 154 κυβερνήσεις και λειτουργεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ από το 1990. Σύμφωνα με τα σχετικά δημοσιεύματα, η IPCC πρόκειται να δημοσιεύσει την τέταρτη κατά σειρά έκθεσή της στις αρχές Φλεβάρη και η προαναφερόμενη εκτίμηση διέρρευσε ήδη στα ΜΜΕ.
Και δε λέμε, βέβαια, όλοι άνθρωποι είμαστε. Για παράδειγμα, άνθρωποι αποτελούν το μισό παγκόσμιο πληθυσμό (περίπου 3 δισεκατομμύρια), που ζουν με λιγότερα από δύο δολάρια τη μέρα. Ανθρωποι είναι και οι πενήντα πλουσιότεροι μεγιστάνες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, που έχουν εισόδημα ίσο με εκείνο 2,7 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Ανθρωποι, επίσης, αποτελούν τις ολιγαρχίες, που κατέχουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τον παραγόμενο πλούτο και ορίζουν τις κυβερνήσεις και τις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Ανθρωποι είναι και τα δισεκατομμύρια των εργαζομένων, που αγωνίζονται να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες τους ή, ακόμη χειρότερα, να επιβιώσουν. Σίγουρα, όμως, οι δραστηριότητες των μεν και των δε έχουν τεράστιες διαφορές, όπως και οι συνέπειες των δραστηριοτήτων αυτών - εκτός πολλών άλλων τομέων - στο περιβάλλον και στις όποιες κλιματολογικές αλλαγές. Η επιχείρηση συσκότισης του ταξικού χαρακτήρα του περιβαλλοντικού προβλήματος δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια.
Κοντά είκοσι χρόνια τώρα, ακούνε υποσχέσεις από τους εκάστοτε κυβερνώντες για νέο νοσοκομείο οι εργαζόμενοι και ο λαός της Χαλκίδας, αλλά νοσοκομείο δε βλέπουν. Η ...παράδοση κρατά από τον μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου ακόμη και συνεχίστηκε επάξια από τον Κ. Σημίτη. Στις τελευταίες εκλογές, πήρε τη σκυτάλη ο Κ. Καραμανλής και υποσχέθηκε κι αυτός νέο νοσοκομείο, μιλώντας στην παραλία της Χαλκίδας.
Προχτές, λοιπόν, το θέμα επανήλθε σε σύσκεψη, που έγινε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Χαλκίδας και στην οποία προήδρευσε ο υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Θ. Γιαννόπουλος. Και, βέβαια, ειπώθηκαν πολλά και διάφορα, αλλά τίποτε επί της ουσίας, όπως απέδειξε και η με το «ζόρι» συνέντευξη που παραχώρησε ο υφυπουργός στα τοπικά ΜΜΕ. Με άλλα λόγια, «ξαναζέσταναν τη σούπα» των υποσχέσεων, ενόψει και των νέων εκλογών, ενώ ο λαός της Χαλκίδας και της Εύβοιας γενικότερα θα συνεχίσει να μπουζουριάζεται στο ένα και παλιό νοσοκομείο της πόλης, για το οποίο οι ίδιοι ομολογούν ότι προσφέρει απαράδεκτες υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης.
«Ακόμη και πολιτικοί και μάλιστα αντίπαλοι (η ίδια εταιρεία, π.χ. γράφει τους λόγους πρωτοκλασάτου υπουργού της κυβέρνησης, αλλά... και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης), σωματεία αθλητικά, αλλά και συνδικαλιστικοί φορείς καταφεύγουν στις εταιρείες αυτές, που τους υπόσχονται ότι "έχουν τους διαύλους για να χτίζουν μακροχρόνιες σχέσεις εμπιστοσύνης με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης". Και όντως, οι εταιρείες αυτές μέσω των διαύλων που έχουν στήσει, με δημοσιογράφους και παραδημοσιογράφους, κατακλύζουν τα ΜΜΕ με ένα πλήθος κατασκευασμένων ειδήσεων -χειραγωγώντας την κοινή γνώμη προς την κατεύθυνση για την οποία πληρώνει ο πελάτης τους». Αυτά γράφει στη χτεσινή «Καθημερινή» ο αρθρογράφος της Ν. Νικολάου και αναρωτιόμαστε γιατί απορεί - αν πράγματι απορεί... Τι περίμενε, δηλαδή, να μην επεκταθούν η λογική και οι «νόμοι της αγοράς», η εμπορευματοποίηση των πάντων και ο άκρατος ανταγωνισμός, μαζί με όλα όσα κουβαλούν μαζί τους και συνεπάγονται, σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής; Ακόμη κι αν είχε τέτοιες αυταπάτες, δεν έβλεπε πού έχουν φτάσει τα πράγματα στις χώρες όπου η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει προχωρήσει περισσότερο από τη δική μας και οι λαοί τους δοκιμάζουν πρώτοι την εντεινόμενη συνεχώς σαπίλα του συστήματος;