"Οι πρωτοφανείς αγροτικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων στη χώρα μας, αλλά και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αποδεικνύουν ότι το αγροτικό πρόβλημα, ειδικά στις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες, είναι ιδιαίτερα οξυμένο, με τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες". Τα παραπάνω σημείωσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Βασίλης Εφραιμίδης,παίρνοντας το λόγο χτες, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της αριστερής Ευρωομάδας. Και συνέχισε:
"Η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), που εφαρμόστηκε στις χώρες της ΕΟΚ παλιότερα και εφαρμόζεται στις χώρες της ΕΕ σήμερα, όχι μόνο δεν έλυσε, αλλά όξυνε το αγροτικό πρόβλημα, με αποτέλεσμα να έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις και εκατομμύρια μικρομεσαίων αγροτών, ειδικά στις μεσογειακές χώρες, να απειλούνται με ξεκλήρισμα χωρίς καμιά εναλλακτική λύση απασχόλησης.
Στόχοι αυτών των δυνάμεων ήταν και είναι:
- Η αύξηση των μονοπωλιακών και των πολυεθνικών τροφίμων, με δραστικές μειώσεις των αγροτικών προϊόντων και ταυτόχρονη αύξηση των τιμών καταναλωτή. Διαθέτουν, βέβαια, και φτηνά τρόφιμα αμφιβόλου ποιότητας.
- Η εγκατάλειψη της οικογενειακής γεωργίας στην Ευρώπη και η δημιουργία μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων καπιταλιστικού χαρακτήρα.
Οι στόχοι αυτοί επιβεβαιώθηκαν από συγκεκριμένα οικονομικά στοιχεία, αλλά και από τις αλλαγές που έγιναν στην ΚΑΠ, προκειμένου να προσαρμοστεί στη μετεξέλιξη της ΕΟΚ σε ΕΕ και στη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ το 1995, στην οποία συμπεριελήφθησαν, κατόπιν απαίτησης των ΗΠΑ, και τα αγροτικά προϊόντα.
Πιο συγκεκριμένα, η εφαρμογή των παραπάνω πολιτικών είχε σαν αποτέλεσμα τη συνεχή μείωση του αριθμού των εκμεταλλεύσεων, τη σημαντική μείωση του αριθμού των απασχολούμενων στη γεωργία (το διάστημα '90 - '96 ο τομέας έχασε 1,3 εκατ. θέσεις εργασίας), την αύξηση της συγκέντρωσης της ιδιοκτησίας και την ταυτόχρονη μείωση των μικρομεσαίων εκμεταλλεύσεων, τη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ μεγάλων και μικρών παραγωγών, την αύξηση του κόστους παραγωγής, τη γήρανση του αγροτικού πληθυσμού, τη στιγμή που δεν υπάρχουν μέτρα στήριξης των νέων αγροτών, την καταστρατήγηση στην πράξη κάθε κριτηρίου συνοχής και ισότητας, επιταχύνοντας έτσι τους ρυθμούς απερήμωσης της υπαίθρου, με τις τραγικές συνέπειες που κάτι τέτοιο συνεπάγεται.
Τα αποτελέσματα αυτά ήταν αναμενόμενα, αφού κυρίαρχο ρόλο στη δημιουργία της ΕΟΚ, αλλά και στη διαμόρφωση και εξέλιξη της ΚΑΠ έπαιξαν οι πολιτικές δυνάμεις, που εκφράζουν το μεγάλο κεφάλαιο, τις πολυεθνικές, τις μεγάλες καπιταλιστικού χαρακτήρα αγροτικές εκμεταλλεύσεις και όχι τους μικρομεσαίους αγρότες, που αποτελούν την πλειοψηφία στις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες και την υποταγή στις αμερικάνικες πιέσεις και συμφέροντα".
"Ολες οι αναθεωρήσεις της ΚΑΠ που έγιναν στην πορεία καπιταλιστικής ενοποίησης της ΕΕ ήταν σε χειρότερη κατεύθυνση για τους μικρομεσαίους αγρότες και για τις φτωχές περιοχές της ΕΕ.
Στόχος αυτών των αναθεωρήσεων ήταν η μείωση της στήριξης της αγροτικής οικονομίας, γιατί το απαιτούσαν οι ΗΠΑ, για να ενισχύσουν τη θέση τους στη διεθνή και ευρωπαϊκή αγορά αγροτικών προϊόντων, αλλά και γιατί η ΕΕ ήθελε να εξοικονομήσει πόρους - χωρίς να αυξηθεί ουσιαστικά ο κοινοτικός προϋπολογισμός - για να τους διαθέσει στην υλοποίηση νέων κοινών πολιτικών, που αποφασίστηκαν στο Μάαστριχτ και στο Αμστερνταμ.
Η μείωση της στήριξης της γεωργίας εκφράστηκε:
- Με τους σταθεροποιητές στην πρώτη γενική αναθεώρηση της περιόδου 1984 - 1988, ενόψει της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξης.
- Με τις δραστικές μειώσεις των εγγυημένων τιμών, που δεν αντισταθμίστηκαν στο σύνολό τους με άμεσες επιδοτήσεις, αλλά και με τις χαμηλές γενικευμένες ποσοστώσεις και τα μεγάλα πρόστιμα συνυπευθυνότητας της δεύτερης γενικής αναθεώρησης της περιόδου 1992 - 1995, στα πλαίσια υλοποίησης της Συνθήκης του Μάαστριχτ στη γεωργία.
- Με τις δραστικές μειώσεις των εξαγωγικών επιδοτήσεων και του όγκου των επιδοτούμενων εξαγωγών, αλλά και των δασμών εισαγωγής, που σημαίνουν μείωση της κοινοτικής προτίμησης στην περίοδο 1995 - 2000, στα πλαίσια εφαρμογής της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ.
Θα εκφραστεί σύντομα και με την "Ατζέντα 2000" για τη γεωργία, που προβλέπει νέα μείωση των τιμών και των ενισχύσεων στην περίοδο 2000 - 2006, στα πλαίσια εξειδίκευσης και εφαρμογής της Συμφωνίας του Αμστερνταμ.
Οι διαδοχικές αυτές αναθεωρήσεις της ΚΑΠ είχαν σαν αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των κονδυλίων του κοινοτικού προϋπολογισμού που δίνονται στη γεωργία, με αποτέλεσμα, από 73% του συνόλου που ήταν το 1980, να φθάσει το 64% το 1990 και το 54,8% το 1996, με τάσεις συνεχούς μείωσης.
Η μείωση της κοινοτικής στήριξης συνοδεύτηκε από ένα προοδευτικό άνοιγμα της κοινοτικής αγοράς στις προτιμησιακές εισαγωγές προϊόντων τρίτων χωρών, τα οποία εκτόπισαν από την αγορά τα ομοειδή ευρωπαϊκά και εστέρησαν την ΕΕ από πολύτιμους ίδιους πόρους (δασμούς κλπ). Η ΕΕ είναι ο πρώτος εισαγωγέας αγροτικών προϊόντων με έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου 28 δισ. ECU ετησίως.
Η σταδιακή μείωση στήριξης της γεωργίας δημιουργεί αρνητικές συνέπειες στις μεσογειακές χώρες και στις μικρές αγροτικές εκμεταλλεύσεις, γιατί έχουν τα περισσότερα και μεγαλύτερα διαρθρωτικά προβλήματα, τα υψηλότερα ποσοστά αγροτικού πληθυσμού, αλλά και γιατί τα συγκεκριμένα μέτρα που υλοποιούν τις αναθεωρήσεις είναι ιδιαίτερα αρνητικά για τα μεσογειακά προϊόντα.
Με πρόσχημα την αντικαπνιστική εκστρατεία, από το 1992 εφαρμόζεται μια εξοντωτική πολιτική εναντίον της καπνοκαλλιέργειας, παρόλο που η ΕΕ εισάγει τα 2/3 των αναγκών της και η καπνοκαλλιέργεια εξασφαλίζει σημαντικό αριθμό θέσεων εργασίας, ειδικά στις πιο άγονες περιοχές της ΕΕ και της χώρας μας.
Στα οπωροκηπευτικά, κατ' εξοχήν μεσογειακά προϊόντα, με την εφαρμογή της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ, μειώθηκε το κονδύλι των δαπανών του τμήματος εγγυήσεων του γεωργικού ταμείου. Αν και συμμετέχουν με 14,8% στην τελική αξία της αγροτικής παραγωγής της ΕΕ, απορροφούν μόνο το 3,9% των εγγυήσεων. Σημειωτέον ότι η ΕΕ είναι επίσης εξαιρετικά ελλειμματική στον τομέα, με εισαγωγές από τρίτες χώρες, αξίας πάνω από 8 δισ. ECU ετησίως.
Παρόμοια αρνητική πορεία υπάρχει στο κρασί και στο ρύζι, ενώ στο βαμβάκι τα κονδύλια έχουν παγώσει στα επίπεδα του 1992.
Η δυσμενής όμως μεταχείριση των μεσογειακών ευρωπαϊκών χωρών και προϊόντων εκφράστηκε και με την κατάργηση των παρεμβάσεων, που έγινε στον καπνό, στη σταφίδα, στα νωπά οπωροκηπευτικά και θα συνεχιστεί με την κατάργηση της παρέμβασης στο ελαιόλαδο, που προτείνεται στα πλαίσια της "Ατζέντας 2000"".
"Στις πολιτικές της ΕΕ, που τους ξεκληρίζουν, οι μικρομεσαίοι αγρότες αντιστάθηκαν μαζικά με πρωτοφανείς κινητοποιήσεις σε Γαλλία, Ιταλία, Ελλάδα Ισπανία και αλλού, γνωρίζοντας την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση και άλλων εργαζομένων, με χαρακτηριστικά την ενότητα, τη μεγάλη διάρκεια, τις νέες μορφές αγώνα, αλλά και το διεκδικητικό περιεχόμενο στα αιτήματα".
Αυτά δεν περιορίζονταν μόνο στις αποζημιώσεις μιας χρονιάς για τις χαμηλές τιμές των προϊόντων τους, αλλά ήταν γενικότερα και αφορούσαν στην εξασφάλιση των προϋποθέσεων, για να μπορούν να συνεχίσουν την αγροτική τους δραστηριότητα και να ζουν με αξιοπρέπεια.
Τις αγροτικές κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, η ΕΕ τις αντιμετώπισε με αδιαλλαξία, εμμένοντας στη θέση της ότι η πολιτική της είναι μονόδρομος, αλλά και οι εθνικές κυβερνήσεις έδειξαν ιδιαίτερο αυταρχισμό, χρησιμοποιώντας όλα τα κατασταλτικά μέσα που είχαν στη διάθεσή τους. Στη χώρα μας, σήμερα, πάνω από 10.000 αγρότες δικάζονται και καταδικάζονται στα "αγροτοδικεία", με μοναδικό κατηγορητήριο την αντίστασή τους στο ξεκλήρισμα, τη θέλησή τους να μείνουν στα χωράφια και στα χωριά τους.
Θετικό στοιχείο των κινητοποιήσεων είναι η αλληλεγγύη ανάμεσα στους αγρότες διαφορετικών χωρών και περιοχών της ΕΕ, πρέπει δε να αναπτυχθεί και να συντονιστεί παραπέρα, με κοινή οργάνωση κινητοποιήσεων".
"Εμείς ήμασταν αντίθετοι με την ΚΑΠ, με την "Ατζέντα 2000", αλλά και με τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ, γιατί κατοχυρώνουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών, ενισχύουν την ανισοτιμία σε βάρος των λαών και των φτωχών κρατών στο διεθνές εμπόριο. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι, στα πλαίσια της ΕΕ, δεν είναι δυνατή η ανάπτυξη της γεωργίας προς όφελος των μικρομεσαίων αγροτών. Γι' αυτό η πολιτική μας προς την ΕΕ είναι πολιτική ρήξης και σύγκρουσης.
Ταυτόχρονα όμως, μαζί με άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, τόσο στη χώρα μας, όσο και στις χώρες της ΕΕ, παλεύουμε ενάντια στις αρνητικές συνέπειες της ΚΑΠ και της ΓΚΑΤΤ. Το κόμμα μας συμβάλλει με όλες του τις δυνάμεις στην οργάνωση της πάλης των αγροτών, για να αποκρουστούν αυτές οι συνέπειες και τα μέλη και στελέχη του πρωτοστατούν στις αγροτικές κινητοποιήσεις. Προωθεί τη δημιουργία αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού μετώπου όλων των λαϊκών στρωμάτων για να ανατρέψει αυτές τις επιλογές. Ο συντονισμός των αγροτικών κινημάτων των κρατών - μελών μπορεί να δώσει λύσεις, σε μια κατεύθυνση πίεσης και αλλαγής αυτής της πολιτικής.
Εμείς προτείνουμε για ανάπτυξη της γεωργίας:
- Ενίσχυση και ανάδειξη των συνεταιρισμένων οικογενειακών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, μέσα από παραγωγικούς συνεταιρισμούς, σε βασικούς μοχλούς ανάπτυξης της γεωργίας.
- Αύξηση του γεωργικού προϋπολογισμού της ΕΕ και δίκαιη κατανομή του. - Εφαρμογή της κοινοτικής προτίμησης και προστασία της αγοράς, ειδικά για τα μεσογειακά αγροτικά προϊόντα και στήριξή τους με αποτελεσματικούς μηχανισμούς και τιμές παρέμβασης.
- Κατάργηση των ποσοστώσεων και των προστίμων συνυπευθυνότητας, ειδικά για τα προϊόντα που η Κοινότητα είναι ελλειμματική, αλλά και στα προϊόντα που η χώρα μας ή η ΕΕ δεν είναι αυτάρκης.
- Αλλαγή των κριτηρίων και της καταβολής των επιδοτήσεων, ώστε οι ενισχύσεις να δίνονται για όλη την παραγωγή στις εκμεταλλεύσεις που το μέγεθός τους είναι μικρότερο από το μέσο όρο εκμετάλλευσης της ΕΕ, ενώ οι μεγάλες εκμεταλλεύσεις να ενισχύονται για μέρος της παραγωγής τους.
- Ουσιαστικά και αποτελεσματικά κίνητρα στους νέους αγρότες για ν' ανανεωθεί ο γηρασμένος αγροτικός πληθυσμός, ιδιαίτερα κίνητρα παραμονής νέων αγροτών σε ορεινές, νησιωτικές και μειονοτικές περιοχές.
- Συμπληρωματικές και αποτελεσματικές πολιτικές αντιστάθμισης των διαρθρωτικών και φυσικών ανισοτήτων ορεινών, νησιωτικών και μειονοτικών περιοχών.
- Ενίσχυση των πραγματικών διαρθρωτικών προγραμμάτων για γεωργικά έργα υποδομής στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες και εκμεταλλεύσεις με μείωση ή κατάργηση της συγχρηματοδότησης σε ορισμένες περιπτώσεις.
- Ελεγχος στις τιμές μέσων - εφοδίων στη γεωργία (φάρμακα - λιπάσματα, μηχανήματα, καύσιμα) και στις νέες τεχνολογίες που κατέχουν, μείωση των επιτοκίων των αγροτικών δανείων στο ύψος του πληθωρισμού κάθε χώρας.
- Αλληλεγγύη στις οικονομικά υπανάπτυκτες χώρες που ληστρικά τις εκμεταλλεύονται οι πολυεθνικές και εμπορικές σχέσεις με όλες τις χώρες του κόσμου, χωρίς ζώνες ελεύθερων ανταλλαγών γεωργικών προϊόντων.
Το ΚΚΕ γνωρίζει ότι ακόμα και αυτό το ελάχιστο διεκδικητικό πλαίσιο συγκρούεται με την Ευρώπη του κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Γι' αυτό η προοπτική του είναι μια εντελώς διαφορετική ενωμένη Ευρώπη. Η Ευρώπη του σοσιαλισμού, όπου ο πραγματικά ισότιμος ρόλος των λαών της θα είναι καθοριστικός στη δημιουργία της και στην εξέλιξή της".
Καταδικάζει την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα της "Ευρωπαϊκής Αριστεράς - Πράσινη Αριστερά Βορείων Χωρών"
ΚΕΡΚΥΡΑ (του απεσταλμένου μας Γ. ΖΑΓΓΑΝΑ). -
Στο στόχαστρο της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας της "Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς - Πράσινη Αριστερά Βορείων Χωρών", στην οποία συμμετέχουν οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, βρέθηκε, χτες, η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, πρώτη μέρα της συνάντησης που πραγματοποιεί η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα σε ξενοδοχείο της Κέρκυρας, με θέματα: α) την ΚΑΠ και τις επιπτώσεις, ιδιαίτερα στα μεσογειακά προϊόντα, β) περιβαλλοντικά προβλήματα και γ) η κατάσταση στα Βαλκάνια και η ευρωπαϊκή πολιτική.
Χτες, πρώτη μέρα της συνάντησης που συνεχίζεται σήμερα, απασχόλησε τη συζήτηση των εκπροσώπων η Κοινή Αγροτική Πολιτική και οι εξελίξεις ενόψει της "ΑΤΖΕΝΤΑΣ 2000" και ιδιαίτερα οι επιπτώσεις της εφαρμογής της στα μεσογειακά προϊόντα. Ανοίγοντας τη συζήτηση σχετικά ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Βασίλης Εφραιμίδης, έκανε αναδρομή των αρνητικών εξελίξεων της ΚΑΠ, στα πλαίσια της πολιτικής της ΕΕ και κάτω από την πίεση των ΗΠΑ και των πολυεθνικών, με σκοπό την αύξηση των κερδών τους σε βάρος των λαών και των μικρομεσαίων αγροτών. Υπογράμμισε τις νέες αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει, τώρα, η προώθηση της "ΑΤΖΕΝΤΑΣ 2000" και τόνισε πως αυτή η αντιαγροτική πολιτική δε διορθώνεται, θέλει ΑΝΑΤΡΟΠΗ. Σ' αυτήν την προοπτική επισήμανε τις έντονες αντιδράσεις των μικρομεσαίων αγροτών, τονίζοντας πως "οι αγρότες αντιστέκονται μαζικά, ενωτικά και μαχητικά στην πολιτική αυτή της ΕΕ. Ιδιαίτερα στάθηκε στη στάση της κυβέρνησης για να σημειώσει ότι πλέον των 10.000 αγροτών δικάζονται και καταδικάζονται από τα κυβερνητικά αγροτοδικεία γιατί αγωνίζονται να επιβιώσουν, να μείνουν στα χωριά τους και να καλλιεργούν τα χωράφια τους.
Καταλήγοντας ο Β. Εφραιμίδης υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ αντιτίθεται στην ΚΑΠ και στην προς το χειρότερο μεταρρύθμισή της, γιατί αυτή όχι μόνον υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και τα κέρδη των πολυεθνικών αλλά και γιατί δεν είναι δυνατή η ανάπτυξη της μικρομεσαίας αγροτικής παραγωγής. Γι' αυτό το ΚΚΕ, είπε, ακολουθεί πολιτική ρήξης και σύγκρουσης ενάντια στις αρνητικές συνέπειες της ΚΑΠ, πρωτοστατεί στη δημιουργία του αντιμονοπωλιακού αντιιμπεριαλιστικού μετώπου για να αντισταθούν και οι αγρότες σ' αυτές τις πολιτικές.
Παίρνοντας το λόγο, στη συνέχεια ο Ισπανός ευρωβουλευτής Σαλβαντόρ Ζόβε, ο οποίος είναι και ο εισηγητής για τον κανονισμό του ελαιολάδου στο Ευρωκοινοβούλιο, αφού επισήμανε την ανισορροπία που υπάρχει στον αγροτικό χώρο, τόνισε πως η ΚΑΠ συμβάλλει σ' αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση. Τώρα, πρόσθεσε, με την "ΑΤΖΕΝΤΑ 2000" προωθούνται νέες αρνητικές εξελίξεις σε βάρος των μεσογειακών προϊόντων. "Προτείνουν, είπε χαρακτηριστικά, αύξηση δαπανών για τα προϊόντα των βόρειων χωρών (γάλα, σιτηρά, βόειο), ενώ, αντίθετα, στα μεσογειακά επιβάλλουν μείωση δαπανών. Ζητάνε κατάργηση των μηχανισμών στήριξης και μείωση τιμών που, ενώ αντισταθμίζονται πλήρως για τα προϊόντα των βόρειων χωρών, για τα μεσογειακά προωθούν μερική αντιστάθμιση. Πρόκειται για τεχνάσματα με τα οποία θίγονται τα μεσογειακά προϊόντα, είπε. Αναφερόμενος στο περιβόητο "Πακέτο Σαντέρ", αφού επισήμανε ότι βάζει "οροφή" στις επιδοτήσεις ανά αγροτική εκμετάλλευση, για την αντιμετώπιση των ανισορροπιών υποτίθεται, στην πραγματικότητα εξοικονομούν 1% των δαπανών ή 350 εκατ. ECU και την ίδια στιγμή, αυξάνουν τις δαπάνες για τα προϊόντα των βόρειων χωρών κατά 6 δισ. ECU όταν υπάρχει συνολικά πάγωμα των κοινοτικών πόρων... Σημείωσε, τελικά, ότι διαγράφονται περισσότεροι κίνδυνοι με την "ΑΤΖΕΝΤΑ 2000" και ζήτησε "μέτωπο συνοχής" για να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις".
Ειδικότερα για το ελαιόλαδο ζητήθηκε να μην υπάρχει ποσόστωση, να μην καταργηθεί η παρέμβαση και η επιδότηση να δίνεται στη βάση της παραγωγής και όχι κατά δέντρο.
Κατά την έναρξη της χτεσινής συνάντησης παραβρέθηκε από το ΚΚΕ ο Σπύρος Στριφτάρης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος και καλωσόρισε τους συμμετέχοντες, ενώ έκανε και παρέμβαση αργότερα στη συζήτηση. Από το ΣΥΝ στην αρχή χαιρέτισε ο πρόεδρός του Ν. Κωνσταντόπουλος, που μιλώντας σαν να μην υπάρχει η καταθλιπτική πραγματικότητα της ΚΑΠ που οδηγεί στο μαζικό ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, υπερθεμάτισε για "πολιτική ενοποίηση και θεσμική μεταρρύθμιση" που τη χαρακτήρισε κρίσιμο στοιχείο για την προώθηση της ΟΝΕ. Εκανε λόγο για ισότητες για όλους και κοινή εξωτερική πολιτική, για Ενωμένη Ευρώπη με όρους δημοκρατίας και κοινωνικής αλληλεγγύης, λες και μπορεί να συνυπάρχουν με την ΟΝΕ και τις πολυεθνικές που επιβάλλουν τη συγκεκριμένη πολιτική... Ετσι απέρριψε την "παθητική αποδοχή" και πρόβαλε "την ενεργητική συμμετοχή απέναντι στη μη αποδοχή του κοινοτικού κεκτημένου" - λες και όλα είναι ωραία και καλά...
Στη συνάντηση συμμετείχε και αντιπροσωπεία του ΑΚΕΛ, ενώ το λόγο στη συζήτηση πήραν και αρκετοί ευρωβουλευτές απ' όλες τις χώρες. Παρέμβαση έκαναν, ο γραμματέας της ΝΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ Θ. Γουλής, ο οποίος αναφέρθηκε στους αγώνες των αγροτών της Κέρκυρας και στα προβλήματα των ελαιοπαραγωγών ιδιαίτερα, και ο Γιάννης Παττάκης από την Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή και υποψήφιος νομάρχης Λάρισας. Ο Γ. Παττάκης ενημέρωσε τους εκπροσώπους της Ομάδας Ενωτικής Αριστεράς - Πράσινη Αριστερά Βορείων Χωρών για τους μεγάλους αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς της χώρας μας ενάντια στην αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, συνολικά, και τόνισε πως οι αγρότες, ξεπερνώντας τα ψέματα της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων που υποστηρίζουν το Μάαστριχτ, είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τους αγώνες τους. Ζήτησε, σχετικά, το συντονισμό και την ενιαία αντιπαράθεση των αγροτών όλων των χωρών με τη συμβολή των κομμουνιστικών κομμάτων, όλων των κομμάτων που συμμετείχαν στη σύσκεψη. Ακόμα κάλεσε τους εκπροσώπους των κομμάτων να εκδηλώσουν την αλληλεγγύη τους στους αγωνιζόμενους αγρότες της χώρας μας.
Αργά το απόγευμα άρχισε η συζήτηση για περιβαλλοντικά θέματα, ενώ σήμερα γίνεται η συζήτηση για την κατάσταση στα Βαλκάνια. Από το ΚΚΕ θα συμμετάσχει και ο Ορέστης Κολοζώφ, μέλος του ΠΓ της ΚΕ.
Στην παρέμβασή του στη συζήτηση ο Σπύρος Στριφτάρης,μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σημείωσε τα εξής:
"Κάθε φορά που γίνεται λόγος για αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), περισσεύουν τα λόγια συμπάθειας για τους μικρούς και μεσαίους παραγωγούς. Αναφέρονται οι δυσμενείς συνθήκες κάτω από τις οποίες παράγουν, η μεγάλη τους προσφορά στην προστασία του περιβάλλοντος και της οικολογικής ισορροπίας, η άδικη και σε βάρος τους διανομή των πόρων που διατίθενται για τη γεωργία και πολλά άλλα.
Τα μέτρα και οι κατευθύνσεις ήταν όμως πάντα τα ίδια. Ενίσχυση των μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων και περιορισμός των δυνατοτήτων παραμονής των μικρών γεωργών στην παραγωγική διαδικασία. Οι κυρίαρχοι κύκλοι που χαράσσουν όλη την πολιτική της ΕΕ και κατά συνέπεια και της ΚΑΠ, ασκούν καθαρά μια ταξική πολιτική, που στοχεύει στην εξασφάλιση, με οποιοδήποτε τίμημα, κερδών και προνομίων στο μεγάλο κεφάλαιο, και στη συγκεκριμένη περίπτωση των πολυεθνικών που δραστηριοποιούνται τόσο στη μεταποίηση και εμπορία των αγροτικών προϊόντων, όσο και στον εφοδιασμό της γεωργίας με τα απαραίτητα μέσα και εφόδια.
Οσοι αποστασιοποιούνται απ' αυτή την αλήθεια σήμερα, δεν μπορεί να έχουν και πολύ διαφορετική πρόταση από αυτήν που εφαρμόζεται. Ταμπουρωμένοι πίσω από την ανταγωνιστικότητα και της γεωργίας, προσπαθούν να ταιριάσουν τα αταίριαστα. Μιλούν για καλύτερη διαπραγμάτευση στα όργανα της ΕΕ, για ευκαιρίες που δίνονται και δεν εκμεταλλεύονται, συμβάλλοντας έτσι στο να καλλιεργούνται ψευδαισθήσεις και ν' αποπροσανατολίζουν τους μικρούς και μεσαίους αγρότες. Αντικειμενικά δίνουν επιχειρήματα στις κυβερνήσεις των χωρών - μελών να προχωρούν σε μέτρα και πολιτικές που οδηγούν στη μείωση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, που έχουν στην κατοχή τους 1 - 5 εκτάρια και με ρυθμούς 2 - 3 % κάθε χρόνο, ενώ οι εκμεταλλεύσεις με πάνω από 50 εκτάρια αυξάνονται με ρυθμό 1% το χρόνο κατά τα τελευταία 6 χρόνια.
Ετσι σε μια εποχή, που η ανεργία αυξάνεται λόγω των πολιτικών που ακολουθούνται και ειδικά μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, όπως συμπληρώθηκε και με τη Συνθήκη του Αμστερνταμ, να προστίθενται νέες στρατιές ανέργων, προερχόμενων από τους ξεκληρισμένους αγρότες. Στη χώρα μας υπολογίζεται ότι η έξοδος από τη γεωργία συμβάλλει στην αύξηση της ανεργίας μ' ένα ποσοστό που υπερβαίνει το χρόνο το 1% κατά μέσο όρο την τελευταία δεκαετία.
Και η αναθεώρηση που βρίσκεται σε εξέλιξη με την ΑΤΖΕΝΤΑ 2000, όχι μόνο δε θα συμβάλλει στο ν' αμβλυνθούν τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στους μικρούς και μεσαίους γεωργούς, με τη μέχρι τώρα ΚΑΠ, αλλά αυτά θα πολλαπλασιαστούν. Και αυτό που δεν καταλαβαίνουν, οι θιασώτες των κοινών πολιτικών της ΕΕ, ή μάλλον δείχνουν να μην καταλαβαίνουν, το έχουν καταλάβει γιατί το ζουν οι ίδιοι οι παραγωγοί. Γι' αυτό και αντιδρούν στις νέες πολιτικές που άρχισαν σ' ορισμένες περιπτώσεις να εφαρμόζονται.
Χρέος κάθε αριστερού πιστεύουμε ότι είναι να ενθαρρύνει την ανάπτυξη των αγώνων, να δουλέψει για τον συντονισμό των αγώνων όλων των μικρομεσαίων αγροτών, κύρια των μεσογειακών χωρών, Ελλάδας, Ιταλίας, Ισπανίας, Πορτογαλίας και Γαλλίας. Τέτοια μέτωπα μπορούν να ανοιχτούν με τους ελαιοπαραγωγούς, τους παραγωγούς οπωροκηπευτικών και μικροκτηνοτρόφους των χωρών αυτών. Η κοινή αντίσταση μικροαγροτών, ανέργων και εργαζομένων, μπορεί σήμερα να δώσει κάποιο αποτέλεσμα και στα θέματα της ανεργίας, αλλά και στο φραγμό αυτής της πολιτικής, που πρέπει να οδηγηθεί στην ήττα. Μικροαλλαγές, που και αυτές είναι περιορισμένες, δεν μπορούν να φέρουν αποτελέσματα.
Μια αριστερή πολιτική, δεν μπορεί να χωράει στη λογική οι φτωχοί - φτωχότεροι και οι πλούσιοι - πλουσιότεροι. Ούτε η φτώχεια και η ανεργία να αποτελεί μόνιμο φαινόμενο της κοινωνίας. Οι αριστερές δυνάμεις, πρέπει να συμβάλλουν μ' όλες τους τις δυνάμεις να εμποδιστεί η υλοποίηση των στόχων της ΑΤΖΕΝΤΑΣ 2000 και για τους μικρομεσαίους αγρότες, αν πραγματικά θέλουν την προστασία του περιβάλλοντος, την ανανέωση του αγροτικού πληθυσμού, την καταπολέμηση της ανεργίας.
Η λύση των λεγόμενων διαρθρωτικών προβλημάτων της γεωργίας (μικρός και κατατεμαχισμένος κλήρος, διάρθρωση των καλλιεργειών κ. ά.) που για μισό αιώνα καλλιεργούν οι οπαδοί της νεοφιλελεύθερης και σοσιαλδημοκρατικής αντίληψης, δεν μπορεί και δεν πρέπει να έρθει με τον αφανισμό χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την ανάπτυξη μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, που θα οδηγήσει στην ανεργία και στην εξαθλίωση εκατοντάδες χιλιάδες αγροτών κύρια του Νότου. Μπορούν και πρέπει και αυτά τα προβλήματα να λυθούν στη βάση - ειδικά για τη χώρα μας - του παραγωγικού συνεταιρισμού, των έργων υποδομής, που θα αυξάνουν την παραγωγικότητα της γης και θ' αξιοποιούν τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, προς όφελος των αγροτών και της κοινωνίας γενικότερα και όχι μιας χούφτας μεγαλοκαπιταλιστών που έχουν στην ιδιοκτησία τους ουσιαστικά και την επιστήμη και την τεχνολογία. Ομως γι' αυτά απαιτείται μια άλλη ΚΑΠ, μια άλλη ΕΕ. Μια ΕΕ που οι λαοί της όχι μόνο δε θα ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον για να έχουν κέρδη και εξουσία τα αφεντικά τους, αλλά θα συναγωνίζονται για την καλυτέρευση του βιοτικού τους επιπέδου, για την ειρήνη, την αδελφοσύνη και την κοινωνική προκοπή.
Ο δημόσιος και συνεταιριστικός τομέας, που θέλει το ΚΚΕ, δεν έχει καμία σχέση μ' αυτόν που δημιούργησαν νεοφιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες στη χώρα μας, που δυστυχώς είναι και αυτά κατ' εικόνα και κατ' ομοίωση αυτών που τους δημιούργησαν και τους αξιοποιούν για δικούς τους σκοπούς.
Μπορούμε και πρέπει να διαμορφώσουμε μια άλλη Ευρώπη. Αρκεί να πιστέψουμε στη δύναμη των λαών και των αγροτών, αλλά και ότι αυτό το σύστημα δεν είναι παντοδύναμο. Είναι ετοιμοθάνατο, που πριν από το θάνατο βρυχάται.
Ρεαλιστικό και εφικτό για μας είναι ό,τι συμφέρει τους λαούς, την ειρήνη και τη δικαιοσύνη και όχι ό,τι θέλουν οι μερικές εκατοντάδες πολυεθνικές που οικοδομούν τη σημερινή ΕΕ".