- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Γρηγοριάδης Κώστας |
Μάλιστα, στην αρχή εμπόδισαν και τους ασφαλίτες να χωθούν πίσω από τις κλούβες, μπερδεύοντάς τους ποιος ξέρει με τι. Σαν να λέμε, οι μόνοι σε ολόκληρη την πορεία, που μπέρδεψαν τους ασφαλίτες με κάτι άλλο από αυτό που ήταν, ήταν συνάδελφοί τους αστυνομικοί!
Μετά ειπώθηκαν κάτι συνθηματικά και οι ασπίδες άνοιξαν για να κρύψουν πίσω τους τον «ανθό» της Υπηρεσίας. Μήπως την επόμενη φορά, να «συντονίζεστε» κάπως καλύτερα εκεί στη ΓΑΔΑ και την Κατεχάκη;
«14.000 ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ - ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ» έλεγε ο χτεσινός υπότιτλος της «Ελευθεροτυπίας», στο θέμα για την πορεία του «Πολυτεχνείου, υιοθετώντας την εκτίμηση των αστυνομικών αρχών για τη μαζικότητα της διαδήλωσης. Στην ίδια γραμμή και η «Αυριανή» σημείωνε στον τίτλο του ανάλογου ρεπορτάζ: «Ενας αστυνομικός για κάθε διαδηλωτή». Να σκεφθείτε, ότι ακόμη και η «Απογευματινή» έκανε λόγο για «πορεία 12.000 περίπου ατόμων»...
«Ολο το παρασκήνιο μόνο στη "Χώρα" - Ζούγκλα απύθμενης βουλιμίας για χρήμα και εξουσία», έλεγε χτες ο πρωτοσέλιδος τίτλος της «Χώρας», ενώ ο αντίστοιχος της «Αυριανής» σημείωνε: «Αναμένονται φοβερές αποκαλύψεις για εκδότες, καναλάρχες και δημοσιογράφους - ΚΟΛΑΣΗ ΣΕ ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ». Με άλλα λόγια, ο συνεχιζόμενος πόλεμος μεταξύ εκδοτικών συμφερόντων, αποτέλεσμα της γενικότερης κρίσης στο χώρο των ΜΜΕ και του εντεινόμενου συνεχώς ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων συγκροτημάτων, βρήκε θέση και στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Ας το πάρουν υπόψη τους οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, έχοντας καθαρό ότι μόνον η αγωνιστική τους ενότητα μπορεί να αντιμετωπίσει τις επερχόμενες συνέπειες.
Οταν το χρώμα του δέρματος δεν είναι το «σωστό», δηλαδή το λευκό και επίσης έχεις την ατυχία να γεννηθείς στην κατηγορία «έγχρωμοι άνθρωποι» - όπως Αφροαμερικανοί, Λατίνοι, ασιατικής καταγωγής και άλλοι - στη «μεγαλύτερη δημοκρατία του πλανήτη» τότε αποκλείεσαι. Εντάσσεσαι αυτομάτως στην κατηγορία «όπου σε αποκλείουν από τις ιατρικές έρευνες». Το δε χειρότερο όλων είσαι εξαναγκασμένος να λαμβάνεις «δεύτερης κατηγορίας φάρμακα». Οταν μπορείς, βέβαια, να εξασφαλίσεις κι αυτά...
Αυτά τα ωραία και πολύ αμερικανικά είναι τα συμπεράσματα του συνεδρίου «Ευρήματα και επιπτώσεις των φαρμάκων στις κοινότητες των εγχρώμων Αμερικανών» που έγινε πρόσφατα στο Λος Αντζελες και διοργανώθηκε από το Κογκρέσο των Αφροαμερικανών (NAACP) της πολιτείας της Καλιφόρνιας. Οπως τονίστηκε στο Συνέδριο, οι «έγχρωμοι» ουσιαστικά θεωρούνται δεύτερης κατηγορίας πολίτες και αποκλείονται από τις έρευνες για τις νέες γενιές φαρμάκων, αλλά και τις επιπτώσεις των τελευταίων στον ανθρώπινο οργανισμό, ακόμη και για περιπτώσεις ασθενειών που έχουν μεγαλύτερο βαθμό θνησιμότητας μεταξύ των μειονοτήτων. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο Αμερικανικός Ιατρικός Σύλλογος με εκθέσεις του έχει καταγράψει σημαντικές ανομοιότητες, μεταξύ της κατάστασης της υγείας των Αγγλοσαξόνων, όπου στηρίζονται όλες οι έρευνες και των υπόλοιπων μειονοτήτων.
Βέβαια, το πρόβλημα δε βρίσκεται, σε τελευταία ανάλυση, στο χρώμα του δέρματος. Στο αμερικανικό και σχεδόν απολύτως ιδιωτικοποιημένο σύστημα Υγείας, που καθορίζεται από τις ασφαλιστικές εταιρίες, αλλά και τις φαρμακοβιομηχανίες, το κύριο δεν είναι το χρώμα του δέρματος, αλλά η οικονομική δυνατότητα των πολιτών. Και οι μειονότητες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία τουλάχιστον, δεν εντάσσονται στους κατέχοντες, αλλά στους μη έχοντες. Και όχι μόνο σε χρήματα, αλλά και σε φάρμακα, και σε οτιδήποτε άλλο, αφού ο σύγχρονος καπιταλισμός και οι νόμοι της αγοράς, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, λειτουργούν με βάση τον κανόνα «εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν». Ακόμη και στην πιο «προηγμένη και περισσότερο πλούσια χώρα του κόσμου», οι κάθε λογής μη έχοντες, ανάμεσά τους και οι έγχρωμοι, είναι απλώς καταδικασμένοι να παλεύουν νυχθημερόν για την επιβίωσή τους...
Γρηγοριάδης Κώστας |
Τώρα, τι είδους «έμπνευση» μπορεί να δημιουργήσει σε ένα νέο άνθρωπο το ΠΑΣΟΚ, θα μας το εξηγήσει, φανταζόμαστε, το επόμενο διάστημα ο πρόεδρός του. Για την ώρα, προέχουν μάλλον οι εσωκομματικοί συσχετισμοί (όπως εύκολα ο καθένας αντιλαμβάνεται).
Πάντως, να τους θυμίσουμε ότι η θέση υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων, η θέση υπέρ του πολέμου στο Ιράκ και του «αντιτρομοκρατικού δόγματος», καθώς και οι απόψεις υπέρ των ελαστικών σχέσεων εργασίας, που με ιδιαίτερη ζέση προβάλλει και προωθεί ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, δύσκολα θα αποτελέσουν ...αντικείμενο έμπνευσης.
«ΤΟ ΟΛΟ (σ.σ. ασφαλιστικό) σύστημα εξελίσσεται προς την ισότητα». Αυτή είναι η απάντηση του υπουργείου Οικονομίας προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία ζητά αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες και σίγουρα η απάντηση αυτή δεν είναι αρνητική.
Πέραν του ότι η ΕΕ δεν μπορεί να ζητά τίποτε άλλο πέρα από αυτά που έχουν συναποφασίσει όσοι την αποτελούν, το υπουργείο ομολογεί με σαφήνεια ότι εκεί το πάει, απλά προσπαθεί να το κάνει ...πιο μαλακά.
Οσο για τα περί «ισότητας των δυο φύλων», καλό θα ήταν να αφήσουν οι κυβερνώντες αυτού του είδους τα αστειάκια. Ουδέποτε κανείς διεκδίκησε ισότητα και, μάλιστα, ισότητα ...στην εξαθλίωση. Αν δεν το ξέρουν, το σχετικό αίτημα μιλά για ισοτιμία.
Πάντως, αν θέλουν όντως να προωθήσουν μέτρα πραγματικής ενίσχυσης των γυναικών, ας κάνουν κάτι για την ανεργία, ας κάνουν κάτι για την εκμετάλλευση σε κλάδους όπου παραδοσιακά ασχολούνται γυναίκες και ας πάρουν κάποια μέτρα ουσιαστικής προστασίας της μητρότητας.
Παπαγεωργίου Βασίλης |
