ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο διάλογος...

Γρηγοριάδης Κώστας

Θυμάστε, πόσες φορές η στήλη είχε σημειώσει, ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θα αποδειχθεί ο καλύτερος μαθητής των προκατόχων της, ιδιαίτερα στην τακτική του «διαλόγου» και της «συναίνεσης»; Πάμπολλες φορές και, μάλιστα, από τις πρώτες μέρες της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης. Χρειάζεται, άραγε, να σημειώσουμε τώρα, 14 μήνες μετά τις εκλογές, ότι έχουμε πλήρως δικαιωθεί; Δε νομίζουμε. Αλλωστε, καθημερινά οι υπουργοί της κυβέρνησης καταθέτουν προτάσεις, επιζητούν τον διάλογο και τη συναίνεση των άλλων κομμάτων, των συνδικάτων, των μαζικών φορέων κλπ. Κι όπως γινόταν επί ΠΑΣΟΚ, το ίδιο και τώρα, ο οποιοσδήποτε «διάλογος» έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα και χρησιμεύει αποκλειστικά και μόνο, για να πειστούν οι συμμετέχοντες ότι η κυβέρνηση έχει δίκιο. Εάν οι όποιοι συμμετέχοντες διαφωνούν - όπως στην Παιδεία ή στο ωράριο - καταγράφονται οι διαφωνίες τους και στο τέλος γίνεται αυτό που θέλει η κυβέρνηση. Κι αν κάποιος ζητήσει το λόγο, του απαντούν, ότι ο λαός ψήφισε τον Μάρτη του 2004, βάζοντας τη ΝΔ στη θέση της κυβέρνησης και όχι τον... διάλογο.

Και δε λέμε, σε τελευταία ανάλυση, έχουν δίκιο. Ηρθε η ώρα, όμως, να βγάλουν συμπεράσματα και οι εργαζόμενοι. Οχι μόνον ή κυρίως, για τα κόλπα και τα τεχνάσματα των διαλόγων, πρωτίστως, για την επιτακτική ανάγκη του οριστικού διαζυγίου και σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική και τους «γαλαζοπράσινους» φορείς της.

Αναπόφευκτο...

Στο 53% ανέβηκε και πάλι το «όχι» στο δημοψήφισμα που θα διεξαχθεί στις 29 Μάη στη Γαλλία για το ευρωπαϊκό Σύνταγμα, έναντι 47% του «ναι», σύμφωνα με δημοσκόπηση του ινστιτούτου BVA, μετέδωσαν χτες τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Λογική και αναπόφευκτη η εξέλιξη, μετά την πρόσφατη μετάβαση στο Παρίσι των Γ. Παπανδρέου και Κ. Σημίτη, όπου συμμετείχαν σε εκδήλωση υπέρ του «ναι». Αυτό, που απομένει τώρα, είναι να πάει και ο Κ. Μητσοτάκης, για τους ίδιους λόγους και να 'στε σίγουροι, ότι το «όχι» θα ξεπεράσει το 60%...

Σοβαρά... επιχειρήματα

Τώρα τον «έσβησαν» τον Σιούφα. Τον «παίζουν σκληρά» στο δικό του «γήπεδο». Τον πολεμούν με τα δικά του όπλα! Ποιοι; Μα η διοίκηση της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας, η οποία με ανακοίνωσή της σχολιάζει τις δηλώσεις του υπουργού για το πρόβλημα ηλεκτροδότησης της χώρας (ελέω «απελευθέρωσης» της αγοράς ενέργειας).

Στην ανακοίνωσή της η ΓΣΕΒΕΕ αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι η διεύρυνση του ωραρίου των καταστημάτων οδηγεί σε αύξηση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας - σας μεταφέρουμε την ουσία των επισημάνσεων - κι έτσι ένα διευρυμένο ωράριο ιδιαίτερα τη θερινή περίοδο θα επιφέρει μόνον ενεργειακή επιβάρυνση και αύξηση του λειτουργικού κόστους.

Αυτά παθαίνει κανείς όταν προσπαθεί να θάψει όσο πιο βαθιά γίνεται την αγωνιστική διεκδίκηση. Οχι μόνο συμμετέχει στους προσχηματικούς διαλόγους προσφέροντας χρόνο και λόγο στην ευκαιριακή επιχειρηματολογία της κυβέρνησης, αλλά υιοθετεί και τη λογική της άλλης πλευράς. Ποιος ξέρει, λίγο ακόμη και μπορεί να συμφωνήσουν με την κυβέρνηση. Δε θα συμφωνήσει, όμως, η συντριπτική πλειοψηφία των μικρών ΕΒΕ που ξέρουν ότι το σχεδιαζόμενο ωράριο θα είναι και η καταδίκη τους.

Η προτροπή Αλαβάνου

Να γυρίσουν τις πλάτες στους αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ κάλεσε τους Θεσσαλούς αγρότες ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Αλαβάνος, κατά την επίσκεψή του στη Λάρισα. Ομως, την ώρα που έκανε την προτροπή, δίπλα του καθόταν αγροτοσυνδικαλιστής και μέλος της ΚΕ του ΣΥΝ, ο οποίος συμμετείχε, ενεργά, στην περιβόητη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα, που είχαν συγκροτήσει αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ της «παρέας Κοκκινούλη». Είναι αυτή η «παρέα» που επιχείρησε να παρασύρει τους βαμβακοπαραγωγούς στο «στημένο παιχνίδι» των κινητοποιήσεων, αποσκοπώντας στο «ξεφούσκωμα» των αγωνιστικών αγροτικών διαθέσεων και στην αθώωση της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι πρόεδρος του ΣΥΝ δεν έχει πρόβλημα με τους αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ - ούτε και του ΠΑΣΟΚ, βεβαίως - αλλά με τους κομμουνιστές, οι οποίοι καλούν τους αγρότες να συγκρουστούν με την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, με την οποία συμφωνεί το κόμμα του, παρά το γεγονός ότι έχει ξεκληρίσει 200.000 αγροτικά νοικοκυριά και στοχεύει σε πλήρη αφανισμό της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Αρα, αυτό που πρέπει να κάνουν οι μικρομεσαίοι αγρότες είναι να γυρίσουν την πλάτη στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και στο ΣΥΝ, που προωθούν την πολιτική μαζικού ξεκληρίσματός τους και να στραφούν προς το ΚΚΕ, που αγωνίζεται για παρόν και το μέλλον τους...

Τα πολεμικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ότι πείσαμε τις ΗΠΑ και δεν έχουν πλέον καμιά αμφιβολία. Η Ελλάδα αποτελεί «παράγοντα ειρήνης και ασφάλειας» στην περιοχή της Βαλκανικής. Αλλωστε, όπως λένε, για το σκοπό αυτό κόπιασε πολύ η ελληνική διπλωματία και γι' αυτό το λόγο γίνεται και το ταξίδι του πρωθυπουργού (μεταξύ άλλων).

Μόνον που γεννιέται η εξής εύλογη απορία: Πώς είναι δυνατόν να εκτιμήσουν κάτι τέτοιο (ακόμη και αν ήταν αληθές) αυτοί που αποτελούν παράγοντα ...πολέμου και ανασφάλειας, για ολόκληρο τον πλανήτη;

Προφανώς, όταν λένε «ειρήνη και ασφάλεια» εννοούν πολύ διαφορετικά πράγματα, απ' όσα καταλαβαίνει ένας λογικός άνθρωπος. Αλλωστε, όλοι οι τελευταίοι - τουλάχιστον - πόλεμοι, χάριν της ειρήνης και της διεθνούς ασφάλειας έγιναν. Ετσι δεν έλεγαν οι πρωταγωνιστές τους;

Επομένως, όταν ισχυρίζονται ότι πείσαμε τις ΗΠΑ, πως η Ελλάδα είναι «παράγοντας ασφάλειας και ειρήνης», πρέπει να καταλαβαίνουμε ότι έπεισαν τις πρώτες πως είμαστε ικανοί, να κάνουμε τη «δουλιά». Ποια «δουλιά» και τι συνεπάγεται για το λαό και τη χώρα, τα αφήνουμε στην κρίση σας...

ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ, «έδεσε» ωραία με τις παραπάνω εξελίξεις και η ΝΑΤΟική άσκηση που γίνεται αυτές τις μέρες στον αμερικανικό ναύσταθμο της Σούδας, όπου παραβρέθηκαν όλα τα ...καλά παιδιά, όπως ο γραμματέας και ο επιχειρησιακός διοικητής.

Παρεμπιμπτόντως, είχαμε και μερικές δεκάδες τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, έτσι για να συνειδητοποιούμε ακριβώς τι συμβαίνει και ποιο είναι το σκηνικό που υπάρχει, πάντα υπό την αμερικανική επιδιαιτησία.

ΠΑΝΤΩΣ, ενώ ο πρωθυπουργός αναζητεί επιχειρηματίες - επενδυτές στη μια άκρη του Ατλαντικού, στην άλλη πλευρά του ωκεανού, ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης μάς προέκυψε πιο ...εξωτικός.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ετσι διαφήμισε το ...σταθερό οικονομικό περιβάλλον και τις ιδιωτικοποιήσεις που γίνονται στη χώρα μας, σε Ιάπωνες επενδυτές, στην ιαπωνική πόλη Ναγκόγια. Τώρα το κατά πόσον αυτό αποτελεί διαφήμιση και στο εσωτερικό της χώρας, ας το κρίνει ο ίδιος.

Γιατί, αν η ελληνική αγορά θεωρείται ελκυστική για επενδύσεις από την Ιαπωνία - μια χώρα όπου οι λέξεις «ωράριο» και «εργασιακά δικαιώματα» έχουν χάσει εδώ και χρόνια το νόημά της - κάτι δεν πάει καλά.

Εκστρατεία χειραγώγησης

Μπορεί η Αργοναυτική Εκστρατεία να μην έφτασε μέχρι το Κίεβο, αλλά η σύγχρονη ελληνική εκστρατεία κορυφώνεται εκεί υπό τις ιαχές «Go Helena, Go Greece!». Προκειμένου να σηκώσουν Helena και Greece το ...χρυσόμαλλο δέρας της Eurovision! Και τι δεν επιστρατεύτηκε όλο αυτό το διάστημα για να γυρίσει δαφνοστεφανωμένη η «My number One»: προγράμματα της ΕΡΤ, αλλεπάλληλες διαφημίσεις, σποτ, φιέστες, καμπάνιες του ΕΟΤ, εντολές σε πρεσβείες του εξωτερικού κ.ο.κ. Ολα αυτά θα ήταν κομμάτια ενός φαιδρού παζλ, αν δε συνιστούσαν πτυχές ενός επικίνδυνου προκάτ παιχνιδιού, όπου όσοι κινούν τα νήματα μάς θέλουν παθητικούς θεατές.

Στο διαγωνισμό της Eurovision, που γεννήθηκε στα ψυχροπολεμικά χρόνια (1956), οι σύγχρονοι εγκέφαλοι της «ενιαίας ευρωπαϊκής ταυτότητας» βρήκαν ένα ισχυρό όπλο. Απλώνοντας τον ιστό τους και πάνω στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, τον βλέπουν ως μια χαρακτηριστικότατη και ισχυρή εφαρμογή των στόχων τους, οικονομικών και ιδεολογικών. Εξάλλου, η «ενιαία πολιτιστική αγορά» - βασικός στόχος της ΕΕ - δεν αφορά μόνο στη δημιουργία ενός «ενιαίου» οικονομικού χώρου, αλλά, ταυτόχρονα, και «κοινού» συστήματος ιδεολογικο-πολιτικής χειραγώγησης των ευρωπαϊκών λαών. Μην ξεχνάμε ότι αυτοί που λανσάρουν το απολιτίκ στιλ του διαγωνισμού, με τραγουδάκια μαζικής αποχαύνωσης που προωθεί η βιομηχανία του θεάματος, όταν τους συμφέρει αγκαλιάζουν και τραγούδια - σύμβολα ...«επαναστάσεων», όπως το ουκρανικό «Μαζί είμαστε πολλοί!», «σύμβολο» της «πορτοκαλί επανάστασης», που επέβαλε τον αρεστό στη «δημοκρατική» Δύση Βίκτορ Γιουστσένκο.

Ξεχωριστό κομμάτι αυτού του συστήματος χειραγώγησης, ο διαβόητος διαγωνισμός απευθύνεται σε εκατομμύρια Ευρωπαίων και όχι μόνο τηλεθεατών. Μαζί με ευρωπαϊκούς κρατικούς φορείς, που επένδυσαν σ' αυτήν την ιστορία, χρησιμοποιώντας πλείστα όσα μέσα στήριξης και προβολής του «θεσμού!», βεβαίως, και τα μεγαθήρια της μουσικής βιομηχανίας, για το καλό τους... Μερίδιο έχουν και οργανώσεις, όπως ο OGAEG (Organisation Generale des Amateurs d' Eurovision Grece) το επίσημο σωματείο των θαυμαστών της Eurovision στην Ελλάδα (μέλος του διεθνούς δικτύου των fan clubs της Eurovision). Ο OGAE International διαθέτει 30 παραρτήματα σε ισάριθμες ευρωπαϊκές χώρες, ιστοσελίδες, περιοδικά, παράγει σχετικό προωθητικό υλικό, εκδηλώσεις κλπ.

Συστράτευση, λοιπόν, και ντοπάρισμα για την «πολιτιστική» υπόθεση της Eurovision. Τώρα, αν στην προκειμένη περίπτωση το «πολιτιστικό προϊόν», που συμβάλλει στη δημιουργία «κοινού ευρωπαϊκού γούστου», στερείται εντελώς του επιθετικού προσδιορισμού του, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Η παγκοσμιοποίηση επιβάλλει ισοπέδωση. Πανομοιότυπες μουσικές φόρμες και αγγλόφωνους στίχους, διαψεύδοντας και με αυτόν τον τρόπο, όσους μιλούν για «εθνική» εκπροσώπηση! Μήπως, θα έπρεπε σήμερα το βράδυ να δείξουμε ...ανυπακοή και να κλείσουμε τ' αυτιά μας στις «σειρήνες» του κιτς; Και μαζί να κλείσουμε τους τηλεοπτικούς δέκτες...

Ρουμπίνη ΣΟΥΛΗ