Η εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας αποκτά ταχύτερους ρυθμούς, όπως ομόφωνα αποφάσισαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες κατά την ανασκόπησή της στην Εαρινή Σύνοδο του Μάρτη. Το ευρωενωσιακό κεφάλαιο δεν επιτρέπει καμιά ολιγωρία στην προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Οι πολιτικές ηγεσίες των κρατών - μελών, σοσιαλδημοκράτες και φιλελεύθεροι «σήκωσαν τα μανίκια» και εντείνουν την αντεργατική επέλαση. Ο διακηρυγμένος στόχος είναι να καταστεί το κεφάλαιο της ΕΕ πιο κερδοφόρο και άρα πιο ανταγωνιστικό, σε σχέση με το αμερικανικό και το ανερχόμενο ασιατικό.

Οι «ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη και την απασχόληση 2005 - 2008», που απευθύνει στα κράτη - μέλη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αποσκοπούν στην επιτάχυνση της στρατηγικής της Λισαβόνας. Αποτελούν τον μπούσουλα για τη σύνταξη των Εθνικών Σχεδίων Δράσης για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Τα Εθνικά Σχέδια θα εξειδικεύσουν τις παραμέτρους της αντεργατικής - αντιλαϊκής επίθεσης στα κράτη - μέλη και θα υποβληθούν στην Κομισιόν το ερχόμενο φθινόπωρο. Ανάμεσα στα άλλα, οι κατευθυντήριες γραμμές «συνιστούν» το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων, την αναμόρφωση των συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών συστημάτων εις βάρος των εργαζομένων, νέες γενναιόδωρες επιδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, πλήρη ασυδοσία των εργοδοτών στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τις απολύσεις των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι έχουν ήδη πείρα των όσων πρόκειται να ακολουθήσουν την επόμενη τριετία. Το φορολογικό, ο προϋπολογισμός, το νέο αναπτυξιακό νομοσχέδιο, αλλά και οι προωθούμενες αλλαγές στο Εργασιακό και το Ασφαλιστικό βρίσκονται σε πλήρη ευθυγράμμιση με τα όσα επιτάσσουν οι κατευθυντήριες γραμμές της Κομισιόν. Το ΠΑΣΟΚ, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, κατέθεσε τα διαπιστευτήριά του στο μεγάλο κεφάλαιο και σήμερα πιέζει για την πιο γρήγορη και πλήρη εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας. Ο ΣΥΝ ταμπουρώνεται πίσω από τις ψευδεπίγραφες εξαγγελίες της Λισαβόνας για «αύξηση της απασχόλησης» και «ευημερία των εργαζομένων», προσφέροντας στην ουσία στήριξη στις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου.

Η επίθεση στα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων οξύνεται, από το ενιαίο μέτωπο κυβέρνησης - κεφαλαίου - ΕΕ και των κομμάτων που άμεσα ή έμμεσα στηρίζουν τον πυρήνα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Από κοντά και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που βάζουν ανοιχτά πλάτη, για να περάσουν τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα. Βρίσκονται όλοι σε ευθεία αντίθεση με τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα έχουν τη δύναμη να βάλουν εμπόδια, να αναχαιτίσουν τα προωθούμενα αντεργατικά μέτρα. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να στρέψουν τα πυρά τους ενάντια στο κεφάλαιο και τους στυλοβάτες της πολιτικής του. Να απεγκλωβιστούν από τα κόμματα, τα οποία στηρίζουν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους τους. Να πυκνώσουν τις γραμμές του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, και, πολιτικοποιώντας τη δράση τους, να ανοίξουν το δρόμο για την ανατροπή της εξουσίας των πολυεθνικών και της βάρβαρης καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.