Κατανοητή, βέβαια, η πρεμούρα τους, μετά το κείμενο κατά του πολέμου που έχουν υπογράψει και υποστηρίξει πάνω από 70 Κομμουνιστικά και Αριστερά Κόμματα από όλο τον κόσμο. Αλλωστε, στην Ελλάδα τούς ξέρει ο κόσμος αρκετά καλά. Στην Ευρώπη και ανά τον κόσμο δεν έχει φτάσει ακόμα όλη η χάρη τους...
Το γύρο της Ελλάδας και του κόσμου ολόκληρου έκαναν το Σαββατοκύριακο οι εικόνες της Ακρόπολης, ως συμβόλου του ανθρωπίνου πνεύματος και του πολιτισμού, στολισμένης με το γιγάντιο αντιπολεμικό πανό, που κρέμασαν στον Ιερό Βράχο τα μέλη του ΠΑΜΕ. Σχετικές εικόνες και φωτογραφίες αναμεταδόθηκαν από τα εγχώρια τηλεοπτικά κανάλια, από διεθνή πρακτορεία ειδήσεων και δημοσιεύτηκαν σε αρκετές εφημερίδες. Ανάμεσα στις τελευταίες ήταν και το κυριακάτικο «Βήμα», όπως και η χτεσινή «Ελευθεροτυπία», οι οποίες δημοσίευσαν τη σχετική φωτογραφία στην πρώτη τους σελίδα. Και στις δυο, όμως, η σχετική φωτογραφία δημοσιεύτηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να «κόβεται» η υπογραφή του ΠΑΜΕ. Προφανώς, στα πλαίσια της ...αντικειμενικής ενημέρωσης...
Αναμφισβήτητα σας ανήκουν τα πρωτεία, ανάμεσα σε ολόκληρο το θίασο του τηλεοπτικού αίσχους των τελευταίων ημερών. Ούτε Γραφείο Τύπου του τέως να είσαστε... 'Η, μήπως, έχετε αναλάβει αυτό το ρόλο και μας ξέφυγε..;
Μήπως η προχτεσινή τετράωρη κράτηση και ανάκριση του Βένιου Αγγελόπουλου, καθηγητή του ΕΜΠ, από τις αμερικανικές αρχές, μόλις πάτησε το πόδι του επί αμερικανικού εδάφους, συμπεριλαμβάνεται στην «αντιτρομοκρατική συνεργασία» ΗΠΑ και Ελλάδας, που έχει υπογράψει η κυβέρνηση Σημίτη; Εχουν δικαίωμα, δηλαδή, οι αμερικανικές αρχές, να συλλαμβάνουν αναίτια τον όποιον Ελληνα ή άλλης χώρας πολίτη, στον οποίο, μάλιστα, έδωσαν βίζα για να επισκεφθεί τις ΗΠΑ, να του φοράνε χειροπέδες και να τον ανακρίνουν για ώρες;
Πιστεύουμε, ότι η απάντηση είναι προφανής σε κάθε λογικό άνθρωπο. Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, δεν είναι προφανής για την κυβέρνηση, η οποία, τόσο διά του κυβερνητικού εκπροσώπου, όσο και διά του υπουργού Εξωτερικών, επιχείρησε να υποβαθμίσει το σοβαρό και απαράδεκτο κρούσμα αντιδημοκρατικής και τρομοκρατικής πρακτικής των αμερικανικών αρχών.
Η ανεργία στις ΗΠΑ δεν είναι 4%, όπως λένε τα επίσημα στατιστικά στοιχεία. Στην πραγματικότητα, φθάνει στο 10%. Η εκτίμηση ανήκει στο γνωστό οικονομολόγο και πρώην σύμβουλο του Μπ. Κλίντον, Τζ. Ρίφκιν, συγγραφέα του βιβλίου «Το τέλος της εργασίας». Κι έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, γιατί προέρχεται από έναν αδιαμφισβήτητο απολογητή του σύγχρονου καπιταλισμού. Δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι, συνεχίζει ο Ρίφκιν, εγκατέλειψαν οριστικά την αγορά εργασίας και δεν περιλαμβάνονται στις στατιστικές ανεργίας. Οπως δεν περιλαμβάνεται και το 5% του εργατικού δυναμικού των ΗΠΑ, αφού βρίσκεται στις φυλακές...