Τρίτη 18 Φλεβάρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εμμεσες ομολογίες...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Τα γεράκια των ΗΠΑ κρώζουν και απειλούν κυβερνήσεις και λαούς. Απαιτούν από τους πάντες να προσδεθούν στο άρμα του πολέμου και να ταυτιστούν με τα γεωπολιτικά οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ...». Ποιος τα λέει αυτά; Ο Κ. Λαλιώτης, σε άρθρο του στην ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ στο διαδίκτυο. Διαβάστε τώρα, τι λέει και για την κυβέρνηση του κόμματός του: «Η ελληνική κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου αγωνίζονται θετικά και αξιόπιστα με πρωτοβουλίες και πράξεις να δημιουργήσουν για την ΕΕ ένα κοινό πλαίσιο αναφοράς για μια συντεταγμένη πορεία, σε συνδυασμό με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου».

Ο καθένας μπορεί να παρατηρήσει ότι, πέρα από τα μπλα, μπλα, μπλα, ούτε καν ο γραμματέας της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ δεν τολμά να ισχυριστεί, ότι η κυβέρνηση του κόμματός του αγωνίζεται, στην πράξη, για την αποτροπή του πολέμου...

Οι... ανοιχτομάτηδες

Πολύ μικρός, σε πολύ μεγάλες στιγμές αποδεικνύεται ο πρόεδρος του Συνασπισμού Ν. Κωνσταντόπουλος, καθώς θεώρησε κατάλληλη τη στιγμή, μετά τη μεγαλειώδη κινητοποίηση του Σαββάτου κατά του πολέμου, να επιτεθεί στο ΚΚΕ, δηλώνοντας σε συνέντευξή του στην Κυριακάτικη «Ελευθεροτυπία», ότι «η μυωπία της ηγεσίας του πρέπει να προβληματίσει τα μέλη και τους οπαδούς του», για τους οποίους εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι «θα ήθελαν να είναι μέσα στο πλήθος του Συντάγματος». Για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή προς τα πού είναι στραμμένο το μέτωπο της «ανοιχτομάτας» ηγεσίας του ΣΥΝ, που το Σάββατο διαδήλωνε αγκαζέ με τον Λαλιώτη...

Αίσχος!

Ντροπή! Αίσχος! «Μαύρη» μέρα της τηλεοπτικής ενημέρωσης. Ο,τι και να πει κανείς, είναι λίγο. Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες λέξεις για να χαρακτηρίσει το τηλεοπτικό Σαββατοκύριακο και τη συμπεριφορά, που επιφύλαξαν τα ιδιωτικά κυρίως κανάλια σ' έναν ολόκληρο λαό, που βγήκε στους δρόμους και φώναζε «όχι στον πόλεμο». Με τον τέως ξεκινούσαν τα δελτία ειδήσεων και με τον τέως τέλειωναν. Κι ανάμεσα στην προκλητική, γελοία και εξαντλητική «παρακολούθηση» του 24ωρου οικογενειακού «περιπάτου» του τελευταίου στη χώρα μας, αναφέρονταν και λίγο στα μεγάλα συλλαλητήρια της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας. Κι αυτό, όμως, εμμέσως και στο φόντο των μικροεπεισοδίων, που δημιούργησαν οι λίγες δεκάδες «γνωστοί άγνωστοι» κουκουλοφόροι.

Και οι μεν τέως, «γνωστοί άγνωστοι» και ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών καναλιών έπαιξαν το ρόλο τους. Ο καθένας το δικό του, απ' το δικό του πόστο και για τις δικές του επιδιώξεις. Κάποιοι άλλοι, όμως, θέλουν να λέγονται δημοσιογράφοι. Συχνά πυκνά, παριστάνουν τους «ηρακληδείς» της αντικειμενικής ενημέρωσης και κάνουν και μαθήματα σοβαρής και έντιμης δήθεν δημοσιογραφίας. Αναφερόμασε, κυρίως, στους διευθυντές ειδήσεων και τους αρχισυντάκτες των τηλεοπτικών δελτίων. Είτε πειθάρχησαν στις εντολές που τους δόθηκαν, είτε οργάνωσαν με δική τους πρωτοβουλία αυτό το αίσχος, απέδειξαν πως έχουν πάρει οριστικό διαζύγιο, με ό,τι έχει σχέση με τη δημοσιογραφία και την ενημέρωση.

Είναι ασυμβίβαστα

Η μαζική και πολύμορφη λαϊκή καταδίκη του τηλεοπτικού αίσχους του Σαββατοκύριακου -πληροφορίες αναφέρουν ότι τα τηλεφωνικά κέντρα των καναλιών κατακλύστηκαν από τηλεφωνήματα αγανακτισμένων τηλεθεατών- είχε την αντανάκλασή της στις χτεσινές εφημερίδες. «Κατήφορος» επιγράφονται οι χτεσινές «Ριπές» των «Νέων» και αναφέρονταν στην τηλεοπτική ντροπή του Σαββατοκύριακου. Ανάλογα άρθρα και σχόλια υπήρχαν και σε άλλες εφημερίδες.

Βέβαια, κανείς δεν ξεχνά, ότι εκδότες των εφημερίδων και ιδιοκτήτες των μεγάλων ιδιωτικών καναλιών -όταν δεν είναι οι ίδιοι- βρίσκονται στην ίδια πλευρά. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του τηλεοπτικού καναλιού «Μέγκα», οι ιδιοκτήτες του οποίου είναι και εκδότες, ταυτόχρονα, των εφημερίδων «Βήμα», «Νέα», «Εθνος» και «Ελευθεροτυπία». Ο όποιος καταμερισμός ρόλων επιφυλάσσουν στα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, που κατέχουν, δεν μπορεί να ξεπλύνει την ντροπή του Σαββατοκύριακου. Το αντίθετο, κάνει περισσότερο φανερή και προκλητική την υποκρισία τους και φέρνει στο προσκήνιο τη βαθύτερη ρίζα του προβλήματος: Το θεμελιώδες δικαίωμα των εργαζομένων στην ολόπλευρη και ουσιαστική ενημέρωση δε συμβιβάζεται με τα κέφια και τις επιδιώξεις των όποιων κεφαλαιοκρατών κατέχουν τα ΜΜΕ.

Αντίστροφη μέτρηση...

Ενα «φάντασμα» πλανιέται πάνω από τον πλανήτη κι απειλεί την παγκόσμια «Νέα Τάξη» του ιμπεριαλισμού. Είναι η Παγκόσμια Λαϊκή Υπερδύναμη, που έρχεται να ισορροπήσει τη Γη, η οποία στροβιλίζεται επικίνδυνα στο στερέωμα. Εδειξε την ισχύ της το περασμένο Σάββατο, όταν εκατομμύρια ανθρώπων διαδήλωναν σ' όλο τον κόσμο κατά του Πολέμου και του Ιμπεριαλισμού. Μπροστά στην εκδηλωνόμενη ορμή της, λυγίζουν τα γόνατα του Μπους και του Μπλερ κι ας κάνουν τους νταήδες. Η οργή της, στρέφεται και κατά του Σρέντερ και του Σιράκ κι ας κάνουν πως συντάσσονται μαζί της. Την εκδίκησή της τρέμουν οι ηγετίσκοι, όπου Γης, που προσκυνούν τους ισχυρούς κι υπηρετούν τους άδικους. Γιατί αυτή στέλνει τις Ερινύες στους κιοτήδες, τη Νέμεση στους συνενόχους.

Η νέα Υπερδύναμη τώρα διαμορφώνεται. Ως γέννημα της παγκόσμιας αντίδρασης των λαών, στη βάρβαρη επέλαση των ιμπεριαλιστών. Ως διάψευση των αντιστόρητων προφητειών για το τέλος της Ιστορίας. Ως προειδοποίηση στους πανηγυρίζοντες, για την πρόσκαιρη νίκη του καπιταλισμού. Ως απάντηση στους προδότες και τους ριψάσπιδες του σοσιαλισμού. Ως ελπίδα για ένα διαφορετικό παρόν κι ένα καλύτερο μέλλον της ανθρωπότητας. Δεν είναι ακόμα έτοιμη να συγκρουστεί «στα πεδία των μαχών» με τον ιμπεριαλισμό, η Παγκόσμια Λαϊκή Υπερδύναμη. Θέλει δουλιά σκληρή και χρόνο πολύ για να μπορέσει να τον ανατρέψει. Ομως, αυτή θα 'ναι που θα καθορίσει το μέλλον του πλανήτη μας.

Οσο οι ιμπεριαλιστές θ' αυξάνουν τις εστίες πολέμου στη Γη, για να διασφαλίσουν τα ταξικά συμφέροντα των καπιταλιστών, όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα πυκνώνουν το φιλειρηνικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντικαπιταλιστικό κίνημα. Οσο τα μονοπώλια και οι πολυεθνικές θα εντείνουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι θα εντάσσονται στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Η λαϊκή πάλη θα γίνεται εντός και εκτός εθνικών συνόρων, με πολλές και διάφορες μορφές. Και θα 'ναι τόσο πιο αποτελεσματική, όσο πιο σαφές περιεχόμενο και καθαρή προοπτική έχει ο αγώνας. Οι εργαζόμενοι δε διαχωρίζουν τους εκμεταλλευτές τους κι οι λαοί τους φονιάδες τους.

Αντίπαλο δέος του ιμπεριαλισμού μπορεί να γίνει το παγκόσμιο κίνημα των λαών. Κι αν δε θα μπορεί με όπλα να πολεμήσει τον πόλεμο, μπορεί με τη φωνή του να τον σταματήσει. Κι αν δεν μπορεί με την πυγμή ν' ανατρέψει τη «Νέα Τάξη», μπορεί κατ' αρχήν να την αφοπλίσει ηθικά, να τη στριμώξει πολιτικά, να τη συντρίψει ιδεολογικά, να την απομονώσει στρατηγικά. Μπορεί να 'ναι η απαντοχή των αδυνάτων και των αδικημένων. Προστάτης των αμάχων, αρωγός των ξεριζωμένων. Σύμμαχος των τολμηρών, συμμαχητής των θαρραλέων. Μπορεί να μετατρέψει κάθε γωνιά της Γης σε εστία αντίστασης στον ιμπεριαλισμό. Κάθε άνθρωπο του πλανήτη σε αγωνιστή της ειρήνης και του δίκιου των λαών. Μπορεί, σήμερα, ν' αλλάξει τη φορά κίνησης της ανθρωπότητας προς τα πίσω, για ν' αρχίσει, αύριο, η αντίστροφη μέτρηση...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Τα ... ακατανόητα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο ΤΕΩΣ ταξίδεψε στην Ελλάδα, όπως το κάνει ο κάθε Ευρωπαίος πολίτης της οποιασδήποτε χώρας-μέλους της ΕΕ. Στην κατάσταση επιβατών της πτήσης της «Αλιτάλια» είναι γραμμένος με όνομα Κωνσταντίνος και επώνυμο Ντε Γκρέτσια. Κι όπως γνωρίζετε, σύμφωνα με τη Συνθήκη Σένγκεν, ο οποιοσδήποτε Ευρωπαίος μπορεί να έρθει ελεύθερα στην Ελλάδα, είτε για επιχειρηματικούς είτε για τουριστικούς λόγους.

Αυτά είπε το Σάββατο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και ...καθάρισε. Με ζητήματα του τύπου, με τι εθνικότητας διαβατήριο ταξίδεψε ο τέως, τι ονοματεπώνυμο γράφει το εν λόγω διαβατήριο, αν το ονοματεπώνυμο αυτό συμπίπτει με αυτό που έγραφε - σύμφωνα με τον κ. Πρωτόπαππα - η κατάσταση επιβατών, κλπ., δεν ασχολήθηκε. Και όχι τυχαία, βέβαια...

Οι πάντες σ' αυτή τη χώρα κατάλαβαν - ακόμη και όσοι δε γνωρίζουν σχεδόν τίποτε από ξένες γλώσσες - ότι το ...ονοματεπώνυμο Κωνσταντίνος Ντε Γκρέτσια σημαίνει, σε απλά ελληνικά, Κωνσταντίνος της Ελλάδας.

Οι πάντες κατάλαβαν, δηλαδή, ότι ο τέως δεν ήρθε απλά και μόνο στην Ελλάδα για να κάνει μνημόσυνο στους γονείς του και να αγοράσει τσολιαδάκια στα εγγόνια του. Ούτε για να κάνει μια, λίγο-πολύ, πολιτικού χαρακτήρα εμφάνιση, αλλά για να προκαλέσει ωμά και ξεδιάντροπα, για μια ακόμη φορά, τόσο τα δημοκρατικά αισθήματα του ελληνικού λαού, όσο και τις μνήμες του.

Κι αν υπάρχει έστω κι ένας, που αμφιβάλλει για το παραπάνω, μπορεί να κάνει μια βόλτα στο Τατόι, για να ρίξει μια ματιά στα στεφάνια, που κατέθεσε ο τέως με την οικογένειά του. Οι υπογραφές στις κορδέλες αποτελούν μια ακόμη απόδειξη. Οπως και οι κορόνες, που τις συνοδεύουν.

Η κυβέρνηση, βέβαια, ούτε ...είδε, ούτε ...κατάλαβε τίποτε απ' όλ' αυτά. Οπως και διάφοροι άλλοι, σαν τον κ. Λυκουρέζο, βουλευτή της ΝΔ, που το μεσημέρι του Σαββάτου ήταν στο συλλαλητήριο του Συντάγματος και το βράδυ συνέτρωγε με τον τέως στο «Πεντελικό»...


Γρηγοριάδης Κώστας

Ας μη νομίζουν, πάντως, ότι και ο λαός μας έχει τις δικές τους, τόσο λίγες ικανότητες κατανόησης...

Η πρεμούρα του ΣΥΝ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αντιπολεμική επιστολή, η οποία υπογράφεται από 12 ηγέτες αριστερών κομμάτων της Ευρώπης, απέστειλε χτες ο Ν. Κωνσταντόπουλος στον πρωθυπουργό και προεδρεύοντα της άτυπης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, διαβάσαμε σε δελτίο Τύπου του ΣΥΝ. Τη σχετική πρωτοβουλία πήρε ο Ν. Κωνσταντόπουλος κι όπως αποδείχνεται -για μια ακόμη φορά- οι Βρυξέλλες βρίσκονται πολύ πιο κοντά για τον ΣΥΝ απ' ότι ο Περισσός (όπου και η έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ) ή από τη Χαλκοκονδύλη (όπου η έδρα της ΚΕ του ΔΗΚΚΙ)... Σωστά καταλάβατε. Δεν έκαναν τον κόπο καν να απευθυνθούν στα ελληνικά κόμματα, για να συνυπογράψουν το κείμενο. Εστω και για τα μάτια του κόσμου, που λέει ο λόγος... Κι ύστερα σου λένε ότι τους φταίει το ΚΚΕ...

Κατανοητή, βέβαια, η πρεμούρα τους, μετά το κείμενο κατά του πολέμου που έχουν υπογράψει και υποστηρίξει πάνω από 70 Κομμουνιστικά και Αριστερά Κόμματα από όλο τον κόσμο. Αλλωστε, στην Ελλάδα τούς ξέρει ο κόσμος αρκετά καλά. Στην Ευρώπη και ανά τον κόσμο δεν έχει φτάσει ακόμα όλη η χάρη τους...

«Εκοψαν» την υπογραφή...

Το γύρο της Ελλάδας και του κόσμου ολόκληρου έκαναν το Σαββατοκύριακο οι εικόνες της Ακρόπολης, ως συμβόλου του ανθρωπίνου πνεύματος και του πολιτισμού, στολισμένης με το γιγάντιο αντιπολεμικό πανό, που κρέμασαν στον Ιερό Βράχο τα μέλη του ΠΑΜΕ. Σχετικές εικόνες και φωτογραφίες αναμεταδόθηκαν από τα εγχώρια τηλεοπτικά κανάλια, από διεθνή πρακτορεία ειδήσεων και δημοσιεύτηκαν σε αρκετές εφημερίδες. Ανάμεσα στις τελευταίες ήταν και το κυριακάτικο «Βήμα», όπως και η χτεσινή «Ελευθεροτυπία», οι οποίες δημοσίευσαν τη σχετική φωτογραφία στην πρώτη τους σελίδα. Και στις δυο, όμως, η σχετική φωτογραφία δημοσιεύτηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να «κόβεται» η υπογραφή του ΠΑΜΕ. Προφανώς, στα πλαίσια της ...αντικειμενικής ενημέρωσης...

Προς «ΑΛΤΕΡ» και «ΣΤΑΡ»

Αναμφισβήτητα σας ανήκουν τα πρωτεία, ανάμεσα σε ολόκληρο το θίασο του τηλεοπτικού αίσχους των τελευταίων ημερών. Ούτε Γραφείο Τύπου του τέως να είσαστε... 'Η, μήπως, έχετε αναλάβει αυτό το ρόλο και μας ξέφυγε..;

Απαράδεκτο κρούσμα

Μήπως η προχτεσινή τετράωρη κράτηση και ανάκριση του Βένιου Αγγελόπουλου, καθηγητή του ΕΜΠ, από τις αμερικανικές αρχές, μόλις πάτησε το πόδι του επί αμερικανικού εδάφους, συμπεριλαμβάνεται στην «αντιτρομοκρατική συνεργασία» ΗΠΑ και Ελλάδας, που έχει υπογράψει η κυβέρνηση Σημίτη; Εχουν δικαίωμα, δηλαδή, οι αμερικανικές αρχές, να συλλαμβάνουν αναίτια τον όποιον Ελληνα ή άλλης χώρας πολίτη, στον οποίο, μάλιστα, έδωσαν βίζα για να επισκεφθεί τις ΗΠΑ, να του φοράνε χειροπέδες και να τον ανακρίνουν για ώρες;

Πιστεύουμε, ότι η απάντηση είναι προφανής σε κάθε λογικό άνθρωπο. Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, δεν είναι προφανής για την κυβέρνηση, η οποία, τόσο διά του κυβερνητικού εκπροσώπου, όσο και διά του υπουργού Εξωτερικών, επιχείρησε να υποβαθμίσει το σοβαρό και απαράδεκτο κρούσμα αντιδημοκρατικής και τρομοκρατικής πρακτικής των αμερικανικών αρχών.

Η ανεργία στις ΗΠΑ

Η ανεργία στις ΗΠΑ δεν είναι 4%, όπως λένε τα επίσημα στατιστικά στοιχεία. Στην πραγματικότητα, φθάνει στο 10%. Η εκτίμηση ανήκει στο γνωστό οικονομολόγο και πρώην σύμβουλο του Μπ. Κλίντον, Τζ. Ρίφκιν, συγγραφέα του βιβλίου «Το τέλος της εργασίας». Κι έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, γιατί προέρχεται από έναν αδιαμφισβήτητο απολογητή του σύγχρονου καπιταλισμού. Δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι, συνεχίζει ο Ρίφκιν, εγκατέλειψαν οριστικά την αγορά εργασίας και δεν περιλαμβάνονται στις στατιστικές ανεργίας. Οπως δεν περιλαμβάνεται και το 5% του εργατικού δυναμικού των ΗΠΑ, αφού βρίσκεται στις φυλακές...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η οθόνη βουλιάζει...

Την ίδια ώρα που ο ελληνικός λαός διατρανώνει την αντίθεσή του στον πόλεμο και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, τα περισσότερα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια, κυρίως τα μεγάλα ιδιωτικά, συμπεριφέρονται σαν να έχουν στρατευτεί στις «ψυχολογικές επιχειρήσεις» των Αμερικανών, ενόψει του νέου πολέμου που ετοιμάζουν. Στο στόχαστρο, βέβαια, είναι ο ελληνικός λαός, που στέκει απέναντι στις οθόνες. Είναι ν' αναρωτιέται κανείς, τι άλλο θα έκαναν εάν είχαν αναλάβει και επίσημα έναν τέτοιο ρόλο. Τα γεγονότα τα ίδια δίνουν απάντηση από μόνα τους.

Εχουμε, λοιπόν, και λέμε: Την ώρα που η Αθήνα και 54 ακόμα ελληνικές πόλεις, σε κοινό βηματισμό με τις μεγαλύτερες πόλεις στην Ευρώπη, στην Αμερική και όλο τον κόσμο, συγκλονίζονταν από τις μεγαλύτερες αντιπολεμικές - αντιιμπεριαλιστικές συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων, η εικόνα που κυριαρχούσε στην ελληνική τηλεόραση προερχόταν από άλλον πλανήτη... Ηταν μια εικόνα, που προσβάλλει κάθε έννοια ενημέρωσης. Σε ζωντανές συνδέσεις, μετέδιδαν την άφιξη του τέως στο αεροδρόμιο και, στη συνέχεια, από κοντά όλες τις κινήσεις του. Και όταν, δε, το σκηνικό φτιάχτηκε, θυμήθηκαν και τη ...συγκέντρωση της Αθήνας, δηλαδή τα «επεισόδια» μεταξύ 5-10 ατόμων «άγνωστης» ταυτότητας και των αστυνομικών δυνάμεων. Το κλίμα αυτό συνεχίστηκε και στα δελτία ειδήσεων, με αποκορύφωμα τα κεντρικά δελτία το βράδυ, όπου το κυρίαρχο γεγονός της μέρας, δηλαδή η συγκέντρωση, προβλήθηκε ως τρίτη και μετά είδηση. Τα κρατικά κανάλια μπορεί να μην έπεσαν σ' αυτό το χάλι βέβαια, όμως δυστυχώς, κατά την πάγια τακτική τους, φέρθηκαν μάλλον ως κυβερνητικά.

Υπάρχει, λοιπόν, πραγματική διάσταση μεταξύ παρεχόμενης ενημέρωσης και λαϊκού αισθήματος, καθώς και αντίληψης περί του τι είναι είδηση και ενημέρωση. Δε χωράει καμιά αμφιβολία ότι το συγκεκριμένο που είδαμε είναι ωμή αστική, αντιδραστική προπαγάνδα, στα χέρια της πλουτοκρατίας και των υπαλλήλων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Στις σημερινές συνθήκες του κεντρικού ελέγχου και καθοδήγησης της «κοινής γνώμης» από τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης, το δικαίωμα ανάγεται σε βασικό πολιτικό και κοινωνικό δικαίωμα. Δεν ενδιαφέρουν οι προθέσεις, όσο κι αν έχουν σημασία οι όποιες καταγγελίες φτάνουν στα δημοσιογραφικά γραφεία για χρηματισμούς μεγαλοδημοσιογράφων, ώστε αυτοί να γίνονται «βαποράκια» συγκεκριμένων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων. Ετσι κι αλλιώς, αυτό που μπαίνει, μέσω της τηλεοπτικής οθόνης, στα σπίτια του ελληνικού λαού, επέχει θέση τετελεσμένου και δεν μπορεί εκ των υστέρων να αναστραφεί.

Γι' αυτό ένα τέτοιο αποτέλεσμα εξευτελισμού κάθε έννοιας ενημέρωσης και έμπρακτης ακύρωσης του δικαιώματος στην ενημέρωση θέτει επί τάπητος το όλο ζήτημα της λειτουργίας, ακόμα και συνολικά της αναγκαιότητας ύπαρξης, των ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών. Δεν μπορεί η εφαρμογή ενός βασικού λαϊκού, δημοκρατικού δικαιώματος να επαφίεται στις όποιες προθέσεις και συμφέροντα των ιδιοκτητών των ΜΜΕ, ούτε και στο ρόλο των υπηρετών τους, έστω κι αν διατηρούν ακόμα τον τίτλο του δημοσιογράφου. Η ενημέρωση είναι λαϊκό δικαίωμα και δεν μπορεί να γίνεται εμπόρευμα στα χέρια των κάθε λογής εργολάβων και να καταλήγει να γίνεται όπλο πολεμοκάπηλων, όπλο κατά του λαού.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ