ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο... συμβολισμός

Πολλά και διάφορα γράφονται για τον... ιδιαίτερο συμβολικό χαρακτήρα της «ειρηνευτικής πρωτοβουλίας» Παπανδρέου - Τζεμ. Για να καταλάβετε, λοιπόν, ακόμη περισσότερο το... συμβολισμό, σας παραθέτουμε την προχτεσινή, σχετική συζήτηση στο Εκτελεστικό Γραφείο του ΠΑΣΟΚ, όπως την αποτύπωσαν τα «Νέα»: «Η συζήτηση άνοιξε ουσιαστικά με πρωτοβουλία του Ε. Βενιζέλου, που διερωτήθηκε "αν έχει συζητηθεί το θέμα αυτό σε κάποιο κυβερνητικό ή κομματικό όργανο", για να λάβει την απάντηση από την κ. Παπανδρέου "εξ όσων θυμάμαι, όχι". Τότε παρενέβη ο Κ. Λαλιώτης, ο οποίος χαρακτήρισε την κοινή πρωτοβουλία Παπανδρέου - Τζεμ για το Παλαιστινιακό ως "μείζον ιδεολογικό και πολιτικό ατόπημα για το ΠΑΣΟΚ". Και ακόμη ότι "δεν μπορεί να πηγαίνουμε στην Παλαιστίνη ως ειρηνοποιοί μ' αυτούς που κατέχουν τη μισή Κύπρο"... Κοινή συνισταμένη των τοποθετήσεων ήταν ότι "η πρωτοβουλία δημιούργησε αρνητικές εντυπώσεις στην κοινή γνώμη", ότι "η πρωτοβουλία αυτή είναι έξω από το πλαίσιο της πολιτικής μας στα εθνικά θέματα", ότι "άλλο εθνική πολιτική κι άλλο δημόσιες σχέσεις"».

Ποιος συμφωνεί;

Αν αναρωτιέστε, τώρα, ποια ουσιαστική ιδεολογική ή πολιτική διαφορά έχει η πρωτοβουλία Παπανδρέου, με τη συμφωνία της κυβέρνησης για τη ΝΑΤΟική επιδρομή στη Γιουγκοσλαβία, με τη συμμετοχή στο λεγόμενο ευρωστρατό, την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, την υπό αμερικανική ομπρέλα «ελληνοτουρκική προσέγγιση» κλπ., κλπ., μην κουράζεστε άδικα. Δεν υπάρχουν διαφορές. Είναι απλά και μόνο θέμα «επικοινωνίας», «εντυπώσεων στην κοινή γνώμη» και... εσωκομματικών ισορροπιών στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Να σημειώσουμε και κάτι άλλο, όμως, σχετικά με το προηγούμενο ζήτημα. Ουσιαστικά, η συζήτηση του ΕΓ αποκάλυψε ότι η «πρωτοβουλία Παπανδρέου» πραγματοποιήθηκε χωρίς καμιά συζήτηση και απόφαση σε οποιοδήποτε κυβερνητικό επίπεδο. Επίσης, ότι η ολότητα σχεδόν των μελών του ΕΓ - οι περισσότεροι των οποίων είναι και υπουργοί - διαφωνούν κατηγορηματικά μ' αυτή, ανεξάρτητα του περιεχομένου των διαφωνιών τους.

Γεγονός το οποίο δεν αλλάζει ό,τι κι αν πει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος...

Πριόνισμα

«Κάθε πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης και του υπουργού Εξωτερικών για τη Μ. Ανατολή είναι θετική. Η παρουσία του κ. Τζεμ δεν μπορεί να έχει αξιοπιστία, διότι η Τουρκία δε νομιμοποιείται να ζητεί την εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ, όταν επί 25 χρόνια δεν τις εφαρμόζει στην Κύπρο», δήλωσε στο χτεσινό «Βήμα» ο Κ. Λαλιώτης, θέλοντας -- υποτίθεται -- να διασκεδάσει όσα γράφτηκαν προχτές για τη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου.

Τι να συμβαίνει άραγε; Μήπως εκτός από τον... πόνο που τους πήρε για την Κύπρο, κάποιοι «δελφίνοι» αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα να κόψουν λίγο τον «αέρα» του «πρωθυπουργήσιμου Γιωργάκη» και άρχισαν το πριόνισμα λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές, που δεν προοιωνίζονται και τόσο θετικές για τον πρωθυπουργό και, ενδεχομένως, προκαλέσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις;

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Είμαι σίγουρος ότι ο κ. Φλωράκης γνωρίζει ότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα...». Ποιος το είπε; Ο εκπρόσωπος της ...σοσιαλιστικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (θυμάστε το σύνθημα, «το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία» ή τις βάσεις που ...έφευγαν, μένοντας;). Ναι, ο Πρωτόπαππας, πρώην εκπρόσωπος των εργαζομένων, πρόεδρος της ΓΣΕΕ και της ΟΤΟΕ...

Ούτε για σχόλιο δεν αξίζει...

Η ελπίδα

Τι εποχές

και τι καιροί

όλα τριγύρω

σκούρα, γκρι,

μαύρη μάς ζώνει

καταιγίδα

και μες στο ζόφο

μόνη αχτίδα

η άσβεστή μας

η ελπίδα!

* * *

Τι εποχές

άει στην ευκή

τα όνειρά μας

φυλακή

κι η μόνη

δίχως αλυσίδα

η αδούλωτή μας

η ελπίδα

πως θα γυρίσουμε

σελίδα!

* * *

Τι εποχές

να πάρει, να,

φουρτούνα,

κύματα βουνά,

μα μες στη μαύρη

καταιγίδα,

γερό σκαρί,

γερή σανίδα

πλέει ατρόμητη

η ελπίδα!

Ο οίστρος

Ζητιανιά η λύση;

Πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση προσπάθησε ξανά να υποστηρίξει ότι ασκεί αποτελεσματική κοινωνική πολιτική! Παρουσιάζοντας το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Κοινωνική Ενσωμάτωση», ο υπουργός Εργασίας Δ. Ρέππας ήταν απόλυτος: «Ενισχύθηκαν οι πολιτικές κοινωνικής προστασίας, αυξήθηκαν οι δαπάνες για την κοινωνική πολιτική, μειώθηκαν οι ανισότητες και οι διαφορές»! Βεβαίως εκκρεμεί ένα ζήτημα μεγέθους. Εάν δώσεις 50 λεπτά σε κάποιον που δεν έχει ούτε ένα, τότε σίγουρα έχεις πράξει όλα τα παραπάνω. Αλλά ποιο είναι το πρόβλημα που έλυσες; Η απάντηση είναι απλή: Κανένα. Αντίθετα. Πολλαπλασιάστηκαν όλα τα συστατικά προβλήματα του καπιταλιστικού συστήματος. Κι αυτό είναι φανερό, πέρα και πάνω από οποιαδήποτε στατιστική μέτρηση και μέτρο. Εκατοντάδες χιλιάδες οι άνεργοι, μαθητές χωρίς βιβλία, εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, στο περιθώριο της κοινωνίας μετανάστες, συνταξιούχοι, γυναίκες, υπό διωγμόν πρώην χρήστες, αποφυλακισθέντες, Τσιγγάνοι και άλλες ομάδες πληθυσμού.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Περίπου 700 χιλιάδες συνταξιούχοι του ΙΚΑ μόνο παίρνουν την κατώτερη σύνταξη. Το αίτημα ήταν ευνόητο. Να αυξηθούν οι κατώτερες και συνακόλουθα όλες οι συντάξεις, να επανασυνδεθούν ειδικότερα με τα 18 μεροκάματα ανειδίκευτου εργάτη. Ποια ήταν η απάντηση της κυβέρνησης; Το ΕΚΑΣ. Ενα επίδομα που δίνεται και σε συνταξιούχους εκτός ΙΚΑ, αλλά παρ' όλα αυτά αφορά περίπου 350 χιλιάδες δικαιούχους μόνο, που δεν το παίρνουν όλοι ακέραιο. Με αυτό το κόλπο η κυβέρνηση όχι μόνο δεν ικανοποίησε ένα βασικό και δίκαιο αίτημα, αλλά στη συνέχεια επιδόθηκε και σε μια χυδαία ψευδολογία ότι δήθεν έφτασε την κατώτερη σύνταξη στα 18 μεροκάματα! Αυτή είναι «η ποιότητα και το ήθος» της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση.

Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Αυξάνονται τα όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση και η κυβέρνηση διαφημίζει τη γενικότερη... κοινωνική πολιτική της. Ο βασικός μισθός υπαλλήλου, με την καινούρια ΕΓΣΣΕ, έφτασε τις 167 χιλ. δραχμές μεικτά και με αυτά τα χρήματα ένας νέος εργαζόμενος υποτίθεται ότι πρέπει να καλύψει τις ανάγκες του. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση εκστασιάζεται, επειδή η Ελλάδα δαπάνησε το 1999 το 25,5% του ΑΕΠ για την «κοινωνική προστασία», όπως ανέφερε ο υπουργός Εργασίας. «Λεπτομέρεια»: Οι δαπάνες αυτές περιλαμβάνουν ακόμη και τις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι!

Υπάρχουν και άλλα νούμερα όμως. Ενας στους έξι Ελληνες είναι φτωχός, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που ο υπουργός Εργασίας προσπάθησε να αλλοιώσει. Σημείωσε ότι με το μέτρο που χρησιμοποιεί ο ΟΟΣΑ, η αναλογία αλλάζει σε 1 προς 10! Στη συνέχεια άρχισε το θέατρο του παραλόγου, καθώς ούτε λίγο ούτε πολύ, άφησε να εννοηθεί ότι όποιος έχει παιδιά δε χρειάζεται... σύνταξη! Οταν στην οικογένεια υπάρχουν παιδιά, οι ηλικιωμένοι κινδυνεύουν... λιγότερο, είπε ο υπουργός και ανάλογα ήταν και άλλα επιχειρήματά του: Ακόμη λιγότεροι κινδυνεύουν από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, επειδή στη χώρα μας είναι μεγάλο το ποσοστό... ιδιοκατοίκησης. Αυτό πρόσθεσε δε λαμβάνεται υπόψη από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ίδιο συμβαίνει για το μεγάλο ποσοστό... ιδιοκατανάλωσης. Για να βοηθήσουμε, θα προσθέταμε ότι οι Ελληνες είναι και γαλαντόμοι απέναντι σε εκείνους που ζητούν ελεημοσύνη...