Νέα υπερκέρδη προς τους Ελληνες εφοπλιστές είναι έτοιμη να εξασφαλίσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που σημαίνει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων, συνολικά του ελληνικού λαού. Χτες ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης, ο οποίος υποδέχτηκε στο γραφείο του το προεδρείο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών με συνοδό τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Γ. Ανωμερίτη, έσπευσε, όπως προκύπτει από τις σχετικές δηλώσεις, να ικανοποιήσει τις εξωφρενικές αξιώσεις που πρόβαλαν οι εφοπλιστές για την παροχή «νέων κινήτρων»! Το πρόσχημα για την αύξηση των εφοπλιστικών σκανδαλωδών υπερπρονομίων είναι η... γνωστή καραμέλα της «ισχυρής επιστροφής πλοίων ελληνικής ιδιοκτησίας, αλλά όχι δυστυχώς ελληνικής σημαίας, στο ελληνικό νηολόγιο»... Ο υπουργός απέφυγε να αποκαλύψει το περιεχόμενο των κινήτρων που είναι έτοιμη να δώσει η κυβέρνηση στους εφοπλιστές, ωστόσο είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση έχει ήδη αποφασίσει γενναίες φοροαπαλλαγές και μάλιστα ακόμα καλύτερες από αυτές που είχε εξασφαλίσει προς τους εφοπλιστές η Χούντα!

Οι δηλώσεις του Ν. Χριστοδουλάκη αμέσως μετά τη συνάντηση ήταν κατατοπιστικότατες. «Η συζήτηση - είπε - επικεντρώθηκε στο πώς μπορούν να υπάρξουν διαδικασίες, κίνητρα» για την επιστροφή των πλοίων των Ελλήνων εφοπλιστών στην ελληνική σημαία. «Πιστεύω, είπε, ότι ιδιαίτερα τώρα που η Ευρωπαϊκή Ενωση με την κυκλοφορία του ευρώ θα αρχίσει να έχει μια συνεκτική πολιτική όχι μόνο γενικά στην οικονομία αλλά και σε κλάδους οικονομικής δραστηριότητας, είναι προς το συμφέρον όλων μας, το εθνικό συμφέρον, η Ελλάδα να έχει όσο το δυνατόν περισσότερα πλοία στη σημαία της». Αναγνώρισε ουσιαστικά ότι το νέο νόμισμα αποτελεί μηχανισμό για την αύξηση της κερδοφορίας και του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Σύμφωνα με τον υπουργό, πολλά από τα... «κίνητρα» θα περιληφθούν στο υπό κατάθεση νομοσχέδιο περί επιχειρηματικότητας «και φυσικά - συμπλήρωσε - οι συζητήσεις αυτές θα συνεχιστούν προκειμένου να εξυπηρετήσουν καλύτερα τον κοινό στόχο.

Βέβαια, δεν παρέλειψε να «χρυσώσει και το χάπι» αναφέροντας ότι «η επιστροφή πλοίων στην ελληνική σημαία θα δώσει περισσότερες ευκαιρίες στην απασχόληση»... Αξίζει να σημειωθεί ότι εδώ και 21 χρόνια, οπότε εντάχθηκε η χώρα μας στην τότε ΕΟΚ σήμερα ΕΕ και παρά τις υποσχέσεις και προς τους Ελληνες ναυτεργάτες για... «αύξηση της απασχόλησης», το αποτέλεσμα ήταν οι Ελληνες εφοπλιστές από την άγρια εκμετάλλευση των ναυτεργατών και την παροχή «γη και ύδωρ» από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, να έχουν συσσωρεύσει αμύθητα πλούτη ώστε σήμερα ο στόλος τους να είναι ο μεγαλύτερος του κόσμου, καθώς αποτελεί το 9,6% του παγκόσμιου στόλου και το 18,6% της παγκόσμιας χωρητικότητας! Ενώ οι Ελληνες ναυτεργάτες αποδεκατίστηκαν (4 φορές μειώθηκαν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις οι οργανικές συνθέσεις) αφού από 100.000 περίπου που μετρούσαν το 1980 σήμερα με το ζόρι φτάνουν τις... 30.000 και το εισόδημά τους μειώθηκε δραστικά. Να πούμε ακόμα ότι το 2001, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στο ναυτιλιακό Τύπο, παρά την παγκόσμια ύφεση και στη ναυτιλία, οι Ελληνες εφοπλιστές... «εντυπωσίασαν» καθώς ήρθαν πρώτοι στην αγορά πλοίων επενδύοντας 2 δισ. δολάρια, ποσό μάλιστα κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό που επένδυσαν το 2000!

Συμπεφωνημένη» εκτόνωση μεταξύ του Πανεπιστημίου Αθηνών και της κυβέρνησης προμηνύει η απόφαση της Συγκλήτου για την άρση όλων των λειτουργιών της Ιατρικής Σχολής Αθήνας μέχρι τις 16.1.2002. Η απόφαση πάρθηκε την επόμενη μέρα της κατάθεσης (προχτές) τροπολογίας στη Βουλή, η οποία προβλέπει την επιλογή των μάνατζερς στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία από τρεις υποψήφιους που προτείνει το Πανεπιστήμιο, καθώς και τη συγκρότηση επίλυσης ακαδημαϊκών διαφορών στα Περιφερειακά Συστήματα Υγείας (ΠΕΣΥ).

Η τροπολογία αποτελεί προϊόν των διαπραγματεύσεων των πανεπιστημιακών γιατρών και του υπουργείου Υγείας, για την εφαρμογή του νόμου 2889/2001 που εμπορευματοποιεί το εναπομείναν δημόσιο σύστημα Υγείας. Επίκεντρο έχει την ταυτόχρονη απασχόληση των πανεπιστημιακών γιατρών στον ιδιωτικό τομέα και -πρωτίστως- την άσκηση ιδιωτικού ιατρείου απ' τους πανεπιστημιακούς.

Την ταυτόχρονη απασχόληση των πανεπιστημιακών στα δημόσια νοσοκομεία και στα ιδιωτικά θεραπευτήρια την απαγόρευσε το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) -που θα αποφασίσει και τελεσίδικα την 1.2.2002. Οσον αφορά τα ιδιωτικά ιατρεία οι πανεπιστημιακοί της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης εξασφάλισαν τη λειτουργία τους, μέχρι τη μεταφορά των πανεπιστημιακών κλινικών στο Χαϊδάρι και στο «Παπαγεωργίου». Οι όποιες ενστάσεις εγείρονται για τους μάνατζερς είναι για την ...τιμή των όπλων, καθώς η νέα ρύθμιση αποτελεί υλοποίηση παλιότερων αξιώσεων του Πανεπιστημίου για τροποποίηση της σύνθεσης των Διοικητικών Συμβουλίων, ώστε το Πανεπιστήμιο να έχει την πλειοψηφία στο νοσοκομείο ΧαΪδαρίου.

Με το νόμο 2889/2001 καταργήθηκαν τα ΔΣ των νοσοκομείων και αντικαταστάθηκαν με τους μάνατζερς.

Ετσι καταλήγει να είναι επίπλαστη αποφασιστικότητα η χτεσινή εγκύκλιος του υπουργού Υγείας, Αλ. Παπαδόπουλου, προς τους νομάρχες και τους προέδρους των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας (ΠεΣΥ), που τους παραγγέλνει να μη χορηγήσουν σε πανεπιστημιακούς αναστολή της απομάκρυνσής τους, λόγω της ταυτόχρονης απασχόλησής τους στον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή, ο υπουργός Υγείας δίνει εντολές εκ του ασφαλούς, καθώς αναμένεται η τελεσίδικη απόφαση του ΣτΕ να είναι παρόμοια με την αρχική.

Πάντως, στη χτεσινή Σύγκλητο ακούστηκαν και ψύχραιμες φωνές που διαφώνησαν με το κλείσιμο της Σχολής και ταυτόχρονα υπογράμμισαν ότι δεν μπορεί να απομονώνεται ένα μόνο σημείο ενός νόμου που εμπορευματοποιεί συνολικά την Υγεία. Τέλος, τόνισαν την ανάγκη για το συντονισμό των φορέων που θα διεκδικούν δημόσια και δωρεάν Παιδεία και Υγεία.

Μια σημαντική κατάκτηση των εργαζομένων στην πρώην Τράπεζα Εργασίας, ένα ισχυρότατο όπλο κατά των αυθαίρετων απολύσεων, επιχειρεί να ανατρέψει η διοίκηση της τράπεζας Eurobank Ergasias, με τη συνεργασία μάλιστα της διοίκησης του επιχειρησιακού «Σωματείου Εργαζομένων Τραπεζικής Επιχείρησης EFG Eurobank». Στόχος της εργοδοσίας είναι ειδική προστατευτική διάταξη, που από το 1978 έχουν κατακτήσει οι περίπου 3.000 εργαζόμενοι της πρώην Τράπεζας Εργασίας. Σύμφωνα με τις συμβάσεις που είχαν υπογράψει τότε οι εργαζόμενοι, σε περίπτωση απόλυσης θα πρέπει να τους καταβληθούν οι μισθοί που θα έπαιρναν από τη στιγμή εκείνη μέχρι τα 62 χρόνια τους! Πρόκειται δηλαδή για μία ιδιότυπη σύμβαση ορισμένου χρόνου που λήγει μόνο με τη συμπλήρωση των 62 χρόνων του εργαζόμενου ή τη συνταξιοδότησή του! Το χτύπημα σε αυτή την προστατευτική ρύθμιση επιχειρείται να δοθεί μέσα από τη νέα επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας που υπέγραψε το Σωματείο Εργαζομένων με τη διοίκηση της τράπεζας. Στη σύμβαση αναφέρεται ότι οι συμβάσεις εργασίας όλων των εργαζομένων στην τράπεζα είναι αορίστου χρόνου που σημαίνει ότι σε περίπτωση απόλυσης δίνεται μόνο η αποζημίωση που προβλέπει ο νόμος σε αυτή την περίπτωση!!! Πρέπει να σημειωθεί ότι η διοίκηση της Eurobank - Ergasias είχε επιχειρήσει μετά την εξαγορά της Τράπεζας Εργασίας να θεσπίσει ένα νέο Οργανισμό Προσωπικού που καθόριζε δυσμενώς τις εργασιακές σχέσεις. Ο Οργανισμός αυτός έγινε δεκτός από τη διοίκηση του Σωματείου Εργαζομένων, όχι όμως και από τους εργαζόμενους της πρώην Εργασίας, οι οποίοι τον απέρριψαν στη Γενική Συνέλευσή τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν οποιαδήποτε νέα σύμβαση θα ανέτρεπε τα δικαιώματά τους. Η εργοδοσία και η διοίκηση του σωματείου της Eurobank επικαλούνται το νέο αυτό Οργανισμό που έχουν θέσει σε ισχύ από τις 12.9.2000 για να επιβάλουν αυθαίρετα την αρνητική μεταβολή των συμβάσεων των εργαζομένων της πρώην Τράπεζας Εργασίας. Μάλιστα ο Οργανισμός στον οποίο έχουν συμφωνήσει, προβλέπει ότι ένας εργαζόμενος μπορεί να απολυθεί και για «οικονομικούς, διαρθρωτικούς και οργανωτικούς λόγους». Το «κερασάκι στην τούρτα» είναι ότι η διοίκηση της τράπεζας δέχεται να μην κάνει καμία απόλυση μέχρι τις 30.6.2003!