Με μια μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση το απόγευμα του Σαββάτου οι ηθοποιοί, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, διατράνωσαν ότι δεν πρόκειται να κάνουν βήμα πίσω από τις ανάγκες τους: Για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, πρόβες πληρωμένες με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, αύξηση μισθού.

Η συμμετοχή στην απεργία στα θέατρα που ανήκουν στις μεγάλες εργοδοτικές ενώσεις του θεάτρου ΠΕΘ και ΕΝΘΕΠΑ ξεπέρασε το 70%, ενώ πέρα από τους ηθοποιούς απήργησαν και όλες οι ειδικότητες του ελεύθερου θεάτρου (μουσικοί, τεχνικοί, υποδοχή κοινού κ.λπ.). Την ίδια στιγμή έμειναν κλειστά πάνω από 40 θέατρα - που δεν ανήκουν σε αυτές τις ενώσεις - φανερώνοντας με αυτόν τον τρόπο την έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα που δίνουν οι συνάδελφοί τους.

Για να σταματήσει το αίσχος των ατομικών συμβάσεων που υπαγορεύονται από τους εργοδότες με το μαχαίρι στον λαιμό των εργαζομένων. Να σταματήσει το αίσχος της κακοπληρωμένης, ακόμα και απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας, να σταματήσει να θεωρείται αυτονόητο ότι οι πρόβες δεν είναι εργασία, δεν πληρώνονται και δεν ασφαλίζονται.

Αυτή η μεγάλη συμμετοχή στην απεργία σε μια μάλιστα από τις «σημαντικότερες» μέρες για το θέατρο, με χιλιάδες εισιτήρια κομμένα, απέδειξε με τον πλέον εύγλωττο τρόπο το σύνθημα του ΣΕΗ: «Το θέατρο είμαστε εμείς».

Η αποφασιστικότητα ενός ολόκληρου κλάδου έφερε σε πανικό την εργοδοσία, η οποία κατέφυγε σε απειλές, εκφοβισμούς, μέχρι και παρεμπόδιση της δράσης εκλεγμένων μελών του ΔΣ. Η απελπισμένη προσπάθεια για να δείξουν ότι τα θέατρα λειτουργούν οδήγησε σε παραστάσεις που ανέβηκαν χωρίς τον απαραίτητο ήχο (αφού ο τεχνικός του ήχου απεργούσε), ή ακόμα και σε αντικατάσταση ηθοποιού, ο οποίος θα μάθαινε τα λόγια με ακουστικό επιτόπου!!!

«Το δίκαιο το έχουν οι ηθοποιοί και όχι οι εργοδότες και οι παραγωγοί». Με αυτό το σύνθημα η μεγάλη συγκέντρωση κατέληξε στο «Παλλάς» και στο «Αθηνών», δύο από τα ελάχιστα θέατρα που λειτουργούσαν. Προηγουμένως, το κλίμα είχαν «θερμάνει» μέλη του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού και Ξενοδοχείων Αττικής με το ζεστό κρασί που προσέφεραν, αλλά και η «Αγία Φανφάρα» με τις βαλκανικές μελωδίες της. Οι μουσικοί χαιρέτισαν τον αγώνα που δίνουν οι ηθοποιοί, αγώνα κοινό με όλους τους καλλιτέχνες που προσπαθούν να επιβιώσουν από την τέχνη τους σε ένα εχθρικό για τον πολιτισμό σύστημα. Εξέφρασαν, επίσης, τη στήριξή τους και στους Banda Entopica και τους Pagan που δέχονται σκοταδιστικές επιθέσεις.

Στην απεργιακή συγκέντρωση τη στήριξη εκ μέρους του ΚΚΕ εξέφρασε με την παρουσία της η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ.

«Χαιρετίζουμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που δεν λύγισαν και απευθύνθηκαν στο σωματείο. Ολες και όλους που σήκωσαν ανάστημα! Η καθεμία και ο καθένας από μας έγινε κρίσιμος κρίκος στη μάχη που δώσαμε!

Ο κατάλογος των παραστάσεων που κατέβηκαν είναι πραγματικά μεγάλος και δίνει σε όλους μας δύναμη. Ακόμα και κάπου που υπήρχε διάθεση, αλλά οι συνάδελφοι τελικά λύγισαν υπό την πίεση της εργοδοσίας, εμείς τους δίνουμε το χέρι, να συνεχίσουμε, πιο ώριμοι», ανέφερε στην ομιλία του ο Νίκος Καραγεώργης, πρόεδρος του ΣΕΗ.

Επισήμανε για ακόμα μια φορά ότι οι ηθοποιοί έχουν δικαιώματα, διεκδικούν το αυτονόητο και τίποτα δεν τους σταματά. Παλεύουν για:

«Συλλογική Σύμβαση Εργασίας υποχρεωτική και επεκτάσιμη για όλο τον κλάδο.

Μισθό 1.250 ευρώ για 5-8 παραστάσεις. Ημερομίσθιο 65 ευρώ για 1-4 παραστάσεις.

Πληρωμένες πρόβες με μισθό και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη».

Συμπυκνώνοντας, επίσης, την πείρα που έχουν κερδίσει οι ηθοποιοί από τον μεγάλο αγώνα που δίνουν, σημείωσε:

«- Οσες συζητήσεις, συναντήσεις και διαπραγματεύσεις να γίνουν, ο αγώνας μας και οι ανάγκες μας σημαίνει ότι πρέπει οι εργοδότες να χάσουν από τα κέρδη τους. Αυτό σημαίνει αγώνας και σύγκρουση με τους παραγωγούς.

- Οι απειλές της εργοδοσίας δεν δείχνουν ότι είναι δυνατοί, αλλά ότι είναι σε πανικό. Κανείς συνάδελφος να μην φοβάται τη δική τους αδυναμία.

- Η δύναμη και οι δυνατότητες του συλλογικού αγώνα είναι μεγαλύτερες από όσο νομίζουμε. Η δύναμή μας πολλαπλασιάζεται με τους μουσικούς και τεχνικούς που απέργησαν για συμπαράσταση και τους ευχαριστούμε. Την ίδια ώρα, διεκδικούν και αυτοί συμβάσεις στους χώρους του θεάτρου.

- Οι θυσίες του αγώνα μας, της απεργίας είναι μικρότερες από τις θυσίες της απλήρωτης πρόβας, της ανασφάλιστης δουλειάς και του συνεχούς κυνηγιού δουλειάς σε ένα περιβάλλον αβέβαιο, που διαρκώς χειροτερεύει».

Στη συγκέντρωση, την οποία στήριξαν και όλα τα σωματεία εργαζομένων στον χώρο του θεάτρου, καθώς και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος - Ακροάματος (ΠΟΘΑ), χαιρέτισαν οι Κώστας Κεχαγιόγλου, πρόεδρος της ΠΟΘΑ, Εντρι Νέζα, απεργός τεχνικός και πρόεδρος του ΣΕΘΕΑ, και Βασίλης Παρασκευόπουλος, πρόεδρος του ΠΜΣ.

Εξι χρόνια συμπληρώθηκαν την Κυριακή από τον χαμό του Θάνου Μικρούτσικου. Είναι εδώ όμως όλα, το έργο του που θα ζει στην αιωνιότητα και θα συντροφεύει τα όμορφα και τα δύσκολα, τις χαρές και την πάλη, το πείσμα για το δίκιο που θα νικήσει. «Και αυτό είναι νόμος» θα συμπλήρωνε ο ίδιος...

Το πρωτοπόρο έργο του ξεκλείδωσε την έμπνευση, την εμψύχωση, τη φαντασία. Που καταφέρνει να είναι επίκαιρο και να επικοινωνεί κάθε φορά με την εποχή, επίτευγμα σπουδαίο, απαιτητικό και ακόμα πιο σπουδαίο ότι δίνει πάντα απάντηση προς τα μπρος. «Ε, το λοιπόν, ό,τι και να είναι τ' άστρα, εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω»...

Συνέθεσε όπερες, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, πειραματική μουσική, λαϊκές μελωδίες. Μας ταξίδεψε στο έργο του Μπρεχτ και του Μαγιακόφσκι, στον Ρίτσο και τον Καββαδία, τον Μάνο Ελευθερίου και τον Ναζίμ Χικμέτ, τον Αλκη Αλκαίο και τον Κώστα Τριπολίτη και σε τόσους άλλους ποιητές που μας τους σύστησε, μας έδωσε το έναυσμα να τους ψάξουμε, να τους γνωρίσουμε καλύτερα αφού τους τραγουδήσαμε...

Η Γαλλίδα ηθοποιός Μπριζίτ Μπαρντό πέθανε στις 28 Δεκεμβρίου 2025, σε ηλικία 91 ετών, όπως ανακοίνωσε το Ιδρυμα «Brigitte Bardot».

Πρωταγωνίστησε σε μια σειρά από γαλλικές κινηματογραφικές επιτυχίες τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 - συμπεριλαμβανομένης της ταινίας «Και ο Θεός Επλασε τη Γυναίκα» του 1956.

Τη δεκαετία του 1970 εγκατέλειψε την καριέρα της για να ασχοληθεί με φιλοζωικές οργανώσεις και το ίδρυμά της. Τα τελευταία χρόνια καταγγέλθηκε επανειλημμένα για υποκίνηση φυλετικού μίσους, ενώ είχε δεχτεί επικρίσεις και για ομοφοβικές προσβολές.