- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Ανασκόπηση
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Ιστορία
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Συμφωνώ με το σύνολο των Θέσεων της ΚΕ για το 22ο Συνέδριο του Κόμματος.
Στο κείμενο των Θέσεων η ΚΕ αποτυπώνει τα σοβαρά βήματα που έχουν γίνει στην ισχυροποίηση του Κόμματος, στην παρέμβασή μας στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι σημαντικό ότι παρά τα θετικά βήματα, την πρόοδο στη δουλειά μας, δεν κρύβονται αδυναμίες που υπάρχουν. Οι Θέσεις του 22ου Συνεδρίου του Κόμματος δίνουν τη δυνατότητα να εξετάσουμε τα βήματα που πρέπει να μετρήσουμε ώστε να ανέβει η ικανότητα παρέμβασης, δουλειάς με το Πρόγραμμα του Κόμματος στην κατεύθυνση της συγκέντρωσης δυνάμεων.
Στο Τρίτο Κεφάλαιο γίνεται η αναφορά: «Για εμάς κριτήριο συσχετισμού είναι η ριζική αλλαγή της κατάστασης στα πρωτοβάθμια πρώτα απ' όλα σωματεία με τη συσπείρωση των εργαζομένων στη λειτουργία και τη δράση τους, την άνοδο στην οργάνωση των εργαζομένων, την ίδρυση νέων σωματείων, την ενίσχυση του αντικαπιταλιστικού προσανατολισμού της πάλης, τη γενικότερη επίδραση της πολιτικής του ΚΚΕ, της αντίληψής του για τον ρόλο της εργατικής τάξης ως επαναστατικής δύναμης για τον σοσιαλισμό».
Στο διάστημα που εξετάζουμε υπάρχουν πολλά παραδείγματα στην καθημερινή ζωή και δράση της Οργάνωσης όπου μέλη της ΚΝΕ έχουν στηριχτεί και έχουν παίξει πρωτοπόρο ρόλο στον χώρο δουλειάς τους, συσπειρώνουν πολλούς συναδέλφους γύρω τους, έχουν γράψει δεκάδες από αυτούς στο σωματείο, έχουν δώσει μάχες με την εργοδοσία, ξεχωρίζουν με τη στάση τους και την προσωπικότητά τους, εκτιμούνται ως κομμουνιστές, έχουν στρατολογήσει.
Παρά τα βήματα που έχουν μετρηθεί, δεν έχουμε αντιμετωπίσει μια τυπικότητα που εντοπίζεται ως προς την ουσιαστική, με σχέδιο και διάρκεια, δραστήρια δουλειά των μελών της ΚΝΕ στα σωματεία τους. Το παραπάνω πρόβλημα εκφράζει συγχύσεις για το ποια είναι η αποστολή του νέου εργαζόμενου κομμουνιστή, πού και πώς γίνεται αναγνωρίσιμος ως πρωτοπόρος αγωνιστής, πού και πώς διεξάγει τον ιδεολογικό - πολιτικό αγώνα. Γεγονός που δεν μπορεί να λυθεί με μια γενική επίκληση, αλλά απαιτείται να παρθούν πρώτα και κύρια ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά μέτρα σε επίπεδο καθοδηγητικών οργάνων.
Πρώτα και κύρια αφορά το πού στρέφεται η καθοδηγητική προσοχή, άρα το πώς τα ίδια τα όργανα συζητάνε το περιεχόμενο και το σχέδιο της Κομματικής Οργάνωσης, δουλεύουν στην κατεύθυνση της εξειδίκευσης στους νέους και στις νέες των χώρων δουλειάς. Μια γενική συζήτηση και καθοδήγηση οδηγεί αναπόφευκτα να χάνεται από το οπτικό μας πεδίο αυτή η δουλειά, που πολλές φορές θέλει χρόνο για να δώσει αποτελέσματα. Αντίθετα, η συζήτηση μιας έκθεσης ενός μέλους της ΚΝΕ για τον χώρο δουλειάς του, ενός Γραμματέα για τους χώρους ευθύνης της ΟΒ και πώς θα δουλέψουμε με βάση την εκάστοτε ιεράρχηση, έχει αποδείξει ότι μπορεί να ανοίξει ορίζοντες στο ίδιο το καθοδηγητικό όργανο, στη δράση του ενός στον χώρο του, στο σωματείο του. Βοηθάει ώστε τα θετικά βήματα που στη μάχη μετράνε μέλη και στελέχη της ΚΝΕ, από δυνατότητες να γίνονται προσπάθεια για κατακτημένο τρόπο δουλειάς. Πολύ περισσότερο, βοηθάει ώστε να κατακτιέται μέθοδος από την πολύ σημαντική παρέμβαση των ΚΟ, να εκπαιδεύονται τα αυριανά μέλη και στελέχη του Κόμματος.
Με έναν τέτοιο τρόπο δουλειάς μπορούν να αντιμετωπιστούν συγχύσεις που στενεύουν τη ματιά και τη δράση. Συγχύσεις που προέρχονται από τη μικρή έως και καθόλου πείρα ενός νέου εργαζόμενου κομμουνιστή, ιδεολογικές και πολιτικές αδυναμίες που υπάρχουν και σε αυτό το έδαφος διαμορφώνονται σχηματοποιήσεις που κομματιάζουν την παρέμβασή μας (να του μιλήσω πρώτα για το συνδικάτο, μετά για το Κόμμα κ.ο.κ.).
Μια παρέμβαση που έχει ως αφετηρία ότι στο σωματείο ως σχολείο της ταξικής πάλης θα συναντηθούμε με εκατοντάδες εργαζόμενους που, ανεξάρτητα από πού ξεκινάει η σκέψη του καθενός, κάνουν τα πρώτα τους βήματα στη συνειδητοποίηση ότι απαιτείται συλλογικός αγώνας για να κερδηθεί ένα καλύτερο μεροκάματο, να παρθούν μέτρα προστασίας κ.ά. Δική μας υπόθεση, πέρα από τη στήριξη σε αυτό το πολύ σημαντικό πρώτο βήμα, είναι να βαθύνει η σκέψη και το συμπέρασμα, να «ξεσκεπαστεί» η λειτουργία του συστήματος, ο μηχανισμός εκμετάλλευσης, να αναδειχθούν οι δυνατότητες της εποχής αλλά και το καπιταλιστικό κέρδος ως εμπόδιο για να καρπωθούμε αυτές τις δυνατότητες. Να αναδειχθεί ότι ο αγώνας δεν είναι απέναντι σε μια μεμονωμένη εργοδοσία αλλά «τάξη απέναντι σε τάξη», γι' αυτό και απαιτείται κίνημα με τα χαρακτηριστικά και τον προσανατολισμό που αναφέρονται και οι Θέσεις. Σε αυτήν την παρέμβαση τα μέλη της ΚΝΕ αναγνωρίζονται ως πρωτοπόροι, αυτοί που δεν συμβιβάζονται με το άδικο, τον αρνητικό συσχετισμό, που έχουν σχέδιο και πίστη ο αγώνας να φτάσει μέχρι την κατάργηση της εκμετάλλευσης. Μπορούν να εμπνεύσουν, να τραβήξουν νέες δυνάμεις.
Συνεπώς, η ουσιαστική συμμετοχή του μέλους της ΚΝΕ στο σωματείο, στη λειτουργία και μαζικοποίησή του, στη συμβολή στις διεκδικήσεις του, δεν είναι ένα παράλληλο καθήκον που καμιά φορά θα ξεχνιέται ή θα βρίσκεται πιο χαμηλά στην καθοδηγητική προσοχή. Είναι το πεδίο όπου τα λόγια γίνονται πράξεις. Είναι δείκτης για την ωρίμανση των Οργανώσεων. Στην τελική, για έναν νέο άνθρωπο στις γραμμές του Κόμματος και της ΚΝΕ η δράση του στο μαζικό κίνημα αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο κομμουνιστικής διαπαιδαγώγησης.
Ξεχωριστής σημασίας ζήτημα είναι η καθοδηγητική στήριξη νέων ηλικιακά συντρόφων που είναι εκλεγμένοι σε ΔΣ εργατικών σωματείων. Μία πλευρά είναι η σχεδιασμένη αξιοποίησή τους για να συμβάλλουν ώστε να ανοίξουν νέοι δρόμοι επικοινωνίας σε χώρους που συγκεντρώνουν νεολαία, σε σχολές κατάρτισης, στα πανεπιστήμια με εργαζόμενους φοιτητές. Αυτοί οι σύντροφοι είναι οι πρώτοι που εκτίθενται στις πιέσεις της εργοδοσίας, στις επιθέσεις των άλλων πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων, στη σκληρή ιδεολογική διαπάλη, η στήριξή τους αυξάνει την καθοδηγητική απαίτηση ώστε να χτίζουν αυτοπεποίθηση, να διαμορφώνουν χαρακτηριστικά στη μαζική δουλειά. Υπάρχουν παραδείγματα που με την καθοδήγηση του Κόμματος αναπτύσσονται νέα συνδικαλιστικά στελέχη από την ΚΝΕ. Διαδικασία που πρέπει να πάρει υπόψη τις ιδιαιτερότητες που απορρέουν φυσιολογικά και από τη μικρή φυσική και κομματική ηλικία, όπως η άγνοια εννοιών ή και νόμων, του οπλοστασίου της αστικής τάξης. Η αποσπασματική κατανόησή τους στο πώς αξιοποιούνται ως εργαλεία στα χέρια της εργοδοσίας για την ένταση της εκμετάλλευσης σε κάθε φάση σύμφωνα με την επιδίωξή της για συνεχή αύξηση της κερδοφορίας της. Η γνώση γύρω από την Ιστορία του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος στον κλάδο. Οπωσδήποτε όμως δεν πρέπει να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα η θαρρετή χρέωση των τομέων δουλειάς στο πλαίσιο της ζωντανής λειτουργίας των σωματείων.
Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ
Οι Θέσεις για το 22ο Συνέδριο του Κόμματος εξετάζουν συνολικά τη διαμόρφωση του ανθρώπου μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, ολόκληρη την προσωπικότητα και τη ζωή του λαϊκού ανθρώπου. Αυτή η διαδικασία δεν περιορίζεται στον χρόνο εργασίας του καθενός και στις οικονομικές συνθήκες ζωής της οικογένειας, αλλά περιλαμβάνει την έκθεσή του στην αστική προπαγάνδα, και τους τρόπους που οργανώνεται η σκέψη του στην κατεύθυνση που θέλει ο ταξικός αντίπαλος, τόσο μέσω της εργασίας του, όσο και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, της Τέχνης, της Εκπαίδευσης και όλων των άλλων θεσμών του κράτους. Αντίστοιχα επιδιώκουμε να αναπτυχθεί και η δική μας δράση και παρέμβαση πολύπλευρα και αποτελεσματικά, λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η δράση οργανώνεται σε μια καπιταλιστική κοινωνία που σαπίζει όλο και πιο πολύ και δίνει καθημερινά όλο και περισσότερα παραδείγματα αυτής της σήψης, ακόμα και στο επίπεδο της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Η προβολή της κομμουνιστικής ηθικής αποκτά ιδιαίτερη αξία μέσα στο πλαίσιο αυτό, το πώς δηλαδή διαμορφώνουμε τον κομμουνιστή και πώς θέτουμε το παράδειγμα, δίνοντας μια γεύση από την κοινωνία που θέλουμε να φτιάξουμε. Θεωρώ ότι έχει μεγάλη αξία, απέναντι στη σαπίλα που ζούμε καθημερινά, να αντιπαραθέτουμε όχι μόνο την καλλιέργεια της αφοβίας, της απειθαρχίας και της αγωνιστικότητας, αλλά, όπως επισημαίνει και το κείμενο των Θέσεων, την πάλη απέναντι στις εξαρτήσεις συμπεριφοράς, στον ναρκισσισμό, στον ατομισμό, στον διαχωρισμό κομματικής και προσωπικής ζωής. Να κατακτούμε και σε αυτό το επίπεδο την ενότητα σκέψης και δράσης.
Ο όρος δράση πρέπει να εννοηθεί όχι μόνο μέσα στο κίνημα, αλλά και στον επιστημονικό ή εργασιακό χώρο κάθε κομμουνιστή / κομμουνίστριας. Απέναντι στην υποταγή κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας στο κέρδος, στην εμπορευματοποίηση της γνώσης και της Τέχνης, πρέπει να απαντήσουμε με τη δική μας στάση. Ως εκπαιδευτικοί θα κριθούμε και από τη φροντίδα μας για τον μαθητή, από το να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω σε ιδεολογήματα του τύπου «είναι χαμηλό το επίπεδο», «δεν παίρνουν όλοι τα γράμματα» - ιδεολογήματα που εξυπηρετούν τους στόχους της αστικής τάξης για μισοαμόρφωτους, μισοκαταρτισμένους και ευέλικτους εργαζόμενους. Θα κριθούμε από το κατά πόσο αναδεικνύουμε μέσα στον λαό και στην εκπαιδευτική κοινότητα τις πραγματικές επιδιώξεις του κεφαλαίου. Θα κριθούμε από το πόσο βοηθάμε τους μαθητές μας να διαμορφώνουν πολιτικό κριτήριο, να σκέφτονται, να αναζητούν την αλήθεια. Και πώς όλη αυτή η φροντίδα θα οδηγήσει τελικά και στην ένταξή τους στις γραμμές της ΚΝΕ.
Αντίστοιχα, στο κομμάτι του Πολιτισμού, οι Θέσεις αναφέρονται στην ανάγκη για πρωτοπόρα θεωρία, πρωτοπόρα δράση και πρωτοπόρο καλλιτεχνικό έργο. Εδώ θεωρώ ότι είναι ώριμο και απαραίτητο να ανοίξει πιο ζεστά η συζήτηση για το πώς εννοούμε το πρωτοπόρο έργο στον τομέα των εικαστικών. Να ξεκινήσει μια αντίστοιχη διαδικασία, όπως έχει καθιερωθεί με τα συνέδρια λογοτεχνίας του Κόμματος, ώστε να μελετηθεί και να προωθηθεί -να γίνει γνωστό πρώτα πρώτα στα κομματικά μέλη - τι θεωρούμε καλλιτεχνική πρωτοπορία, η οποία δεν μπορεί να είναι αξεχώριστη από τη θεωρία μας και από τη δράση στο κίνημα, γιατί αυτά τα δύο τροφοδοτούν την πρωτοπόρα σκέψη που θα δημιουργήσει το έργο.
Ως όπλο μπορεί εδώ να αξιοποιηθεί ακόμα περισσότερο και το κομματικό ραδιόφωνο, το οποίο έχει τη σημασία του δίπλα στον κομματικό Τύπο. Αναμφίβολα έχει γίνει σημαντική δουλειά αναβάθμισης του περιεχομένου του «904 Αριστερά στα FM» τα τελευταία δύο χρόνια, με τη συμβολή συντρόφων και οπαδών. Πέρα από το μουσικό κομμάτι του ραδιοφώνου, έχει παραχθεί υλικό χιλιάδων ωρών από τις εκπομπές λόγου, που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με ποικίλους τρόπους, να αποτελέσει βάση ή αφορμή για θεωρητικά κείμενα και εκδηλώσεις. Να αποτελέσει συνολικά ένα μέσο προβολής και αντεπίθεσης της Τέχνης που έχει ανάγκη ο λαός, της πολιτιστικής πρότασης του ΚΚΕ.
Οσον αφορά τον κομμουνιστή καλλιτέχνη, πιστεύω ότι αυτός κουβαλάει και ένα ακόμα χρέος. Να συμβάλει στη διαμόρφωση δημιουργικών ανθρώπων, να δείξει έμπρακτα ποιος θα είναι ο ρόλος της Τέχνης στον σοσιαλισμό και να συνδεθεί πιο ενεργά με τη δράση των σωματείων. Είναι πολύ σπουδαίες οι πρωτοβουλίες που παίρνουν τα σωματεία στον τομέα του Πολιτισμού, ώστε να συμβάλουν στη διαπαιδαγώγηση και επιμόρφωση των εργαζομένων, αλλά και στο να τους κάνουν να νιώσουν ότι τα σωματεία αγκαλιάζουν ουσιαστικά όλες τις πλευρές της ζωής τους. Ωστόσο, για να κάνουμε την πραγματική αντεπίθεση της εργατικής Τέχνης, δεν αρκεί να μένουμε σε επίπεδο καλέσματος, π.χ. «ελάτε να τραγουδήσουμε ή να εκθέσουμε για την Παλαιστίνη ή για τον πόλεμο» (κάλεσμα που κρύβει και τον κίνδυνο να φύγει ο καλλιτέχνης - εργαζόμενος ακριβώς με τις ίδιες σκέψεις που είχε όταν ήρθε, και που μπορεί να είναι π.χ. πασιφιστικές). Ούτε αρκεί (παρότι είναι απαραίτητη) η παροχή δωρεάν και καθολικής πρόσβασης στα πολιτιστικά δημιουργήματα μέσω τέτοιων δράσεων.
Εχουμε μάθει πολλά μέσα από την καθοδήγηση των καλλιτεχνικών δράσεων για το πώς μπορεί να δουλευτεί βαθύτερα ένα θέμα, πώς μπορούν να προκύψουν ακόμα και συλλογικά έργα μέσα από συζήτηση και συνεργασία και πώς μπορεί τελικά να φτάσει η Τέχνη, ακόμα και στις πιο προωθημένες της μορφές, στον κάθε απλό άνθρωπο μέσα από ξεναγήσεις και κουβέντες, και τελικά να αγαπηθεί και να γίνει απαραίτητη ως εργαλείο γνώσης του κόσμου. Επίσης, πρωτοβουλίες όπως αυτή της Ομοσπονδίας των Υπαλλήλων στις Περιφέρειες δείχνουν τον δρόμο για το πώς η Τέχνη ζυμώνεται με τον κόσμο, για το πώς μπορεί να δημιουργήσει σημαντικό έργο και κάποιος εργαζόμενος που δεν έχει σπουδάσει τα εικαστικά, αλλά μαθαίνει να αξιοποιεί τα χέρια και το μυαλό του, δημιουργώντας τη λαϊκή Τέχνη τού σήμερα. Είναι το επόμενο βήμα και η επόμενη πρόκληση για τους καλλιτέχνες, για να γίνει πράξη το σύνθημα «Τέχνη από τον λαό και για τον λαό».
Οι συνθήκες στις οποίες ζούμε φέρνουν νέες απαιτήσεις σε κάθε τομέα της δράσης μας, απαιτούν να βαθαίνει η σκέψη, η μελέτη, η ικανότητα για ανάδειξη των πραγματικών αιτιών για τα δεινά της ανθρωπότητας και το ξεσκέπασμα της αστικής προπαγάνδας, απαιτούν δράση με τον πραγματικό αντισυστημισμό και αξιοποίηση όλων των όπλων μας. Η ικανότητα των κομμουνιστών να κατανοούν και να επιδρούν στην κοινωνική πραγματικότητα και η ετοιμότητα για δράση σε όλες τις συνθήκες περνάνε και μέσα από την αξιοποίηση του Πολιτισμού ως μέσου συσπείρωσης, επιμόρφωσης, καλλιέργειας της δημιουργικότητας και συνολικά της προσωπικότητας σε κατεύθυνση επαναστατική.
Μέλος του Γραφείου της ΤΕ Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης και της Επιτροπής Πολιτισμού της ΚΟ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ
Υπενθυμίζεται πως η Επιτροπή Δημόσιου Προσυνεδριακού Διαλόγου για το 22ο Συνέδριο του ΚΚΕ θα παραλαμβάνει κείμενα για δημοσίευση μέχρι τις 28/11/2025.
Καθένας και καθεμιά, που θέλουν να συμβάλλουν στον Διάλογο, μπορεί να στείλει ένα σημείωμα με ανώτατο όριο έκτασης τις 1.000 λέξεις. Ο καταμερισμός των κειμένων Διαλόγου στον «Ριζοσπάστη» ή στην ΚΟΜΕΠ γίνεται με ευθύνη της Επιτροπής, συνυπολογίζοντας τη χρονική διάρκεια της προσυνεδριακής περιόδου και τις δυνατότητες των δύο έντυπων οργάνων της ΚΕ του Κόμματος για την κάλυψη του Προσυνεδριακού Διαλόγου.
Σημειώματα που τυχόν έρθουν στην Επιτροπή είτε εκπρόθεσμα είτε ξεπερνούν την έκταση που έχει προσδιοριστεί, δεν θα δημοσιευτούν, θα τεθούν όμως υπόψη των αντιπροσώπων του Συνεδρίου.
Κάθε κείμενο πρέπει να έχει απαραίτητα όλα τα παρακάτω στοιχεία του συγγραφέα: Ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο, Κομματική ή ΚΝίτικη Οργάνωση στην οποία ανήκει ή έχει επαφές, αν πρόκειται για φίλο του ΚΚΕ. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν προϋπόθεση για τη δημοσίευση του κειμένου. Αποκλείονται από τη δημοσίευση κείμενα που είναι εκτός της θεματολογίας των Θέσεων της ΚΕ για το 22ο Συνέδριο, καθώς και κείμενα με αναφορές σε πρόσωπα ή σε ζητήματα που αφορούν συγκεκριμένη Κομματική Οργάνωση, που περιλαμβάνουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς, θέσεις εχθρικές προς την ιδεολογία και τον χαρακτήρα του ΚΚΕ.
Τα κείμενα μπορούν να στέλνονται: α) Ηλεκτρονικά στη διεύθυνση: dialogos22@kke.gr, με την ένδειξη «Για την Επιτροπή Δημόσιου Προσυνεδριακού Διαλόγου». β) Ταχυδρομικώς στη διεύθυνση: Κεντρική Επιτροπή ΚΚΕ, Λεωφόρος Ηρακλείου 145, ΤΚ 14231 με την ένδειξη: «Για την Επιτροπή Δημόσιου Προσυνεδριακού Διαλόγου». γ) Μέσω των Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ.
Στις περιπτώσεις αποστολής ταχυδρομικώς ή μέσω Οργανώσεων, παρακαλούμε τους συμμετέχοντες στον Διάλογο, εφόσον έχουν τη δυνατότητα, να διευκολύνουν τη δουλειά της Επιτροπής στέλνοντας το κείμενο και σε ηλεκτρονική μορφή.
Οι συμμετέχοντες μπορούν να απευθύνονται στην Επιτροπή Δημόσιου Προσυνεδριακού Διαλόγου, στα τηλέφωνα επικοινωνίας: Ελενα Μποτζιολή 210.2592.144, Παντελής Καλαβρέζος 210.2592.548.
Στη στήλη του Προσυνεδριακού Διαλόγου, στο φύλλο της Παρασκευής 21 Νοέμβρη 2025, δημοσιεύθηκε το άρθρο του Παύλου Μάρλη. Η δημοσίευσή του έγινε εκ παραδρομής, καθώς το ίδιο άρθρο είχε δημοσιευθεί στην ίδια στήλη και στο φύλλο της Παρασκευής 14 Νοέμβρη 2025.
