Τρία χρόνια πριν, όταν και ψηφιζόταν στη Βουλή ο νόμος για τη σύσταση του Οργανισμού Διαχείρισης Αρχαιολογικών Πόρων (ΟΔΑΠ), το ΚΚΕ αναδείκνυε τη βασική αντίληψη που διαπερνούσε το νομοσχέδιο και δεν ήταν άλλη από το ότι η πολιτιστική κληρονομιά είναι ένα εμπόρευμα. Εμπόρευμα το οποίο τα μουσεία, όπως κάθε σωστή επιχείρηση, θα πρέπει να το κάνουν πιο ελκυστικό, πιο ευπώλητο. Είχε, μάλιστα, προειδοποιήσει ότι αργά ή γρήγορα θα παραχωρούνται αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία για γαστρονομικές απολαύσεις...

Πλέον, έγινε πραγματικότητα! Το υπουργείο Πολιτισμού και ο ΟΔΑΠ αναπτύσσουν, όπως περιγράφεται στο δελτίο Τύπου, «μια νέα εξωστρεφή δραστηριότητα», που αξιοποιεί «δυο σημαντικούς και δυναμικούς πόρους της χώρας, το πολιτιστικό απόθεμα και τη διατροφική παράδοση».

Χωρίς ίχνος ντροπής ανακοινώνουν την «υπηρεσία The Eaternity Experience» μέσω της οποίας «δεκαεννέα εμβληματικοί χώροι της Ελλάδας μετατρέπονται στο σκηνικό της δικής σας γαστρονομικής εμπειρίας. Από τη μαγεία των Δελφών έως τα μυστικά του Μυστρά, κάθε γεύση γίνεται γέφυρα ανάμεσα σε παρελθόν και παρόν. Εδώ, το φαγητό δεν είναι απλώς μια στιγμή - είναι διάλογος με τον χρόνο και έμπνευση για κάτι νέο. Μια εμπειρία που δεν θα έχετε ξαναζήσει και θα κουβαλάτε για πάντα μαζί σας».

19 αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία και ιστορικοί τόποι επιλέχθηκαν για τη διοργάνωση εκδηλώσεων ή δράσεων που σχετίζονται με την προαγωγή και προώθηση των τοπικών γεύσεων.

Οι χώροι «που έχουν επιλεγεί για παρουσιάσεις τοπικών προϊόντων, μυρωδικών και τοπικών κρασιών και ηδύποτων και γευστικές δοκιμές» είναι η Νικόπολη στην Ηπειρο, οι Δελφοί στη Στερεά Ελλάδα, το Μουσείο Αιγών, η Ρωμαϊκή Αγορά Θεσσαλονίκης και το Επταπύργιο Θεσσαλονίκης στην Κεντρική Μακεδονία, ο Μυστράς, η Πλατεία Χρυσαφίτισσας της Μονεμβασιάς, η Νεμέα Κορινθίας, το Οχυρό συγκρότημα Τρουπάκηδων - Μούρτζινων Καρδαμύλης, το Ανδρομονάστηρο Μεσσηνίας, το Νιόκαστρο Πύλου και το Φρούριο Ρίου στην Πελοπόννησο, το Παλάτι Μεγάλου Μαγίστρου στη Ρόδο, η Αρχαία Ζώνη Εβρου και η Αμφίπολη Σερρών στην Ανατολική Μακεδονία - Θράκη, το Αρχοντικό Τσιατσιαπά Καστοριάς, καθώς και οι Ενετικές Οχυρώσεις εντός της πόλης των Χανίων, το Φραγκοκάστελλο Σφακίων και το Ενετικό Φρούριο Σητείας στην Κρήτη.

Μόνο ως... ανέκδοτο ακούγεται - μετά και από τα παραπάνω - η «κριτική» της υπουργού Πολιτισμού προς το Βρετανικό Μουσείο, που διοργάνωσε ...δείπνο με φόντο τα μάρμαρα του Παρθενώνα, λέγοντας ότι «τέτοιες ενέργειες είναι προσβλητικές για τα πολιτιστικά αγαθά και θέτουν σε κίνδυνο τα εκθέματα»...

Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Οσο η πολιτιστική κληρονομιά αντιμετωπίζεται αγοραία, ως «βιτρίνα» που προσδίδει ισχυρή προστιθέμενη αξία, τόσο θα ξεπηδούν τέτοιες ενέργειες...

Το αριστουργηματικό «Τέλος του Παιχνιδιού» (Endgame) του Samuel Beckett ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Μάκη Παπαδημητρίου, στο Θέατρο «Ιλίσια» και αποτελεί ήδη σημείο αναφοράς της νέας θεατρικής σεζόν.

Ο Μάκης Παπαδημητρίου συναντά επί σκηνής τον Γιώργο Χρυσοστόμου, σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά ντουέτα του παγκόσμιου θεάτρου. Το «Τέλος του Παιχνιδιού» θα παίζεται στο Θέατρο «Ιλίσια» έως και τις 24 Φεβρουαρίου και στη συνέχεια, από τις 6 Μαρτίου, θα μεταφερθεί στο «Radio City» στη Θεσσαλονίκη.

Το εντυπωσιακό σκηνικό μας μεταφέρει σε ένα καταφύγιο, μετά το τέλος του κόσμου. Ενα παιχνίδι φτάνει στο τέλος του... ή μήπως το τελευταίο κομμάτι μιας παρτίδας που ξαναρχίζει; Η σκηνοθετική προσέγγιση του Μάκη Παπαδημητρίου εστιάζει στον βαθιά ανθρώπινο πυρήνα του έργου: Τέσσερις χαρακτήρες σε έναν ερειπωμένο κόσμο, που προσπαθούν να γεφυρώσουν τις αποστάσεις με λέξεις, βλέμματα, σιωπές. Σιωπές, οι οποίες - όπως όρισε ο ίδιος ο Beckett - τηρούνται ευλαβικά, όχι από τυπολατρία, αλλά γιατί μέσα τους κρύβονται όλα τα αναπάντητα ερωτήματα της ύπαρξης.

Στην παράσταση το κωμικό στοιχείο κυριαρχεί. Σημειώνει ο σκηνοθέτης σχετικά: «Και ναι, υπάρχει και χιούμορ. Πολλές φορές σκοτεινό, άλλες φορές υπόγειο, πάντα αιχμηρό. Ο Beckett δεν γελάει για να ξεχάσει - γελάει για να αντέξει. Κι εμείς προσπαθούμε να τιμήσουμε αυτό το χιούμορ όπως του αξίζει: Με ειλικρίνεια και μέτρο, χωρίς να προδώσουμε τη σιωπή του».

Το «Τέλος του Παιχνιδιού» (Endgame) αποτελεί μια καλλιτεχνική σύμπραξη δημιουργικών συντελεστών, όπου χορογραφία, μουσική, σκηνογραφία και φωτισμοί συντονίζονται με ακρίβεια, δημιουργώντας έναν κόσμο λιτό, ασφυκτικό και συνάμα βαθιά ποιητικό, όπου όσο κι αν όλα δείχνουν χαμένα, η ανάγκη να ειπωθεί κάτι και να ακουστεί κάτι, επιμένει.

Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Μάκης Παπαδημητρίου, Μετάφραση: Κ. Σκαλιόρας, Κίνηση - Βοηθός Σκηνοθέτη: Σεσίλ Μικρούτσικου, Σκηνικά - Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη, Φωτισμοί: Ιωάννα Αθανασίου - Τάσος Παλαιορούτας, Sound Design: Σταύρος Γασπαράτος, Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης.

Παίζουν: Χαμ: Μάκης Παπαδημητρίου, Κλοβ: Γιώργος Χρυσοστόμου, Ναγκ: Δημήτρης Ντάσκας, Νελ: Φραγκίσκη Μουστάκη.

Κάθε Σάββατο στις 18.00 και Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη στις 21.00.

Προπώληση εισιτηρίων: more.com.