Eurokinissi

Ο αντιλαϊκός οδικός χάρτης για το νέο έτος αποτυπώνεται στον κρατικό προϋπολογισμό και τον περιέγραψε χαρακτηριστικά ο υπουργός Οικονομικών, λέγοντας πως προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι «η δημοσιονομική σταθερότητα, η προώθηση των επενδύσεων και της υγιούς επιχειρηματικότητας και η πολιτική της κοινωνικής συνοχής». Δηλαδή, συνέχιση και κλιμάκωση της φορομπηξίας και των «ματωμένων πλεονασμάτων» για αθρόα χρηματοδότηση στους επιχειρηματικούς ομίλους, και ψίχουλα μόνο στους πλέον εξαθλιωμένους.

Και μπορεί να προσπαθεί η κυβέρνηση να καλλιεργήσει μια επίπλαστη ευφορία για δήθεν καλύτερες μέρες, με αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Τα ίδια πάνω - κάτω έλεγαν και πέρυσι, ενόψει του 2023 με τη γνωστή συνέχεια για τον λαό, τις τιμές στο ηλεκτρικό ρεύμα να προκαλούν ηλεκτροσόκ και αυτές στο ράφι σε όλα τα είδη πλατιάς κατανάλωσης να εκτοξεύονται, με νέα αντεργατικά «προαπαιτούμενα» όπως τον κατάπτυστο νόμο Γεωργιάδη, δείχνοντας στην πράξη ποιον αφορούν τέτοιοι πανηγυρισμοί και επιδόσεις.

Αλλωστε, για το 2024 οι λαϊκές οικογένειες θα κληθούν να πληρώσουν:

-- 6,2 δισ. ευρώ παραπάνω φόρους - συνολικά 62,9 δισ. - σε σχέση με όσα προέβλεπε ο προϋπολογισμός του 2023 (56,7 δισ.).

-- ΦΠΑ ύψους 24,3 δισ., από 22,1 δισ. το 2023.

-- Γιγάντωση των άμεσων φόρων, όπως οι φόροι εισοδήματος φυσικών προσώπων που προβλέπεται να φτάσουν τα 13 δισ., αυξημένοι κατά 1,7 δισ. σε σχέση με φέτος.

Κι όλα αυτά ως προϋπόθεση για να ενισχυθεί το πλέγμα των νέων επενδυτικών και φορολογικών κινήτρων - ελαφρύνσεων στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως με τη μείωση του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίων από 0,5% σε 0,2%, τη μείωση κατά 50% του φόρου χρηματιστηριακών συναλλαγών, την κατάργηση του φόρου τόκων ομολόγων σε κρατικά και επιχειρηματικά ομόλογα.

Την αντιλαϊκή αυτή στρατηγική προσυπέγραψαν στη συζήτηση και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και η «Νέα Αριστερά» που η αντιπαράθεσή τους αναλώνεται σε μια διαχειριστικού τύπου κριτική προς την κυβέρνηση, με αιχμή το πόσο γρήγορα προχωρά τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, την ώρα που αθρόα ξεφούρνιζαν τα παραμύθια της δικής τους εκδοχής περί καπιταλιστικής «ανάπτυξης για όλους».

Νέο μπαράζ ανατιμήσεων ξεκινά από την αρχή του 2024, τουλάχιστον σε 100 κωδικούς προϊόντων και θα είναι μεσοσταθμικά της τάξεως του 6%. Η ακρίβεια, λοιπόν, συνεχίζει να καλπάζει με τους μισθούς «παγωμένους», ενώ σε μερικά προϊόντα, όπως το λάδι, η αύξηση έχει φτάσει ακόμα και το 150%.

Τα κυβερνητικά σόου περί ελέγχων στην αγορά, αλλά και προστίμων που ισοδυναμούν με τις εισπράξεις μιας βδομάδας σε μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ, δεν πείθουν κανέναν. Το ίδιο και όσα αναφέρουν υπουργοί της κυβέρνησης περί αυξήσεων των μισθών από το νέο έτος, όταν οι τιμές στα βασικά προϊόντα έχουν εκτοξευθεί σε δυσθεώρητα ύψη.

Τα στοιχεία για τις αυξήσεις στις τιμές συγκριτικά με το 2022 είναι αποκαλυπτικά.

Συγκεκριμένα:

-- Το αρνί φέτος πωλείται από 10,4 έως 12,6 ευρώ (το Πάσχα του 2023 είχε 9,99 ευρώ).

-- Το κατσίκι φέτος πωλείται από 11 έως 13,76 ευρώ (το Πάσχα του 2023 είχε 9,99 ευρώ).

-- Το χοιρινό φέτος πωλείται από 6,2 έως 9 ευρώ (πέρυσι από 4 έως 6,20 ευρώ).

-- Η γαλοπούλα φέτος πωλείται με 13 - 14 ευρώ (τα Χριστούγεννα του 2022 είχε 9 - 11 ευρώ).

-- Η βασιλόπιτα και το τσουρέκι ιδιωτικής ετικέτας φέτος πωλούνται από 2,48 ευρώ/400 γραμμάρια, ενώ τα Χριστούγεννα του 2022 ήταν από 1,89 ευρώ.

-- Τα αυγά - η 12άδα ιδιωτικής ετικέτας - φέτος πωλούνται με 2,99 (πέρυσι είχαν 2 ευρώ).

-- Το ελαιόλαδο φέτος έχει ξεπεράσει τα 14 ευρώ (πέρυσι είχε 5,55 ευρώ).

-- Η φέτα φέτος πωλείται με 9,99 (πέρυσι είχε 8,35).

-- Σε οπωροκηπευτικά και φρούτα η αύξηση είναι 50% συγκριτικά με πέρυσι.

Η ακρίβεια και οι συνεχείς ανατιμήσεις έχουν αναγκάσει τα νοικοκυριά και ευρύτερα τους καταναλωτές να προβούν σε μεγάλες περικοπές δαπανών σε διατροφικά προϊόντα «πρώτης γραμμής». Το 69% μείωσε τις αγορές σε ελαιόλαδο, το 75% στο μοσχάρι, το 77% στο κασέρι/γραβιέρα, το 73% στο τυρί φέτα και το 67% στο ψάρι. «Μαχαίρι» και στα γλυκά από το 82%, ενώ το 76% των ερωτηθέντων μείωσε τις δαπάνες στα αλκοολούχα ποτά.

Οι αυξημένες τιμές των προϊόντων εμπεριέχουν τη λεγόμενη «πράσινη μετάβαση» και την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας. Είναι η αύξηση του μεριδίου των ΑΠΕ στο εγχώριο ενεργειακό μείγμα, το τεράστιο κόστος εισαγωγής υγροποιημένου αερίου, που αυξήθηκε περαιτέρω από το ενεργειακό εμπάργκο ενάντια στα ρωσικά καύσιμα, την απαξίωση εγχώριων πηγών Ενέργειας.

Ακόμα, οι αυξημένες τιμές έχουν ενσωματωμένους τους «αναπτυξιακούς στόχους» και τα «πλεονάσματα» που διαφημίζει σήμερα η ΝΔ (τα «μαξιλάρια» για τα οποία περηφανεύονται ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Νέα Αριστερά»). Πάνω από το 50% όσων πληρώνουμε για καύσιμα είναι φόροι! Ενώ οι αυξήσεις των τιμών σε γάλα και κρέας εμπεριέχουν τις αυξήσεις στις τιμές των λιπασμάτων, που με τη σειρά τους εμπεριέχουν και τις αυξήσεις στο ενεργειακό κόστος... Οι προτάσεις της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό, γιατί έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Να πληρώσει ο λαός για να θωρακίζονται τα καπιταλιστικά κέρδη.

Ακριβώς έτσι, λοιπόν, το 2024, ο τζίρος των σούπερ μάρκετ όσον αφορά τα ταχυκίνητα προϊόντα αναμένεται να αυξηθεί κατά 4,8%, ενώ στα τρόφιμα η αξία πωλήσεων θα είναι πάνω κατά 5,1%, στα είδη νοικοκυριού κατά 4,5% και στα προϊόντα προσωπικής υγιεινής και φροντίδας κατά 3,2%. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με σχετικές έρευνες, στο δεκάμηνο Γενάρης - Οκτώβρης 2023 οι τζίροι των ομίλων σούπερ μάρκετ ανήλθαν στα 7,467 δισ. ευρώ έναντι 6,821 δισ. ευρώ της αντίστοιχης περσινής περιόδου, μια αύξηση δηλαδή ήδη κατά 9,5% πριν λήξει ο χρόνος.

Η 1η Γενάρη 2024 «μπαίνει» και με το νέο σύστημα τιμολόγησης στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος. Το ηλεκτροσόκ για εκατομμύρια νοικοκυριά με τα διαφορετικά χρώματα στους λογαριασμούς ανάλογα με το πού έχει ενταχθεί κάθε νοικοκυριό, ξεκινά με την επαναφορά της ρήτρας αναπροσαρμογής που πλέον θα ονομάζεται «Μηχανισμός Διακύμανσης», δηλαδή διαμόρφωση τιμών ανάλογα με τον τζόγο του Χρηματιστηρίου της Ενέργειας. Οσο για τα σταθερά τιμολόγια, οι καταναλωτές πήραν μια πρώτη γεύση, αφού οι ανακοινώσεις των παρόχων έδειξαν ότι το κόστος θα είναι στα ύψη.

Στόχος του νέου συστήματος είναι ξεκάθαρα να βγάλουν οι όμιλοι της Ενέργειας το μέγιστο δυνατό κέρδος από την πώληση της Ενέργειας στα λαϊκά νοικοκυριά και τους επαγγελματίες. Αυτό που έρχεται ουσιαστικά είναι ένα ακόμα επεισόδιο της «απελευθερωμένης» αγοράς Ενέργειας, που έχει οδηγήσει τον λαό στην ενεργειακή φτώχεια.

Μέσα, λοιπόν, από αυτό το πολύχρωμο πακέτο χρεώσεων ένα είναι το σίγουρο. Εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά θα βουλιάξουν πιο βαθιά στην ενεργειακή φτώχεια, στην παγωνιά και την πείνα. Μαθηματικοί τύποι και αλγόριθμοι αποτυπώνουν τον τζόγο του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, που θεσμοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ και απογείωσε η ΝΔ, στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Την ίδια στιγμή σοκάρουν και προκαλούν τα τεράστια κέρδη και οι εξαγορές που ανακοινώνουν οι εταιρείες στον κλάδο της Ενέργειας...

Νέο κύμα πλειστηριασμών αναμένεται το επόμενο διάστημα, κάτι που προκύπτει από τα όσα αναφέρει η 3η έκθεση μεταπρογραμματικής εποπτείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν από μερικές μέρες. Πρόκειται για τις εκθέσεις του διαρκούς μνημονίου και των δημοσιονομικών περιορισμών που υπάρχουν, παρά τις κορόνες και τα ψέματα κυβέρνησης, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και «Νέας Αριστεράς» ότι τα μνημόνια έχουν τελειώσει.

Οπως αναφέρεται στην Εκθεση, «η κερδοφορία των τραπεζών παραμένει ισχυρή, αλλά η αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ιδίως από τους παρόχους υπηρεσιών, συνεχίζει να αντιμετωπίζει προκλήσεις». Δηλαδή, το μπαράζ των πλειστηριασμών και των εξώσεων με βάση τους νόμους της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων θα κλιμακωθεί...

Η έξωση της ντροπής στα Πετράλωνα σε οικογένεια ΑμεΑ, αλλά και οι εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις που δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης που ακούει στο όνομα «Ηρακλής» και έρχεται σαν συνέχεια των ρυθμίσεων και των νόμων που είχαν φέρει ως κυβερνήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Μάλιστα, η Κομισιόν στην Εκθεσή της τονίζει ότι η τρίτη ενεργοποίηση του σχεδίου «Ηρακλής», που έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση, θα μειώσει τα «κόκκινα» δάνεια κάτω από 7,9% που ήταν στο τέλος του Ιουνίου. Στο θέμα των «κόκκινων» δανείων σημειώνει την εκδίκαση του 96% των εκκρεμών υποθέσεων του νόμου Κατσέλη (ο οποίος ουσιαστικά δεν παρείχε καμία ουσιαστική προστασία αλλά λειτούργησε σαν εργαλείο για να χάσουν χιλιάδες δανειολήπτες τα σπίτια τους) και το γεγονός ότι πλέον ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών έχει αποκτήσει ρυθμό.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι τον Δεκέμβρη, η ΝΔ έφερε στη Βουλή νομοσχέδιο για τα «κόκκινα» δάνεια, που παραδίδει έρμαια στα «κοράκια» τα χρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και του οποίου ψήφισαν σχεδόν τα μισά άρθρα ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Στην ίδια ψηφοφορία η Κοινοβουλευτική Ομάδα «Νέα Αριστερά» δήλωσε «παρών» και ΔΕΝ καταψήφισε άρθρα του νομοσχεδίου που αφορούν τη θέσπιση περισσότερων ευνοϊκών κανόνων για τα «κοράκια», ώστε να μη «σκοντάφτει» στα δικαστήρια από πιθανές προσφυγές δανειοληπτών η κλοπή των σπιτιών των χρεωμένων νοικοκυριών.

Associated Press

Τα σύννεφα μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης πυκνώνουν, με το βασικό πρόβλημα - την υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου που δεν βρίσκει κερδοφόρες διεξόδους - όχι μόνο να μην μπορεί να «παρακαμφθεί» από τα γιατροσόφια που επιστρατεύουν τα αστικά επιτελεία, αλλά στην πραγματικότητα να οξύνεται με κάθε παρέμβαση που συσσωρεύει και επιπλέον καύσιμη ύλη, πολλαπλασιάζοντας τον φαύλο κύκλο και τις «διαδοχικές κρίσεις» που καταγράφουν τα αστικά επιτελεία.

Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ο ρυθμός ανάπτυξης για το 2023 θα αγγίξει το 2,9% και θα εξασθενήσει στο 2,7%, το 2024, σημαντικά χαμηλότερα από τον ιστορικό μέσο όρο (3,8%) της περιόδου 2000-2019.

Το ΔΝΤ εκτιμάει ότι ο ρυθμός αύξησης του παγκόσμιου ΑΕΠ θα επιβραδυνθεί από 3,5% το 2022 σε 3% το 2023 και σε 2,9% το 2024, κι αυτό με σημαντικές αποκλίσεις ανάμεσα στις καπιταλιστικές οικονομίες. Σε ό,τι αφορά τις λεγόμενες προηγμένες οικονομίες, ο ρυθμός αυτός θα είναι ακόμα χαμηλότερος, αφού αναμένεται να επιβραδυνθεί από 2,6% το 2022, σε 1,5% το 2023 και 1,4% το 2024, ενώ για τις αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες οικονομίες προβλέπεται οριακή υποχώρηση από 4,1% το 2022 σε 4% το 2023 και το 2024.

Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα στην Ευρωζώνη, με δεδομένη και την επιβράδυνση της «ατμομηχανής» της, της γερμανικής οικονομίας, που αναμένεται να καταγράψει ύφεση δύο συνεχόμενες χρονιές (0,5% φέτος), γεγονός που έχει να συμβεί από την περίοδο 2002-2003. Ενδεικτική και η πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Ifo του Μονάχου, που διαπιστώνει «σημαντική μείωση στα επενδυτικά σχέδια» περίπου 5.000 γερμανικών επιχειρήσεων, ως «αποτέλεσμα του αυξημένου κόστους χρηματοδότησης, της χαμηλής ζήτησης και της αβεβαιότητας της οικονομικής πολιτικής».

Συνολικά στην Ευρωζώνη το ΑΕΠ εκτιμάται ότι θα αυξηθεί κατά 0,8% το 2024 (πρόβλεψη χαμηλότερη από αυτή του Ιούνη) από 3,4% το 2022 και 0,6% το 2023, ενώ οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για νέα πλήγματα ιδιαίτερα στις επενδύσεις στις κατοικίες και στη μεταποίηση. Γενικότερα αυξάνεται ο κίνδυνος της ύφεσης, με διατήρηση της ακρίβειας, των υψηλών τιμών, μιας κατάστασης που προσεγγίζει τον στασιμοπληθωρισμό.

Την ίδια ώρα άλλωστε όλο και πιο πολύ αποτυπώνονται οι αντιφάσεις της αστικής πολιτικής, με το γιατρικό για το ένα πρόβλημα της καπιταλιστικής οικονομίας να μετατρέπεται σε «φαρμάκι» για το άλλο, με τους λαούς να πληρώνουν τώρα τον «λογαριασμό» για το «άφθονο χρήμα» που επιστρατεύτηκε τα προηγούμενα χρόνια για να θωρακιστεί το κεφάλαιο, μέσα από την εκτόξευση των επιτοκίων και τα υπόλοιπα μέτρα «αποπληθωρισμού», τα οποία την ίδια ώρα επιβραδύνουν παραπέρα την καπιταλιστική ανάπτυξη.

Οπως χαρακτηριστικά σημειώνει η Τράπεζα της Ελλάδας: «Τα δημοσιονομικά περιθώρια αντιμετώπισης των κρίσεων έχουν εξαντληθεί σε πολλές οικονομίες και το δημόσιο χρέος και το αυξημένο κόστος εξυπηρέτησής του καθιστούν αναγκαία την άσκηση περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής (...). Παράλληλα, σε ένα μακροοικονομικό περιβάλλον όπου ο υποκείμενος πληθωρισμός παραμένει υψηλός, μεγαλύτερες από τις αναμενόμενες αυξήσεις στους ονομαστικούς μισθούς και μικρότερη συμπίεση των περιθωρίων κέρδους των επιχειρήσεων συνεπάγονται πιο επίμονο πληθωρισμό, ισχυρότερη αντίδραση της νομισματικής πολιτικής και χαμηλότερη ανάπτυξη».

Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΔΝΤ, ο παγκόσμιος πληθωρισμός αναμένεται να μειωθεί αργά τη νέα χρονιά, κατά μία περίπου μονάδα, στο 5,8% από 6,9%, ενώ και ο λεγόμενος «δομικός πληθωρισμός», που εξαιρεί τις τιμές της Ενέργειας και των τροφίμων, προβλέπεται να μειωθεί σταδιακά, αλλά χωρίς να επιστρέφει στον μεσοπρόθεσμο στόχο του 2%, πριν από το 2025.

Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οι πρώτες σχετικά «αισιόδοξες» προβλέψεις για μια κάποια μείωση των επιτοκίων από τις κεντρικές τράπεζες όπως η ΕΚΤ, δείχνουν προς τα μέσα του 2024, με τον «επιτοκιακό κύκλο» μέσα σε δυο χρόνια να έχει εκτοξευτεί στην περιοχή του 5%, διατηρώντας το χρήμα ακριβό και επιβραδύνοντας τη λεγόμενη «πιστωτική επέκταση», τον νέο δανεισμό των επιχειρήσεων.

Την ίδια ώρα, το ιδιωτικό και δημόσιο χρέος εκτινάσσεται παραπέρα φτάνοντας (για το 2022) το 330% του ΑΕΠ παγκοσμίως, ενώ ξεχωρίζει η εκτίναξη του δημόσιου χρέους των ΗΠΑ, που ξεπέρασε τα 31,5 τρισ. δολάρια και το 120% του ΑΕΠ, με τους οίκους αξιολόγησης να εκφράζουν ανησυχία για την ικανότητα του κράτους να ανταποκριθεί σε συνθήκες όπου αυξάνονται το κόστος δανεισμού και οι πιέσεις στον τραπεζικό τομέα.

Σε αυτό το φόντο φουντώνουν και οι αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, γύρω από τον διαμοιρασμό του κόστους των νέων δανείων που προβλέπει το περιβόητο Ταμείο Ανάκαμψης, αντιπαραθέσεις που αποτυπώθηκαν και στα παζάρια για το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας (βλέπε και σχετικό θέμα), ενώ ο προσωρινός συμβιβασμός γύρω από μια «ευέλικτη» περιοριστική πολιτική κάθε άλλο παρά αναιρεί τα αποκλίνοντα συμφέροντα, συνέπεια της ανισόμετρης ανάπτυξης.

Ολα αυτά ρίχνουν κι άλλο «λάδι στη φωτιά», με την ΤτΕ να επισημαίνει: «Οι κίνδυνοι για την ανάπτυξη στην παγκόσμια και την ευρωπαϊκή οικονομία παραμένουν σοβαροί. Η όξυνση της γεωπολιτικής αβεβαιότητας στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, η αυξημένη μεταβλητότητα στις διεθνείς τιμές των εμπορευμάτων και η περαιτέρω κάμψη του διεθνούς εμπορίου θα ενισχύσουν το δίπτυχο χαμηλότερης ανάπτυξης και υψηλού πληθωρισμού...», ενώ ξεχωρίζει και την κάμψη στην αγορά ακινήτων της Κίνας.

Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα «ακονίζουν μαχαίρια» και για τη νέα χρονιά. Ο «οικονομικός πόλεμος», πρώτα απ' όλα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα που ανταγωνίζονται για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, επεκτείνεται σε όλα τα επίπεδα, από το Εμπόριο και την Ενέργεια μέχρι το προβάδισμα στις τεχνολογίες αιχμής, ιδιαίτερα στην Τεχνητή Νοημοσύνη και στον έλεγχο των σπάνιων γαιών. Ηδη ΗΠΑ, ΕΕ και Ιαπωνία έχουν επιβάλει περιορισμούς στις εξαγωγές τεχνολογίας στην Κίνα που αφορούν τα μικροτσίπ, ενώ η Κίνα έχει περιορίσει τις εξαγωγές στην Ευρώπη βασικών μετάλλων για την «πράσινη μετάβαση» (γάλλιο, γερμάνιο).

Η ψαλίδα της ΕΕ με τις ΗΠΑ και την Κίνα ανοίγει παραπέρα. Ενδεικτική η «δραματική» έκκληση του υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας, που στο περιθώριο των πρόσφατων συνεδριάσεων για το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας έλεγε πως «τώρα διακυβεύονται οι τρεις επόμενες δεκαετίες της Γαλλίας και της Ευρώπης», «διαφορετικά η Ευρώπη θα βγει από την κούρσα του 21ου αιώνα, δεν θα μπορεί να ανταγωνιστεί τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, την Ινδία και πολλές αναδυόμενες οικονομίες».

Την ίδια ώρα καύσιμη ύλη στους ανταγωνισμούς προσθέτουν και οι πρόσφατες αποφάσεις της ομάδας των BRICS, για παραπέρα διεύρυνσή της (με τις σχετικές διαδικασίες να εκκινούν για Σαουδική Αραβία, Αίγυπτο, Ιράν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αργεντινή και Αιθιοπία), όσο και η προσπάθεια να ισχυροποιηθεί η νέα Αναπτυξιακή Τράπεζά τους, ώστε να αποτελέσει μεσοπρόθεσμα αντίβαρο στο ΔΝΤ, όπως και για τον περιορισμό της ισχύος του δολαρίου στο διεθνές εμπόριο και ως διεθνούς αποθεματικού νομίσματος. Οι αντιθέσεις βέβαια - πρώτα απ' όλα ανάμεσα σε Κίνα και Ινδία - επεκτείνονται και στο εσωτερικό της ομάδας.

Συνολικότερα άλλωστε τα αστικά επιτελεία κάνουν λόγο για πιο «κατακερματισμένο» διεθνές εμπόριο, για «αποπαγκοσμιοποίηση», ενώ βάρος δίνεται και στην εξασφάλιση και «συντόμευση» των εφοδιαστικών αλυσίδων, με τη συζήτηση περί «στρατηγικής αυτονομίας». Σύμφωνα με το ΔΝΤ, o όγκος του διεθνούς εμπορίου αγαθών και υπηρεσιών θα αυξηθεί στο 3,5%, κάτω από το 5,1% το 2022, κι ενώ φέτος κατρακύλησε μόλις στο +0,9%.

Αυτά και χωρίς να μπορεί ακόμη να εκτιμηθεί η επίδραση από το ενδεχόμενο μιας παραπέρα κλιμάκωσης στη Μ. Ανατολή, όπου συνεχίζεται η σφαγή του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ και οι επιπλοκές στην Ερυθρά Θάλασσα στα κόστη και τον χρόνο μεταφοράς προϊόντων, στις τιμές της Ενέργειας αλλά και τα ασφάλιστρα σε εμπορικά πλοία.

Ο ανταγωνισμός οξύνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη για την πρόσβαση σε κρίσιμες πλουτοπαραγωγικές πηγές και σπάνια υλικά (π.χ. στο Σαχέλ, Δ. Αφρική), σε πηγές Ενέργειας (π.χ. Ουκρανία, Ανατ. Μεσόγειος, Βενεζουέλα - Γουιάνα), για τους δρόμους μεταφοράς της και εμπορίου, όπως δείχνουν και οι τελευταίες εξελίξεις στην Ερυθρά Θάλασσα κι ενώ στην ευρύτερη περιοχή «διασταυρώνονται» τα ανταγωνιστικά σχέδια ιμπεριαλιστικών κέντρων όπως η «Πρωτοβουλία Μια Ζώνη Ενας Δρόμος» (OBOR), ο Οικονομικός Διάδρομος Ινδίας - Μέσης Ανατολής - Ευρώπης (IMEC), ο Διεθνής Διάδρομος Μεταφορών Βορρά - Νότου (INSTC), o «Μεσαίος Διάδρομος» (TITR) κ.ά.