Ενάντια στην επιδίωξη της ΕΕ να αυτοπροβληθεί ως δήθεν «η Ευρώπη», μέσω και της διοργάνωσης της ψευδεπίγραφης «Συνδιάσκεψης για το μέλλον της Ευρώπης», η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ πραγματοποίησε χτες στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες εκδήλωση με θέμα «Το "μέλλον της Ευρώπης" δεν είναι η ΕΕ και η καπιταλιστική βαρβαρότητά της, είναι ο σοσιαλισμός!».

Στην εκδήλωση μίλησε ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής, και ακολούθησαν παρεμβάσεις: Για την «πράσινη ανάπτυξη» από την Χριστίνα Ιτσκου, μέλος του Συντονιστικού Σωματείων ενάντια στον ΧΥΤΑ Φυλής. Για τους μετανάστες από την Γεωργία Γκούφα, εργαζόμενη. Για την κατάρτιση από την Φωτεινή Δουλή, μέλος της Επιτροπής Αγώνα ΕΠΑΣ Αττικής. Για τους μαθητές από την Αργυρώ Βακαλοπούλου, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας. Για τους φοιτητές από την Παγώνα Σαμαρά, πρώην αντιπρόεδρο ΠΤΔΕ. Και για τους εργαζόμενους από τον Αλέξη Γιατζόγλου, ιδιωτικό υπάλληλο.

Στην ομιλία του ο Κ. Παπαδάκης σημείωσε ότι «άλλο η Ευρώπη, η ήπειρος με τους λαούς της, και άλλο η ΕΕ, αυτή η διακρατική ένωση, ένα κατασκεύασμα των μονοπωλίων για να στηρίζεται η κερδοφορία τους, που δεν ανησυχεί γενικώς "για το μέλλον της Ευρώπης", αλλά για το μέλλον της ίδιας της ΕΕ και του καπιταλιστικού συστήματος που υπηρετεί».

Αναφέρθηκε εκτενώς στην ανησυχία της ΕΕ, που πηγάζει στα αστικά επιτελεία από τη δίνη των αλλεπάλληλων κρίσεων, τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς των καπιταλιστικών κρατών που την αποτελούν και τις αντιθέσεις με τους διεθνείς ανταγωνιστές της, την Κίνα, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, που τις οξύνει περαιτέρω ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία.

Για τα Ελληνοτουρκικά τόνισε πως «στην πράξη διαψεύδονται οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων ότι η εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και στους άλλους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ αποτελεί τάχα ασπίδα προστασίας. Η πραγματικότητα είναι άλλη και σκληρή, με απαράδεκτες διεκδικήσεις του τουρκικού κράτους».

Υπογράμμισε ότι σήμερα προκαλούν θυμηδία όλα όσα έταζαν κάποτε τα αστικά κόμματα για την «Ελλάδα της ευημερίας», αφού αποδείχθηκε ότι «η καπιταλιστική αγορά, αυτή η οικονομία που λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος των επιχειρήσεων, που θρέφεται από την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, είναι όπως η κλεψύδρα. Γεμίζει κέρδη από την πλευρά των καπιταλιστών τα οποία λείπουν από το εργατικό - λαϊκό τραπέζι, δεν γίνεται να κερδίζουν και οι δυο (...) Καπιταλιστικό σύστημα win - win δεν υπάρχει, ούτε και θα υπάρξει ποτέ. Το Ταμείο Ανάκαμψης, το ΕΣΠΑ, το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο, ο προϋπολογισμός δηλαδή της ΕΕ, αποτελούν τη μεγάλη μπάνκα που συγκεντρώνει τον ιδρώτα και τον μόχθο των εργαζομένων από την άγρια φορολογία τους, από τους δασμούς για να χρηματοδοτούν απευθείας τις μπίζνες των επιχειρηματιών, για διασφαλισμένα κέρδη και εκ του ασφαλούς επενδύσεις».

Δηλωτικά αυτού είναι τα παραδείγματα που έφερε ο ομιλητής, π.χ. οι με σφραγίδα ΕΕ αντεργατικοί - αντιασφαλιστικοί νόμοι των τελευταίων ετών, η άρνηση στήριξης του δημόσιου συστήματος Υγείας, η κατάπτυστη στάση της ΕΕ απέναντι σε μετανάστες και πρόσφυγες, βαρβαρότητα που συμπληρώνεται με τον αντικομμουνισμό, το φακέλωμα, τις διώξεις και συλλήψεις συνδικαλιστών και άλλων αγωνιστών, και την παραχάραξη της Ιστορίας.

Σε όλα τα παραπάνω, σημείωσε, είναι εκκωφαντική η σύμπλευση των αστικών κομμάτων στην Ελλάδα: «Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, μπορούν σήμερα να ψυλλιαστούν γιατί κανένας τους, ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΠΑΣΟΚ, διανοούνται πια και να υποσχεθούν μια καλύτερη ζωή, αλλά αρκούνται σε πενταροδεκάρες για μετρημένους ευάλωτους. Ο καπιταλιστικός δρόμος που ακολουθούν και δείχνουν για το μέλλον είναι ήδη σκαμμένος, γνωστός και χρεοκοπημένος, σε βαθιά σήψη και παρακμή. Δεν αλλάζει, όποιος κι αν αναλάβει τη διακυβέρνηση».

Καταλήγοντας ο Κ. Παπαδάκης υπογράμμισε ότι «ως ΚΚΕ είμαστε περήφανοι που πολύ έγκαιρα προειδοποιήσαμε τον λαό για την ΕΕ και τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της και δώσαμε ό,τι είχαμε και δεν είχαμε για την οργάνωση της πάλης», προσθέτοντας πως «σε αυτό το μετερίζι των αγώνων θα "βρει" ο εργαζόμενος που θα στηρίξει το ΚΚΕ την "ψήφο" του και την "επόμενη μέρα" των εκλογών, οπότε κι αν αυτές έρθουν. Μια τίμια και συμφέρουσα επιλογή και για όσους διατηρούν τις διαφωνίες τους με το ΚΚΕ, αλλά μόνο έτσι μπορεί πραγματικά να πιάσει τόπο ο προβληματισμός και η ανησυχία τους για το ποιος πραγματικά μπορεί να βάλει εμπόδια στη σημερινή επίθεση. Γιατί σημασία έχει σήμερα να ισχυροποιηθεί το ΚΚΕ στον καθημερινό αγώνα για να ανασάνει ο λαός (...) Ο λαός μπορεί να κάνει παρελθόν τη φτώχεια, την ανεργία, το βάσανο της αβεβαιότητας για το αύριο, με την εξουσία και την οικονομία στα δικά του χέρια, με αποδέσμευση της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, από κάθε ιμπεριαλιστική ένωση. Μόνο έτσι μπορεί να χτιστεί μια Ευρώπη της φιλίας, της αλληλεγγύης, της αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας ανάμεσα στους λαούς. Ο σοσιαλισμός είναι η μόνη απάντηση για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα τον 21ο αιώνα. Σ' αυτό τον αγώνα το ΚΚΕ, σε συνεργασία με άλλα ΚΚ, δίνει και θα συνεχίσει να δίνει όλες του τις δυνάμεις».

Η Γεωργία Γκούφα στην παρέμβασή της τόνισε μεταξύ άλλων ότι «η πολιτική όλων των κυβερνήσεων στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό είναι απάνθρωπη (...) Χρησιμοποιούν τους ξεριζωμένους για να γίνονται το πιο φθηνό και άγρια εκμεταλλευόμενο εργατικό δυναμικό (...) Η αιτία για το Μεταναστευτικό είναι οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι που εξαπολύουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ (...).

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έχουν μπει μπροστά για να οργανώσουν την αλληλεγγύη σε όλα τα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Για να οργανώσουν αγώνες για άμεσα μέτρα για την ένταξη των προσφύγων σε ζωή και δουλειά με δικαιώματα, με πρόσβαση σε αξιοπρεπή στέγαση, εργασία και Παιδεία. Και, το σημαντικότερο, προβάλλουν τη σύγκρουση με την ιμπεριαλιστική ΕΕ και το σύστημα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, δείχνοντας ότι "το μέλλον της Ευρώπης" θα είναι μια κοινωνία απαλλαγμένη από τους πολέμους, την προσφυγιά, τον φασισμό, τη φτώχεια και την εκμετάλλευση, θα είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός».

Η Χριστίνα Ιτσκου σημείωσε ότι η πολιτική της «πράσινης ανάπτυξης», που προωθείται ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στην ΕΕ, με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος, στοχεύει στην ώθηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

«Αυτοί που ευθύνονται για αναρίθμητες καταστροφές, όπως φωτιές, πλημμύρες κ.λπ., που όλα αυτά τα χρόνια δεν παίρνουν ουσιαστικά μέτρα προστασίας της ζωής και της περιουσίας του λαού, είναι οι ίδιοι που καλούν σε συστράτευση για την προστασία του περιβάλλοντος και του πλανήτη», τόνισε. «Εν έτει 2022 δεν συμβιβαζόμαστε η ανθρώπινη ζωή και το περιβάλλον να μένουν απροστάτευτα. Η αντιστοίχιση των δυνατοτήτων της επιστήμης σήμερα με την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και της νεολαίας μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με τις ρεαλιστικές προτάσεις του ΚΚΕ».

Η Αργυρώ Βακαλοπούλου επεσήμανε πως «το σχολείο της ΕΕ δεν είναι το σχολείο που μορφώνει αλλά το σχολείο που εξοντώνει (...) εντείνει τους ταξικούς φραγμούς σε βάρος των παιδιών των εργατικών - λαϊκών οικογενειών (...) Για κακή τύχη της κυβέρνησης και όσων τρέχουν να υλοποιήσουν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, οι μαθητές έχουν αποφασίσει να μην κάτσουν με σταυρωμένα χέρια αλλά με όπλο τους τη συλλογικότητα, τα μαθητικά συμβούλια και τις Συντονιστικές Επιτροπές, στο πλευρό των γονιών και των καθηγητών τους, να παλέψουν για να αλλάξουν την καθημερινότητα αυτή (...) Στους αγώνες αυτούς πρωτοστατούν τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, που μάχονται για ένα ριζικά διαφορετικό σχολείο, συνδεδεμένο με τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων».

Η Παγώνα Σαμαρά σημείωσε ότι η είσοδος των φοιτητών στο πανεπιστήμιο σηματοδοτεί έναν αγώνα επιβίωσης για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, με τα ταξικά εμπόδια να πολλαπλασιάζονται στο όνομα των «ευρωπαϊκών προοπτικών» και του «εκσυγχρονισμού» ενός πανεπιστημίου χωρίς βασικές υποδομές, εργαστηριακό εξοπλισμό και με ελλιπές διδακτικό προσωπικό, ως αποτέλεσμα της χρόνιας υποχρηματοδότησης.

«Η κατάσταση αυτή δεν είναι αποκομμένη από τα "ευρωπαϊκά πρότυπα" που προωθούν οι καλοθελητές και "σωτήρες" της Παιδείας, μετατρέποντας τη γνώση σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Στην εποχή μας, όμως, υπάρχουν οι δυνατότητες για ένα πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, που θα στηρίζει τους νέους στις σπουδές τους και δεν θα υποτάσσεται στην κερδοφορία του κεφαλαίου (...) Οι χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες που ανέδειξαν φέτος - ύστερα από 36 χρόνια - πρώτη δύναμη την "Πανπουδαστική" στα πανεπιστήμια της Ελλάδας, αλλά και ακόμα περισσότεροι φοιτητές που θέλουν να σπουδάσουν με πραγματικά δικαιώματα, έχουν κάθε συμφέρον να παλέψουν ενάντια στο πανεπιστήμιο που διαμορφώνουν οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, το καπιταλιστικό σύστημα», επεσήμανε.

Η Φωτεινή Δουλή σημείωσε πως η Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση αξιοποιείται και με τη βούλα της ΕΕ από τους επιχειρηματικούς ομίλους, ώστε σε κάθε φάση άμεσα και με επάρκεια να έχουν στη διάθεσή τους ένα φθηνό εργατικό δυναμικό με συγκεκριμένα και περιορισμένα «προσόντα» και «δεξιότητες», αναγκαία στον αντίστοιχο κλάδο της καπιταλιστικής οικονομίας που βρίσκεται σε ανάπτυξη σε εκείνη τη φάση.

Αναφέρθηκε στις απαρχαιωμένες υποδομές, στον υλικοτεχνικό εξοπλισμό του 20ού αιώνα, στην ανυπαρξία βιβλίων, στις ελλείψεις καθηγητών, αλλά και στους αγώνες και τις διεκδικήσεις των σπουδαστών, υπογραμμίζοντας: «Μόνο ο δικός μας αγώνας μπορεί να "αναβαθμίσει" τους όρους σπουδών και ζωής μας (...) Για να έχει αποτελέσματα ο αγώνας μας, είναι αναγκαία προϋπόθεση να αποκτά χαρακτηριστικά σύγκρουσης όχι μόνο με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά συνολικά με τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, όπως αυτές εκφράζονται από τις κατευθύνσεις της ΕΕ και την εξειδίκευσή τους στην ελληνική νομοθεσία».

Ο Αλέξης Γιατζόγλου αναφέρθηκε στους αντεργατικούς νόμους που διαμόρφωσαν ένα εργασιακό τοπίο με μεγάλη κινητικότητα και αβεβαιότητα, «ευελιξία», ωράρια - λάστιχο, χαμηλούς μισθούς, εμπόδια στη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση. «Η κυβέρνηση της ΝΔ και όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, με τους αντιλαϊκούς νόμους που ψηφίζουν και εφαρμόζουν, επιδιώκουν οι εργαζόμενοι να ζουν και να δουλεύουν για όσο θέλουν, όποτε θέλουν, όπως θέλουν οι εργοδότες. Διασφαλίζουν την κερδοφορία για τους επιχειρηματικούς ομίλους χτυπώντας κάθε δικαίωμα των εργαζομένων», τόνισε.

Μετέφερε εμπειρία από το Εμπόριο, τον Τουρισμό, την πραγματικότητα που βιώνουν εκεί οι εργαζόμενοι, επισημαίνοντας πως «δεν θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια. Η ανυποχώρητη δράση των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, των συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και οι αγώνες τους αποτελούν πραγματικό φάρο μέσα σε αυτήν τη βαρβαρότητα. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις καθημερινά για να δυναμώσουν η οργάνωση και η πάλη (...) για να μπει στο στόχαστρο της πάλης ο πραγματικός εχθρός, που δεν είναι άλλος από αυτό το σάπιο σύστημα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης».