Μαχητικό μήνυμα αντίστασης στην πολιτική διαχείρισης και επεξεργασίας των αποβλήτων, που προχωρά θυσιάζοντας την υγεία και το περιβάλλον στο βωμό της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, έστειλε ο εργαζόμενος λαός του δήμου Δέλτα, μέσα από τη συμμετοχή του στη συγκέντρωση που οργάνωσε η ΤΟ Δυτικής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, στην πλατεία της Σίνδου, το πρωί της Κυριακής.

Στη συγκέντρωση μίλησε η Λίνα Χατζηκυριάκου, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και δημοτική σύμβουλος δήμου Δέλτα με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Με κεντρικό σύνθημα «Η "πράσινη" ανάπτυξη μαυρίζει τις ζωές μας - όχι στα εργοστάσια καύσης», στη συγκέντρωση αναδείχθηκε η ξεκάθαρη αντίθεση του ΚΚΕ στα σχέδια της κυβέρνησης για τη δημιουργία εργοστασίων καύσης επικίνδυνων υγειονομικών αποβλήτων στη ΒΙΠΕ της Σίνδου, από τις εταιρείες «ΕΡΜΩΝΑΣΣΑ» και «POLYGREEN», που τέθηκαν σε προσωρινή αναστολή, λόγω ...ρυμοτομικών εμπλοκών.

Η Λ. Χατζηκυριάκου αναφέρθηκε στις εξελίξεις, που αποδεικνύουν ότι η αντιλαϊκή επίθεση είναι συνολική στο εισόδημα, στα δικαιώματα και την ποιότητα της ζωής των λαϊκών οικογενειών. Σημείωσε ότι η εξέλιξη με τις δύο υποψήφιες μονάδες θερμικής επεξεργασίας στη Σίνδο «αποτελεί αναμενόμενο αποτέλεσμα της σταδιακής γενίκευσης και εξάπλωσης της καύσης αποβλήτων στη χώρα, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και στο πλαίσιο της πολυδιαφημιζόμενης "πράσινης" ανάπτυξης (...) Πρόκειται για μία διαχρονική πολιτική, το αποτέλεσμα της οποίας είναι, από τη μια, κέρδη για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της προσοδοφόρας διαχείρισης αποβλήτων και, από την άλλη, καταστροφή του περιβάλλοντος, μεταφορά του κόστους της διαχείρισης στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας, πολλαπλασιασμός των κινδύνων για τη δημόσια υγεία».

Θύμισε τους σχεδιασμούς για τη δημιουργία νέας μονάδας παραγωγής Ενέργειας με χρήση φυσικού αερίου από την «Elpedison», στις εγκαταστάσεις των ΕΛΠΕ, και το ενδιαφέρον άλλης μιας εταιρείας για δημιουργία σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 999 KW από την καύση βιοαερίου, αλλά και την καύση απορριμμάτων από την «ΤΙΤΑΝ» και τη δημιουργία Μονάδας Επεξεργασίας Αποβλήτων Δυτικού Τομέα στον Λαγκαδά, που διαμορφώνουν συνθήκες απίστευτης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης για τη Δυτική Θεσσαλονίκη.

Κάλεσε το λαό της περιοχής, τους μαζικούς φορείς να εμποδίσουν στην πράξη τα υπέρογκα χαράτσια στα τιμολόγια του νερού που επέβαλε η διοίκηση του δήμου και θα επιβαρύνουν παραπέρα τα λαϊκά νοικοκυριά της περιοχής. Να διεκδικήσουν μέτρα για την προστασία της ζωής τους με ενίσχυση των Κέντρων Υγείας του δήμου και τη δημιουργία νέου στη Σίνδο, δημιουργία σταθμού ΕΚΑΒ με ασθενοφόρα και προσωπικό στις ΒΙΠΕ Σίνδου και Αγ. Αθανασίου.

Συνολικά, να βάλουν φρένο στους επικίνδυνους σχεδιασμούς, τονίζοντας ότι «χρειάζεται να μπει στο στόχαστρο η πολιτική που γεννά τις συνέπειες από την εκμετάλλευση και τη διαχείριση των αποβλήτων που δεν είναι άλλη από τη διαχείριση με μοναδικό σκοπό την επίτευξη της μέγιστης κερδοφορίας και παράλληλα η απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου που έχει στο επίκεντρο την προστασία της ανθρώπινης ζωής και του περιβάλλοντος».

Ακολούθησε πορεία στους δρόμους της Σίνδου, που βρήκε απήχηση στο λαό της και πρόβαλε τις διεκδικήσεις με συνθήματα όπως «Κέντρο Υγείας στη Σίνδο και παντού, κόστος δεν είναι η Υγεία του λαού», «Τα κέρδη απ' τα απόβλητα πληρώνουμε με αίμα, η δίκαιη ανάπτυξη είναι ένα ψέμα», «Μας φέρνουν τον καρκίνο, μας κλέβουν τη ζωή, οργάνωση και αγώνας για την ανατροπή».

69 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, του «ανθρώπου με το γαρίφαλο».

Στις 30 Μάρτη του 1952, τα ξημερώματα, ο Ν. Μπελογιάννης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, μεταφέρεται από τις φυλακές της Καλλιθέας μαζί με τους συγκρατούμενούς του Νίκο Καλούμενο, Ηλία Αργυριάδη και Δημήτρη Μπάτση στου Γουδή για να εκτελεστούν υπό το φως των προβολέων, ολοκληρώνοντας έτσι άλλο ένα έγκλημα του αστικού κράτους, με κυβέρνηση Πλαστήρα.

Οι εφημερίδες θα γράψουν ότι ο Μπελογιάννης είχε ακούσει ήρεμος την καταδίκη του σε θάνατο, αποχαιρέτησε τους συγκρατούμενούς του στις φυλακές και μπρος στο εκτελεστικό απόσπασμα αρνήθηκε να του δέσουν τα μάτια. Ζητωκραύγασε για το ΚΚΕ και έπεσε από τις σφαίρες του αποσπάσματος. Ηταν 37 ετών.

Οπως έγραφε σε ανακοίνωσή του το ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος την ίδια μέρα: «Σήμερα στις 4 η ώρα έπαψε να χτυπάει η φλογερή καρδιά ενός μεγάλου αγωνιστή του λαού της Ελλάδας και της φιλειρηνικής ανθρωπότητας. (...) Ο Μπελογιάννης έπεσε από τα αμερικάνικα βόλια που τα έριξαν οι δήμιοι Πλαστήρας - Βενιζέλος. Ο Μπελογιάννης όμως ζει μέσα στις καρδιές εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο Μπελογιάννης πέρασε στο πάνθεον των μεγάλων ηρώων της προοδευτικής ανθρωπότητας» (Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στις 30/3/1952, «Το ΚΚΕ. Επίσημα Κείμενα», τ. 7ος, σελ. 252, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»).

Παρά το τεράστιο κύμα καταδίκης, τις διεθνείς αντιδράσεις που εκφράστηκαν από εκατομμύρια εργαζόμενους, συνδικάτα, φορείς, κυβερνήσεις, κόμματα και επιφανείς προσωπικότητες, το αστικό κράτος ήταν άτεγκτο: Η εκτέλεση των τεσσάρων ήταν πρώτα απ' όλα χτύπημα στην παράνομη δράση του ΚΚΕ. Ειδικά ο Μπελογιάννης εκτελέστηκε επειδή συμβόλιζε και εκπροσωπούσε επάξια την αταλάντευτη, οργανωμένη παρουσία και δράση του ΚΚΕ σε όλες τις συνθήκες και με όλες τις μορφές πάλης.

Είχε πέσει στα χέρια της Ασφάλειας στις 20 Δεκέμβρη 1950. Τον συνέλαβαν μόλις μπήκε στο σπίτι της οδού Πλαπούτα 30, κοντά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, που λειτουργούσε ως γιάφκα του παράνομου κομματικού μηχανισμού. Η ύπαρξη της παράνομης Οργάνωσης ερχόταν σε αντίθεση, υπονόμευε και εξουδετέρωνε σε εκείνες τις συνθήκες το στόχο είτε υποκατάστασης του ΚΚΕ από ένα νέο αλλά υποταγμένο στο σύστημα ΚΚ, είτε απορρόφησής του από την ΕΔΑ.

Η πρώτη δίκη του Μπελογιάννη και των συντρόφων του άρχισε στις 19 Οκτώβρη 1951 στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών. Ο Μπελογιάννης με τη στάση του στο δικαστήριο συνέτριψε το κατηγορητήριο, υπερασπίζοντας την πολιτική του ΚΚΕ και τον αγώνα του ΔΣΕ, τελειώνοντας την απολογία του με τα παρακάτω λόγια:

«Σας μίλησα για την πολιτική του ΚΚΕ. Θέλω όμως να τονίσω και αυτό: Οτι το ΚΚΕ έχει ρίζες στο λαό ποτισμένες με αίμα και δεν εξοντώνεται ούτε με στρατοδικεία, ούτε με εκτελεστικά αποσπάσματα. Η πολιτική του απόβλεπε πάντοτε στο καλό του λαού και της χώρας μας. Σ' αυτό αποβλέπει και σήμερα. Γι' αυτό και ο λαός το υποστηρίζει. (...) Γι' αυτή μας την πολιτική με δικάζετε. Δεν ζητώ την επιείκειά σας. Θα δεχτώ με περηφάνια και στωικότητα την καταδίκη μου και θαρραλέα θα αντιμετωπίσω ακόμη και το εκτελεστικό σας απόσπασμα» («Νέος Κόσμος», Μάρτης 1954, σελ. 52, από το άρθρο του Αλέκου Ψηλορείτη, «ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»).

Την Κυριακή 4 Απρίλη, στις 11 π.μ., στο πάρκο Γουδή (Λεωφ. Μεσογείων, έναντι Νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν») οι Οργανώσεις Α' Αθήνας - Γαλατσίου, Ανατολικών Συνοικιών και ΑΕΙ Αττικής του ΚΚΕ και της ΚΝΕ καλούν σε εκδήλωση στη μνήμη του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του που εκτελέστηκαν στις 30/3/1952. Θα μιλήσει ο Θέμης Γκιώνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.