Οι Θέσεις επαναβεβαιώνουν την αιτία που διαμορφώνει εστίες πολέμου από την Αρκτική έως την Ανατολική Μεσόγειο, την Αφρική μέχρι τη Νοτιοανατολική Ασία. Είναι οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη εντός και εκτός συμμαχιών «για τον έλεγχο των αγορών, των ενεργειακών πηγών και των δρόμων μεταφοράς». Οι ανταγωνισμοί πλαισιώνονται από τρισεκατομμύρια παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών, από 13.400 πυρηνικά όπλα και από βάσεις εκτός συνόρων!

Στις μέρες μας ο ΝΑΤΟικός σχεδιασμός απλώνεται σε όλο τον κόσμο, στοχεύει Ρωσία, Ιράν και Κίνα. Εχουν μετακινηθεί στρατεύματα και εξοπλισμοί στα ανατολικά σύνορα της ΕΕ, νέες δομές διοίκησης έχουν δημιουργηθεί. Ούτε όμως στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ και της ΕΕ λείπουν οι αντιθέσεις, που έχουν τη βάση τους στον ανταγωνισμό μεγάλων συμφερόντων.

Η ΕΕ με τη «Μόνιμη Διαρθρωμένη Στρατιωτική Συνεργασία» της παίρνει μέτρα «Στρατηγικής Αυτονομίας», διατηρώντας όμως το ΝΑΤΟ ως βασικό στήριγμα στις ιμπεριαλιστικές αποστολές της σε τρεις ηπείρους. Παρακάμπτει την ομοφωνία για να κάνει ανεμπόδιστα επεμβάσεις. Εφαρμόζει προγράμματα προκειμένου να μειώσει την εξάρτησή της από την αμερικανική βιομηχανία εξοπλισμών. Ιδρύει μηχανισμό χρηματοδότησης των δράσεών της, ύψους 10,5 δισ.

Σημειώνεται εύστοχα ότι οι περισσότερο ή λιγότερο γνωστές ενώσεις κρατών που συγκροτούνται στο έδαφος του καπιταλισμού, «παρά τις μεταξύ τους διαφορές ή τον διαφορετικό βαθμό ενοποίησης, έχουν τον ίδιο ταξικό εκμεταλλευτικό χαρακτήρα».

Καταρρίπτονται οι αυταπάτες ότι δήθεν η «παγκοσμιοποίηση των οικονομιών» ή η «πολυ-πολικότητα» θα επέτρεπαν την «ειρηνική» επίλυση προβλημάτων στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Είναι άλλο το Διεθνές Δίκαιο που γνώρισε η ανθρωπότητα τότε που υπήρχαν η ΕΣΣΔ και οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες και άλλο σήμερα. Γιατί «οι συμφωνίες "ιμπεριαλιστικής ειρήνης" εκφράζουν τον συσχετισμό δύναμης των άμεσα ή έμμεσα εμπλεκομένων καπιταλιστικών κρατών και τίθενται σε αμφισβήτηση με την αλλαγή του».

Το πλέγμα των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων έχει καλύψει όλη τη χώρα. Βασίστηκε στον «Στρατηγικό Διάλογο» Ελλάδας - ΗΠΑ, που ξεκίνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, προετοιμάζοντας την αναθεώρηση της Συμφωνίας για τις βάσεις, για να την υπογράψει τελικά η κυβέρνηση της ΝΔ. Βάσεις που αντικειμενικά βάζουν τη χώρα στο στόχαστρο της Ρωσίας και του Ιράν.

Είναι σημαντική η αναφορά που γίνεται στην «επιθετικότητα της ελληνικής αστικής τάξης». Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις τη συμμετοχή ελληνικών ΕΔ σε μια ντουζίνα αποστολές εκτός συνόρων, από τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι τον Περσικό Κόλπο και το Μάλι; Η συγκρότηση αξόνων με χώρες επίσης επιθετικές τι άλλο αποδεικνύει παρά επιθετικότητα;

Η χώρα αποτελεί «μεντεσέ» - δίοδο για τα Δυτικά Βαλκάνια και έχει συμβάλει πολλαπλά (π.χ. Συμφωνία των Πρεσπών) για την ταχύτερη ενσωμάτωσή τους στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις των ΝΑΤΟ - ΕΕ, σε μια προσπάθεια να κόψουν το δρόμο της επίδρασης της Ρωσίας - Κίνας.

Ως πρωταγωνιστές του οξύτατου ανταγωνισμού ανάμεσα σε Ελλάδα - Τουρκία προσδιορίζονται οι αστικές τάξεις των δύο χωρών. Αμφότερες επιδιώκουν να αναβαθμίσουν τις θέσεις τους στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και ανταγωνισμούς στην περιοχή, γεγονός που τροφοδοτεί εντάσεις.

Επαναλαμβάνονται και εδώ οι θέσεις του Κόμματος απέναντι στις διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, καταλήγοντας με την προειδοποίηση: «Στις συνθήκες αυτές καιροφυλακτεί η αμερικανοΝΑΤΟική διαμεσολάβηση και επιδιαιτησία και έχει ήδη επανέλθει η τουρκική θέση για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου (...) που προβάλλουν ΗΠΑ και ΝΑΤΟ», που όμως «δεν αφορά την ευημερία των δυο λαών αλλά την κερδοφορία των μονοπωλίων».

«Το Κόμμα μας υπερασπίζεται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών δυνάμεων». Επαναλαμβάνεται ακόμα ότι οι αστικές κυβερνήσεις και οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα, ενώ και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης λειτουργεί με σκοπιμότητες. Ετσι δεν μπορούν να διασφαλιστούν η ειρήνη και η ασφάλεια των λαών. Η πάλη τους πρέπει να κατευθύνεται «στην εξάλειψη της αιτίας που γεννά αντιθέσεις, συγκρούσεις, πολεμικές συρράξεις». Το ΚΚΕ σταθερά στοχεύει στην ανάπτυξη φιλίας και διεθνιστικής αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς Ελλάδας και Τουρκίας. Αποτελούν μνημείο πραγματικό οι κοινές ανακοινώσεις μεταξύ των Κομμουνιστικών Κομμάτων των δύο χωρών, σε κρίσιμες ώρες των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Ως προς το Κυπριακό, η ΚΕ διαπιστώνει διεργασίες που αποσκοπούν στην οριστικοποίηση της διχοτόμησης. Διαψεύστηκαν οικτρά όσοι διαλαλούσαν ότι η ένταξη στην ΕΕ και οι όμιλοι των εξορύξεων θα αποτελούσαν ασπίδα προστασίας, θα έφερναν ευημερία, ειρήνη και δίκαιη λύση στο Κυπριακό! Επαναλαμβάνεται η θέση για μία Κύπρο ενιαία, με μία κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή οντότητα, χωρίς ξένες βάσεις και ξένους εγγυητές.

Να σημειωθεί επίσης η αναφορά των Θέσεων στις αυταπάτες που καλλιεργούν ορισμένοι, όπως «φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού» ή τα διάφορα «αντινεοφιλελεύθερα», «αντιδεξιά», «αντιφασιστικά» μέτωπα. Αυταπάτες σαν αυτές οδηγούν στην αναμόρφωση του αστικού συστήματος, ώστε να μπορέσει να ενσωματώσει τον όποιο ριζοσπαστισμό αναπτύσσεται, με ένταση της καταστολής, βάζοντας εμπόδια στη δράση του Κόμματος στη συσπείρωση λαϊκών δυνάμεων, στην πάλη σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.

Κόντρα στις αντιΚΚΕ προσπάθειες, η ΚΕ απευθύνει κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης σε όλους όσοι πιστεύουν ότι το ΚΚΕ είναι μια αξιόπιστη μαχητική δύναμη για τα συμφέροντά τους, ανεξάρτητα από το τι ψήφιζαν μέχρι σήμερα. Μια πρόσκληση την οποία προσυπογράφει ο συντάκτης του άρθρου, με τη διαβεβαίωση πως όσοι το αποφασίσουν δεν πρόκειται να το μετανιώσουν αργότερα.

Καλή δύναμη σε όλους και όλες! Καλή επιτυχία στο 21ο Συνέδριο!

Την περίοδο της πανδημίας αποδείχτηκαν πολλά που σε άλλες περιπτώσεις θα χρειάζονταν χρόνια για να αποδειχτούν. Οπως, για παράδειγμα, ότι στο σημερινό σύστημα πάνω από όλα μπαίνουν τα κέρδη μίας μερίδας μεγαλομετόχων, όσο κι αν αυτό κοστίζει στη ζωή του λαού! Γι' αυτό ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας τα συστήματα Υγείας παραμένουν αθωράκιστα τόσο στην Ελλάδα της νεοφιλελεύθερης ΝΔ όσο και στην Ισπανία της δήθεν προοδευτικής κυβέρνησης, τόσο στη Γαλλία του Μακρόν όσο και στην Πορτογαλία της «κεντροαριστερής» κυβέρνησης. Το ίδιο δείχνει και η κατάσταση με τα εμβόλια που κριτήριο για την παραγωγή και τη διανομή τους δεν αποτελεί η προστασία της ανθρώπινης ζωής αλλά το κέρδος των φαρμακοβιομηχανιών, οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί και η εξασφάλιση καλύτερης θέσης στην κούρσα της ανάκαμψης την επόμενη μέρα της πανδημίας. Οι λαοί χρηματοδότησαν την έρευνα και την ανάπτυξη των εμβολίων και τελικά μένουν ξεκρέμαστοι, ενώ για τις πιο «αδύναμες» χώρες δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για το πότε θα προμηθευτούν εμβόλια.

Την ίδια στιγμή που την κυβέρνηση την πιάνει «τσιγκουνιά» όταν απαιτούνται προσλήψεις ιατρικού, νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού στα νοσοκομεία, η ίδια κυβέρνηση - με την ψήφο όλων των κομμάτων πλην του ΚΚΕ - έδωσε ήδη 2,5 δισ. ευρώ για την αγορά των «Rafale» που σχετίζονται πρωτίστως με ΝΑΤΟικές επιδιώξεις σε βάρος των λαών.

Εδώ και έναν χρόνο με ευθύνη της κυβέρνησης τα πανεπιστήμια μένουν κλειστά, αφού το κράτος δεν χρηματοδοτεί την ασφαλή λειτουργία τους και «ποντάρει τα ρέστα του» στην επιτυχία της τηλεκπαίδευσης. Βέβαια, εργαστήρια, κλινικές και εκπαιδευτικές εκδρομές δεν μπορούν να υποκατασταθούν με τίποτα από την τηλεκπαίδευση. Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση η κυβέρνηση επιλέγει να δώσει 30 εκατομμύρια για τη δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας. Μάλιστα, η κυβέρνηση, για να μην αφήσει σε κάποιον να έχει και δεύτερη σκέψη, στο ίδιο νομοσχέδιο οξύνει και άλλο τους ταξικούς φραγμούς, τροφοδοτεί με πελατεία τους ιδιώτες της Εκπαίδευσης, αλλάζει μέχρι και το εξεταστικό σύστημα για τους μαθητές σε μια χρονιά που τα σχολεία υπολειτουργούν!

Παραδείγματα όπως τα παραπάνω μπορούν να γεμίσουν εκατοντάδες σελίδες. Η κυβέρνηση δεν έχει «έλλειψη ενσυναίσθησης», όπως της προσάπτουν τα κόμματα της αστικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κ.ά.). Εχει απόλυτη συναίσθηση πως τώρα είναι η ώρα για να ξεμπερδέψει με κατακτήσεις χρόνων, τώρα είναι η ώρα να γίνουν πράξη οι απαιτήσεις των εκμεταλλευτών που λόγω των λαϊκών αντιδράσεων έμεναν στα συρτάρια των υπουργείων για χρόνια. Αυτό κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ αποθρασυνόμενη από τα «έργα και τις ημέρες» όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων καθώς και από την εξόφθαλμη συναίνεση που απολαμβάνει από όλα τα κόμματα, πλην του ΚΚΕ.

Οι δεκάδες «αθόρυβες» κινητοποιήσεις στο πρώτο κύμα της πανδημίας σε νοσοκομεία, σούπερ μάρκετ, χώρους δουλειάς, που κορυφώθηκαν με τον αγωνιστικό εορτασμό της Πρωτομαγιάς, έστειλαν το απαραίτητο μήνυμα. Μήνυμα ανάσας και αγωνιστικής αισιοδοξίας στους εργαζόμενους και τη νεολαία και μήνυμα στο κεφάλαιο και τα κόμματά του ότι με το οργανωμένο λαϊκό κίνημα δεν θα ξεμπερδέψουν.

Αυτό το μήνυμα έστειλαν και οι κινητοποιήσεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου που χτυπήθηκαν άγρια από τις δυνάμεις καταστολής, η απεργία στις 26 Νοέμβρη, οι μαθητικές και οι φοιτητικές κινητοποιήσεις.

Αυτή η δράση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, στην οποία πρωτοστάτησαν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, άνοιξε τον δρόμο για να μην πιάνουν τόπο αυταρχικές αποφάσεις της κυβέρνησης, άσχετες με την προστασία της δημόσιας υγείας. Για να σπάνε στην πράξη και «έκτακτες απαγορεύσεις συναθροίσεων» αλλά και ο άθλιος νόμος περιορισμού των διαδηλώσεων. Το σύστημα θα ποντάρει τα ρέστα του το επόμενο διάστημα για να μη βρεθεί αντιμέτωπο με το λαό και τους αγώνες του. Γιατί όλο και περισσότερο θα γίνεται ορατό ότι και για τις στοιχειώδεις ανάγκες του λαού, των εργαζομένων, των μικρών επαγγελματιών, της νεολαίας απαιτείται σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, δηλαδή με το σχέδιο των εκμεταλλευτών να φορτώσουν ξανά στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων τα σπασμένα από τη νέα καπιταλιστική κρίση. Γιατί όλο και θα φουντώνουν τα προβλήματα και όλο και θα πυκνώνει η απροκάλυπτη κρατική στήριξη στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Η συκοφαντία απέναντι στις λαϊκές διαμαρτυρίες, η καταστολή και ο αυταρχισμός, ο αντικομμουνισμός θα δυναμώνουν όσο θα δυναμώνουν και τα αδιέξοδα του συστήματος.

Γιατί το ΚΚΕ έχει πρόγραμμα και σχέδιο που οδηγεί σε έναν διαφορετικό τύπο οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας, που στο κέντρο του θα έχει την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών και όχι τα κέρδη και τα προνόμια των εκμεταλλευτών.

Γιατί η φωνή του ΚΚΕ είναι φωνή καθαρή, χωρίς εξαρτήσεις από μεγάλα επιχειρηματικά και γεωπολιτικά συμφέροντα και μπορεί να λέει τα πράγματα όπως έχουν και όχι όπως θέλουν να τα παρουσιάζουν τα επιτελεία του συστήματος.

Γιατί για κάθε μικρή και μεγάλη, δίκαιη διεκδίκηση των ανθρώπων του μόχθου το ΚΚΕ θα βρει τρόπο να είναι δίπλα τους, να τους στηρίξει, να αναδείξει αιτήματα και στόχους πάλης αλλά και να φωτίσει το «ποιος φταίει».

Γιατί το ΚΚΕ με λόγια και έργα δείχνει πως όλα μπορούν να αλλάξουν όταν από παντού η νεολαία βομβαρδίζεται με το «δεν αλλάζουν τα πράγματα».

Γιατί σήμερα ρεαλισμός δεν είναι η υποταγή αλλά η διεκδίκηση με στόχο να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας. Ρεαλισμός είναι η πολιτική πρόταση πάλης και η εργατική εξουσία που καταθέτει το ΚΚΕ στο λαό.