Από τη σύσκεψη εκπροσώπων των σωματείων

Η σημερινή κινητοποίηση παίρνει τη σκυτάλη από την παράσταση διαμαρτυρίας, την περασμένη Τρίτη, στην Επιθεώρηση Εργασίας στην Ελευσίνα, ενώ την Πέμπτη 21/1 θα γίνει νέα κινητοποίηση, στις 5 μ.μ., στην Ελευσίνα.

Το πρόγραμμα κινητοποιήσεων αποφασίστηκε σε σύσκεψη συνδικάτων το περασμένο Σάββατο, η οποία κατέληξε επίσης σε ψήφισμα, που μοιράζεται στους χώρους δουλειάς μαζί με ανακοινώσεις κάθε συνδικάτου, προσαρμοσμένες στον κλάδο που δρα.

Την ώρα που η Δυτική Αττική παραμένει στο «κόκκινο» σε ό,τι αφορά την πανδημία, καθώς η κυβέρνηση αρνείται να επιβάλει ουσιαστικά μέτρα εκεί που βρίσκεται το πραγματικό επίκεντρο του προβλήματος, δηλαδή στους μεγάλους χώρους δουλειάς, οι κινητοποιήσεις των συνδικάτων αναδεικνύουν ακριβώς αυτό το ζήτημα, προτάσσουν την πάλη για προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων. Οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες δρουν ως καταλύτης για το άνοιγμα της κουβέντας στους χώρους δουλειάς, για την ενημέρωση των εργαζομένων και την ενεργή συμμετοχή τους στον αγώνα αυτό.

Από την παράσταση διαμαρτυρίας στην Επιθεώρηση Εργασίας στην Ελευσίνα

Πολύτιμη παρακαταθήκη αυτής της μάχης αποτελούν οι δύο Γενικές Συνελεύσεις που έγιναν σε χώρους δουλειάς, στη «Δημητρίου Κατασκευαστική» και στην «Αφοί Μαραγκάκη Κατασκευαστική» (βρίσκονται και οι δύο στη Μαγούλα), με τους εργαζόμενους να στηρίζουν ομόφωνα το ψήφισμα της σύσκεψης.

Μέχρι τώρα το ψήφισμα της σύσκεψης υπογράφουν τα Συνδικάτα: Μετάλλου Αττικής - Παράρτημα Θριασίου, Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Αττικής, Φαρμάκου Αττικής, Ενέργειας Αττικής - Βοιωτίας - Εύβοιας - Κορίνθου, Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής, Εργαζομένων ΟΤΑ Ασπροπύργου - Ελευσίνας - Μάνδρας, Νοσοκομείου «Θριάσιο», LIDL ΕΛΛΑΣ και ΣΙΑ ΟΕ Αττικής, «Praktiker Hellas», «ΚΑΝΑΚΗΣ» και η Πανελλήνια Ενωση Ελαιουργοσαπουνοποιών και Εργαζομένων στη Χημική Βιομηχανία Αττικής.

Ολα τα παραπάνω ζητήματα και ο σχεδιασμός της αγωνιστικής δράσης απασχόλησαν τη σύσκεψη σωματείων του περασμένου Σαββάτου, η οποία άνοιξε με τις εισηγήσεις του Νίκου Τουτουντζάκη, προέδρου του Παραρτήματος Θριασίου του Συνδικάτου Μετάλλου, και του Χρήστου Ματαράγκα, προέδρου του κλαδικού Σωματείου Ενέργειας.

Ο Νίκος Τουτουντζάκης σημείωσε μεταξύ άλλων: «Στα χρόνια και μεγάλα προβλήματα που στιγματίζουν την περιοχή και τις ζωές μας εδώ και χρόνια, έρχονται εδώ και δέκα μήνες να προστεθούν οι συνέπειες από την αντιλαϊκή διαχείριση της πανδημίας αλλά και τη νέα οικονομική κρίση, της οποίας την εκδήλωση επιτάχυνε η πανδημία. Ολα αυτά μαζί δημιουργούν ένα εκρηκτικό, τοξικό για τα λαϊκά συμφέροντα μείγμα, που όσο και αν προσπαθούν η κυβέρνηση και οι εργοδότες να το κρατήσουν καπακωμένο, δεν τα καταφέρνουν (...) Ο χαρακτηρισμός της Δυτικής Αττικής, αλλά και όμορων δήμων ως "κόκκινων" περιοχών, υψηλού επιδημικού φορτίου και κινδύνου, εκεί που ζούμε και δουλεύουμε δηλαδή, έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που καταγγέλλαμε με μια φωνή εργατικά σωματεία, υγειονομικοί και φορείς της περιοχής από την αρχή της πανδημίας: Οι χώροι δουλειάς, τα εργοστάσια, αλλά και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς είναι οι βασικές, οι κύριες εστίες της υπερμετάδοσης του ιού».

Ανέδειξε και κατήγγειλε τις ευθύνες της κυβέρνησης και των εργοδοτών που δεν παίρνουν μέτρα, ενώ αναφερόμενος στη δράση που ανέπτυξαν τα σωματεία επισήμανε: «Τα σωματεία μας από την αρχή της πανδημίας ριχτήκαμε στη μάχη (...) Δείξαμε στους εργαζόμενους ότι η ταξική πάλη δεν σταματά, συνεχίζεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες». Και υπογράμμισε: «Ολα αυτά είναι παρακαταθήκη (...) Είναι το στέρεο έδαφος που μπορούμε να πατήσουμε σήμερα για να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε τη δράση μας το επόμενο διάστημα, με συγκεκριμένο αγωνιστικό προγραμματισμό και πλαίσιο αιτημάτων».

«Για να έχει επιτυχία ο αγωνιστικός μας σχεδιασμός χρειάζεται ν' ανεβάσουμε όλοι μας τις στροφές», επισήμανε. «Να συνεδριάσουν άμεσα τα ΔΣ, να συζητήσουν με βάση τις εισηγήσεις και το ψήφισμα, καταλήγοντας σε έναν όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένο σχεδιασμό. Αυτός ο σχεδιασμός πρέπει να αγκαλιάζει το σύνολο των εργασιακών χώρων που γνωρίζουμε και παρεμβαίνουμε. Ανάλογα το χώρο, να οργανώσουμε εξορμήσεις με υλικό που θα βγάλει κάθε σωματείο και θα πιάνει και τα ιδιαίτερα ζητήματα του κλάδου ή της επιχείρησης».

Παίρνοντας το λόγο, ο Χρ. Ματαράγκας έδωσε μια εικόνα για το τι συμβαίνει σε χώρους δουλειάς, επισημαίνοντας πως οι εργοδότες «σε μεγάλους χώρους εργασίας κατηγορούν ευθέως τους συναδέλφους που νοσούν ότι τάχα δεν τηρούσαν τα μέτρα, ότι φταίνε οι ίδιοι που αρρώστησαν (...) Παραβλέπουν το συγχρωτισμό που επικρατεί (...) τα οργανικά κενά που προϋπήρχαν της πανδημίας, τις αλλαγές στα προγράμματα εργασίας που εφαρμόστηκαν σε εργαζόμενους στην παραγωγή, τις απλήρωτες υπερωρίες, την εργασία σε μέρες ρεπό. Στην περίπτωση κρουσμάτων, που είναι δεκάδες διαγνωσμένα στους χώρους της Ενέργειας και εκατοντάδες στα εργοστάσια της περιοχής, ο χαρακτηρισμός της "στενής επαφής" γίνεται "λάστιχο" και θα λέγαμε ότι υποβάλλεται περισσότερο από την ανάγκη της αδιάκοπης παραγωγής».

Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Ενώ στους μεγάλους χώρους εργασίας η εντατικοποίηση χτυπάει "κόκκινο", δοκιμάζοντας τα ανθρώπινα όρια των εργαζομένων, υπάρχουν άλλοι εργασιακοί χώροι όπου εργαζόμενοι δουλεύουν εκ περιτροπής ή βγαίνουν σε αναστολή, εγκλωβισμένοι σε ένα καθεστώς αναδουλειάς και αβεβαιότητας».

Σε άλλο σημείο ανέδειξε την αναγκαιότητα να συντονιστεί η δράση των σωματείων και των συνδικάτων της περιοχής, ενώ κατήγγειλε τη στάση της πλειοψηφίας της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας - Δυτικής Αττικής που «ακολουθεί τη λογική τού "θα λογαριαστούμε αργότερα", μια λογική που είναι επιζήμια για το εργατικό κίνημα, καθώς τα άμεσα προβλήματα απαιτούν άμεση δράση. Δεν ξεχνά να επαναλαμβάνει ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις τηρούν τα μέτρα, το πρόβλημα υπάρχει με τις μικρές, "βγάζοντας λάδι" τη μεγάλη εργοδοσία, η οποία εκεί που έχει μεγάλη κερδοφορία παίρνει μέτρα για να προστατέψει την παραγωγή, αλλά ωστόσο κάνει "λάστιχο" τα κουτσουρεμένα υγειονομικά πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ, βγάζει σε καραντίνα όσους "αντέχει" για να μη διαταραχτεί η παραγωγή, τσακίζει τους συναδέλφους με υπερωρίες και εργασία σε μέρες ρεπό (...) Απουσιάζουν συνειδητά από την ενημέρωση και την οργάνωση των εργαζομένων, υπονομεύοντας την αγωνιστική τους δράση».

Τοποθετήσεις συνδικαλιστών ανέδειξαν την έλλειψη ολοκληρωμένων μέτρων προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς αλλά και ότι και στις επιχειρήσεις όπου εφαρμόζονται ορισμένα μέτρα, τα ίδια τα πρωτόκολλα είναι ανεπαρκή, ενώ το κριτήριο που πάνω από όλα βάζει το να μη σταματήσει με τίποτα η παραγωγική διαδικασία, έχει ως αποτέλεσμα η εντατικοποίηση να χτυπάει «κόκκινο».

Εγιναν αναφορές για απόκρυψη κρουσμάτων και πιθανής έκθεσης, με χαρακτηριστική περίπτωση συνδικαλιστή εργαζόμενου σε κατάστημα μεγάλης εμπορικής επιχείρησης, ο οποίος ανέφερε στην εργοδοσία ότι ήρθε σε επαφή με πιθανό κρούσμα, για να πάρει την απάντηση «κάτσε σπίτι αλλά μην το πεις στους συναδέλφους σου»... Σημειώθηκε ότι σε χώρους δουλειάς που δεν υπάρχει συνδικαλιστική παρέμβαση, «όλως τυχαίως» δεν έχει ακουστεί ούτε ένα κρούσμα. Επισημάνθηκε το φαινόμενο εργαζόμενοι που έχουν συμπτώματα να μην τα αναφέρουν, γιατί φοβούνται είτε ότι θα μπουν σε καραντίνα και θα χάσουν το μεροκάματο είτε ότι επιστρέφοντας, οι εργοδότες θα τους «λιώσουν στη δουλειά», με την αβάντα και της απαράδεκτης ρύθμισης της κυβέρνησης για «αναπλήρωση» της καραντίνας με απλήρωτες υπερωρίες.

Σημαντική ήταν και η πείρα που δείχνει πώς το κριτήριο του κέρδους διαμορφώνει τις συνθήκες που δουλεύουν και ζουν οι εργαζόμενοι. Στα καταστήματα και τις αποθήκες σούπερ μάρκετ υπάρχουν εντατικοποίηση, απλήρωτες υπερωρίες, πίεση από την εργοδοσία, συγχρωτισμός και συνωστισμός, εργολαβικοί εργαζόμενοι μετακινούνται από τον ένα χώρο δουλειάς στον άλλο, παράγοντες που συμβάλλουν στη διασπορά. Αντίθετα, στο υπόλοιπο λιανεμπόριο, με κλειστά μαγαζιά, οι εμποροϋπάλληλοι έχουν να δουν μεροκάματο για μήνες, προσπαθούν να επιβιώσουν με τα 534 ευρώ. Αναφορά έγινε και στην κατάσταση των σχολείων, όπου και εκεί δεν παίρνεται κανένα μέτρο. Οπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά, στα δημοτικά σχολεία που άνοιξαν τη Δευτέρα, τα 25άρια τμήματα παραμένουν, χωρίς κατάλληλο εξαερισμό και καθαριότητα, τα παιδιά καλούνται να πάνε για μάθημα με ανοιχτά παράθυρα και κουβέρτες...

• Να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Παροχή όλων των απαραίτητων μέσων ατομικής προστασίας με ευθύνη της εργοδοσίας.
• Να στελεχωθούν άμεσα οι αρμόδιες ελεγκτικές υπηρεσίες του κράτους και να διενεργηθούν έλεγχοι σε όλους τους χώρους δουλειάς.
• Επικαιροποίηση των Εκθέσεων Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου σε κάθε χώρο δουλειάς που θα λαμβάνουν υπόψη το σύνολο των κινδύνων κάθε επιχείρησης (πανδημία και άλλοι κίνδυνοι) και τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση, καθώς και έλεγχοι για την ουσιαστική εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων προστασίας.
• Πραγματοποίηση δωρεάν μαζικών επαναλαμβανόμενων τεστ σε όλους τους εργαζόμενους σε κάθε χώρο δουλειάς, με ευθύνη κράτους και εργοδοσίας.
• Καταγραφή και δημοσιοποίηση των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων σε κάθε επιχείρηση. Διασφάλιση της τήρησης όλων των απαραίτητων μέτρων στην περίπτωση επιβεβαιωμένου κρούσματος.
• Διασφάλιση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων (μισθοί κ.λπ.) των εργαζομένων που νοσούν οι ίδιοι ή μπαίνουν προληπτικά σε καραντίνα.
• Ασφαλής μεταφορά των εργαζομένων προς και από τη δουλειά, με πύκνωση των δρομολογίων των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Συχνές απολυμάνσεις και διασφάλιση τήρησης των μέτρων στα πούλμαν των εταιρειών.
• Ουσιαστική ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και του Νοσοκομείου «Θριάσιο», με τη στελέχωσή τους από το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό και εξοπλισμό. Να γίνει άμεση επίταξη των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων της περιοχής.

Η πείρα από τις Γενικές Συνελεύσεις που πραγματοποιούνται σε χώρους δουλειάς, με τήρηση όλων των μέτρων προστασίας της υγείας και με το περιεχόμενο που αναδεικνύουν στις συντονισμένες πρωτοβουλίες τους τα Συνδικάτα στη Δυτική Αττική, αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη για τη συνέχεια.

Πλευρές αυτής της πείρας αποτυπώνει ο Λάμπρος Χατζάρας, εργαζόμενος στη «Δημητρίου Κατασκευαστική» και μέλος της διοίκησης του Παραρτήματος Θριασίου του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής, μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» για τη Γενική Συνέλευση που έγινε στο χώρο αυτό στις 11 Γενάρη, υιοθετώντας ομόφωνα το ψήφισμα των Συνδικάτων.

«Η πλειοψηφία των εργαζομένων της εταιρείας», σημειώνει, «ζει στην περιοχή της Δυτικής Αττικής, που σήμερα η πανδημία είναι στο "κόκκινο".

Με τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής να εμφανίζονται με πιο οξυμένη μορφή τώρα, οι εργαζόμενοι αναγνώρισαν την ανάγκη οργάνωσης της πάλης, αλλά και τη σύσκεψη των σωματείων ως το αναγκαίο εκείνο βήμα συντονισμού που απαιτούν οι συνθήκες. Κανείς δεν βρέθηκε να πει ότι μπορεί να εμπιστευτεί την κυβέρνηση ή να πει ότι "τώρα δεν είναι ώρα για αγώνες, πρέπει να περιμένουμε να περάσει η πανδημία και μετά βλέπουμε", όπως θα θέλανε να σκεφτόμαστε η κυβέρνηση, διάφορες άλλες αστικές δυνάμεις και τα στηρίγματά τους - όπως η πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου της περιοχής.

Η σταθερή προσπάθεια όλου του προηγούμενου διαστήματος από το Συνδικάτο Μετάλλου και τα μέλη του, για να δυναμώνει το ταξικό κριτήριο για τις εξελίξεις, να οργανώνονται διεκδικήσεις κόντρα σε κυβέρνηση και εργοδοσία, έχει μεγάλη επίδραση.

Η δουλειά των προηγούμενων ημερών ήταν σημαντική. Η πλατιά ενημέρωση με τις ανακοινώσεις του Συνδικάτου για τον συντονισμό δράσης των σωματείων έδωσε ανάταση, οι εργαζόμενοι ένιωσαν ότι στο πλευρό τους στέκονται και άλλοι εργαζόμενοι από κάθε κλάδο».

«Το μοίρασμα των ανακοινώσεων», προσθέτει, «δεν έμεινε στα τυπικά. Πολλές φορές τα μέλη του Συνδικάτου στάθηκαν αρκετή ώρα πόστο - πόστο, συζητώντας για την ανάγκη ουσιαστικών μέτρων στα εργοστάσια. Ενημέρωναν με όλους τους τρόπους τους εργαζόμενους για τις πρωτοβουλίες του Συνδικάτου, δείχνοντας μεγάλη επιμονή ώστε να συγκεντρωθεί η προσοχή των συναδέλφων σε όλες τις πλευρές της επίθεσης που δεχόμαστε, με όχημα την πανδημία, όπως στο νομοσχέδιο για τις απλήρωτες υπερωρίες, στην ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης, στο χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης και των συλλογικών διαδικασιών μας.

Πλευρές που επιβεβαίωναν την ανάγκη οι εργαζόμενοι και του συγκεκριμένου εργοστασίου να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους και να διεξάγουν συνέλευση μέσα στο χώρο δουλειάς με τους εκλεγμένους αντιπροσώπους του συνδικάτου».

«Ετσι, έχοντας στην πράξη αποδείξει ότι το ταξικό εργατικό κίνημα τηρεί όλα τα μέτρα προστασίας της υγείας και δεν αναστέλλει τη δράση του, οργανώσαμε με καθολική συμμετοχή και τη συγκεκριμένη Γενική Συνέλευση.

Η συζήτηση πριν και κατά τη συνέλευση ήταν ιδιαίτερα ζωντανή.

"Βρήκανε ευκαιρία να πατήσουν το γκάζι στα Εργασιακά, τι πρέπει να περιμένουμε και από αυτόν τον υπουργό Εργασίας;" έλεγε ένας εργαζόμενος. Αλλοι, με το ημερολόγιο του Συνδικάτου στο χέρι, ρωτούσαν για τις ασφαλιστικές εισφορές, ενώ ανησυχία υπήρχε και για το άνοιγμα των σχολείων. Ελεγαν χαρακτηριστικά: "Τι άλλαξε και ανοίγουν τα Δημοτικά; Είχαμε τον ίδιο αριθμό κρουσμάτων όταν κλείσανε... Και πώς θα εξασφαλίσουν τον εξαερισμό των αιθουσών με 25άρια τμήματα, με ανοιχτά παράθυρα μέσα στο χειμώνα;".

Αναδείχθηκε ότι είναι ανεπαρκές το γενικό πρωτόκολλο ασφαλείας που ακολουθεί η κυβέρνηση. Για παράδειγμα, αρκετοί επισήμαναν την ανάγκη βελτίωσης των συνθηκών εξαερισμού στο βαφείο, στους χώρους που εκτελούνται εργασίες όπως τρόχισμα, κοπές με υψηλές θερμοκρασίες, την ανάγκη βελτίωσης των συνθηκών υγιεινής στα αποδυτήρια κ.λπ. Ετσι η συνέλευση κατέληξε και σε συγκεκριμένα αιτήματα και πρωτοβουλίες για μέτρα προστασίας της ασφάλειας και υγείας των εργαζομένων στο εργοστάσιο.

Επικροτήθηκε ο προγραμματισμός των επόμενων ημερών, με περιοδείες, που από κοινού θα οργανωθούν από τα εργατικά σωματεία και το σωματείο του "Θριάσιου" Νοσοκομείου.

Ξεχωριστή σημασία έχει το γεγονός ότι ακόμα και οι πιο επιφυλακτικοί συνάδελφοι σήκωσαν το χέρι, υπερψηφίζοντας το πλαίσιο της σύσκεψης, αναγνωρίζοντας ότι οι κινητοποιήσεις στις οποίες προχωράνε τα σωματεία θα μπορέσουν να δώσουν ώθηση στα αγωνιστικά σκιρτήματα των εργαζομένων και στα γύρω εργοστάσια».