• ΣΕΒ: Νέος πρόεδρος, παλιές αξιώσεις και ικανοποίηση από την «ευρεία συναίνεση»
• ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ: Οι προτεραιότητες των κεφαλαιοκρατών στις «πράσινες» μπίζνες
• ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ SIPRI: Οι πυρηνικές δυνάμεις εκσυγχρονίζουν το οπλοστάσιό τους

INTIME NEWS

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος του ΣΕΒ δεν επέμεινε απλά σε μέτρα που θα έχουν ως αποτέλεσμα τη χειροτέρευση των όρων δουλειάς (ένταση της «ευελιξίας» κ.λπ.), αλλά σε όλο το πλέγμα μεταρρυθμίσεων για την προώθηση των επενδύσεων, που διαμορφώνουν μια ασφυκτική καθημερινότητα για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Ηταν άλλωστε σαφής όταν ζήτησε προσήλωση στις «πολυσυζητημένες μεταρρυθμίσεις» διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δράσης («μείωση της γραφειοκρατίας» τις ονομάζουν οι βιομήχανοι), πολλές από τις οποίες ψηφίστηκαν με τον πρόσφατο περιβαλλοντοκτόνο νόμο της ΝΔ και δίνουν το ελεύθερο στο κεφάλαιο να ξεσαλώνει σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος.

Μεταφέροντας την ανησυχία της αστικής τάξης για το γεγονός ότι «η κοινωνία συχνά δεν αγκαλιάζει, δεν εμπιστεύεται την επιχειρηματικότητα», ανέδειξε ως μία από τις προτεραιότητες το «χτίσιμο μιας νέας σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στις επιχειρήσεις και την κοινωνία». Ο δρόμος για να αναδειχθεί η «συμβολή των επιχειρήσεων στο κοινό καλό» περνάει, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΕΒ, και μέσα από το «να γίνει μόδα η επιχειρηματικότητα στη νεολαία, να παντρευτεί με το εκπαιδευτικό μας σύστημα». Προφανώς η εργοδοσία διαπιστώνει ότι το αφήγημα «όλοι μια οικογένεια είμαστε», που διακινεί στους χώρους δουλειάς, «σκοντάφτει» τόσο στο τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων όσο και στην πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά εκεί που οι «δυναμικοί κλάδοι» αναπτύσσουν την επιχειρηματική τους δράση: Στις γειτονιές της Δυτικής Αττικής, του Θριασίου και της Δυτικής Θεσσαλονίκης, που μετατρέπονται σε θαλάμους αερίων από τη ρυπογόνα και άναρχη βιομηχανική δραστηριότητα, την καύση και το θάψιμο σκουπιδιών, την μπόχα που αναδίδει η καπιταλιστική ανάπτυξη στις γειτονιές του Πειραιά, που υποφέρουν από τα καζάνια, στα κατεστραμμένα βουνά και δάση που παραδίδονται στα μονοπώλια των ΑΠΕ, αλλά και στα εργοστάσια - κρεματόρια που «παράγουν» δεκάδες νεκρούς και σακατεμένους από τα εργατικά «ατυχήματα».

Ο νέος πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Παπαλεξόπουλος, ξεκαθάρισε ότι στις άμεσες προτεραιότητες του Συνδέσμου είναι καταρχάς «η αύξηση του ειδικού βάρους της βιομηχανίας στο σύνολο της οικονομίας», στόχος που όπως είπε περνά μέσα από την ενίσχυση και αύξηση της συμμετοχής του ελληνικού κεφαλαίου στην «ψηφιακή επανάσταση», με ανάλογη προσαρμογή και ενίσχυση των δεξιοτήτων των εργαζομένων και φυσικά την «πράσινη ανάπτυξη». Ισχυρίστηκε ότι μια «στροφή στη μεταποίηση» θα δημιουργήσει «550.000 νέες, καλά αμειβόμενες και σταθερές θέσεις εργασίας», την ίδια στιγμή που οι εργολαβικοί εργαζόμενοι στη βιομηχανία όλο και πληθαίνουν, οι συμβασιούχοι σε κλάδους όπως η Ενέργεια και οι Μεταφορές πολλαπλασιάζονται, μεγάλα εργοστάσια όπως η «ΣΝΑΪΝΤΕΡ» και η «ΤΕΡΝΑ» κλείνουν πετώντας στο δρόμο εκατοντάδες εργάτες, αφού η εργοδοσία προτιμά να μεταφέρει κεφάλαια σε άλλους τομείς.

Κατά τ' άλλα, η ηγεσία του ΣΕΒ προέβαλε την επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων, στο πλαίσιο της αναζήτησης νέων πεδίων κερδοφορίας, και τη διατύπωση μιας συγκροτημένης βιομηχανικής πολιτικής, εξασφάλιση ανταγωνιστικού κόστους Ενέργειας, ενίσχυση επενδύσεων στις κατάλληλες υποδομές από το κράτος κ.ο.κ.

Ενώ, συγκεκριμενοποιώντας τις προτεραιότητες, εστίασε σε επενδύσεις στην «πράσινη ανάπτυξη», στον «ενεργειακό μετασχηματισμό», στην «κυκλική οικονομία», και μέσα από τέτοιες επενδύσεις, με την κατάλληλη πάντα «κρατική στήριξη», να αυξηθεί η συμμετοχή της βιομηχανίας στο ΑΕΠ από 10% σε 15% τα επόμενα δέκα χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, ζήτησε τα οικονομικά μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων, πέρα από την ελάχιστη προστασία των οικονομικά αδύναμων (βλ. επιδόματα πτωχοκομείου), να στηρίζουν κατά προτεραιότητα τον «υγιή παραγωγικό ιστό», δηλαδή τις πιο ισχυρές επιχειρήσεις. Και παράλληλα, επιβεβαιώνοντας ότι «ρευστό» στο κεφάλαιο σημαίνει σκληρά μέτρα στο λαό, σημείωσε ότι δεν πρέπει να «φρενάρει» η πολιτική των «μεταρρυθμίσεων», αντίθετα θα πρέπει να επιταχυνθεί. Σπεύδοντας δε να πάρει θέση στο μοίρασμα «ζεστού» χρήματος που έχει προαναγγελθεί από την Κομισιόν στο πλαίσιο του «Ταμείου Ανάκαμψης», επισήμανε την ανάγκη του μεγάλου κεφαλαίου για ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων, παράλληλα με την προσέλκυση ξένων επενδύσεων για μια «βιώσιμη ανάπτυξη».

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ δεν παρέλειψε να αναγνωρίσει την προσήλωση των αστικών κομμάτων στη στρατηγική ενίσχυσης του κεφαλαίου. Αλλωστε στην ποδιά των βιομηχάνων «σφάχτηκαν» και φέτος στη Γενική τους Συνέλευση Τσίπρας και Μητσοτάκης, διαγκωνιζόμενοι για το ποιος είναι ο ικανότερος «διευθυντής» των υποθέσεων του κεφαλαίου, για το ποιος μπορεί καλύτερα σε συνθήκες κρίσης να απορροφήσει τα ευρωπαϊκά κονδύλια, που θα πληρώσει μέχρι τελευταίας δεκάρας ο λαός. Εδωσε δε τα εύσημα στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς όπως είπε «η αντιπολίτευση στάθηκε επάξια στο ύψος των περιστάσεων στην υγειονομική κρίση».

Μιλώντας στη ΓΣ, ο πρωθυπουργός έδωσε πλήρεις διαβεβαιώσεις προς τη νέα ηγεσία του ΣΕΒ ότι η κυβέρνηση θα είναι σταθερά στο πλευρό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Εκανε μια ανασκόπηση των όσων έχει κάνει μέχρι σήμερα η κυβέρνηση για τη στήριξη των μεγαλοεπιχειρηματιών, την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας αλλά και τα μέτρα που λαμβάνει για την ενίσχυση των επενδύσεων.

Ο Αλ. Τσίπρας, από την πλευρά του, ως «ισχυρό χαρτί» έπαιξε την ικανότητα του κόμματός του να διατηρεί την «κοινωνική συνοχή», δηλαδή την ενσωμάτωση των εργαζομένων, κατηγορώντας ουσιαστικά τη ΝΔ ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει «ειρήνη» για τους βιομηχάνους.

Ετσι, Μητσοτάκης και Τσίπρας παρουσιάστηκαν ο μεν πρώτος ως «τεχνοκράτης manager», ο δε δεύτερος ως «φιλεύσπλαχνος manager», που και οι δύο είναι αποφασισμένοι να στηρίξουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Οπως σχολίασε άλλωστε χαρακτηριστικά ο Δ. Παπαλεξόπουλος, είναι «ιδιαίτερα θετικό» το γεγονός ότι «παρά τις όποιες διαφωνίες, υπάρχει ευρεία συναίνεση στο ότι απαιτούνται επενδύσεις με ρίσκο, για να πάει μπροστά ο τόπος (...) Φαίνεται να αναδεικνύεται ένα πιο ελπιδοφόρο μοντέλο αντιπαράθεσης και διαλόγου».