Την περασμένη βδομάδα η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) έστειλε επιστολή - απάντηση στο δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» στις 26.1.2019.

Η νέα όμως αυτή επιστολή περισσότερο περιέπλεξε, παρά ξεδιάλυνε τα δεδομένα της υπόθεσης. Ολα τα στοιχεία φαίνεται να επιβεβαιώνουν πως η υπόθεση βαίνει προς ένα άρον - άρον κουκούλωμα.

Η ΑΔΑΕ, στην απάντησή της, ανέφερε ανάμεσα σε άλλα πως «στο πλαίσιο της διερεύνησης της υπόθεσης, ζήτησε από τις δικαστικές αρχές την άρση απορρήτου, αίτημα το οποίο μέχρι σήμερα δεν απαντήθηκε. Επισημαίνεται ότι άρση απορρήτου πραγματοποιείται από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές, κατά τις προβλέψεις του Ν. 2225/94 (σημείο 1 του άρθρου)».

Επιπλέον, ανέφερε πως «για τα στοιχεία που απέστειλε η Αστυνομική Αρχή κατόπιν δικού της αιτήματος για άρση απορρήτου, η ΑΔΑΕ έχει επισημάνει ότι η διερεύνησή τους απαιτεί δικαστική συνδρομή για έλεγχο παρόχων ηλεκτρονικών επικοινωνιών του εξωτερικού, για την οποία η Αρχή δεν έχει ενημέρωση αν έχει μέχρι σήμερα διενεργηθεί. Σημειώνεται ότι η ΑΔΑΕ δεν μπορεί να διενεργήσει ελέγχους σε παρόχους που εδρεύουν στο εξωτερικό».

Οι παραπάνω απαντήσεις της ΑΔΑΕ γέννησαν ακόμα μεγαλύτερα ερωτήματα, κι αυτό γιατί ορισμένες αναφορές της έρχονται σε αντίφαση με παλαιότερες τοποθετήσεις της για την εξέλιξη της έρευνας.

Συγκεκριμένα, σε επιστολή της προς το ΚΚΕ με ημερομηνία 11.12.2018 ανέφερε ξεκάθαρα πως «(...) μετά από την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών που πρόσφατα κοινοποιήθηκαν στην Αρχή, σας επισημαίνουμε ότι δεν προέκυψε κάποιο νεότερο στοιχείο».

Και εδώ τα πράγματα περιπλέκονται, τα ερωτήματα παραμένουν.

Τι ισχύει τελικά;

Ελαβε ή όχι τα αποτελέσματα της άρσης του απορρήτου η ΑΔΑΕ; Αφού, όπως φαίνεται τα έλαβε, πού καταλήγει;

Οτι δεν προκύπτει τίποτα νεότερο, ή ότι χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση, σύμφωνα και με τις εκθέσεις της;

Είναι γεγονός ότι, σύμφωνα και με σχετικές αναφορές και δελτία Τύπου της ΑΔΑΕ, τα αποτελέσματα της άρσης του απορρήτου καθυστέρησαν να της αποσταλούν, ενώ είχε υποβάλει σχετικά ερωτήματα τόσο στην κρατική ασφάλεια όσο και στην εισαγγελική αρχή.

Αν όμως περνούσαν ολόκληροι μήνες, τελικά ολόκληρα ...χρόνια (!) χωρίς η ΑΔΑΕ να παίρνει τα πορίσματα της άρσης του απορρήτου, τι έκανε ως Ανεξάρτητη Αρχή για αυτό;

Εάν πράγματι η ΑΔΑΕ έχει να επισημάνει ελλείψεις, καθυστερήσεις σε αναγκαίες και επείγουσες ενέργειες των συναρμόδιων αρχών, στοιχεία που χρειάζονται διερεύνηση και περαιτέρω έρευνα που δεν έγινε, σε τι ενέργειες έχει προβεί, ώστε όλα αυτά να προχωρήσουν και τελικά να διαλευκανθεί η υπόθεση;

`Η, έστω, τι ακριβώς έπραξε, ούτως ώστε όλα αυτά αν μη τι άλλο να αναδειχθούν, να γίνει γνωστό ό,τι ανησυχητικό προκύπτει από την υπόθεση αυτή σε βάρος ενός πολιτικού κόμματος, του ΚΚΕ;

Και γιατί στην Εκθεση Πεπραγμένων της για το 2017 η υπόθεση των συνακροάσεων σε βάρος του ΚΚΕ καταλαμβάνει λίγες μόνο γραμμές, χωρίς συμπέρασμα, χωρίς κάποια τοποθέτηση ή κρίση;

Εξάλλου, μία «ματιά» στις αρμοδιότητες που έχει η ΑΔΑΕ αποδεικνύουν πως μάλλον δεν είναι και τόσο .. «ασφυκτικά περιορισμένη», ότι ως ανεξάρτητη συνταγματική αρχή δεν είναι και τόσο ...δέσμια των ενεργειών και πράξεων άλλων αρχών. Αντίθετα, από τη σκοπιά της μπορεί να συμβάλει στην ουσιαστική και σε βάθος διερεύνηση κάθε υπόθεσης διακινδύνευσης και παραβίασης του απορρήτου των επικοινωνιών, όπως και να ελέγξει πώς ανταποκρίνονται οι υπόλοιπες αρχές στη διασφάλισή του...

Παραθέτουμε παρακάτω μερικά μόνο σημεία από το άρθρο 6 του νόμου 3115/2003, νόμος με τον οποίο συστήθηκε η ΑΔΑΕ.

Αναφέρει λοιπόν αυτό το άρθρο:

«Αρμοδιότητες της ΑΔΑΕ

1. Η ΑΔΑΕ, για την εκπλήρωση της αποστολής της, έχει τις ακόλουθες αρμοδιότητες:

α) διενεργεί, αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν καταγγελίας, τακτικούς και έκτακτους ελέγχους, σε εγκαταστάσεις, τεχνικό εξοπλισμό, αρχεία, τράπεζες δεδομένων και έγγραφο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕYΠ), άλλων δημοσίων υπηρεσιών, οργανισμών, επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, καθώς και ιδιωτικών επιχειρήσεων που ασχολούνται με ταχυδρομικές, τηλεπικοινωνιακές ή άλλες υπηρεσίες σχετικές με την ανταπόκριση και την επικοινωνία. Τον έλεγχο διενεργεί μέλος ή μέλη της ΑΔΑΕ, συμμετέχει δε και υπάλληλός της, ειδικά προς τούτο εντεταλμένος από τον πρόεδρό της για γραμματειακή υποστήριξη της διαδικασίας του ελέγχου. Κατά τον έλεγχο αρχείων που τηρούνται για λόγους εθνικής ασφάλειας παρίσταται αυτοπροσώπως ο Πρόεδρος της ΑΔΑΕ.

β) Λαμβάνει πληροφορίες σχετικές με την αποστολή της, από τις υπό το στοιχείο α υπηρεσίες, οργανισμούς και επιχειρήσεις, καθώς και από τους εποπτεύοντες Υπουργούς.

γ) Καλεί σε ακρόαση, από τις υπηρεσίες, οργανισμούς, νομικά πρόσωπα και επιχειρήσεις που αναφέρονται στο ως άνω στοιχείο α, τις διοικήσεις, τους νομικούς εκπροσώπους, τους υπαλλήλους και κάθε άλλο πρόσωπο, το οποίο κρίνει ότι μπορεί να συμβάλει στην εκπλήρωση της αποστολής της.

η) Συνεργάζεται με άλλες αρχές της χώρας, με αντίστοιχες αρχές άλλων κρατών, με ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς, για θέματα της αρμοδιότητάς της».

Φαίνεται πως η υπόθεση έχει πολύ ψωμί και όσοι παρακολουθούν την υπόθεση και έχουν γνώση πάνω στο αντικείμενο, αναφέρουν ότι ακόμα είμαστε στην αρχή... Ο «Ριζοσπάστης» θα συνεχίσει τις αποκαλύψεις μέχρις ότου έρθει στο φως όλη η αλήθεια. Για το εάν τελικά η τόσο σοβαρή αυτή υπόθεση ελέγχθηκε από τις αρμόδιες αρχές ή εάν ευθύς εξαρχής (πιθανόν και με το πρόσχημα της «φάρσας») επρόκειτο για ένα προσχεδιασμένο κουκούλωμα...

Σημαντικό βήμα στην ανάπτυξη του αγώνα για το δικαίωμα στη δουλειά, ενάντια στις απολύσεις, στις «ελαστικές» και προσωρινές μορφές απασχόλησης, αποτελεί το πανδημοσιοϋπαλληλικό συλλαλητήριο που θα γίνει την Τρίτη 12/2, στις 6 μ.μ., στην πλατεία Κλαυθμώνος, με αίτημα τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και την άρση κάθε σχετικής συνταγματικής απαγόρευσης.

Μετά τη συγκέντρωση θα ακολουθήσει πορεία στη Βουλή, όπου θα κατατεθεί πρόταση στα κόμματα, πλην της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, η οποία έχει ως εξής: «Το δικαίωμα στην εργασία, στη σταθερή και μόνιμη δουλειά, είναι αδιαπραγμάτευτο και κατοχυρωμένο για όλους τους εργαζόμενους. Ως εκ τούτου, απαλείφεται από το άρθρο 103 και από το σύνολο του Συντάγματος κάθε διάταξη που εμποδίζει ή ακυρώνει αυτό το δικαίωμα, που απαγορεύει τη μετατροπή των Συμβάσεων σε αορίστου χρόνου. Εφεξής, κατοχυρώνεται διά του Συντάγματος και επιβάλλεται υποχρεωτικά σε όλες τις υπηρεσίες του Δημοσίου η μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων».

Την πρωτοβουλία στηρίζουν 7 Ομοσπονδίες, 112 σωματεία, 4 Επιτροπές Αγώνα Συμβασιούχων και 6 Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ.

Μπροστά στο συλλαλητήριο πραγματοποιούνται περιοδείες στους χώρους δουλειάς για την ενημέρωση των εργαζομένων.

Για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, όπως και για την προετοιμασία του συλλαλητηρίου, μιλά στον «Ριζοσπάστη» η Θεοδώρα Καραγιαννίδου, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Ηλιούπολης, ενός από τα σωματεία που πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της πρωτοβουλίας. Μεταξύ άλλων σημειώνει ότι στον δικό της δήμο ένα μεγάλος μέρος των εργαζομένων, περίπου το 40%, απασχολείται με διάφορες μορφές προσωρινής απασχόλησης (ΕΣΠΑ, «Βοήθεια στο Σπίτι», παρατασιούχοι με δικαστικές αποφάσεις, μίσθωσης έργου κ.ά.), αρκετοί από αυτούς για πολλά χρόνια. Για την οργάνωση της αγωνιστικής πρωτοβουλίας αρχικά οργανώθηκε σύσκεψη με τους συμβασιούχους, ενώ από την περασμένη Πέμπτη γίνονται περιοδείες στους χώρους δουλειάς του δήμου. Σε αυτές αποτελεί κοινή παραδοχή ο εμπαιγμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος των συμβασιούχων, ενώ υπάρχει θετική ανταπόκριση για το συλλαλητήριο και το περιεχόμενό του.

Αντίστοιχα, ο Νίκος Κατσαρός, αναπληρωτής καθηγητής Βιολογίας, τα τελευταία 10 χρόνια, μας περιγράφει παραστατικά αυτό που καθημερινά βιώνουν οι εργαζόμενοι που δουλεύουν με μορφές προσωρινής απασχόλησης:

«Εχω δουλέψει με όλες τις πιθανές συμβάσεις: Ωρομίσθιος, αναπληρωτής μειωμένου ωραρίου, αναπληρωτής πλήρους ωραρίου, με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, από το ΕΣΠΑ, από το ΠΔΕ... Εχει τύχει να πάω σε σχολείο το Σεπτέμβρη, αλλά έχει τύχει να πάω και Μάρτη. Εχω βρεθεί στον Ωρωπό, στον Αυλώνα, στη Ζάκυνθο, στην Κάσο, στην Κάρπαθο, στη Σκόπελο, στη Σάμο, στους Λειψούς και την Αθήνα. Ολα αυτά τα χρόνια είδα συναδέλφους να διαλύουν τις οικογένειές τους, γνώρισα συναδέλφους που αρρώστησαν και δεν είχαν τη δυνατότητα να πάρουν την αναρρωτική που είχαν ανάγκη, είδα συναδέλφισσες να κάνουν παιδιά και να τα μεγαλώνουν μόνες τους κι άλλους να κοιμούνται σε παγκάκια και παραλίες.

Με τα χρόνια γίναμε όλο και περισσότεροι, μέχρι που φτάσαμε σήμερα να είμαστε γύρω στους 30.000. Ενωθήκαμε, δυναμώσαμε, κατεβήκαμε στο δρόμο. Βρεθήκαμε πίσω από κλειστές πόρτες, μέσα σε βροχή από χημικά και κάτω από τα γκλομπ της αστυνομίας. Το χειρότερο είναι η απάτη των υποτιθέμενων προσλήψεων: Αλλος υπουργός 10 χιλιάδες, άλλος 20, άλλος 15 και μαζί και η απαραίτητη κουβέντα για τα κριτήρια. "Θέλουμε", λέει ο υπουργός, "ο καθένας να βλέπει τον εαυτό του στους μελλοντικούς διορισμούς", λαμβάνοντας υπόψη προφανώς ότι δεν πρόκειται να διοριστούν παρά ελάχιστοι. Με αυτό το τέχνασμα επιδίωξαν να κρύψουν ότι τα σχολεία πάλι δεν θα 'χουν εκπαιδευτικούς.

Συνεχίζουμε στο δρόμο του αγώνα να διεκδικούμε για εμάς, τα παιδιά μας, τους μαθητές μας και τη λαϊκή οικογένεια μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, κάλυψη όλων των κενών με μόνιμους εκπαιδευτικούς».

Απεργία έχει προκηρύξει επίσης την Τρίτη 12/2 η Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ), η οποία συμμετέχει στην πρωτοβουλία για τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Στο πλαίσιο της απεργίας, διοργανώνει συγκέντρωση στις 11 π.μ. στο υπουργείο Εργασίας, ενώ καλεί στο απογευματινό πανδημοσιοϋπαλληλικό συλλαλητήριο.

«Ο ΕΦΚΑ, το ΕΤΕΑΕΠ, ο ΟΠΕΚΑ, ο ΕΟΠΥΥ και οι "πετσοκομμένοι" από αρμοδιότητες τ. ΟΕΕ & τ. ΟΕΚ (μετά τη βίαιη κατάργησή τους το 2012 ενσωματώθηκαν στον ΟΑΕΔ) δεν αποτελούν μόνο οργανισμούς κομμένους και ραμμένους στα μέτρα και στα πλαίσια της εφαρμογής και της υλοποίησης αυτών των πολιτικών, αλλά και στυγνές εργασιακές "γαλέρες"», σημειώνει η Ομοσπονδία. Διεκδικεί ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, μόνιμη και σταθερή δουλειά, προσλήψεις προσωπικού, ενώ καταγγέλλει την πολιτική που ευθύνεται για τα προβλήματα των ασφαλισμένων.