Απούσα ήταν χτες η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας από τις εργασίες του Συνεδρίου του ΕΚΑ. Δεν απέφυγε, όμως, ούτε κι έτσι την έντονη αποδοκιμασία των συνέδρων, μόλις διαβάστηκε το μήνυμά της, με το οποίο δήλωνε πως δεν μπορεί να παραβρεθεί «λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων»...

Το συνέδριο χαιρέτισε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλος, ο οποίος μίλησε μεν για την ανάγκη ανάπτυξης του κινήματος των εργαζομένων, παρέμεινε όμως προσκολλημένος σε λογικές διαχείρισης. Για τα προβλήματα στην Κοινωνική Ασφάλιση εντόπισε τις ευθύνες μόνο στην κακοδιαχείριση, στην κακή οργάνωση και γενικά στην πολιτική που εφαρμόστηκε στα ασφαλιστικά ταμεία. Τοποθέτησε τη λύση του προβλήματος στη χρηματοδότηση του συστήματος από το κράτος και τη χαρακτήρισε μονόδρομο για τη λύση του προβλήματος.

Στις προϋποθέσεις για να πάνε οι εργαζόμενοι στον «κοινωνικό διάλογο» - απάτη της κυβέρνησης, αναφέρθηκε ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπ. Παπασπύρος στην ομιλία του. Σταθερά προσηλωμένος στη διαπραγμάτευση των εργατικών δικαιωμάτων στα τραπέζια του διαλόγου, τόνισε ότι για να συζητήσουν με την κυβέρνηση η τελευταία θα πρέπει να καταθέσει συγκεκριμένες θέσεις.

Σα να μην είναι κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, εμφανίστηκε στο χαιρετισμό του ο Γ. Μωραΐτης, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Οπως συγκεκριμένα ανέφερε, «η δέσμη σκέψεων για το Ασφαλιστικό πολιτικά έχει ηττηθεί, δεν μπορεί να επανέλθει με κανένα τρόπο». Σταθερά προσηλωμένος στην κυβερνητική γραμμή, κινήθηκε σ' όλη την ομιλία του στη λογική του διαλόγου και της συναίνεσης. Απαντώντας στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, είπε ότι μπορεί να ενισχυθεί το αίτημα για οικονομική στήριξη του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης από το κράτος, αλλά, έτσι, ισχυρίστηκε δε δίνεται λύση. Λύση για τον Γ. Μωραΐτη μπορεί να βρεθεί μόνο μέσα από την κοινωνική και πολιτική συναίνεση!

Χωρίς να πει κουβέντα για τους νόμους Σιούφα, προσπάθησε να επικεντρώσει τις ευθύνες για τις εξελίξεις στο Ασφαλιστικό στα εσωκομματικά προβλήματα του ΠΑΣΟΚ, η Μαριέτα Γιαννάκου - Κουτσίκου, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της ΝΔ στο χαιρετισμό της. Στο ίδιο μήκος κύματος με τον Γ. Μωραΐτη, η εκπρόσωπος της ΝΔ απέφυγε να αναφερθεί στις πραγματικές αιτίες και ευθύνες για τα προβλήματα των εργαζομένων. Ο διάλογος είναι η λύση και για τη ΝΔ.

Νερό στο όνομα της ενότητας των συνδικάτων, ήπιε εκ μέρους του ΣΥΝ ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Κουβέντα για τις ευθύνες του ΣΥΝ που ψήφισε το Μάαστριχτ και στηρίζει την ΟΝΕ, αλλά και της συνδικαλιστικής παράταξής του στη ΓΣΕΕ και στο ΕΚΑ που συμμετείχε στους στημένους «κοινωνικούς διαλόγους».

Σε οργάνωση της πάλης για την καταδίκη των αντιλαϊκών μέτρων και απόρριψη του στημένου κοινωνικού διαλόγου κάλεσε ο Π. Σοφός, εκπρόσωπος της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας» (ΔΑΣ) και μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ), κατά τη διάρκεια της χτεσινής ομιλίας του στο 24o Συνέδριο του ΕΚΑ.

Ο Π. Σοφός αρχίζοντας την ομιλία του επισήμανε ότι η μεγάλη απεργία της 26ης του Απρίλη «έδωσε μαχητική απάντηση στην κυβέρνηση και στην ολιγαρχία» καθώς και σε εκείνους «που καλλιεργούν την ηττοπάθεια και τον οχαδερφισμό και που θεωρούν τους αγώνες ξεπερασμένες μορφές πάλης».

Στη συνέχεια αναφερόμενος στο ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης υπογράμμισε ότι «η νίκη των εργαζομένων θα ολοκληρωθεί μόνο αν η κυβέρνηση αποσύρει οριστικά τη λογική διάλυσης της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης και μετατροπής της σε εμπόρευμα», αναλαμβάνοντας μαζί με τους εργοδότες την υποχρέωση της «οικονομικής στήριξής της». Επίσης, αναπτύσσοντας τους τρόπους δραστικής αντίστασης των εργαζομένων τόνισε ότι η εφαρμογή ή η απόσυρση των μέτρων είναι ζήτημα συσχετισμού δυνάμεων και γι' αυτό το εργατικό κίνημα «οφείλει να πάρει μέτρα, να σχεδιάσει τη δράση του και να χαράξει τη στρατηγική του και τις συμμαχίες του». Πρέπει, συνέχισε, να αποκλειστούν τα παζάρια με την κυβέρνηση και η επίλυση του προβλήματος να αντιμετωπιστεί πολιτικά και όχι λογιστικά. Να γίνει καθαρό ότι δεν είναι οι εργαζόμενοι που οφείλουν και να προσαρμοστούν τα αιτήματα των εργαζομένων στη βάση των σύγχρονων αναγκών τους. «Να απαιτήσουμε», τόνισε, «δημόσια καθολική υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση με παροχές και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου για όλο το λαό».

Αναδεικνύοντας τη σημασία της απεργίας στις 17 του Μάη κατέδειξε ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε η απεργία να είναι ακόμα πιο μαζική και μαχητική. Ταυτόχρονα, συνέχισε, «να πάρουμε μέτρα οργάνωσης των εργαζομένων με δημιουργία επιτροπών αγώνα ανά εργοστάσιο, κλάδο, συνοικία» και να «προχωρήσουμε σε απογευματινά συλλαλητήρια και συγκεντρώσεις στο κέντρο και στις γειτονιές της Αθήνας», καλώντας σε κοινούς αγώνες και άλλα τμήματα του λαού, «ελεύθερους επαγγελματίες, βιοτέχνες, εμπόρους, επιστήμονες, νεολαία, γυναίκες αγρότες».

Σε ό,τι αφορά στον απολογισμό της δράσης του ΕΚΑ από το προηγούμενο συνέδριο, ο Π. Σοφός ανέδειξε τις σοβαρές πολιτικές ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και του ΕΚΑ, που ακολουθώντας τη γραμμή της συναίνεσης και της υποταγής στήριξαν την αντιλαϊκή εισοδηματική πολιτική. Στον αντίποδα, επισήμανε, βρίσκονται οι δυνάμεις της ΔΑΣ, που με τη δράση τους «αποκάλυψαν τους στόχους των αντιπάλων της εργατικής τάξης. Συγκρουστήκαμε με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της πλουτοκρατίας και παλέψαμε για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων, μαζί με τα σωματεία, στους τόπους δουλιάς, αλλά και για τα γενικότερα, για το δικαίωμα στη δουλιά, για πραγματικές αυξήσεις, ενάντια στις απολύσεις». Η ΔΑΣ πρωτοστάτησε στο συντονισμό της δράσης για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν Παιδείας και Υγείας, ενάντια «στις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Σταθήκαμε αλληλέγγυοι στο πλευρό των ξένων εργατών. Συμβάλλαμε στη δημιουργία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ)».

Καταλήγοντας ο Π. Σοφός κάλεσε εκ μέρους της ΔΑΣ σε «αγωνιστική συσπείρωση και δράση σε κρίσιμα μέτωπα πάλης για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων» και στη συνέχεια έθεσε τους εξής στόχους πάλης:

Πλήρης σταθερή εργασία και κατάργηση του αντεργατικού πλαισίου ανατροπής των εργασιακών σχέσεων. Αύξηση μισθών και συντάξεων ώστε να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες εργαζομένων και συνταξιούχων. Δωρεάν δημόσια Παιδεία. Ολες οι ΔΕΚΟ να ανήκουν 100% στο δημόσιο. Ουσιαστική αύξηση του αφορολόγητου ορίου. Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Κοινωνική Ασφάλιση δημόσια, καθολική, υποχρεωτική καθώς και υγειονομική κάλυψη για όλο το πληθυσμό εφ' όρου ζωής. Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη όλων των εργαζόμενων, των ανέργων, των εργαζομένων στο φασόν και στη μερική απασχόληση. Αμεση καταβολή των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας προς τα ασφαλιστικά ταμεία, μείωση του ορίου συνταξιοδότησης, δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας και αυστηρό πλαίσιο για την υγεία και ασφάλεια στους τόπους δουλιάς.

Με ενός λεπτού σιγή τίμησαν οι αντιπρόσωποι του συνεδρίου όλους τους αγωνιστές εργαζόμενους που έδωσαν μέχρι και τη ζωή τους για τις σημερινές κατακτήσεις της εργατικής τάξης, μετά από πρόσκληση του Π. Σοφού, γραμματέα του ΕΚΑ, από το βήμα του συνεδρίου. Αφορμή γι' αυτό ήταν η παράδοση στον πρόεδρο και τον γραμματέα του ΕΚΑ, από τον Λ. Χατζηανδρέου συνταξιούχο τεχνικό του ΟΤΕ, του πρώτου χειρόγραφου του ιδρυτικού καταστατικού του ΕΚΑ του 1910 και το πρώτο βιβλίο πρακτικών που περιλαμβάνει τις συνεδριάσεις της διοίκησης τα έτη 1910-1916. Χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια του Π. Σοφού μετά την παραλαβή των ιστορικών εγγράφων: «το 1910 δεν υπήρχε Ασφαλιστικό, δεν υπήρχε 8ωρο, δεν υπήρχε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Αυτά κατακτήθηκαν με αγώνες. Σήμερα μετά από 90 χρόνια η Νέα Τάξη Πραγμάτων θέλει να τα πάρει πίσω. Πρέπει να φωνάξουμε: Κάτω τα χέρια από τις κατακτήσεις».