Από τη μεγάλη συγκέντρωση την Παρασκευή 14/9, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα

Χιλιάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών πλημμύρισαν και τις τρεις μέρες τους χώρους του πρώην Στρατοπέδου «Παύλου Μελά», όπου φιλοξενήθηκαν και φέτος οι πολύμορφες εκδηλώσεις, συναυλίες και συζητήσεις. Εδωσαν μαχητικά το «παρών» στο προσκλητήριο συμπόρευσης με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.

Επί τρεις μέρες, το πρώην Στρατόπεδο «Παύλου Μελά» έγινε το σημείο συνάντησης για τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ με τους χιλιάδες εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, νέους και γυναίκες που δεν βολεύονται με τη σημερινή βαρβαρότητα, προβληματίζονται, μπαίνουν μπροστά στον αγώνα για να μπει φρένο στο τσάκισμα των δικαιωμάτων τους, για να δυναμώσει η Κοινωνική Συμμαχία που θα ανοίξει το δρόμο για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Βρέθηκαν εκεί άνθρωποι που το τελευταίο διάστημα προσεγγίζουν το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, αλλά και άλλοι που τα προηγούμενα χρόνια απομακρύνθηκαν και επαναπροσεγγίζουν, μέσα από τα διάφορα μέτωπα πάλης και διεκδίκησης, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα χωριά.

Συμμετείχαν στις δραστηριότητες στα στέκια που λειτούργησαν στο χώρο των ΑΕΙ - ΤΕΙ, στο Εργατικό Στέκι, στο Μαθητικό Στέκι, στο Στέκι κατά των ναρκωτικών, στον χώρο της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ που χρόνο με το χρόνο αγκαλιάζεται ολοένα και από περισσότερους απόγονους των πολιτικών προσφύγων. Αλλά και στους χώρους για τις μικρότερες ηλικίες, το «Κόκκινο Αερόστατο» και τον Παιδότοπο, όπου τα παιδιά πέρα από τις πολύ ενδιαφέρουσες δραστηριότητες απόλαυσαν παράσταση Καραγκιόζη και ξεφάντωσαν με ζούμπα πάρτι.

Ανεπανάληπτες στιγμές εξελίχθηκαν και στις τρεις σκηνές, με τους καταξιωμένους καλλιτέχνες να παρασέρνουν τους χιλιάδες επισκέπτες σε ένα πανέμορφο ταξίδι της σύγχρονης ιστορίας του λαού μας, μέσω των ήχων, των στίχων και των συναισθημάτων.

Μοναδικές στιγμές στον Παιδότοπο

Ο Δ. Ζερβουδάκης

Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με τη μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα στον μεγάλο κομμουνιστή ποιητή Γιάννη Ρίτσο, με τον Θάνο Μικρούτσικο, την Ρίτα Αντωνοπούλου, τον Κώστα Θωμαΐδη, τον Δημήτρη Κανέλλο και τον Γιώργο Μεράντζα. Ερμήνευσαν τραγούδια από τον «Επιτάφιο», τα «18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας», τη «Ρωμιοσύνη» του Μίκη Θεοδωράκη, την «Καντάτα για τη Μακρόνησο» του Θάνου Μικρούτσικου, το «Καπνισμένο Τσουκάλι» των Θεοδωράκη και Μικρούτσικου, αλλά και ποιήματα των Μαγιακόφσκι και Χικμέτ που έχει αποδώσει ποιητικά ο Γ. Ρίτσος και έχει μελοποιήσει ο Θ. Μικρούτσικος. Ακόμα, ακούστηκαν τραγούδια από το «Καπνισμένο Τσουκάλι» του Χρήστου Λεοντή, αλλά και ποιήματα του Ρίτσου που μελοποίησαν οι Νίκος Μαμαγκάκης και Μάριος Τόκας.

Από το βήμα της εξέδρας, ο Θάνος Μικρούτσικος ζήτησε το «πιο θερμό χειροκρότημα για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ» και ευχήθηκε «να είστε όλοι όρθιοι και να ονειρεύεστε».

Ο κόσμος κατέκλυσε την Κεντρική Σκηνή, για να απολαύσει το αφιέρωμα στον «δικό μας ποιητή», τον Γιάννη Ρίτσο, που επιμελήθηκε ο Θ. Μικρούτσικος

Ο Μ. Λοΐζος, ενώ τραγουδά στο 7ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ το 1981 στη Θεσσαλονίκη

Ο Μ. Λοΐζος γεννήθηκε το 1937 στην Αλεξάνδρεια. Η αγάπη του για τη μουσική φανερώνεται από πολύ μικρή ηλικία. Ο ερχομός του για σπουδές στην Αθήνα το 1955 συμπίπτει με την καταλυτική εμφάνιση του Μάνου Χατζιδάκι στο μουσικό στερέωμα. Παράλληλα, ο νεαρός Μάνος ανακαλύπτει το λαϊκό τραγούδι και τον Μίκη Θεοδωράκη.

Το πρώτο τραγούδι που μελοποίησε είναι το «Τραγούδι του Δρόμου» του Λόρκα, που το βρήκε στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης». Στις αρχές της δεκαετίας του '60 συμμετέχει ενεργά στον «Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής» (ΣΦΕΜ). Το 1962 αναλαμβάνει τη διεύθυνση της χορωδίας στην παράσταση «Ομορφη Πόλη» του Θεοδωράκη και ένα χρόνο μετά διευθύνει τη χορωδία στη θρυλική παράσταση των Χατζιδάκι - Θεοδωράκη «Μια πόλη μαγική». Το 1964, ο ΣΦΕΜ οργανώνει την πρώτη κοινή συναυλία των Μ. Λοΐζου - Χρ. Λεοντή, στο «Ακροπόλ». Στις πρώτες θέσεις βρίσκονται οι Γιάννης Ρίτσος, Νικηφόρος Βρεττάκος και Μίκης Θεοδωράκης.

Ο Μ. Λοΐζος συμμετέχει στο κίνημα που αναπτύσσεται. Οι αγώνες για το «1-1-4», οι συναυλίες που δίνονταν σε εργοστάσια και λαϊκές γειτονιές, οι μπουάτ που γίνονται τόπος συνάντησης των νέων. Το 1965 συναντιέται με τον Γιάννη Νεγρεπόντη. Με την επιβολή της δικτατορίας ο Μ. Λοΐζος φεύγει στην Αγγλία, αλλά επιστρέφει στις αρχές του 1968. Μέσα στη χούντα γράφει τραγούδια που γίνονται επιτυχίες, με ερμηνευτές κυρίως τους Γιώργο Νταλάρα και Γιάννη Καλατζή. Με την αποκατάσταση της αστικής δημοκρατίας καταφέρνει να ηχογραφήσει παλιότερη δουλειά του, τα «Τραγούδια του Δρόμου» και τα «Νέγρικα». Ακολουθούν οι κύκλοι «Καλημέρα Ηλιε», «Τα τραγούδια μας», «Τα τραγούδια της Χαρούλας» και μετά το θάνατό του τα «Γράμματα στην αγαπημένη», σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ και απόδοση Γιάννη Ρίτσου.

Η μουσική αναφορά στον Μάνο Λοΐζο δεν θα μπορούσε να λείψει και από το Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Την περασμένη Παρασκευή, στην Κεντρική Σκηνή οι Βαγγελιώ Γρέγου, Λάμπρος Καφκούλας, Νίκος Ταλέας, Μαρία Φραγκούλη και η 50μελής χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Δήμου Κασσάνδρας, υπό την καθοδήγηση του μαέστρου Γιάννη Σγούρα και την καλλιτεχνική επιμέλεια του Κώστα Ματσίγκου, παρουσίασαν ένα πανόραμα γνωστών τραγουδιών του μεγάλου συνθέτη.

Ο Β. Κασούρας

Τη σκυτάλη πήρε ο Αγάθωνας, που έστησε ένα μεγάλο λαϊκό γλέντι, αφού πρώτα συγκίνησε τους χιλιάδες παρευρισκόμενους όταν παρουσίασε ένα άγνωστο τραγούδια για τα ξερονήσια και τις φυλακές, που έγραψε ο σπουδαίος του Ρεμπέτικου Οδυσσέας Μοσχονάς.

Παραθέτουμε τους στίχους:

Βράχοι ξερόβραχοι στεφανωμένοι

με συρματόπλεγμα αγκαθωτό

στη Γυάρο ζούσαμε βασανισμένοι

μα τι ξερόνησο ήταν αυτό

///

Φρουροί τριγύρω τους περιπολούσαν

και μέσα έκλεινε πόρτα βαριά

χιλιάδες κίνδυνοι τους απειλούσαν

κι όμως περίμεναν τη λευτεριά

///

όλοι τους είχανε λίγες ελπίδες

πως θα ξημέρωνε μέρα καλή

για να πετάξουνε τις αλυσίδες

που τους βασάνιζαν τόσο πολύ.

Ο Αγάθωνας με την κομπανία του