Η πλήρης περιφρόνηση προς τις διαδικασίες του συνεδρίου, όπως εκφράστηκε χτες, αποτελεί φυσικό επακόλουθο της μεθοδευμένης απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος και των διαδικασιών του, αντανακλά μια τέτοια πορεία χρόνων για την οποία αποκλειστικά φέρει την ευθύνη η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ. Επιβεβαιώθηκε και χτες πως η πλειοψηφία λίγο νοιάζεται αν το Συνέδριο απογυμνωθεί από το ουσιαστικό του περιεχόμενο. Αντιθέτως, μοιάζει να επιδιώκει ακριβώς αυτό και παράλληλα τη μετατροπή του σε χώρο καταμέτρησης κουκιών, σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ, από την οποία θα αναδυθεί «άσπιλη και αμόλυντη».

Οι άδειες καρέκλες ήταν και η απόδειξη της υποκριτικής τους ανησυχίας για τα προβλήματα της εργατικής τάξης, ήταν η απόδειξη πως οι αγωνιστικές διαθέσεις που αρκετοί εξέφρασαν, δεν αποτελούσαν παρά φραστικούς υποκριτικούς λεονταρισμούς.

Η ευκαιρία για ουσιαστικό απολογισμό, ενασχόληση με τη μετωπική επίθεση, που οι δυνάμεις του κεφαλαίου εξαπολύουν στην εργατική τάξη, κατάθεση προτάσεων και λήψη αποφάσεων για την αναχαίτισή της, μοιάζει να χάνεται. Και είχαν το θράσος όσοι επέλεξαν τις πλαζ της Βουλιαγμένης αντί του Συνεδρίου να κατηγορούν τη ΔΑΣ για περιφρόνηση των θεσμών του συνδικαλιστικού κινήματος, των λειτουργιών και των διαδικασιών του!

Μαγική εικόνα; Οχι, απλά συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα για να βγει η φωτογραφία και μετά εξαφανίστηκαν...

Σύνεδροι της πλειοψηφίας, ανακαλύπτοντας τον εχθρό στο «πρόσωπο» της ΔΑΣ, αναλώθηκαν στην προσπάθεια συκοφάντησής της, που προσέλαβε κάποιες στιγμές και χαρακτήρα αγοραίου αντικομμουνισμού. Την ίδια στιγμή καμία αναφορά στους πραγματικούς, φύσει και θέσει, εχθρούς της εργατικής τάξης, την κυβέρνηση, την εργοδοσία, το μεγάλο κεφάλαιο. Καμία αυτοκριτική, κανένας ουσιαστικός απολογισμός δράσης, επιφανειακή ενασχόληση με τα μεγάλα και τα κύρια, έλλειψη οποιασδήποτε αναφοράς στην ανάγκη αγωνιστικής απάντησης. Περίσσεψαν όμως οι εκφράσεις μιας ασθμαίνουσας διάθεσης για ευρεία συναίνεση, για να προστρέξει η ΓΣΕΕ ξανά στα τραπέζια του «κοινωνικού διαλόγου», παζαρεύοντας αυτή τη φορά την κοινωνική ασφάλιση.

Στον αντίποδα οι παρεμβάσεις των συνέδρων της ΔΑΣ, μεστές, ουσιαστικές, πάνω στα πραγματικά προβλήματα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, στις προσδοκίες και τα οράματά τους και κυρίως πάνω στο δρόμο που το συνδικαλιστικό κίνημα και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι οφείλουν να κινηθούν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Στις δύο γραμμές που συγκρούονται στο συνδικαλιστικό κίνημα αναφέρθηκε ο Γ. Μαρίνος, τονίζοντας πως πρόκειται για τη «γραμμή της συναίνεσης που στηρίζει την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ και ακολουθεί η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ και η γραμμή της ρήξης με το κεφάλαιο, που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων την οποία προωθούν οι δυνάμεις της ΔΑΣ».

«Η επιθετικότητα του κεφαλαίου - σημείωσε - και των πολιτικών του εκπροσώπων καθορίζει μέχρι το κόκαλο τους στόχους, τη στρατηγική και την τακτική των δυνάμεων της ταξικής συνεργασίας». Ακολούθως, αφού αναφέρθηκε στο πώς εκδηλώνεται η νεοφιλελεύθερη συναίνεση που έχει περάσει στις κεντρικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, ο Γ. Μαρίνος χαρακτήρισε «φυσιολογική» την επίθεση προς το ΠΑΜΕ, αφού αυτό «χαλάει τα σχέδια της συναίνεσης και της υποταγής» και υπογράμμισε: «Δουλεύουμε μέσα στα συνδικάτα, μέσα στους εργαζόμενους για την κοινή δράση ανεξάρτητα από πολιτικο-ιδεολογική τοποθέτηση. Λέμε όμως στους εργαζόμενους την αλήθεια. Οτι δεν αρκεί η συναντίληψη, απαιτείται αγώνας ενάντια στις πολιτικές και τις αιτίες που γεννούν τα προβλήματα» και κατέληξε «προϋπόθεση για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των αγώνων είναι η ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων, η διεύρυνση των αγωνιστικών συσπειρώσεων που απλώνονται σε όλη τη χώρα με την ακούραστη δουλιά του ΠΑΜΕ».

Από τις καλές στιγμές του συνεδρίου. Οταν οι σύνεδροι της ΔΑΣ και του ΠΑΜΕ αποδοκίμασαν έντονα τον υπουργό Εργασίας και τον πρόεδρο της ΣΕΣ

Η συνδικαλίστρια αναφέρθηκε εκτενώς και στις γυναίκες, λέγοντας πως «το χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση έχει δημιουργήσει ανασφάλεια στις εργαζόμενες με σοβαρές επιδράσεις στο σύνολο της ζωής τους και της οικογένειάς τους».

«Οι γυναίκες - σημείωσε - έχουν ανάγκη από ένα δημόσιο κοινωνικό καθολικό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης με αναβαθμισμένες παροχές». Καταλήγοντας, και αναφερόμενη στην «ενότητα», υπογράμμισε «εμείς πρέπει να επιδιώκουμε τα συνδικάτα να ενώνουν τους εργάτες για τα ζωτικά συμφέροντα της τάξης μας. Και όχι ενότητα λεκτική, θεσμική που θα οδηγεί στη συναίνεση και θα έχει σιδηροδέσμια την εργατική τάξη. Παλεύουμε για συνδικάτα μεγάλα, δημοκρατικά, εργαλεία όμως ταξικής ενότητας και σύγκρουσης. Η ΔΑΣ έχει δώσει και δίνει εξετάσεις σ' αυτή την κατεύθυνση».

Στην περιστολή ατομικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων στους εργασιακούς χώρους αναφέρθηκε ο Γ. Σταυρόπουλος. Περιγράφοντας τη ζοφερή κατάσταση που επικρατεί τόνισε ότι με τη στάση απέναντι σ' αυτή οι ηγετικές ομάδες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ προκαλούν οργή, αφού επί της ουσίας βάζουν πλάτη στην κυβέρνηση που σήμερα χτυπά και καταρρακώνει τις όποιες, έστω και ισχνές, κοινωνικές κατακτήσεις, υπηρετώντας την ενσωμάτωση, δυσφημώντας κάθε ενωτική αγωνιστική συσπείρωση από τα κάτω. Επιπλέον, αναφέρθηκε στον «τρομονόμο» και το νομοσχέδιο απαγόρευσης των διαδηλώσεων με τη χαρακτηριστική φράση «όλα για την αντιμετώπιση του εχθρού λαού και των λαϊκών διεκδικήσεων».

Με τη σειρά του ο Κ. Αρτεμίου τόνισε την επιτακτική ανάγκη το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να μαζικοποιηθεί και να οργανωθεί, αποκτώντας ταξική προοπτική. Αναφέρθηκε στις δυσμενείς αλλαγές σε βάρος της εργατικής τάξης, στον «κατάπτυστο νόμο της κυβέρνησης για τις εργασιακές σχέσεις» και προειδοποίησε ότι «σειρά έχει το Ασφαλιστικό ενώ θα συνεχίζουν να επιτίθενται οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι πολιτικοί τους εκφραστές στις κατακτήσεις μας όσο εμείς συνεχίζουμε να εξαντλούμε τη μαχητικότητά μας σε ...κοινωνικούς διαλόγους».

Καταλήγοντας σημείωσε πως «η ενίσχυση των δυνάμεων της ΔΑΣ θα αποτελέσει την αφετηρία και βάση επαναπροσδιορισμού, της πολιτικής και συνδικαλιστικής πρακτικής της συνομοσπονδίας και θα δώσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους ταξικούς μας αντιπάλους, ότι οι εργάτες είναι εδώ».

Ο Κ. Αβραμόπουλος τόνισε, αρχίζοντας την τοποθέτησή του, πως «οι ιμπεριαλιστές αξιοποιώντας την αλλαγή συσχετισμών προς όφελός τους γίνονται πιο επιθετικοί. Παίρνουν πίσω κατακτήσεις μας. Πείνα, λιτότητα, εξαθλίωση, πόλεμοι επεκτατικοί, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της πολιτικής τους», ενώ αναφέρθηκε στην κατάσταση που επικρατεί στα Βαλκάνια, στο διαρκές ΝΑΤΟικό έγκλημα και στην ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας στα επιθετικά σχέδια κ.ά. Καταλήγοντας κατήγγειλε τη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, επισημαίνοντας πως το ΠΑΜΕ με όσες δυνάμεις έχει θα συνεχίσει την προσπάθεια να ανοίξει δρόμους συσπείρωσης και αγώνα.

Ο Χ. Κατσώτης άνοιξε την ομιλία του με την καταδίκη της ΔΑΣ στο «φασιστικής έμπνευσης νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση για την ποινικοποίηση των αγώνων, αλλά και στον "τρομονόμο" που έχει στόχο να δέσει χειροπόδαρα το λαϊκό κίνημα». Προειδοποίησε για την όξυνση του αυταρχισμού, αποδίδοντάς την στο φόβο των λαϊκών κινητοποιήσεων ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα που έπονται.

«Το ταξικό κίνημα, οι εργαζόμενοι θα αναμετρηθούν δυναμικά με τις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις - τόνισε - θα υπερασπίσουν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Ολες οι συνδικαλιστικές δυνάμεις πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Προετοιμάζεται το έδαφος για κυβερνητική επιδρομή στην κοινωνική ασφάλιση, σε θεμελιακά κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Καμιά διαπραγμάτευση, καταδίκη των μέτρων και του κοινωνικού διαλόγου της απάτης, οργάνωση συντονισμένων αγώνων, αυτό είναι το μήνυμα που φέρνει η ΔΑΣ από τους χώρους δουλιάς, από την επικοινωνία της με χιλιάδες εργαζόμενους».

Τον ταξικό αγωνιστικό χαιρετισμό των συνταξιούχων μετέφερε στο Συνέδριο ο Δ. Μαυροδόγλου, τονίζοντας ότι ποτέ άλλοτε οι θέσεις τους δεν ήταν χειρότερη από σήμερα. Ειδική εκτενή αναφορά έκανε στην Κοινωνική Ασφάλιση που διατρέχει όπως είπε άμεσο κίνδυνο. Κατέρριψε τα κινδυνολογικά «επιχειρήματα» της κυβέρνησης, προσκομίζοντας συγκεκριμένα στοιχεία για την καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων, για την ανασφάλιστη εργασία κ.ά., ενώ τόνισε πως «την ανατροπή της κοινωνικής ασφάλισης τη θέλουν επιπλέον, για να κάνει χρυσές δουλιές το κεφάλαιο και η ιδιωτική ασφάλιση».

Ευθύνες επέρριψε και στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που με την παρουσία της «θα επισφραγίσει το έγκλημα που θα διαπραχθεί». Κάλεσε, τέλος, όλους να μην επιτρέψουν την εφαρμογή των κυβερνητικών σχεδίων, ενώ εξέφρασε το αίτημα των συνταξιουχικών οργανώσεων να γίνουν ισότιμα μέλη της ΓΣΕΕ, με πλήρη δικαιώματα και να αποκατασταθεί από την πλειοψηφία ένα δικαίωμα που αφαιρεί από τους απόμαχους της δουλιάς μα όχι του αγώνα.