Σάββατο 17 Μάρτη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η φοροδιαφυγή

Τι μπορεί να σημαίνει το γεγονός της διανομής ενός χαρτιού στους δημοσιογράφους - και μάλιστα ανεπισήμως - από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, όπου γίνεται λόγος για «διασταυρώσεις στοιχείων επιχειρήσεων και επιτηδευματιών που είναι υπόχρεοι σε ΦΠΑ» και «πλήρη αξιοποίηση της βάσης δεδομένων του ΤΑΧΙS», κλπ., κλπ.;

Πρώτον, αποτελεί ένα «κέντρισμα» και παροχή «μασημένης τροφής», ώστε να δημοσιευτούν ανάλογα ρεπορτάζ για το... έργο του υπουργείου σχετικά με τη δήθεν πάταξη της φοροδιαφυγής. Δεύτερον, επιχειρεί τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος, ώστε να βαδίσει σε πρόσφορο έδαφος το επερχόμενο νέο φοροκυνηγητό, σε βάρος των μικρομεσαίων επαγγελματιών, εμπόρων και επιχειρηματιών. Τρίτον, επιχειρεί και θέλει να συνεχίσει και να εντείνει τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και, ιδιαίτερα, να παραμείνει στο απυρόβλητο η ουσία του φορολογικού προβλήματος, που δεν είναι άλλη από το γεγονός πως οι λίγοι «έχοντες και κατέχοντες» και νομίμως φοροαπαλλάσσονται και παρανόμως φοροδιαφεύγουν ασύδοτοι, ενώ οι πολλοί «μη έχοντες» και σηκώνουν τα φορολογικά βάρη και το αντικείμενο των φοροκυνηγητών γίνονται καθημερινά.

Αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν αλλάζει, όσα χαρτιά κι αν μοιράσει το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και ό,τι στοιχεία κι αν βγάλει το... θαυματουργό ΤΑΧΙS.

Στα βαθιά της σοσιαλδημοκρατίας

Από το «η Μακεδονία είναι ελληνική» στο «να στείλουμε στρατιωτική βοήθεια στα Σκόπια εάν μας το ζητήσουν» η απόσταση δεν είναι μεγάλη. Διά της - πολιτικής - διολισθήσεως δε, γίνεται μικρότερη. Εχουν μεσολαβήσει δέκα περίπου χρόνια από τότε που στελέχη του ΣΥΝ πορεύονταν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια για το «Μακεδονικό», δέκα χρόνια άκρατης διολίσθησης του Συνασπισμού στα βαθιά της σοσιαλδημοκρατίας ήταν αρκετά να κάνουν τον πρόεδρό του να εκφράσει την παραπάνω προτροπή... Με την προσπάθεια «διόρθωσης» της διολίσθησης μάλιστα, με επιστολή προς την «Ημερησία», τα έκανε ακόμα χειρότερα, όπως διαβάσαμε την άλλη μέρα στην «Αυγή»...

Η ουσία είναι πως η «εξαγωγή στρατιωτικών δυνάμεων», όσο κι αν κάποιοι επιχειρούν να της ενδύσουν το μανδύα μιας «ρομαντικής σταυροφορίας», της βοήθειας δηλαδή προς τη μικρή και ανυπεράσπιστη FYROM, συνιστά μια άκρως επικίνδυνη εκτροπή, πολύ δε περισσότερο που έχει να κάνει με μια εστία φωτιάς, εν δυνάμει εμπρηστική για όλα τα Βαλκάνια.

Θα περίμενε κανείς από τον Ν. Κωνσταντόπουλο να μην εκστομίσει, ελαφρά τη καρδία, μια τέτοια προτροπή. Να επιμείνει στην εξάντληση των πολιτικών και διπλωματικών διόδων για την αποσόβηση της κρίσης. Να υιοθετήσει το αυτονόητο, για τον κάθε έναν που επιμένει να δηλώνει «αριστερός», ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις δεν έχουν καμία δουλιά έξω από τα σύνορα της Ελλάδας. Πολύ δε περισσότερο που οι μέχρι σήμερα στρατιωτικές αποστολές σε χώρες της Βαλκανικής στο όνομα της εδραίωσης της ειρήνης έγιναν, μόνο που αποτέλεσαν και αποτελούν δυνάμεις κατοχής, εκτεθειμένες επιπλέον σε χίλιους δυο κινδύνους, θύτες και θύματα συγχρόνως.

Η εμπλοκή της Ελλάδας στις κρίσεις που «αναζωπυρώνονται» στα Βαλκάνια είναι ηλίου φαεινότερο ότι δε σηματοδοτεί παρά την ενεργό της συμμετοχή στα πολεμοκάπηλα «παιχνίδια» της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης πραγμάτων. Στα «παιχνίδια» του αμερικανοΝΑΤΟικού και ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού, υπό τις ευλογίες του οποίου ανέλαβαν δράση οι «οπλοφόροι αλβανόφωνοι μισθοφόροι», όπως και ο ίδιος ο Ν. Κωνσταντόπουλος ομολόγησε στη συνέντευξή του στην «Ημερησία».

Απέκρυψε βέβαια αυτή τη φορά τις «ομολογίες πίστεως» του ιδίου και του κόμματος του οποίου ηγείται σ' αυτούς που υποδαύλισαν την πυρκαγιά στα Βαλκάνια. Δε μίλησε - σ' αυτή τη συνέντευξή του - για την ένθερμη υποστήριξη του ΣΥΝ στην «ευρωπαϊκή προοπτική» όλων των βαλκανικών χωρών, δεν επανέφερε τις γνωστές θέσεις για διεύρυνση του Συμφώνου Σταθερότητας ώστε να «μαντρωθούν» σ' αυτό όλες οι βαλκανικές χώρες. Δε μας εξήγησε πώς γίνεται να καταγγέλλεις όσους ενίσχυσαν τα αλβανικά εξτρεμιστικά στοιχεία και ταυτόχρονα να τους παρουσιάζεις ως εγγυητές της ειρήνης και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή.

Ας πάνε λοιπόν οι Ελληνες στρατιώτες, ως μισθοφόροι στην υπηρεσία της νέας τάξης, να συγκρουστούν με τους «οπλοφόρους αλβανόφωνους μισθοφόρους». Οσο για την ανάγκη σύγκρουσης με όσους ενίσχυσαν αυτούς τους τελευταίους, ο πρόεδρος του ΣΥΝ δε γνωρίζει τίποτε... Οσο για την ελληνική κυβέρνηση ίσως να ακολουθήσει την προτροπή της «ανανεωτικής αριστεράς», ίσως για μεγαλύτερη «ασφάλεια» να θέσει κι αυτή τη φορά ένα νέο εκστρατευτικό σώμα υπό τη σημαία του ΝΑΤΟ. Γιατί όχι; Αλλωστε έχει εμπειρία σ' αυτού του είδους την «προάσπιση» της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Την εμπειρία της Βοσνίας και του Κοσσόβου, αλλά και την εμπειρία των «γκρίζων ζωνών», των S-300...


Βάσω ΝΙΕΡΗ

Πλασιέ του πολέμου

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπορεί να χρησιμοποίησε τάχα σκληρές εκφράσεις ο γγ του ΝΑΤΟ για την «κρίση» στα Σκόπια, αλλά ήταν φανερό ότι δεν ήταν αυτή η αποστολή της επίσκεψής του στην Αθήνα. (Αλλωστε πρώτα θα μιλήσει η Ουάσιγκτον και μετά οι υπάλληλοί της). Γιατί ήρθε; Το είπε σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή»: «Θα ενθαρρύνω την κυβέρνηση να επενδύσει περισσότερο στις δυνατότητες ταχείας επέμβασης των Ενόπλων της Δυνάμεων, καθώς και μεγαλύτερη σημασία στην επαγγελματοποίηση, αλλά και σημεία στα οποία ως ΝΑΤΟ δίδουμε μεγάλη έμφαση, όπως η συμβατότητα των τηλεπικοινωνιακών συστημάτων, η λογιστική υποστήριξη, ιδίως στο ναυτικό». Αυτό είναι που ενδιαφέρει κυρίως τον λόρδο Ρόμπερτσον και τα αφεντικά του στις πολεμικές βιομηχανίες. Περισσότερα λεφτά για εξοπλισμούς και ο γγ του ΝΑΤΟ ήταν πάντα ο καλύτερος πλασιέ, ιδιαίτερα στη νοτιοανατολική πτέρυγα της «συμμαχίας». Γι' αυτό δεν είναι τυχαίο ότι παρόλο που επισημαίνει ότι η Ελλάδα «έχει τις υψηλότερες αμυντικές δαπάνες του ΝΑΤΟ ως ποσοστό του ΑΕΠ», ωστόσο δε διανοείται τη μείωση τους, γιατί όπως λέει «δεν το βλέπω ως θέμα δαπανών, αλλά μάλλον επένδυση στην άμυνα». (σ.σ. Κάνει και πνεύμα το Αμερικανάκι...). Συμπέρασμα; Μετά την επίσκεψη του Ρόμπερτσον, το ΚΥΣΕΑ που θα συνεδριάσει τον ερχόμενο μήνα θα ξέρει τι θα αποφασίσει για το εξοπλιστικό πρόγραμμα.

Γιατί δεν ανησυχεί ο λόρδος;

Οσο για την κατάσταση στην ΠΓΔΜ ο γγ του ΝΑΤΟ όταν ρωτήθηκε αν πιστεύει ότι είναι ιδιαίτερα σοβαρή, απάντησε (στην «Καθημερινή»): «Οχι ακριβώς, άλλωστε μιλάμε για μικρές, απομονωμένες εστίες συγκρούσεων σε έναν μικρό αριθμό χωριών, για ανθρώπους που κυρίως μάχονται για να κερδίσουν την προσοχή του κόσμου και τώρα που την κέρδισαν, δεν την αφήνουν»! Τόσο απλά είναι τα πράγματα, λοιπόν και εμείς ανησυχούμε αδικαιολόγητα... Ο λόρδος όμως γνωρίζει και γι' αυτό δεν ανησυχεί. Γνωρίζει ότι τα σύνορα στα Βαλκάνια θα αλλάξουν, όσες φορές ακόμα το απαιτήσουν τα συμφέροντα της «νέας τάξης», ότι οι εθνικισμοί θα υποδαυλιστούν και κατασταλούν όποτε το χρειαστούν, ότι θα δημιουργηθούν όσα προτεκτοράτα θέλουν, κ.ο.κ. Και επιπλέον δε φαίνεται να έχει κανένα πρόβλημα να γίνει το γειτονικό κράτος της ΠΓΔΜ ομοσπονδία ή να καντονοποιηθεί. Αυτό που ενδιαφέρει είναι να μη στρέφονται ενάντια στους αφέντες της «νέας τάξης». Από κει και πέρα «όλα είναι υπό έλεγχο».

Κήρυκας μοιρολατρίας

Πολύ θα θέλαμε να πιστέψουμε ότι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας -έστω για μία φορά - τάχθηκε στο πλευρό των συμφερόντων των εργαζομένων και μάλιστα για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα όπως είναι το Ασφαλιστικό. Δυστυχώς, ο Κ. Στεφανόπουλος με τα όσα είπε στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, ουσιαστικά πρόσφερε στήριξη στις αντιλαϊκές κυβερνητικές επιλογές, παρά την αντίθετη, απατηλή εικόνα που κυριαρχεί στα ΜΜΕ. Στην πραγματικότητα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπήρξε κήρυκας μοιρολατρίας και υποταγής στην κυρίαρχη πολιτική, γιατί μπορεί να αναγνώρισε το πρόβλημα, να εξέφρασε την ευχή ότι δεν πρέπει να αυξηθούν οι εισφορές, κλπ., αλλά στο «δια ταύτα» περιορίστηκε στη γενικόλογη παρότρυνση το κράτος να αναζητήσει νέους πόρους αλλά ταυτόχρονα έσπευσε να προσθέσει ότι «είναι δύσκολο»! Σε κάθε περίπτωση αυτό που ο πρόεδρος κατέστησε σαφές ήταν ότι όλες οι λύσεις στα προβλήματα πρέπει να στοχεύουν σε ένα ζητούμενο: «το γενικό συμφέρον, το συμφέρον όλων των Ελλήνων». Και βέβαια οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει το «γενικό συμφέρον». Το συμφέρον της άρχουσας τάξης.

ΥΓ. Αλλο ο πρόεδρος τάχθηκε υπέρ των θέσεων της ΓΣΕΕ και άλλο τάχθηκε υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων...

Οι απογραφές

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΜ ΒΕΒΑΙΑ, τις ...σοβαρές επιχειρήσεις (π.χ. βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας) τις αναλαμβάνει το ΝΑΤΟ, τις ...ψιλοδουλιές, όπως τις ομάδες του «Ου - Τσε - Κα», μπορούν να τις αναλάβουν τα «τσικό», μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα και άλλες «βαλκανικές χώρες»!

Κάπως έτσι μας τα λέει ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ ο Ρόμπερτσον, που είχε επαφές χτες με τους αρμόδιους υπουργούς της κυβέρνησης και τον πρωθυπουργό! Πάντα φυσικά ...για το καλό των Σκοπίων και τη διαφύλαξη των βαλκανικών συνόρων. Εννοείται αυτό!

Η κυβέρνηση πάλι θέλει να μας πείσει ότι με την πιθανή συμμετοχή στην «αστυνομική» δύναμη χωρών - μελών του ΝΑΤΟ που θα πάει στα Σκόπια προασπίζει τα ...εθνικά συμφέροντα και κάνει παρέμβαση στη Βαλκανική!

Οσο για το τι νέα ήθη περί διαβαλκανικών «αστυνομικών» είναι αυτά, τι να πούμε; Φαίνεται ότι οι καινούριοι σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ και της ΕΕ προβλέπουν και κάτι τέτοιο. Διαβαθμίσεις στα στρατιωτικά «εργαλεία» της παρέμβασής τους στην περιοχή.

ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ λέμε και την αλήθεια, δεν περίμεναν την απογραφή οι αρμόδιες υπηρεσίες για να καταγράψουν και να χρησιμοποιήσουν τα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων!

Αλλωστε, τράπεζες και τραπεζικές ενώσεις, εταιρίες κινητής τηλεφωνίες και άλλα τέτοια «ευαγή ιδρύματα» έχουν προσωπικά δεδομένα όσων συναλλάσσονται μαζί τους και τα χρησιμοποιούν κατά βούληση και χωρίς κανέναν έλεγχο.

Οσο για τις κρατικές υπηρεσίες, όπως η Ασφάλεια, δεν το συζητάμε. Αυτές, ούτως ή άλλως, δε χρειάζονται την άδεια κανενός. Υποχρέωσή τους είναι!

Για να παραφράσουμε, λοιπόν, τη διαφήμιση: Ωραίοι είμαστε, το ξέρουμε. Το πόσοι είμαστε, θα το μάθουμε. Το τι είμαστε τελικά, για όλους αυτούς που προαναφέραμε, αυτό δε θα μας το πούνε ποτέ ανοιχτά.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλέα γιοκ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εκεί, στη νησίδα που χωρίζει τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας της οδού Κηφισίας, εδώ και δεκαετίες όλοι μας παρατηρούσαμε μια ευχάριστη διαφορά σε σχέση με τις υπόλοιπες οδικές αρτηρίες της πόλης. Πανύψηλα δέντρα, λεύκες φουντωτές προσέφεραν απλόχερα το πράσινό τους, και «έσπαγαν το μάτι» από το αφόρητο γκρίζο που δεσπόζει στις τσιμεντοκατασκευές, στις δύο πλευρές του δρόμου. Ενα «πράσινο» τόσο ζωντανό και τόσο ακριβοθώρητο, που για τις άθλιες συνθήκες ζωής αυτής της πόλης είναι ένας -έστω κολοβός - πνεύμονας οξυγόνου.

Κι όμως. Κάποιοι - σαφώς ακριβοπληρωμένοι - εγκέφαλοι, με αφορμή το κλάδεμα που γίνεται αυτές τις μέρες, αποφάσισαν να κόψουν σύρριζα δεκάδες δέντρα, τα οποία προφανώς θα αντικαταστήσουν με τα γνωστά και ακαλαίσθητα θαμνοειδή, που το μόνο που κάνουν είναι να μαζεύουν βρωμιές και να γίνονται εστίες μόλυνσης.

Αλήθεια, ποιοι έκαναν τη σχετική πρόταση και ποιοι πήραν τη σχετική απόφαση;

Ψιλικατζής

Ο τρόπος που τα κανάλια και ο υπόλοιπος Τύπος προβάλλουν την αποφυλάκιση του μεγαλοαπατεώνα Κοσκωτά, θα μπορούσε να ενταχθεί στις μελό-σαπουνόπερες και πυκνώνουν επικίνδυνα στη θεωρούμενη ζώνη της ειδησεογραφίας. Τα πράγματα όμως είναι πολύ χειρότερα. Ο... «απλός υπάλληλος που έγινε τραπεζίτης», ο άλλοτε εκλεκτός του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Το ακριβώς αντίθετο. Είναι, κατά κάποιο τρόπο, το πρότυπό τους. Ισως το ίδιο τους το ίνδαλμά. Ενδεχόμενα και το... απωθημένο τους. Πιθανά ο αποδιοπομπαίος τράγος τους και γι' αυτό η αποφυλάκισή του είναι και η αποενοχοποίησή τους.

Αλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτό που φαντάζει να είναι και το σοβαρότερο: Ο Κοσκωτάς, ήταν αυτός που κατάφερε πριν μια ολόκληρη δεκαετία να κάνει ό,τι κάνουν κάποιοι άλλοι σήμερα, πληρώνοντας όμως τη... λανθασμένη επιλογή χρόνου. Αυτός, που στα τέλη της δεκαετίας του '80, τους διάφορους... διαπλεκόμενους τους χόρεψε για μια ολόκληρη περίοδο στο ταψί, αλλά σήμερα όλα εκείνα μοιάζουν σαν... ψιλικατζίδικο σε σχέση με ό,τι γίνεται σήμερα.

Ο Ψευτοαβραμόπουλος

Οτι ο Αβραμόπουλος στηρίζεται στην εντυπωσιο-λαγνεία και τον αποπροσανατολισμό, το ξέρουν και οι πέτρες. Το ότι όμως πορεύεται με το ψεύδος και τη συκοφαντία, μένει να αποδεικνύεται καθημερινά. Στη σφαίρα του φτηνού ψεύδους εντάσσονται και οι φιοριτούρες που εκτόξευσε με αφορμή το δάνειο που ζήτησε από την Εθνική Τράπεζα για να τα φέρει υποτίθεται βόλτα. «Είναι πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους - υποστήριξε ο άθλιος - που ένα κόμμα, κατά τρόπο διάφανο και ευθύ, ζητάει χρηματοδότηση από την Εθνική Τράπεζα».

Επειδή όμως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, στην κοινωνία που ζούμε όλοι γνωρίζουμε πως αυτό που συμβαίνει για «πρώτη φορά» είναι ότι ένα κόμμα - το περιβόητο ΚΕΠ - ζητάει τραπεζικό δάνειο χωρίς να υπάρχει θεσμοθετημένη εξασφάλιση της αποπληρωμής του δανείου. Ετσι, πολλές φορές τα κόμματα μέχρι σήμερα έχουν πάρει δάνειο, βάζοντας εγγύηση (υποθήκη, δηλαδή) τα ποσά που του αναλογούν από τη χρηματοδότηση των κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Εκείνο που θα περιμένουμε να αποδειχθεί είναι το είδος της εγγύησης που θα δώσει (και ποιος θα τη δώσει) στην ΕΤΕ το κόμμα του Αβραμόπουλου, μια και δε δικαιούται κανενός είδους χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό. Και εκείνο που μένει, το ψεύδος του «νέου στιλ», που είναι τόσο πανομοιότυπο με το παλιό που προκαλεί ανατριχίλα...

«Ντιμπέιτ» και... όποιος αντέξει

Καθόλου πρωτότυπος ο τρόπος με τον οποίο ο πρόεδρος της ΝΔ προσπαθεί να βγει από την αντιπολιτευτική ανυπαρξία και ανυποληψία του. Από την Πάτρα ο Κ. Καραμανλής έριξε το γάντι στον πρωθυπουργό και τον κάλεσε «σε δημόσιο διάλογο» για να μιλήσουν, τάχα, «για όλα». Ε, όχι άλλες κοκορομαχίες και ντιμπέιτ. Δεν τους έφταναν τα προεκλογικά, όπου αν άλλαζε κάποιος τις φωνές, δεν αναγνώριζες «ποιος ήταν ποιος». Από την άλλη όμως δε θα ήταν άσχημη ιδέα μια τηλεοπτική μονομαχία προς τέρψιν των τηλεθεατών, με δεδομένο το χάλι των τηλεοπτικών προγραμμάτων.

Φωτιά

Φωτιά ξανά

ανάβουνε

οι λύκοι

στα Βαλκάνια,

πάλι νεκρούς

θα έχουμε,

οδύνη

και ορφάνια,

νέα αρχίζουν,

δηλαδή,

καταστροφής

παρτίδα,

οι δολοφόνοι

που φορούν

«σωτήρα»

προσωπίδα!

*

Φωτιά ξανά

ανάβουνε,

ΗΠΑ ΕΟΚ

και ΝΑΤΟ,

το φοβερό,

το άθλιο,

το μαύρο

συνδικάτο,

και πλάτες

πάλι βάζουνε

στο έργο

του θανάτου

και οι δικοί μας

μόνιμοι μπάτλερ,

του συνδικάτου!


Ο οίστρος

Η ανωτερότητα του σοσιαλισμού...

Το 79% του πληθυσμού της Ρωσίας νοσταλγεί το σοσιαλιστικό καθεστώς και τάσσεται υπέρ της επανένωσης των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών, σύμφωνα με τα αποτελέσματα σφυγμομέτρησης του ιδρύματος «Κοινή Γνώμη», όπως μετέδωσε το πρακτορείο «Ιντερφάξ». Αυτό είναι το αποτέλεσμα σφυγμομέτρησης της κοινής γνώμης στη χώρα που αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά της Ενωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Παρά και κόντρα στις σαρωτικές ανατροπές και την τερατώδη προπαγάνδα - πλύση εγκεφάλου του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας, εκεί, μαύρης ολιγαρχίας, 10 χρόνια μετά, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού της Ρωσίας, το 80% του πληθυσμού, νοσταλγούν τη σοσιαλιστική σοβιετική τους πατρίδα.

Ασφαλώς τα ποσοστά αυτά, 10 χρόνια από τις ανατροπές, υποδηλώνουν, για το ρωσικό λαό, αν όχι ακόμα το τέλος των αυταπατών, τουλάχιστον τη συνειδητοποίηση της ωμής πραγματικότητας και της ανωτερότητας του, προηγούμενου, σοσιαλιστικού συστήματος. Γιατί με την καπιταλιστική παλινόρθωση: Η ανεργία, που οι νεότερες γενιές δεν είχαν καν γνωρίσει, αγγίζει σήμερα, τεράστια ποσοστά του πληθυσμού. Οι συντάξεις και οι μισθοί έχουν υποβαθμιστεί μέχρις εξαθλίωσης, ενώ συνήθως μένουν και απλήρωτοι οι εργαζόμενοι. Ταυτόχρονα, μοναδικές παγκόσμια κατακτήσεις σε κοινωνικές παροχές, δωρεάν υγεία, δωρεάν παιδεία, στέγη για όλους, προστασία της μητρότητας και του παιδιού κλπ. έχουν χαθεί οριστικά. Τώρα επανεμφανίζεται ο αναλφαβητισμός και ο ανορθολογισμός, ενώ τριτοκοσμικές ασθένειες, που είχαν εξαλειφθεί επί σοσιαλισμού, επανεμφανίζονται! Η δυστυχία των λαϊκών μαζών πάει μαζί με τη ληστεία του δημόσιου - κοινωνικού πλούτου που παρήγαγαν στις δεκαετίες της σοσιαλιστικής ανοικοδόμησης των χωρών τους.

Αυτή η οδυνηρή πραγματικότητα έρχεται να ξεσκεπάσει τις αυταπάτες που καλλιεργούνταν συστηματικά με τη φενάκη των, δήθεν, δημοκρατικών ελευθεριών και του καταναλωτισμού των καπιταλιστικών χωρών, της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας προκειμένου να αφοπλιστεί ιδεολογικοπολιτικά η νεολαία των σοσιαλιστικών χωρών, τότε. Ενώ η «παγκοσμιοποιημένη» φτώχεια, η τεράστια όξυνση των αντιθέσεων και των ανισοτήτων και των κινδύνων της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης έρχονται να υπογραμμίσουν το νομοτελειακό χαρακτήρα της σοσιαλιστικής επανάστασης. Οτι, δηλαδή, μόνον ο σοσιαλισμός μπορεί να αντιμετωπίσει τα παγκόσμια προβλήματα και σε όφελος των λαών, όταν ο καπιταλισμός δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο για τα κέρδη των πολυεθνικών μονοπωλίων, με τη ληστεία του κοινωνικού πλούτου, του μόχθου της παγκόσμιας εργατικής τάξης και των λαών, με την ένταση της εκμετάλλευσης.

Η συνειδητοποίηση όλων αυτών από περισσότερους εργαζόμενους, έστω και μέσα από την οδυνηρή εμπειρία, όπως φαίνεται να συμβαίνει με τους λαούς των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, δεν αρκεί, ωστόσο. Εκείνο που θα οδηγήσει μια ώρα αρχύτερα στην ανατροπή του καπιταλιστικού βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η ενεργητική πάλη, η οργανωμένη δράση των μαζών και, πρώτα απ' όλα, της εργατικής τάξης, με την καθοδήγηση της πολιτικής της πρωτοπορίας, των κομμουνιστικών κομμάτων. Και ένας από τους βασικούς παράγοντες για να ενισχυθεί η πάλη για το σοσιαλισμό είναι η ενότητα δράσης των κομμουνιστικών κομμάτων, η κοινή δράση τους με άλλες αριστερές, αντιιμπεριαλιστικές, αντικαπιταλιστικές δυνάμεις, όπως υπογραμμίζει το ΚΚΕ στο ντοκουμέντο για την επικαιρότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, στους «Προβληματισμούς για τους παράγοντες που καθόρισαν την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ