την Αθήνα αναμένεται να επανέλθουν την επόμενη βδομάδα τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του «κουαρτέτου», ενώ το αντιλαϊκό σκηνικό συμπληρώνεται με νέα ζητήματα, όπως ο χρονικός ορίζοντας των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα, η αναβάθμιση του «δημοσιονομικού κόφτη», η επιβολή νέων αντιλαϊκών μέτρων από το 2018.

Σε αυτό το πλαίσιο το ΔΝΤ αναμένεται το επόμενο διάστημα να δημοσιοποιήσει την έκθεση για τη «βιωσιμότητα» του κρατικού χρέους, στο πλαίσιο της «παράλληλης αξιολόγησης» που διενεργεί σχετικά με την ελληνική οικονομία, χωρίς ωστόσο να δώσει το ακριβές χρονοδιάγραμμα.

Εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών δήλωσε ότι «το ΔΝΤ θα αποφασίσει για τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα μόλις ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση, και αυτό δεν είναι πιθανό να συμβεί πριν από τον επόμενο χρόνο». Οπως είπε, «είναι επίσης σαφές ότι δεν θα έχουμε την απόφαση αυτή (για τη συμμετοχή του ΔΝΤ και μέσω νέας δανειακής σύμβασης) πριν από το τέλος της χρονιάς, αυτή θα ληφθεί το νέο έτος».

Την ίδια ώρα, δημοσιεύματα στον γερμανικό Τύπο αναφέρονται στην «εκκρεμή συμμετοχή» του ΔΝΤ στο «ελληνικό πρόγραμμα», ζήτημα το οποίο προκαλεί «προστριβές» στους κόλπους κυβερνητικών κομμάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, η εφημερίδα «Bild» παραθέτει δηλώσεις του αντιπροέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας των CDU/CSU, Μ. Φουξ, ο οποίος τονίζει ότι «το ΔΝΤ πρέπει να συμμετάσχει. Ετσι έχει συμφωνηθεί».

«Σε τελική ανάλυση, οι αγορές θα είναι οι επιδιαιτητές του επιθυμητού ύψους του πρωτογενούς πλεονάσματος», τονίζει χαρακτηριστικά ο ΣΕΒ, σχετικά με την πρόσφατη απόφαση του Γιούρογκρουπ.

Είναι δηλαδή φανερό ότι το ύψος των «πλεονασμάτων» θα συνδυάζεται με το ζήτημα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους, καθώς βέβαια και με το βαθμό της ικανότητας του ελληνικού κράτους να αναζητά νέα δάνεια από τις διεθνείς χρηματαγορές, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.

Οπως αναφέρει ο ΣΕΒ στο «εβδομαδιαίο δελτίο», είναι «εκ των ων ουκ άνευ να δημιουργηθεί ένα επενδυτικό σοκ στην οικονομία, στη βάση της ταχύτερης υλοποίησης των φιλικών προς την ανάπτυξη μεταρρυθμίσεων και μιας αποδεδειγμένης πορείας δημοσιονομικής πειθαρχίας που παράγει πρωτογενή πλεονάσματα με βιώσιμο τρόπο».

Σχετικά με το ζήτημα της διαχείρισης των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων, επισημαίνεται ότι «ζητούμενο είναι να στηριχτεί χρηματοδοτικά ένα νέο και πιο εξωστρεφές παραγωγικό πρότυπο», δηλαδή η διεργασία των αναδιαρθρώσεων για τη μεγαλύτερη συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών.

Την ίδια ώρα, ενισχύονται οι αβεβαιότητες και οι «κίνδυνοι» γύρω από το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ιταλίας. Οπως έγινε γνωστό χτες, η τράπεζα «Monte dei Paschi di Siena» ζήτησε από την ΕΚΤ την παράταση του χρονοδιαγράμματος της ανακεφαλαιοποίησης ύψους 5 δισ. ευρώ, καθώς δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα ποσά από ιδιώτες επενδυτές εντός της προθεσμίας, που έληξε χτες. Σύμφωνα με διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, η ΕΚΤ απέρριψε το αίτημα, ενώ μέσα στο Σαββατοκύριακο αναμένονται οι αποφάσεις σχετικά με την ενεργοποίηση της Οδηγίας της ΕΕ για τη διάσωση με «ίδια μέσα» (bail in).

Συγκεκριμένα, με βάση την εν λόγω Οδηγία και αφού προηγηθούν απόπειρες αύξησης μετοχικού κεφαλαίου, προβλέπεται στη συνέχεια το «κούρεμα» των μετόχων, ομολογιούχων, καταθετών και άλλων κατηγοριών επενδυτών. Μάλιστα, η αποτυχία του εγχειρήματος για τη συγκέντρωση των απαραίτητων κεφαλαίων, ενδέχεται να προκαλέσει ντόμινο αντίστοιχων εξελίξεων και σε άλλες ιταλικές τράπεζες, που έχουν να αντιμετωπίσουν ζητήματα «κεφαλαιακής ανεπάρκειας» μέσω αύξησης των μετοχικών κεφαλαίων τους.

Σε χρονική επέκταση και σε άλλες τροποποιήσεις του μείγματος της νομισματικής πολιτικής προχώρησε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με φόντο τους χαμηλούς ρυθμούς ανάκαμψης στην Ευρωζώνη, αλλά και τις ενδοαστικές κόντρες για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Σε αυτό το πλαίσιο, το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ αποφάσισε την επιμήκυνση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης για 9 μήνες, μέχρι και για το τέλος του 2017, αντί για το τέλος Μάρτη της ίδιας χρονιάς που προβλεπόταν σε προηγούμενη απόφαση. Παράλληλα, για την εν λόγω περίοδο, η διοχέτευση φτηνών κεφαλαίων προς τους τραπεζικούς Ομίλους της Ευρωζώνης θα διαμορφωθεί στα 60 δισ. ευρώ το μήνα, από 80 δισ. που ισχύει μέχρι και το Μάρτη του 2017. Σε κάθε περίπτωση, ζητούμενο της νομισματικής πολιτικής παραμένει η προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων, που παραμένουν υποτονικές παρά τα εφαρμοζόμενα προγράμματα «νομισματικής χαλάρωσης», σε όφελος του κεφαλαίου.