Ολη η συζήτηση για τον εκλογικό νόμο αποδείχτηκε και χτες ότι λειτουργεί από την πλευρά της κυβέρνησης ως προπέτασμα καπνού, για να σκιάσει τη νέα αντιλαϊκή έφοδο που ετοιμάζει η κυβέρνηση σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, ενώ τροφοδοτεί τις διεργασίες που ήδη «τρέχουν» για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, με ζητούμενο τη διαμόρφωση των κατάλληλων συνεργασιών και συμπράξεων που απαιτεί η απρόσκοπτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής για λογαριασμό του κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, από κοινού κυβέρνηση και όλα τα αστικά κόμματα σέρβιραν με τη σέσουλα τα ιδεολογήματα του κεφαλαίου, προσπαθώντας να πείσουν το λαό ότι έχει συμφέρον από «την κυβερνητική σταθερότητα» ή ότι η αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι συνυφασμένη με την κάθαρση ή και την αλλαγή του πολιτικού συστήματος κ.ο.κ.
Ενδεικτικά, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Σ. Φάμελος, απέδωσε τη διαπλοκή, τη διαφθορά ακόμα και την καπιταλιστική κρίση στις «μονοκομματικές κυβερνήσεις», ενώ ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, Ν. Δένδιας, ανέφερε ότι από κυβερνήσεις συμμαχίας τροφοδοτήθηκε ο φασισμός στη Γερμανία!
Στο μεταξύ, εν μέσω της συζήτησης στη Βουλή, χτες το απόγευμα από το γραφείο του πρωθυπουργού εκδόθηκε ανεπίσημο σημείωμα, με το οποίο απευθυνόταν πρόσκληση κυρίως σε ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι να ψηφίσουν το νομοσχέδιο, λέγοντας ότι «η πρόταση παραμένει ανοιχτή ακόμα και σήμερα και απευθύνεται κυρίως στο ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Ειδικά το ΠΑΣΟΚ έχει συνυπογράψει την απόφαση της Συνδιάσκεψης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης που μιλάει για εκλογικό σύστημα "που να κατοχυρώνει την αναλογική εκπροσώπηση της ψήφου των πολιτών και θα διευκολύνει τις αναγκαίες συμπράξεις και συνεργασίες"». Το Ποτάμι χτες το βράδυ απάντησε αρνητικά στο κάλεσμα του πρωθυπουργού.
Το κέντρο βάρους για το ΚΚΕ, σε αντίθεση με όλα τα άλλα κόμματα της Βουλής, είναι ο λαός με τον αγώνα του να βγει στο προσκήνιο, επισήμανε από το βήμα της Βουλής η Αλέκα Παπαρήγα, ξεκαθαρίζοντας ότι και ο καλύτερος δημοκρατικός νόμος, στο πλαίσιο αυτού του συστήματος, «που μπορεί να τον ψηφίσουμε και με δύο χέρια, σταματάει έξω από τον τόπο δουλειάς. Εκεί αρχίζει η αλλοίωση του όποιου δημοκρατισμού έχει ένας νόμος. Σταματάει έξω από τους μηχανισμούς του αστικού κράτους κ.λπ.».
«Από αυτήν τη βάση ξεκινώντας», τόνισε, «έχουμε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο, αλλά και σε χρόνο που ασκήθηκε πολύ μεγάλη πίεση σε εμάς, ότι δεν συμμετέχουμε σε καμία κυβέρνηση, είτε αστική καθαρά είτε διαχείρισης της τύχης του αστικού συστήματος».
Οπως επισήμανε, όλα τα άλλα κόμματα, είτε διαφωνούν με τον εκλογικό νόμο είτε συμφωνούν, «συναντηθήκατε σε μια θέση: κυβερνητική σταθερότητα, πολιτική σταθερότητα». Οπως εξήγησε, «πολιτική σταθερότητα και κυβερνητική σημαίνει ότι υπάρχει μια κυβέρνηση μονοκομματική, συνεργασίας τριών, πέντε, δέκα κομμάτων, τα οποία θα διασφαλίσουν τι; Θα διασφαλίσουν τη διατήρηση και την ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας». Σημαίνει «ακόμα πιο βαθιά και πιο προσαρμοσμένη η ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και γενικότερα στις ανάγκες του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, γι' αυτό την θέλετε τη σταθερότητα».
Εξάλλου, όπως επισήμανε, «το αστικό πολιτικό σύστημα κι όταν έχει τραντάγματα, υπάρχουν δυνάμεις μέσα στο Κοινοβούλιο που το βοηθάνε να αναστηλωθεί. Δηλαδή, η αστική τάξη της χώρας μας, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ έχασαν από το γεγονός ότι δύο κόμματα έχασαν εκατομμύρια ψήφους και δεν μπορούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση ή φάνηκε ότι μπαίνουν πια σε δυσκολίες από το 2012 και μετά; Οχι. Βρήκαν παρτενέρ, βρήκαν άλλο κόμμα, υιοθέτησαν άλλα. Δεν χρειάζεται πάντα, όμως, και η κυβερνητική συνεργασία. Οταν έχασε την πλειοψηφία ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη Βουλή, βρήκε πλειοψηφία και ψηφίστηκε το τρίτο μνημόνιο. `Η μήπως δεν είναι μορφή συνεργασίας, χωρίς να έχετε κάνει συνδιαλλαγή μεταξύ σας - εννοώ συνομιλίες και παρασκήνια - όταν υπάρχει σιγή ιχθύος, σιγή ασυρμάτου για τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία;».
Και τόνισε: «Ο λαός, δηλαδή η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης, του χωριού κ.λπ., πρέπει να ξέρει ότι όσο πιο ισχυρή και πιο σταθερή είναι η κυβέρνηση, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η αποτελεσματικότητα της πάλης του. Αντίθετα, ο λαός δεν πρέπει να φοβάται τα ρήγματα που μπορεί να υπάρξουν στο αστικό πολιτικό σύστημα με όρους λαϊκής πάλης. Δεν πρέπει να τα φοβάται καθόλου, διότι ελπίδα έχει κάτι να πετύχει, κάτι να κατακτήσει και κυρίως να συνεχίσει τον αγώνα του για τη ριζική ανατροπή που χρειάζεται ο λαός, την έχει ανάγκη ο λαός και του ανήκει, κυρίως αν αυτά τα ρήγματα τα πολλαπλασιάσει».
«Ξεκαθαρίζουμε τη θέση μας», συνέχισε, «ποιο είναι το κέντρο βάρους για εμάς. Είναι ο εξωκοινοβουλευτικός αγώνας. Και ταυτόχρονα, βεβαίως, θέλουμε ενισχυμένη κοινοβουλευτική παρουσία του ΚΚΕ. Καλό θα είναι για το λαϊκό κίνημα».
Και υπογράμμισε: «Αυτό που παλεύουμε - και δεν εξαρτάται μόνο από εμάς να γίνει - είναι ο ελληνικός λαός να χειραφετηθεί από την κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική ή σε ένα μέρος - στο σύνολο δεν είναι εύκολο - σε μία κρίσιμη μάζα του (...) Δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να μπει ανάμεσα στις ενδοαστικές και αντιιμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Πρέπει να χαράξει τη δική του αυτοτελή πορεία. Και με τη συμμετοχή μας στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και στο ελληνικό Κοινοβούλιο υπηρετούμε - προσπαθούμε, δεν λέω ότι τα κάνουμε όλα τέλεια - ένα στόχο. Την κατάκτηση από το λαϊκό κίνημα της αυτοτέλειάς του, του δικού του αυτοτελούς στόχου απέναντι στην κυβέρνηση, απέναντι στο αστικό κράτος, απέναντι στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, να έχει την ικανότητα να αποσπά κάποιες παραχωρήσεις και να οργανώσει την πάλη για τη ριζική ανατροπή».
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης, επισήμανε την πάγια θέση του ΚΚΕ για «απλή, άδολη, ανόθευτη αναλογική, συνταγματικά κατοχυρωμένη, χωρίς δηλαδή μπόνους, χωρίς όριο εισόδου στη Βουλή», τονίζοντας ότι χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις δεν είναι απλή αναλογική, «είναι κάτι άλλο. Μπορεί να είναι αναλογικότερο σύστημα, αλλά δεν είναι απλή αναλογική».
Επισήμανε ότι το ΚΚΕ ενδιαφέρεται για την απλή αναλογική, γιατί «καταγράφεται πιστά η ψήφος του ελληνικού λαού και αντιστοιχείται με τους ανάλογους βουλευτές. Σε τελευταία ανάλυση, κατοχυρώνει την ισότητα ψήφου».
Ωστόσο, ξεκαθάρισε ότι το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα δεν ανατρέπεται με κανέναν εκλογικό νόμο «ούτε ανατράπηκαν ποτέ κοινωνικά συστήματα στην ιστορία με εκλογικές διαδικασίες. Ανατράπηκαν με τον ξεσηκωμό, με την κοινωνική εξέγερση, με κοινωνικές επαναστάσεις των λαών».
Απαντώντας στα επιχειρήματα του ΣΥΡΙΖΑ ότι «η απλή αναλογική, έστω αυτή που φέρνει η κυβέρνηση, κατοχυρώνει τη λαϊκή κυριαρχία», τόνισε: «Για εμάς λαϊκή κυριαρχία είναι όταν ο λαός έχει στα χέρια του τα μέσα παραγωγής, τον πλούτο που παράγει, όταν αποφασίζει για την οικονομία του, με βάση τις ανθρώπινες ανάγκες και όχι με βάση το καπιταλιστικό κέρδος, που αποφασίζεται σήμερα από τα μονοπώλια και το κεφάλαιο που ελέγχει και έχει στα χέρια του την οικονομία, όταν σχεδιάζει την οικονομία του, όταν αξιοποιεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και δυνατότητες της χώρας με γνώμονα τις ανθρώπινες ανάγκες και όχι με γνώμονα το πού θα κερδίσουν οι καπιταλιστές. Οταν ακολουθεί ανεξάρτητη πολιτική, χωρίς τα θανάσιμα δεσμά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που υπερασπίζονται και πολιτικά αλλά και με τα όπλα τα συμφέροντα του κεφαλαίου».
«Αυτή είναι η δική μας πρόταση», υπογράμμισε, «γιατί όταν μια χούφτα μονοπώλια ελέγχουν την οικονομία και βάζουν τον λαό να ψηφίζει κάθε τέσσερα χρόνια, αυτό δεν είναι λαϊκή κυριαρχία, είναι κυριαρχία της αστικής τάξης, είναι δικτατορία της αστικής τάξης που άλλοτε είναι με αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία και άλλοτε, όταν σκληραίνουν τα πράγματα, γίνεται ανοικτή, κυνική δικτατορία. Τα εκλογικά συστήματα μπορεί να μεταβάλλονται, όπως και να βρίσκονται πολλοί και διάφοροι πρόθυμοι, ή να δημιουργεί το ίδιο το σύστημα διάφορα κόμματα που υπηρετούν ουσιαστικά αυτή την εξουσία του κεφαλαίου, είτε με μονοκομματικές είτε με πολυκομματικές κυβερνήσεις».
Για τα περί ακυβερνησίας που λέει η ΝΔ σημείωσε: «Σε ποια χώρα του κόσμου υπάρχει ακυβερνησία; Σε καμία, ποτέ, ανεξάρτητα από το τι συστήματα είχαν. Πρώτα είχαμε παραδείγματα του εξωτερικού. Τώρα έχουμε και από δω». Αναφέρθηκε στη συγκυβέρνηση των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ. που είναι κάτι αντίστοιχο με τους ΑΝΕΛ, σημειώνοντας ότι αυτές οι κυβερνήσεις έγιναν «για να σώσουν το καπιταλιστικό σύστημα». Το ίδιο μπορεί να γίνει και στη συνέχεια, αφού «υπάρχει κοινή στρατηγική που έχει δύο στοιχεία. Το ένα είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης που όλοι συμφωνείτε πλην ΚΚΕ και το δεύτερο είναι η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ. Από τη στιγμή, λοιπόν, που σ' αυτά συμφωνείτε που είναι τα στρατηγικά, ο καβγάς είναι ποιος και με ποιον τρόπο θα διαχειριστεί ακριβώς αυτήν την εξουσία».