Με αφορμή τα όσα ακολούθησαν τις δηλώσεις του αν. υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γ. Μουζάλα, περί «Μακεδονίας», επιβεβαιώνεται ότι «τρέχουν» κάθε είδους διεργασίες, σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος, για να απαντηθούν καίρια ζητήματα που απασχολούν επιτελεία του εσωτερικού και του εξωτερικού:

Ποια θα ήταν η αποδοτικότερη για τα ζητούμενα του κεφαλαίου κυβερνητική σύνθεση; Αλλωστε, υπάρχουν κέντρα που επισημαίνουν ότι αυτό το «αριστερο-δέξιο» των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «δεν βοηθά». Πώς μπορεί να εξυπηρετηθεί ευκολότερα ο διπολισμός, ώστε και τα αντιλαϊκά μέτρα να περνούν, και εναλλακτική να υπάρχει στην αστική διακυβέρνηση, ικανή να καρπώνεται λαϊκή δυσαρέσκεια, αλλά και να βάζει πλάτη όπου χρειάζεται στην προώθηση καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων; Πώς μπορεί να υπηρετηθούν από την ντόπια αστική τάξη και τα ευρύτερα, ιμπεριαλιστικά σχέδια σ' όλο τον άξονα από Μαύρη Θάλασσα έως Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειο;

Σε συνάρτηση με τα προηγούμενα, μπορεί μια άλλη κολιγιά του ΣΥΡΙΖΑ, ή μια άλλη κολιγιά γενικώς, να εξυπηρετήσει και μια πιο καθαρή καταγραφή δύο διακριτών πόλων; Πώς να κινηθεί η ΝΔ; Που ανεβάζει μεν τους αντιπολιτευτικούς τόνους και την κριτική της, από τη σκοπιά βεβαίως της αστικής τάξης - υποχρεωμένη άλλωστε ως αξιωματική αντιπολίτευση να το κάνει - χωρίς όμως να θέτει θέμα πτώσης της κυβέρνησης, προτιμώντας μάλλον να συνεχίσει την επιχείρηση «αναβάπτιση στην αντιπολίτευση», ενδεχομένως συνυπολογίζοντας και το γεγονός ότι αστικά κέντρα θεωρούν ακόμα τον ΣΥΡΙΖΑ ικανότερο να περνά αντιλαϊκά μέτρα. Πώς θα προχωρήσει η αναμόρφωση, γενικώς, της λεγόμενης κεντροαριστεράς;

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο πρόεδρος των συγκυβερνώντων ΑΝΕΛ, Π. Καμμένος, ζήτησε την απομάκρυνση Μουζάλα, επειδή αποκάλεσε δημοσίως «Μακεδονία» την ΠΓΔΜ, αν και, όπως αποκαλύφτηκε, δεν ήταν η πρώτη φορά, ενώ και ο ίδιος ο Καμμένος φαίνεται να έχει αποκαλέσει έτσι τη γειτονική χώρα...

Πρόσθεσε, βέβαια, ο Καμμένος πως η κυβέρνηση εξακολουθεί να έχει τη στήριξη των ΑΝΕΛ, έστω και αν την έχασε ο συγκεκριμένος υπουργός. Σημειωτέον, ο Γ. Μουζάλας φέρεται να έθεσε στη διάθεση του πρωθυπουργού την παραίτησή του, και πληροφορίες αναφέρουν - ως ένα από τα σενάρια διεργασιών - ότι δεν αποκλείεται, αν τελικά απομακρυνθεί, ευρύτερος ανασχηματισμός.

Βέβαια, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ έχει να διαχειριστεί τη διαφοροποίηση του βουλευτή του Κ. Ζουράρι, που επέμεινε πως ο Γ. Μουζάλας δεν χρειάζεται ούτε να παραιτηθεί ούτε καν να ζητήσει συγγνώμη για μια γκάφα, ένα γλωσσικό ολίσθημα, μια ανοησία, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, που διέπραξε λόγω κόπωσης.

Ο Π. Καμμένος αντέτεινε την Πέμπτη: «Δυστυχώς, επιβεβαιωθήκαμε, διότι ανεξάρτητα από το αν επρόκειτο για ένα λεκτικό λάθος του κ. Μουζάλα, είδαμε ότι βρήκαν ευκαιρία "φαντάσματα" του παρελθόντος, οι γνωστοί εθνομηδενιστές, να βγουν και να πάρουν θέση για το θέμα του ονόματος της Μακεδονίας. Είδαμε μέχρι και τον κ. Γ. Παπανδρέου (...) να βγαίνει από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας (...) παίρνοντας δημόσια θέση. Είδαμε και την κα Ρεπούση. Είδαμε μάλιστα και ένα site με 3.000 likes που προσπαθούσε να θέσει θέμα το οποίο έχει λυθεί οριστικά και αμετάκλητα στο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή. Απέναντι στα 3.000 likes βάζουμε τις 3,5 εκατομμύρια υπογραφές του ελληνικού λαού που είχαν συλλεχθεί τότε με πρωτοβουλία του μακαριστού Χριστόδουλου»...

Ο πρ. πρωθυπουργός και νυν πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ, Γ. Παπανδρέου, ο οποίος αναζητά να ξαναπαίξει ρόλο, κάλεσε τον Αλ. Τσίπρα «να κρατήσει τον κ. Μουζάλα αντί του Π. Καμμένου.Αυτή θα είναι μια δημοκρατική επιλογή.Ισως και μια προοδευτική αρχή».

Εχει ένα ενδιαφέρον το ερώτημα που έβαλε, την Τετάρτη, ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, Γ. Κουμουτσάκος: «Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά; Γιατί ο κ. Καμμένος δεν έθεσε κανένα θέμα εμπιστοσύνης όταν ο κ. Φίλης στρεφόταν εναντίον της εθνικής μας θέσης, αρνούμενος τη Γενοκτονία των Ποντίων;».

Ευθύς μόλις ξεκίνησε ο ντόρος με τον Γ. Μουζάλα και την αντίδραση του Π. Καμμένου, εκφράστηκαν εκτιμήσεις ότι ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ ετοιμάζει «ηρωική έξοδο» από την κυβέρνηση, με τους λόγους να αναζητούνται, αρχικά, στα χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά του, στη φθορά που υφίσταται ως κυβερνητικό κόμμα.

Ομως, μπαίνει και μια άλλη παράμετρος. Εδώ και τουλάχιστον δύο μήνες κυκλοφορεί στην Αθήνα φήμη ότι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ δρομολογούν «συμφωνίες» για Κυπριακό και Σκοπιανό, ψήγματα των οποίων ίσως δούμε εντός της άνοιξης. Ισως κομμάτι των τέτοιων σχεδιασμών είναι οι πιέσεις που ασκούνται, ήδη, στη Λευκωσία να συναινέσει σε παραχωρήσεις προς την Αγκυρα, με αντάλλαγμα δεσμεύσεις της στη διαχείριση του Προσφυγικού.

Θέμα που «προβληματίζει» κέντρα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και τμήματα της αστικής τάξης, που αν και στηρίζουν την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο - όπως συμφώνησε η κυβέρνηση - εντούτοις εκφράζουν προβληματισμούς για το εάν η εξέλιξη αυτή οδηγήσει σε ένα ετεροβαρές για την ελληνική αστική τάξη κομπρεμί, προς το συμφέρον της τουρκικής.

Προσθέστε εδώ και απόψεις που εκφράστηκαν, έστω δειλά, από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι ίσως θα έπρεπε να «δούμε» ως χώρα το πώς αποκαλούν άλλες χώρες την ΠΓΔΜ...

Μπαίνει επομένως ερώτημα, αν κριτήριο της έντασης με την οποία σήκωσαν οι συγκυβερνώντες ΑΝΕΛ αυτό το ζήτημα είναι ενδεχόμενες εξελίξεις στα λεγόμενα εθνικά θέματα. Αν δηλαδή προωθούν την απεμπλοκή τους από την κυβέρνηση με σκοπό να μπορούν να συνεχίζουν να παίζουν ρόλο στον ευρύτερο εθνικιστικό χώρο. Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ΑΝΕΛ και ο πρόεδρός τους είναι φανατικοί υποστηρικτές του αμερικανοΝΑΤΟικού προσανατολισμού της χώρας.

Παραπέρα, πρέπει να καταγραφούν οι σαφώς πιο «ήπιοι» τόνοι με τους οποίους τοποθετήθηκαν στο θέμα Μουζάλα το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, επικρίνοντας, ουσιαστικά, τον Π. Καμμένο και τους ΑΝΕΛ. Σε αυτό το φόντο αναζωπυρώθηκαν σενάρια για προετοιμασία αλλαγών στη σύνθεση της κυβερνητικής πλειοψηφίας με συμμετοχή ΠΑΣΟΚ, Ποταμιού αλλά και της Ενωσης Κεντρώων.

Συγκεκριμένα, η Φ. Γεννηματά δήλωσε: «Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι μια κυβέρνηση χωρίς συνοχή, χωρίς κύρος, χωρίς προοπτική. Το λάθος Μουζάλα είναι σίγουρα ολίσθημα, έχει ζητήσει συγνώμη. Ο κ. Καμμένος εκβιάζει στην πιο δύσκολη στιγμή για τη χώρα. Το καράβι είναι ακυβέρνητο και το πλήρωμα σε ανταρσία. Η κρίση της κυβέρνησης δεν μπορεί να μετατραπεί σε εθνική κρίση. Καλείται ο πρωθυπουργός να δώσει λύση».

Περίπου στο ίδιο μήκος κύματος, το Ποτάμι σημείωνε: «Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να παραιτηθεί ένας υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά τα σαρδάμ δεν περιλαμβάνονται σε αυτούς. Εθνοκάπηλοι όλων των ειδών συμμαζευτείτε. Η χώρα έχει τραγικά προβλήματα μπροστά της, μην καταπίνουμε την κάμηλο και διυλίζουμε τον κώνωπα».

Η δε Γεννηματά, την Παρασκευή, απέστειλε επιστολές στον Στ. Θεοδωράκη και τον Γ. Παπανδρέου, ζητώντας συνάντηση για τη συγκρότηση «πολιτικής συμμαχίας όλων των δυνάμεων του ριζοσπαστικού Κέντρου, του δημοκρατικού Σοσιαλισμού, της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής Αριστεράς και της πολιτικής Οικολογίας». Αλήθεια, τι εννοεί με τα περί «ανανεωτικής Αριστεράς»; Ποια θεωρεί ως τέτοια; Τον ΣΥΡΙΖΑ; Είναι εδώ ένα ερώτημα πώς θα αντιδράσει στην πράξη η πλευρά Βενιζέλου στην πρόσκληση προς Παπανδρέου...

Να σημειωθεί, βέβαια, ότι από τη γραμμή αυτή διαφοροποιήθηκε ο βουλευτής του Ποταμιού Χ. Θεοχάρης - ο οποίος τελευταία διαχωρίζει σχεδόν συνεχώς τη θέση του - λέγοντας ότι «ένα λάθος τέτοιου μεγέθους δεν μπορεί να λυθεί παρά μόνο με την παραίτηση του υπουργού».

Η τοποθέτηση Θεοχάρη κινείται ακριβώς στη γραμμή Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος χαρακτήρισε «επιβεβλημένη» την παραίτηση Μουζάλα. Θυμίζουμε ότι πρόσφατα ο Θεοχάρης ζήτησε δημιουργία νέου φορέα στο χώρο του «ριζοσπαστικού κέντρου», «με όρους αναγέννησης και όχι συγκόλλησης», που μετεκλογικά θα μπορούσε να συνεργαστεί «με τις δυνάμεις του εξορθολογισμού», «που στην παρούσα φάση εκφράζει ο Κυρ. Μητσοτάκης»...

Ενα ενδεχόμενο αυτό, η πρωτοκαθεδρία Μητσοτάκη στο χώρο του κέντρου, που έχουν διαγνώσει ως «κίνδυνο» και παράγοντες του ΠΑΣΟΚ, εξ ου και στέλνουν σήματα στην Φ. Γεννηματά να σταματήσει τα όποια φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ, να εστιάσει στην ανασυγκρότηση του κέντρου, στη συγκράτηση εκεί δυνάμεων, στην οριοθέτηση εκεί του χώρου τους, «αλλιώς τι θα μείνει για μας;», όπως διερωτώνται τα ίδια στελέχη.

Πάντως, η υπόθεση Μουζάλα ανακίνησε ζητήματα και στη ΝΔ. Η Μαριέττα Γιαννάκου διαφοροποιήθηκε από τη γραμμή της ηγεσίας περί αποπομπής λέγοντας: «Προφανώς το είπε εν τη ρύμη του λόγου (...) Δεν έχει γίνει τέτοια διαφορετική τοποθέτηση από το κυβερνών κόμμα. Κακώς γίνεται τόσο μεγάλος θόρυβος, γιατί ακριβώς ο θόρυβος αυτός είναι σαν να τείνει να αποδείξει ότι στην Ελλάδα υπάρχει διχογνωμία για το αν πράγματι πρέπει να είναι "Μακεδονία" ή όχι».

Υπήρξαν όμως και άλλες αντιδράσεις. Ο Φ. Κρανιδιώτης έγραψε σε σχόλιό του: «Βρε τον Μουζάλα. Το αμόλησε το "Μακεδονία" για τα Σκόπια (...) Εξι ακόμη κυπαρίσσια στο Γουδί, τομάρια, κι εγώ εθελοντής να σας δέσω τα χέρια με σύρμα το χάραμα». Δήλωση που οδήγησε την ηγεσία της ΝΔ να τον διαγράψει.

Κίνηση που σε επιτελεία, όπως το «Βήμα», αναγνώστηκε ως μήνυμα Μητσοτάκη πως δεν θα ανεχθεί «ακραίες» δηλώσεις, καθώς στόχος του είναι να γίνει ξανά «ελκυστική» η ΝΔ, να στρίψει το κόμμα στο κέντρο, να διευρύνει την απήχησή του με στελέχη και από το χώρο του «μεταρρυθμιστικού», «εκσυγχρονιστικού» και «φιλελεύθερου» κέντρου.

Εκεί, όμως, έρχονται κι άλλες εκτιμήσεις, όπως ειπώθηκε π.χ. στο ραδιοσταθμό «Real», ότι ανοίγει χώρος για κόμμα στα δεξιά της ΝΔ.

Αλλωστε, απάντηση του Κρανιδιώτη στο διαδίκτυο, μετά τη διαγραφή του, παραπέμπει ευθέως σε διεργασίες. Αφού πρώτα «φωτογραφίζει» τη ΝΔ ως «ενοχική, σκυφτή και φοβισμένη, ένα μπλε θολό Ποτάμι», και ουσιαστικά εγκαλεί την ηγεσία της ότι δεν καταγγέλλει «την προδοσία μιας κυβέρνησης που συνειδητά δεν υπερασπίζεται τα σύνορα και τον ρόλο της Τουρκίας», συνεχίζει: «Το σαβουάρ βιβρ σας, πρίγκιψ, δεν χωράει την αναφορά στο Γουδί, αλλά καταπίνει αμάσητη την τουρκική ιταμότητα και τον γενιτσαρισμό των κυβερνώντων;».

Σε αυτήν τη βάση εκτιμά: «Οι εξελίξεις θα είναι τόσο ραγδαίες που δεν θα ξεπεράσουν μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ και την ορντινάντσα του. Θα ξεπεράσουν και την σημερινή ηγεσία της ΝΔ, που νομίζει πως με ρετάλια του Σταύρου και ανακύκλωση σημιτανθρώπων θα φτιάξει "κεντρώο" κόμμα και κάνοντας την πάπια ή ψιθυρίζοντας την κριτική, θα πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ».

Συμπληρώνει: «Ποτέ η ηγεσία της ΝΔ δεν βρισκόταν σε μεγαλύτερη αναντιστοιχία με την βάση των απλών ανθρώπων, που πιστεύουν στο Εθνος και στην Πατρίδα, είναι συντηρητικοί κοινωνικά, διότι θέλουν τάξη, ασφάλεια, κοινωνική συνοχή αλλά και οικονομικά φιλελεύθεροι, διότι μόνο ο οικονομικός φιλελευθερισμός παράγει πλούτο».

Επίσης: «Ποτέ δεν υπήρχε μεγαλύτερη ανάγκη για ένα αληθινά συντηρητικό κόμμα, μια εθνική φιλελεύθερη δεξιά, που θα μπορεί να εκφράσει όχι μόνο τον αληθινό κόσμο των εθνικών αστικών αξιών αλλά και τις στρατιές των προλεταριοποιημένων πολιτών».

Ο,τι κι αν γίνει από τα παραπάνω, όποιο σενάριο κι αν επιλεγεί να προχωρήσει, ένα είναι σίγουρο: Θα προχωρήσει για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Επομένως, ο λαός, τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να αποπροσανατολίζονται από τις κοκορομαχίες των αστών, τους γάμους, τα διαζύγια, τα νέα κομπρεμί τους.

Στην ίδια όχθη είναι όλοι τους, αυτή των μονοπωλίων, απέναντι στο λαό, που έχει το δικό του δρόμο να τραβήξει, σε συμπόρευση με το ταξικό εργατικό κίνημα.