Οχι πως μας κόφτει και πολύ η δισέλιδη προσπάθεια του γενικού γραμματέα του ΕΚΑ στις σελίδες της «Αυγής» να προσδώσει «ιδεολογικό χρώμα» στα κλωτσομπουνίδια με τους πρώην «συντρόφους» του και να τραβήξει κάλπικες διαχωριστικές γραμμές απέναντι στο «γάμο στο τιμόνι της ΓΣΕΕ του μόνιμου κυβερνητικού συνδικαλισμού της ΠΑΣΚΕ και του εργοδοτικού αναθετικού συνδικαλισμού της ΛΑΕ (που) ετοιμάζεται». Απλά μάλλον το «παρακούρασε» μέχρι να καταλήξει στο διά ταύτα. Οτι, δηλαδή, ο στόχος και του «αδιαμεσολάβητου, «μη αναθετικού», «μη σεχταριστικού» κ.τ.λ. κ.τ.λ. κυβερνητικού συνδικαλισμού είναι ο ίδιος με αυτόν του «διαμεσολαβημένου» και «αναθετικού»: «Η συμμετοχή των συνδικάτων σήμερα στον σχεδιασμό για την προοδευτική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας», «για ένα γενναίο Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων»! Η στοίχιση, δηλαδή, των εργαζομένων στους στόχους της καπιταλιστικής ανάκαμψης και του νέου γύρου «μπουκώματος» με ζεστό χρήμα των καπιταλιστών από το κράτος τους. Τόσο «νέος» κυβερνητικός συνδικαλισμός...
Ο Νταλακογιώργος (Ενωση Ναυτών) και ο Βασιλόπουλος (ναυτιλιακοί υπάλληλοι), στελέχη και οι δύο μέχρι πρότινος του ΣΥΡΙΖΑ και συνδικαλιστές στην παράταξη του ΜΕΤΑ, συνέπρατταν τόσα χρόνια στην προσπάθεια χειραγώγησης των εργαζομένων, ως ακραιφνείς εκπρόσωποι του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Τα 'φεραν όμως έτσι η ζωή και οι ανακατατάξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα και οι δύο συνδικαλιστές βρέθηκαν σε διαφορετικά στρατόπεδα: Ο μεν Βασιλόπουλος με τη ΛΑΕ, ο δε Νταλακογιώργος με τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η θέση τους αυτή εκφράστηκε και στη συμμετοχή σε διαφορετικά ψηφοδέλτια στις πρόσφατες εκλογές του ΕΚ Πειραιά (ΕΚΠ). Με αφορμή τη συγκρότηση προεδρείου στο Εργατικό Κέντρο, ο Νταλακογιώργος έβγαλε τις προάλλες μια ανακοίνωση, στην οποία περνάει γενεές δεκατέσσερις τον Βασιλόπουλο. Τον κατηγορεί ότι κάνει τη «βρώμικη δουλειά» στο ΕΚΠ, για «συνδικαλιστική αλητεία», ότι είναι «γνωστός για τον ρόλο του στο συνδικαλιστικό κίνημα», «παραγοντίσκος και ηγετίσκος», που «διακρίνεται στην κατασκευή και υπερπαραγωγή αντιπροσώπων και ψηφισάντων μελών». Είναι σίγουρο ότι ο Νταλακογιώργος δεν ανακάλυψε τώρα το «ποιόν» του Βασιλόπουλου. Αλλωστε, και ο ίδιος έχει πλούσιο παρελθόν και συνευθύνη σε όσα καταλογίζει στον πρώην συνοδοιπόρο του. Ούτε βέβαια κανείς από τους δυο τους ξεκαβάλησε το άρμα του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού επειδή βρέθηκαν σε διαφορετικές παρατάξεις. Απλά, με ανακοινώσεις όπως αυτή, βγαίνει στην επιφάνεια η μπόχα από το συνδικαλιστικό βόθρο, τον οποίο μοιράζονται δυνάμεις όπως αυτές που εκπροσωπούν ο Βασιλόπουλος, ο Νταλακογιώργος και άλλοι...
Η αποφυλάκιση του χρυσαυγίτη δολοφόνου Ρουπακιά έχει δικαίως προκαλέσει την οργή και αγανάκτηση εργαζομένων και ανθρώπων των λαϊκών στρωμάτων. Αποτελεί πρόκληση. Σημαίνει ότι πρέπει να δυναμώσει η εργατική - λαϊκή αντίθεση στους χρυσαυγίτες, που αποτελούν κομμάτι του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος και συνδέονται με τους μηχανισμούς του. Το καθήκον της απομόνωσης και καταδίκης της Χρυσής Αυγής πέφτει στις πλάτες του εργατικού - λαϊκού κινήματος, προπάντων μέσα στους χώρους δουλειάς. Αυτό επισήμαναν οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ που μίλησαν στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, καλώντας παράλληλα τα σωματεία να καταδικάσουν την αποφυλάκιση του χρυσαυγίτη φονιά του Π. Φύσσα.