Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης παρουσιάζει ένα εξόχως ενδιαφέρον πρόγραμμα τριών κορυφαίων δημιουργών, υπό τη μουσική διεύθυνση του Βασίλη Χριστόπουλου.

Την Παρασκευή, 19 Φλεβάρη, στις 20.30, στην Αίθουσα Τελετών Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης θα ακουστούν κομμάτια των Μπετόβεν, Σοστακόβιτς και Χάιντν.

Κάποια λόγια για συγκεκριμένα έργα που θα ακουστούν:

Η εργογραφία του Μπετόβεν εμπεριέχει πολλά αριστουργήματα από κάθε είδους σύνθεση, αλλά μόνο μία όπερα, τον Φιντέλιο, που κατά τα λεγόμενά του είναι το έργο που τον ταλαιπώρησε περισσότερο. Για τη συγκεκριμένη όπερα έχει γράψει τέσσερις διαφορετικές εισαγωγές, εκ των οποίων οι τρεις ονομάστηκαν «Λεωνόρα». Η «Εισαγωγή Λεωνόρα» αρ. 3 έργο 72b θεωρείται το τελειότερο υπόδειγμα του είδους της.

Η συνθετική γραφή του Σοστακόβιτς χαρακτηρίζεται από το τραχύ και κοφτό της ύφος, την έντονη δραματικότητά της, την αιχμηρή ειρωνεία της και την εκπληκτική έκταση της τεχνικής της. Αυτά τα στοιχεία υπάρχουν και στο Κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ. 1 σε μι ύφεση μείζονα, έργο 107, το οποίο έγραψε για χάρη του κορυφαίου τσελίστα και καλού του φίλου Μστισλάβ Ροστροπόβιτς. Το κοντσέρτο, που θεωρείται από τα δυσκολότερα έργα για βιολοντσέλο του ρεπερτορίου, ερμηνεύει ο διακεκριμένος Ελληνας σολίστας Αγγελος Λιακάκης.

Ο Χάιντν αναγνωρίστηκε ως ο «πατέρας της νεότερης μουσικής», αφού, μεταξύ άλλων, εξέλιξε τη μορφή της συμφωνίας, εισήγαγε πλήθος νέων και συναρπαστικών τεχνικών και προσέφερε νέες αρμονικές λύσεις στη σύνθεση. Για τις ανάγκες περιοδειών του στο Λονδίνο έγραψε 12 συνολικά συμφωνίες, οι οποίες συγκαταλέγονται στα σημαντικότερα έργα του. Η Συμφωνία αρ. 102 σε σι ύφεση μείζονα είναι η δέκατη από αυτές και πρόκειται για αυτή που στην πρεμιέρα της συνέβη το «Θαύμα», όπως έχει μείνει στην ιστορία. Ενας τεράστιος πολυέλαιος που θα μπορούσε να σκοτώσει πάνω από 30 άτομα έπεσε στην αίθουσα κατά τη διάρκεια της συναυλίας, όμως δεν τραυματίστηκε σοβαρά κανείς, γιατί όλοι είχαν μετακινηθεί προς τη σκηνή, ώστε να θαυμάσουν τον Χάιντν να διευθύνει την ορχήστρα.

Προπώληση εισιτηρίων από το εκδοτήριο της ΚΟΘ στην πλατεία Αριστοτέλους,

Μειωμένο εισιτήριο, που κοστίζει 5 ευρώ, δικαιούνται μεταξύ άλλων οι: άνεργοι, πολύτεκνοι, φοιτητές, σπουδαστές ωδείων.

Σε δελτίο Τύπου, το ΚΘΒΕ ενημερώνει ότι 3.500 άνεργοι έχουν δει ήδη δωρεάν τις παραστάσεις του και η προσφορά συνεχίζεται για όλες τις παραστάσεις Παρασκευής, Σαββάτου και Κυριακής της καλλιτεχνικής περιόδου 2015 - 2016.

Πιο συγκεκριμένα, οι κάτοχοι δελτίου ανεργίας μπορούν, κάνοντας τηλεφωνική κράτηση στο 231.5200.200, να παραλαμβάνουν τα δωρεάν εισιτήρια από τα ταμεία του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Η παραλαβή του εισιτηρίου γίνεται με την επίδειξη της κάρτας ανεργίας και ισχύει για συγκεκριμένο αριθμό εισιτηρίων ανά παράσταση.

«Αλάκερη η ψυχή μου μια κραυγή κι όλο μου το έργο το σχόλιο στην κραυγή αυτή. Φωνάζω τη μνήμη να θυμηθεί, περμαζώνω από τον αέρα τη ζωή μου, στέκουμαι σαν στρατιώτης και κάνω την αναφορά μου στον Γκρέκο, γιατί αυτός είναι ζυμωμένος από το ίδιο κρητικό χώμα με μένα και καλύτερα απ' όλους τους αγωνιστές που ζουν ή που έχουν ζήσει μπορεί να με νιώσει». Ν. Καζαντζάκης

Η «Αναφορά στον Γκρέκο», το τελευταίο έργο του μεγάλου Ελληνα συγγραφέα, ανεβαίνει στο θέατρο «Ιλίσια», κάθε Δευτέρα και Τρίτη, από τις 22 Φλεβάρη. Ενα είδος πνευματικής αυτοβιογραφίας ή - όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος ο Καζαντζάκης - μια «αναφορά» με τη στρατιωτική έννοια του όρου, σχετικά με τους στόχους του και τις προσπάθειές του. Ξεκινά από τα παιδικά του χρόνια και σταματά στην ημέρα της «κρητικής ματιάς» και στη σύλληψη της Οδύσσειας. Δεν αφηγείται το σύνολο της ζωής του, αλλά παρουσιάζει τους σταθμούς της πνευματικής του πορείας, χωρίς να ακολουθεί την αυστηρή χρονολογική σειρά της πραγματικής του βιογραφίας.

Στην παράσταση πρωταγωνιστούν ο Τάκης Χρυσικάκος, που ερμηνεύει τον Νίκο Καζαντζάκη και πρόσωπα του έργου του, καθώς και η Γεωργία Νταγάκη, που με τη λύρα και το τραγούδι της συνομιλεί με τους πρωταγωνιστές του, τον Καπετάν Μιχάλη, τον Αλέξη Ζορμπά, τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο και την ωραία Ελένη του Ομήρου! Συμμετέχει ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης, παίζοντας κλασική κιθάρα.

Θεατρική προσαρμογή - σκηνοθεσία: Τάκης Χρυσικάκος. Συνεργάτης - σκηνοθέτης: Εμμανουέλα Αλεξίου. Επιλογές τραγουδιών: Χαΐνης Δημήτρης Αποστολάκης - Γεωργία Νταγάκη.

Γεμάτα γνήσια «συγκίνηση» υποδέχτηκαν τα αστικά ΜΜΕ άλλη μια παρέμβαση, αυτή τη φορά εικαστική εγκατάσταση, του Κινέζου καλλιτέχνη Αϊ Γουέι Γουέι, που «έντυσε» τις κολόνες του Konzerthaus στο Βερολίνο με σωσίβια μεταναστών από τη Λέσβο, στο πλαίσιο της 66ης Μπερλινάρε. Τι είπε ο ίδιος για την κίνηση αυτή; «Αυτό δεν θα είναι μνημείο αποθανόντων, αλλά ένα μνημείο όπου θα τιμάται η ανθρώπινη προσπάθεια και δοκιμασία. Θα τιμάται η προσπάθεια των παιδιών, των γυναικών και των ανδρών, των ηλικιωμένων που θυσιάζουν τα πάντα για ένα αβέβαιο μέλλον. Κανένας τους δεν έρχεται για να μεταναστεύσει. Είναι άνθρωποι που φθάνουν υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για να σώσουν τις ζωές τους».

Δεν είναι, βέβαια, ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος καλλιτέχνης που ασχολείται με το θέμα των μεταναστών. Παρόμοιες «εικαστικές παρεμβάσεις» έχουν κάνει κι άλλοι πολλοί σε όλη την Ευρώπη. Και ως εδώ καλώς, μπορεί να πει κάποιος, γιατί η Τέχνη πρέπει και δεν μπορεί παρά να μιλάει για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα. Δικαίωμα του καλλιτέχνη, δικαίωμα και των αστικών ΜΜΕ και λοιπών να θεωρούν την περιγραφή της βαρβαρότητας ως «σάλπισμα αφύπνισης». Δικαίωμά μας κι εμάς να θεωρούμε ότι η Τέχνη δεν αρκεί να περιγράφει, ακόμα και με τους πιο «φαντεζί» τρόπους, τα κοινωνικά προβλήματα, αλλά να φωτίζει τις αιτίες τους και να παρακινεί τους λαούς να ανατρέψουν τη βάρβαρη πραγματικότητα. Αλλιώς πια καταντάει ένα πουκάμισο αδειανό που σε τελική ανάλυση εξοικειώνει τους λαούς με τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού. Και πού και πού, μια κολυμπήθρα για να ξεπλένουν τα βαμμένα με αίμα χέρια τους διάφοροι «ευαίσθητοι» καπιταλιστές...