Μιλώντας στην εκδήλωση, ο Μαρίνος Μακρής, μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας και Γραμματέας της ΤΕ Πόλης Καρδίτσας του ΚΚΕ, τόνισε: «Ολόκληρος ο 20ός αιώνας σημαδεύτηκε από γεγονότα μεγάλης ιστορικής σημασίας. Το ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια ήταν ο ακούραστος οργανωτής της εργατικής - λαϊκής πάλης. Δεν υπάρχει δικαίωμα του λαού, που να μη βρήκε στο πρόσωπο και τη δράση του ΚΚΕ τον πιο αποφασιστικό υπερασπιστή. Αυτό συμβαίνει και σήμερα που ο πόλεμος, η προσφυγιά πληγώνουν τη γειτονιά μας, η καπιταλιστική κρίση και οι αντιλαϊκές πολιτικές ρήμαξαν τις ζωές μας».
Τμήμα μάχης του ΔΣΕ στην Καρδίτσα |
Μεγάλοι σταθμοί στον αγώνα του Καρδιτσιώτικου λαού στη διάρκεια της Κατοχής είναι:
Ο Σαράφης στην κεντρική πλατεία της πόλης το 1943 |
Στις 14 Ιούλη 1945, μαζική επιδρομή των ακροδεξιών συμμοριών του Σούρλα και του Βουρλάκη στα χωριά του κάμπου Παλαμάς, Κουτσαρί, Ματαράγκα. Τον ίδιο καιρό, οι συμμορίες των Μόκκα, Θέου και Βόιδαρου διενεργούν επιδρομές στα ορεινά χωριά των Αγράφων.
Το φθινόπωρο του 1945, εθνοφύλακες συλλαμβάνουν την Ευαγγελία Κουσάντζα, στέλεχος του ΚΚΕ. Τη βασανίζουν μέχρι αναισθησίας και τη μεταφέρουν στο Κρατητήριο Καρδίτσας, όπου τα μαρτύριά της συνεχίζονται. Εκτελείται στη διάρκεια του Εμφυλίου.
Τον Οκτώβρη του 1945, στη Σέκλιζα, η συμμορία του Βουρλάκη συγκεντρώνει όλους τους κατοίκους στο σχολείο του χωριού και ρίχνει μέσα μια χειροβομβίδα. Σκοτώνεται ένας πολίτης και τραυματίζονται 17. Η συμμορία μετέπειτα διαπόμπευσε τον ιερέα του χωριού, ανεβάζοντάς τον σε μουλάρι και κρεμώντας του κουδούνια.
Αλλά και στη συνέχεια, όταν το ΚΚΕ μπήκε επικεφαλής της τρίχρονης ένοπλης πάλης του λαϊκού - επαναστατικού κινήματος. Ο αγώνας του ΔΣΕ, ανεξάρτητα από την τελική έκβαση, ξεχωρίζει γιατί αποτέλεσε την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, απείλησε την εξουσία της αστικής τάξης στη χώρα μας.
Στην Καρδίτσα, οι πρώτες ένοπλες συγκρούσεις άρχισαν στα τέλη του Απρίλη του 1946, στην περιοχή των Αγράφων.
Στους επόμενους βασικούς σταθμούς αυτής της αγωνιστικής πορείας περιλαμβάνονται:
Αγρότες στην Καρδίτσα το 1910 |
Με την ίδρυση του «Γεωργικού Πεδινού Συλλόγου» στις 22 Μάη 1909, ξεκινούν και τα μεγάλα αγροτικά συλλαλητήρια στην Καρδίτσα. Στις 27 Φλεβάρη 1910, πάνω από 12.000 αγρότες, πολλοί από τους οποίους έφιπποι, κρατώντας μαύρες σημαίες κι έχοντας κρεμασμένους στους ώμους γκράδες, έφτασαν στην πόλη. Σ' αυτό το συλλαλητήριο που οργάνωσαν η «Πανθεσσαλική Επιτροπή» και το «Κοινό των Θεσσαλών» (ανάλογα έγιναν, την ίδια μέρα, σε Τρίκαλα, Φάρσαλα, Τύρναβο, Αγιά), έχουμε τον πρώτο νεκρό κολίγο. Είναι ο Χρήστος Σάλτας, από το χωριό Ανώγειο, τον οποίο σκότωσε έφιππος χωροφύλακας. Εχουμε, επίσης, το πρώτο «αγροτοδικείο», καθώς 35 αγρότες και αγροτιστές που συμμετείχαν δικάζονται στο κακουργιοδικείο της Χαλκίδας και αθωώνονται. Ακολουθεί την 1η Μάρτη 1910 κινητοποίηση 400 κολίγων από το χωριό Ορφανά, οι οποίοι, οπλισμένοι με γκράδες, σταμάτησαν το τρένο, λίγο παραπέρα από το σταθμό, δηλώνοντας πως αν δε γίνει απαλλοτρίωση, θα καταστρέψουν τη γραμμή.
Στις 4 Ιούνη 1944, πάνω από 150 χιτλερικοί και ταγματασφαλίτες επέδραμαν στο χωριό Κοσκινά για να κατάσχουν την αλωνιστική μηχανή και να αρπάξουν την παραγωγή των αγροτών. Μετά από 12ωρη μάχη με τμήματα του ΕΛΑΣ, υποχωρούν χωρίς να πετύχουν το στόχο τους.
Στη μεταπολεμική περίοδο, ανάμεσα στα συλλαλητήρια - σταθμούς είναι: Στις 28 Φλεβάρη 1961, όταν πάνω από 5.000 αγρότες από όλη τη Θεσσαλία οργανώνουν συγκέντρωση και στην πόλη με αιτήματα την προστασία της παραγωγής. Στις 15 Γενάρη 1975, με δεκάδες χιλιάδες αγρότες και χιλιάδες τρακτέρ να διαδηλώνουν στους δρόμους την αγανάκτησή τους για την αντιαγροτική στάση της κυβέρνησης στο θέμα του βαμβακιού. Στις 29 Νοέμβρη 1978, στο συλλαλητήριο με δεκάδες χιλιάδες βαμβακοπαραγωγούς, όπου χαιρέτισε ο Κώστας Λουλές, βουλευτής του ΚΚΕ και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, η αστυνομία επιτίθεται με αύρες και δακρυγόνα και κάνει συλλήψεις. Και, βεβαίως, καθοριστική ήταν η συμμετοχή των αγροτών της Καρδίτσας στα μπλόκα της τελευταίας 30ετίας στα Τέμπτη, στη «Βιοκαρπέτ», στις Μικροθήβες, στον Κόμβο της Νίκαιας.
Σημαντική ήταν η συμβολή του ΚΚΕ και στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στην περιοχή, το οποίο, συντονιζόταν, αγωνιστικά, με το αγροτικό κίνημα. Αγωνιστικοί του σταθμοί μπορούν να χαρακτηριστούν το μαζικότατο συλλαλητήριο καπνεργατών και μικροεπαγγελματιών στις 2 Οκτώβρη 1930, η ίδρυση του Εργατικού Κέντρου Καρδίτσας το 1935, η πανεργατική συγκέντρωση, με πρωτοβουλία της Νέας Συνδικαλιστικής Κίνησης, στις 19 Φλεβάρη 1967.