Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ άνοιξε το μαθητικό συγκρότημα «Blue jeans». Ακολούθησε συναυλία με τους Τζίνα Βελδέκη, Στέλλα Μαλαβάζου, Δημήτρη Λιόλιο και Χρήστο Αναστασόπουλο, οι οποίοι έκλεψαν τις εντυπώσεις με τις διασκευές γνωστών τραγουδιών που παρουσίασαν. Ακολούθησε μεγάλη συναυλία με τον Μίλτο Πασχαλίδη. Οι εκδηλώσεις έκλεισαν με το καθιερωμένο λαϊκό γλέντι.

Στην ομιλία του, ο Κύριλλος Παπασταύρου είπε μεταξύ άλλων:

«Ο πραγματικός αντίπαλος του λαού και της νεολαίας, αυτός που δεν κατεβαίνει στις εκλογές, δε ζητά την ψήφο κανενός, γιατί έχει από χέρι την οικονομική δύναμη και την εξουσία να ορίζει τις τύχες όλων, αυτός ο αντίπαλος, δηλαδή το κεφάλαιο, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα μονοπώλια, όπως και αν τον ονομάσει κανείς, παρεμβαίνει καθημερινά μέσω αστικών επιτελείων, εργοδοτικών ενώσεων όπως ο ΣΕΒ και διατυπώνει με σαφήνεια τις αξιώσεις του προς το αστικό πολιτικό σύστημα. Το ίδιο κάνουν και εκπρόσωποι μηχανισμών της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Εχουν κάνει ξεκάθαρο το στόχο τους, την προσδοκία τους από τις εκλογές στις 20 Σεπτέμβρη: Θέλουν μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που θα εξασφαλίζει τη σταθερή και απρόσκοπτη εφαρμογή του τρίτου μνημονίου. Θέλουν σταθερή αντιλαϊκή κυβέρνηση μακράς πνοής, ικανής να υλοποιήσει τα αντιλαϊκά μέτρα. Θέλουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα εξασφαλίζει τη χειραγώγηση των όποιων λαϊκών αντιδράσεων.

Ολα αυτά είναι αναγκαία προκειμένου να στηριχτεί η καπιταλιστική ανάκαμψη. Δηλαδή, να στηριχτεί το μεγάλωμα των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, να ξανανοίξει η όρεξή τους για νέες επενδύσεις, για διεύρυνση της επιχειρηματικής τους δράσης, όχι βεβαίως με στόχο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, αλλά τα μεγάλα κέρδη!

Ο στόχος αυτός, όπως και αν ονομαστεί, "παραγωγική ανασυγκρότηση", "εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης" κ.λπ., είναι κοινός στόχος, είναι το κάτι πιο βαθύ που ενώνει όλα τα αστικά κόμματα, όλα τα κόμματα που θεωρούν μονόδρομο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, τη συμμετοχή στην ΕΕ και γενικότερα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Και αυτό αφορά τόσο τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι - ΑΝΕΛ, που ψήφισαν από κοινού το 3ο μνημόνιο, όσο και αυτούς που σηκώνουν τα χρεοκοπημένα "αντιμνημονιακά συνθήματα", όπως ο ΣΥΡΙΖΑ 2 της Λαϊκής Ενότητας, αλλά και η ναζιστική Χρυσή Αυγή.

Η πείρα, όμως, απέδειξε ότι αυτός ο στόχος οδηγεί αντικειμενικά σε νέα αντιλαϊκά μνημόνια διαρκείας για το λαό. (...)

Εμείς λέμε: Υπάρχει διέξοδος για το λαό! Είναι η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για τη λαϊκή εξουσία, την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, την αποδέσμευση από την ΕΕ και τη μονομερή διαγραφή όλου του χρέους.

Η διέξοδος αυτή αφορά ιδιαίτερα τις νέες γενιές της χώρας μας. Αφορά τους νέους που είναι άνεργοι, που δουλεύουν με ελαστικότατες εργασιακές σχέσεις, που σπουδάζουν με αγωνία για το μέλλον, τα νέα ζευγάρια που κοπιάζουν για να κάνουν οικογένεια, που ζουν ακόμα με χαρτζιλίκι απ' τις συντάξεις γονιών και παππούδων τους. (...)

Με αυτούς τους νέους της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, να ανοίξουμε μεγάλη συζήτηση, να τους δείξουμε ότι μπορούμε, έχουμε τη δυνατότητα να ζήσουμε αλλιώς, έξω από τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Αυτό είναι το σύγχρονο, το νέο, το καινοτόμο. (...)

Για να ανοίξουμε αυτό το δρόμο, χρειάζεται δυνατό ΚΚΕ και από την κάλπη των βουλευτικών εκλογών στις 20 Σεπτέμβρη. Γιατί έτσι θα ισχυροποιηθεί η πραγματική φιλολαϊκή διέξοδος. Γιατί έτσι θα υπάρξει ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση σε οποιαδήποτε κυβέρνηση».

Στη σκηνή του Φεστιβάλ, έδωσε το «παρών» ο Τάσος Ψαλιδάκης, μαζί με τους καλλιτέχνες Γιώργο Σαλτάρη και Ευγενία Ντοκάκη, σε ένα αφιέρωμα για τα 90 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη. Τις εκδηλώσεις έκλεισε το λαϊκό - ρεμπέτικο σχήμα «Εντέχνως Λαϊκοί», ενώ τη μουσική συνόδεψε με τις χορογραφίες του ο Χορευτικός Σύλλογος «Πελασγοί».

Στην ομιλία του ο Θ. Χιώνης, μεταξύ άλλων, τόνισε:

«Την επόμενη μέρα των εκλογών το θέμα δεν είναι ποιος και πώς θα εφαρμόσει το 3ο μνημόνιο αλλά πώς θα το αντιπαλέψουμε, θα εμποδίσουμε, θα καθυστερήσουμε. Κι αυτό απαιτεί δυνατό ΚΚΕ για να οργανώσει τη λαϊκή αντεπίθεση στον άγριο χειμώνα που έρχεται. Κυβέρνηση θα προκύψει, το ζήτημα είναι να δυναμώσει η λαϊκή αντιπολίτευση και πάλη.

Και ποιος μπορεί να το κάνει αυτό;

Μήπως οι πρώην υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, οι διάφοροι Λαφαζάνηδες και σία, που δήλωναν ότι στηρίζουν την κυβέρνηση την ώρα που έφερνε το μνημόνιο; Που δεν είχαν ούτε τα κότσια να παραιτηθούν και έφτιαξαν το ΣΥΡΙΖΑ 2, αφού προκηρύχτηκαν οι εκλογές και είδαν ότι δεν θα είναι σε εκλόγιμες θέσεις στις λίστες του ΣΥΡΙΖΑ 1;

Να δυναμώσει η λαϊκή αντίσταση και πάλη στην ΕΕ και τις κυβερνήσεις που υπηρετούν το σάπιο σύστημα. Αυτό κρίνεται σε αυτές τις εκλογές. Κι αυτό μπορεί να γίνει δυναμώνοντας το ΚΚΕ που εκφράζει το πραγματικό, ανυποχώρητο, γνήσιο, λαϊκό - νεανικό ΟΧΙ στα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα.

Οσο πιο αποφασιστικά και σταθερά περπατήσουμε στο δρόμο της ανατροπής τόσο πιο κοντά θα φέρουμε τη λαϊκή νίκη. Οσο πιο αποφασιστικά και σταθερά παλεύουμε για την εργατική - λαϊκή εξουσία τόσο πιο αποτελεσματικοί θα γίνονται οι καθημερινοί αγώνες.

Ο λαός μας, η νεολαία έχει μια ευκαιρία στις 20 Σεπτέμβρη για να κάνει ένα βήμα μπροστά.

Κανείς να μην επιστρέψει στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ επειδή απογοητεύτηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντάς τους δήλωση μετανοίας, επειδή σωστά τους γύρισε την πλάτη για όσα έκαναν.

Κανείς δεν πρέπει να δώσει δεύτερη ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί είναι σαν να του δίνει άφεση αμαρτιών όταν έλεγε ότι θα καταργήσει το μνημόνιο και τελικά έφερε το τρίτο μνημόνιο.

Κανείς να μη σκορπίσει την ψήφο του σε κόμματα που είτε φτιάχνονται είτε συντηρούνται για να "νερουλιάζουν" ή να δηλητηριάζουν την αγανάκτηση του κόσμου.

Κανείς να μη μείνει στην άκρη με την παθητική αποχή. Γιατί και πιο παλιά "συμβούλευαν" τους νέους να "πάνε παραλία" αντί να ψηφίσουν και τελικά όσοι "συμβούλευαν" ψήφιζαν και έβγαζαν κυβερνήσεις που εφάρμοζαν την αντιλαϊκή πολιτική.

Επιλέγουμε με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα. Κι επιλέγουμε μαχητικά, μαζικά να δυναμώσουμε το ΚΚΕ, για να φυσήξει καθαρός άνεμος αισιοδοξίας, ελπίδας, δυναμικής απάντησης στο φόβο και τις αυταπάτες. Για να μετατρέψουμε τους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τα χωριά σε πραγματικά κάστρα αντίστασης, αλληλεγγύης, περιφρούρησης των λαϊκών συμφερόντων».