Από την περιοδεία σε διάφορα τμήματα της Επιχείρησης

Τα στελέχη του ΠΑΜΕ, που επισκέφθηκαν τους χώρους εργασίας και μίλησαν με πολλούς εργαζόμενους, έγιναν αποδέκτες της έντονης ανησυχίας τους για την τύχη της κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και την πορεία της ΔΕΗ, ενόψει της ιδιωτικοποίησής της μετά τη μετατροπή της σε Ανώνυμη Εταιρία και για την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Στην «4η Μονάδα», στη «λαμαρίνα», στο τμήμα ελέγχου ηλεκτρικής ενέργειας, στο ορυχείο της Μαραθούσας, με το διοικητικό προσωπικό, τα ερωτήματα έπεφταν βροχή..! «Τι θα γίνει με τις συντάξεις και τα όρια συνταξιοδότησης; Τι θα γίνει με τα βαρέα και τα ανθυγιεινά;». Και το σημαντικότερο: «Τι θα κάνουμε τώρα για να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας;». Το ερώτημα αυτό κατέδειξε με τον πιο απόλυτο τρόπο τη δυσπιστία των εργαζομένων απέναντι στην πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, αλλά και την ανυποληψία στην οποία έχει πέσει η ηγεσία της ΓΣΕΕ.

Απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα, όπως πολλές φορές υπογράμμισε ο Α. Τσώλης, «θα δώσει πριν από όλα ο δικός σας αγώνας. Είναι η συσπείρωση σε αγωνιστική κατεύθυνση που δίνει προοπτική στον αγώνα και σαν τέτοια υπέδειξε την πρόταση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Γιατί - όπως τόνισε ο συνδικαλιστής - είναι η ορθότερη. Είναι η γραμμή πάλης που πραγματικά μπορεί να υπερασπίσει τα συμφέροντα των εργαζόμενων. Είναι ανάγκη να κατανοηθεί ότι το ΠΑΜΕ πρέπει να το αγκαλιάσουν όλοι οι εργαζόμενοι, για να διεξάγεται ο αγώνας από καλύτερες θέσεις».

Από την πλευρά του ο Γιώργος Μαυρίκος σημείωσε πως οι εργαζόμενοι έχουν δύο επιλογές: «Η μία είναι να ακολουθήσουμε το δρόμο της υποταγής και του συμβιβασμού, που έχει πάρει η ΓΣΕΕ με τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Η άλλη να αντιδράσουμε, να παλέψουμε συσπειρωμένοι σε ταξική κατεύθυνση μέσα από Επιτροπές Αγώνα, που πρέπει να δημιουργηθούν παντού, για να μην επιτρέψουμε να περάσουν τα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης».

«Και γιατί δημιουργήθηκε το ΠΑΜΕ, γιατί να το εμπιστευτούμε;», ήταν μια ερώτηση στην οποία τα στελέχη του ΠΑΜΕ απάντησαν με ανοιχτή καρδιά. «Μπορείτε να μας κρίνετε από τη δράση μας. Δεν πρέπει να πέσετε στην παγίδα και να ενστερνιστείτε την άποψη που λέει ότι "όλοι είναι ίδιοι", σημείωσε ο Γ. Μαυρίκος. Εχετε και νου και γνώση για να κρίνετε ποιοι παλεύουν πραγματικά στο πλάι σας και ποιοι όχι. Δεν είμαστε αλάνθαστοι, αλλά παλεύουμε. Ο πιο ασφαλής τρόπος είναι να "ακτινογραφήσετε" τον καθένα από τη δράση του. Αυτός είναι ο πραγματικός καθρέφτης του κάθε συνδικαλιστή του κάθε φορέα».

Οσο για τη δημιουργία του ΠΑΜΕ, «αυτή ήταν επιβεβλημένη, αφού η κρίση στο συνδικαλιστικό κίνημα, είναι κρίση γραμμής, τακτικής, στρατηγικής και όχι προσώπων. Από όργανα πάλης και ταξικής διεκδίκησης έχουν καταντήσει διαχειριστές της νομής της εξουσίας. Οταν η αιχμή του συνδικαλιστικού κινήματος δεν είναι η οργάνωση της πάλης της εργατικής τάξης υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Αυτή η κατάσταση δεν μπορούσε να συνεχιστεί άλλο. Η αγωνιστική γραμμή θα ανατρέψει τη λογική του συμβιβασμού και της υποχώρησης» υπογράμμισε ο Γ. Μαυρίκος.

Στη συνέχεια ανέφερε πως με «πρόσχημα ότι τα ταμεία δεν αντέχουν, η κυβέρνηση έχει καταλήξει με το ΣΕΒ και την ΕΕ να τα βάλει στο χέρι» και κάλεσε τους εργαζόμενους να αγωνιστούν από κοινού, πέρα και έξω από ιδεολογικοπολιτικές πεποιθήσεις, για να μην επιτρέψουν: Την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης. Την κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Την απαλλαγή της εργοδοσίας από την καταβολή των ασφαλίστρων. Την αλλαγή του τρόπου συνταξιοδότησης.

Οι παραπάνω θέσεις περιέχονται και σε υπόμνημα, το οποίο οι δύο συνδικαλιστές κάλεσαν τους εργαζόμενους να υπογράψουν.

Το μέλλον της ΔΕΗ αποτέλεσε επίσης αντικείμενο συζήτησης, καθώς η διαφαινόμενη ιδιωτικοποίησή της προβληματίζει και ανησυχεί έντονα τους εργαζόμενους. «Η κυβέρνηση μεθοδεύει την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Το πιο σοβαρό εμπόδιο αποτελούσε το ασφαλιστικό μας, που ήταν συνδεδεμένο με τη ΔΕΗ. Τώρα που αποσυνδέθηκε από την περιουσία της ΔΕΗ, ανοίγει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίησή της. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την απόλυση 10.000 ατόμων και την επιβολή νέων αντεργατικών μέτρων, αν δεν αντιδράσουμε αγωνιστικά», επισήμανε ο Α. Τσώλης, «καθώς οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές για τη χώρα. Η ενέργεια έχει σχέση με το λαό, την εθνική ασφάλεια, την κοινωνία ολόκληρη. Δεν μπορεί να παραδοθεί στους ιδιώτες. Το πρόβλημα ηλεκτροδότησης στην Καλιφόρνια, που μετά τα αλλεπάλληλα "μπλακ άουτ" γίνεται πλέον με προγραμματισμένες διακοπές, αποτελεί ατράνταχτη απόδειξη για το τι θα γίνει αν την πάρει το ιδιωτικό κεφάλαιο».

Και συνέχισε ο συνδικαλιστής: «Αν συνυπολογίσουμε τις νέες αντεργατικές συνθήκες εργασίας στο καινούριο ιδιοκτησιακό καθεστώς και τα υψηλότατα τιμολόγια που έχει επιβάλει στα νοικοκυριά, γίνεται εύκολα αντιληπτό ποιος κερδίζει και ποιος χάνει με αυτά τα δεδομένα. Θυμηθείτε τι έχει γίνει με τον ΟΤΕ. Στην αρχή είχε ιδιωτικοποιηθεί ένα μικρό μέρος. Με το πέρασμα του χρόνου ξεπέρασε το μισό και τώρα ετοιμάζεται να περάσει όλος σε ιδιωτικά χέρια. Ολο αυτό το διάστημα τα τιμολόγιά του αυξήθηκαν διαδοχικά κατά τρεις φορές!».

Ενα άλλο θέμα που απασχόλησε τους εργαζόμενους είναι η δυνατότητα που έχει η ΔΕΗ - από τη στιγμή που μετατράπηκε σε Ανώνυμη Εταιρία - να μπορεί να προχωρεί σε «ενοικίαση» των εργαζομένων. Πρόσφατα εφαρμόστηκε και στην πράξη - μετά τη σύμβαση που υπογράφτηκε μεταξύ της διοίκησης της ΔΕΗ και του Διαχειριστή Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας - ο «δανεισμός» περισσότερων από 200 εργαζομένων.

ΠΕΝΗΝΤΑ ΟΚΤΩ χρόνια ΕΠΟΝ. Με βαθιά συγκίνηση εμείς, παλιοί ΕΠΟΝίτες, ΕΠΟΝίτισσες και αετόπουλα, απευθυνόμαστε σε όλους τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, σε όλο το λαό και τα νιάτα και τους καλούμε να τιμήσουν επάξια τα 58 χρόνια της θρυλικής ΕΠΟΝ, που η ίδρυσή της στις 23 Φλεβάρη 1943 στάθηκε κορυφαίο γεγονός μέσα στην ιστορία της ελληνικής νεολαίας.

ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ολόκληρες οι αντιδραστικές δυνάμεις, με τη φωτιά και το σίδερο, θέλησαν να σβήσουν από τη μνήμη του λαού και της νεολαίας το αθάνατο έργο της ΕΠΟΝίτικης γενιάς. Μα είναι ποτέ δυνατό ν' αποξεχαστεί ένα τέτοιο έργο, μια βαθιά, γόνιμη προσφορά που όργωσε κατάβαθα την Ελλάδα;

ΚΑΙ δίνει απάντηση σ' αυτό το ίδιο το κίνημα της νεολαίας που, παρ' όλες τις διώξεις και τους αφάνταστους κατατρεγμούς, βάδισε και βαδίζει περήφανα δίπλα στο λαό σε καινούριους αγώνες για να εκπληρωθούν τα ιδανικά και οι οραματισμοί της.

ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ σήμερα, μέσα σε άλλες συνθήκες, σε άλλα δεδομένα οι αγώνες που παλεύουν τα νιάτα, όμως πάντα πλούσια και πάντα διδακτική είναι η εμπειρία που βγαίνει μέσα από τους αγώνες της ΕΠΟΝ, από τη λαμπρή ιστορία της, από τα όσα πρωτόγνωρα και μεγάλα έφερε στον ορίζοντα της νέας γενιάς.

Η ΕΠΟΝ συνάρπασε, οργάνωσε και ξεσήκωσε τα νιάτα, που ζούσαν τη χιτλεροφασιστική Κατοχή, στον αγώνα ενάντια στους εισβολείς για τη λευτεριά και την εθνική ανεξαρτησία, για μία δημοκρατική και λαοκρατούμενη Ελλάδα. Ενωσε τα νιάτα της Ελλάδας. Με την πρωτοβουλία της ΟΚΝΕ και τη συμμετοχή και άλλων προοδευτικών οργανώσεων, έγινε πράξη ο πόθος της νέας γενιάς για ενιαία συσπειρωμένη δράση κατά των ξένων κατακτητών, για την απελευθέρωση της χώρας, για τη δημιουργία μιας λαοκρατούμενης και ευτυχισμένης Ελλάδας.

Η ΕΠΟΝ προσανατόλισε τη νέα γενιά στα ιδανικά της ειρήνης, της προόδου και του σοσιαλισμού, πιστεύοντας πως μόνο με την πάλη ενάντια στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό και τους πολέμους που γεννούν, μόνο σε συνθήκες ειρηνικής ζωής μπορούν ν' ανοίξουν οι δρόμοι του πολιτισμού.

ΜΠΟΡΕΙ να 'χουν περάσει 58 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ, αλλά η δημιουργική πνοή από τη δράση της μένει άσβηστη πάντα στη μνήμη τόπων και ανθρώπων. Πλούσια η πολιτιστική δράση που ανέπτυξε η ΕΠΟΝ, άνοιξε καινούριους ορίζοντες, βοήθησε να ξυπνήσει η ελληνική ύπαιθρος και να φτάσει ο πολιτισμός μέχρι την τελευταία γωνιά της Ελλάδας. Μπόλιασε τα ελληνικά νιάτα με τη χαρά της δημιουργικής ζωής.

Η ΕΠΟΝ έκανε το νέο και τη νέα ισότιμους συμμέτοχους στην παλλαϊκή οικοδόμηση της νέας ζωής στις ελεύθερες περιοχές της χώρας. Η ΕΠΟΝίτικη γενιά έφερε ολούθε στα μεγάλα εκείνα χρόνια τη φλόγα της πίστης και της δημιουργίας και πήρε πρωτοπόρο ρόλο στη γιγάντια αναγεννητική προσπάθεια του ΕΑΜ.

ΜΙΑ ομολογία για την αναγεννητική αυτή προσπάθεια της ΕΠΟΝ στην ύπαιθρο, στα χρόνια της Κατοχής είναι κι ένα γραφτό του συγγραφέα Μιχ. Καραγάτση στις ανταποκρίσεις του από τη Θεσσαλία, οι οποίες δημοσιεύτηκαν το Μάρτη του 1945 στην αθηναϊκή εφημερίδα «Ελευθερία». Ο συγγραφέας κάθε άλλο παρά συμπάθειες έτρεφε για το ΕΑΜ και την ΕΠΟΝ.

ΑΛΛΑ, όπως σχολιάζει η «Νέα Γενιά», το θαύμα που ο Μιχ. Καραγάτσης συνάντησε στη Θεσσαλία (και που ο συγγραφέας δεν ονοματίζει) είναι έργο που συντελέστηκε από την ΕΠΟΝίτικη γενιά και την Οργάνωσή της, την ΕΠΟΝ.

«... Οι λίγες μέρες που επέρασα στη Θεσσαλία - γράφει ο Μιχ. Καραγάτσης - με έπεισαν θετικά και οριστικά για ένα γεγονός πρωταρχικής σημασίας. Ο Θεσσαλός χωριάτης, μέσα σε λίγα χρόνια άλλαξε βασικά νοοτροπία πάνω στα ζητήματα της πολιτικοκοινωνικής πραγματικότητας. Η καινούρια μάλιστα γενιά είναι κάτι το τελείως διαφορετικό από την παλαιά...»

ΚΑΙ το προσδιορίζει: «Προοδευτική, ανήσυχη, γεμάτη κέφι για επαναστατικές ανακαινίσεις της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής της, βαθιά ποτισμένη από τη σκοπιμότητα του κρατικού παρεμβατισμού, έτοιμη να υποστεί κάθε θυσία για την αναδημιουργία της θεσσαλικής αλλά και της ελληνικής ζωής, πάνω στα πιο προοδευτικά και συγχρονισμένα δεδομένα...».

Η ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ προσθέτει:«Για το θαύμα αυτό - γιατί θαύμα είναι, πρέπει να χρωστάμε χάρη σε ορισμένα πολιτικοκοινωνικά ρεύματα, που ίσως να έβλαψαν σε πολλά με τον άκρατο φανατισμό τους, αλλά και ωφέλησαν σε πολλά με τη ριζοσπαστική κοσμοθεωρία τους».

ΔΕΝ ξεχνιέται αυτή η μέρα. Δεν είναι μία απλή μαρτυρία για να αναφερθεί. Δεν είναι μνήμη μακρινής ώρας. Είναι ολόκληρου κόσμου, της ελληνικής νιότης, αταλάντευτη πίστη και αφοσίωση στης ΕΠΟΝ τα μεγάλα ιδανικά, στη θρυλική Οργάνωσή μας, που όργωσε κατάβαθα της νέας γενιάς την ψυχή, που έπλασε τον ΕΠΟΝίτη. Τον αντιστασιακό άνθρωπο.

ΠΕΝΗΝΤΑ ΟΚΤΩ χρόνια «Με τη χρυσή της νιότης πανοπλία...». Εφηβοι πάντα, όπως και τότε, παρόντες στην εκδήλωσή μας, όπως πάντα, στην εκδήλωση που οργανώνει την ερχόμενη Τετάρτη 21 Φλεβάρη το απόγευμα στο ξενοδοχείο «Τιτάνια» (Πανεπιστημίου 52) η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ). «Στεκόμαστε - τονίζει η διακήρυξη της ΠΕΑΦΕ - δίπλα στην ΚΝΕ, μαζί με το λαό μας στους καινούριους μεγάλους αγώνες για ένα καλύτερο και ελπιδοφόρο καινούριο κόσμο...».