Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, δεν είναι περίεργο που η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ επιλέγει να εμφανιστεί σήμερα ως μια «υπερκομματική παράταξη», με τον Γ. Παναγόπουλο να υποστηρίζει: «Η ΠΑΣΚΕ δεν είναι αχθοφόρος πολιτικής γραμμής μέσα στα συνδικάτα» και πως «δεν έχουμε καμιά σχέση με την ασκούμενη πολιτική». Αναμενόμενο. Πάντα όταν στην κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ, η πάγια τακτική της ΠΑΣΚΕ ήταν η φραστική αποστασιοποίηση από τα αντεργατικά μέτρα, την ίδια ώρα που στην πράξη παρέμενε σταθερός ιμάντας μεταβίβασης των στρατηγικών επιλογών της κυβέρνησης, και το σπουδαιότερο, των βασικών επιλογών του κεφαλαίου. Γιατί, η επιλογή της «ευελιξίας» στις εργασιακές σχέσεις, η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων - μετοχοποιήσεων των ΔΕΚΟ, η στρατηγική της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων, ήταν και παραμένει στον προγραμματικό λόγο της ΠΑΣΚΕ. Και απ' αυτό τον προγραμματικό λόγο δεν έχει μετακινηθεί ούτε πόντο. Και αυτές οι επιλογές - όπως βέβαια και οι συλλογικές συμβάσεις των λίγων λεπτών αύξηση στα μεροκάματα - η αναπαραγωγή όλων των αστικών ιδεολογημάτων μέσα στα συνδικάτα παραμένουν σε πλήρη ισχύ. Το πρόβλημα δεν ήταν και δεν είναι γενικά το ότι η ΠΑΣΚΕ ήταν αχθοφόρος κάποιας πολιτικής μέσα στα συνδικάτα. Οι ταξικές δυνάμεις ποτέ δεν της χρέωσαν κάτι τέτοιο. Το πρόβλημα ήταν και είναι, και μαζί το δυστύχημα για τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους που την ακολουθούν, ότι ήταν αχθοφόρος της αστικής πολιτικής, της πολιτικής που στρέφονταν ενάντια στα ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων.

Η ΔΑΚΕ, παρά τις σημερινές αντικυβερνητικές κορώνες της, καθόλου δεν αμφισβητεί και ποτέ δεν αμφισβήτησε, τον αντεργατικό πυρήνα της πολιτικής που ασκείται. Διότι, βέβαια, οι κατηγορίες κατά της σημερινής κυβέρνησης για «ανικανότητα» και για «κυβέρνηση που παραδίδει τα κλειδιά της Ελλάδας στο Δ' Ράϊχ», την ίδια στιγμή που δεν έχει κανένα πρόβλημα όταν τα κλειδιά αυτά τα κρατάνε τα ντόπια και ευρωπαϊκά και διεθνή μονοπώλια - και ελέω Μάαστριχτ- είναι κούφιες ντουφουκιές. Είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Ο αντίποδας που συμπληρώνει το δίπολο της πλειοψηφίας που έχει αποδειχτεί επικίνδυνη για τα εργατικά συμφέροντα. Ενα δίπολο, με την παράταξη της Α.Π. να ακολουθεί ασθμαίνουσα και πειθήνια το ευρωλάγνο ντελίριο της πλειοψηφίας.

Αυτή η απόφαση των δυνάμεων που - σημειωτέον - αρνούνται πεισματικά σε σωματεία και συλλόγους να καταδικάσουν τον προβοκατόρικο ρόλο κουκουλοφόρων και παρακρατικών μηχανισμών ενάντια στο εργατικό κίνημα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ακόμη συμβολή στη δράση αυτών των μηχανισμών. Ωστόσο, την Τετάρτη στην ΑΔΕΔΥ, αλλά και με την τελική τους απόφαση να πραγματοποιηθεί συλλαλητήριο σχεδόν ταυτόχρονα με τη συγκέντρωση του ΚΚΕ έκαναν ένα ακόμα βήμα.

Τα ίδια τα γεγονότα και οι μεθοδεύσεις των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ το αποδεικνύουν:

Στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ, κατέληξαν και οι δύο - ύστερα από διάφορους ελιγμούς - στην πρόταση, η ΑΔΕΔΥ να διοργανώσει συλλαλητήριο την Παρασκευή, μέρα που είχε προγραμματιστεί η συγκέντρωση του ΚΚΕ. Οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ είπαν ότι την ίδια ώρα την Παρασκευή δε γίνεται μια απεργιακή συγκέντρωση, αλλά η πολιτική συγκέντρωση ενός κόμματος, η οποία είχε ήδη ανακοινωθεί και ήταν ήδη γνωστή σε όλες τις παρατάξεις πριν κατατεθεί οποιαδήποτε άλλη πρόταση.

Με δεδομένο αυτό και σε συνδυασμό: Αφ' ενός μεν, με το γεγονός ότι σε μια κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ είναι εύκολο να παρεισφρήσουν κουκουλοφόροι (γεγονός που πολλές φορές συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το έχουν ομολογήσει σε συσκέψεις του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων), αφ' ετέρου δε, ότι ακριβώς τέτοιες προβοκατόρικες ομάδες προχώρησαν σε δολοφονική επίθεση στη διαδήλωση στο Σύνταγμα στις 20 Οκτώβρη, οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ ζήτησαν το συλλαλητήριο της ΑΔΕΔΥ να γίνει την Πέμπτη. Την πρόταση αυτή αποδέχθηκαν οι παρατάξεις ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ και τελικά λήφθηκε αυτή η απόφαση από το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ.

Ωστόσο, οι δύο παρατάξεις - ΑΠ και «Παρεμβάσεις» - συνέχισαν να επιμένουν και είπαν ότι αφού δεν παίρνει απόφαση η ΑΔΕΔΥ, θα βάλουν το λεγόμενο Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων να καλέσει σε συλλαλητήριο την Παρασκευή. Με τη θέση τους αυτή αποκάλυψαν ακόμα περισσότερο τον επιζήμιο ρόλο τους και τις προκλητικές στοχεύσεις τους, αφού από προχθές ο Συντονισμός καλούσε σε συλλαλητήριο την Πέμπτη και όχι την Παρασκευή! Κάλεσμα που είχε αναρτηθεί σε ιστοσελίδες στο διαδίκτυο.

Εδώ αξίζει να υπενθυμίσουμε τα εξής: Η «Αυτόνομη Παρέμβαση» και οι «Παρεμβάσεις», δύο φορές τους τελευταίους τρεις μήνες αρνήθηκαν στην ΑΔΕΔΥ να υπερψηφίσουν πρόταση καταδίκης του προβοκατόρικου ρόλου των κουκουλοφόρων, οι οποίοι είναι γνωστό ότι πολύ εύκολα έχουν εισχωρήσει σε πορείες που έχουν οργανώσει ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ενίοτε και στα μπλοκ των συγκεκριμένων παρατάξεων. Η παραπάνω η στάση τους αποδεικνύει τον αθεράπευτο τυχοδιωκτισμό τους στο κίνημα, την έχθρα τους για το οργανωμένο ταξικό κίνημα.