ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αντιδραστική συμμαχία

Οπως κι αν διαμορφωθούν τα πράγματα σήμερα, αύριο και τους αμέσως επόμενους μήνες, οι πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων 24ώρων άνοιξαν το δρόμο στις αναζητήσεις των αστών για τη λεγόμενη «αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού», δείχνοντας ξεκάθαρα κιόλας ότι αυτή η αναμόρφωση θα είναι σε αντιδραστική κατεύθυνση, ότι μόνο αρνητικά έχει να περιμένει ο λαός από το ανακάτεμα της τράπουλας του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης. Στις αναλύσεις τους τις δυο προηγούμενες μέρες, στελέχη των κομμάτων της πλουτοκρατίας και αναλυτές των αστικών μέσων - ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφοροποιήσεις για τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης και τη διαδικασία μετάβασης σε αυτή - παραδέχονταν όλοι ότι στόχος τους είναι η μετάβαση σε μια ισχυρή κυβέρνηση συνεργασίας που θα επιβάλει τα βάρβαρα μνημόνια που θα ακολουθήσουν. Ανεξάρτητα από τον τρόπο που αυτή θα αναδειχτεί, αλλά και το πότε χρονικά.

Θέλουν μια ισχυρή κυβέρνηση, που θα μπορεί να αντιμετωπίσει τη διογκούμενη λαϊκή οργή, που θα σταθεί σκληρή και άτεγκτη μπροστά στη χρεοκοπία του λαού, προκειμένου να σωθεί το κεφάλαιο. Θέλουν μια ισχυρή κυβέρνηση, που θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους τριγμούς και τις αντιθέσεις και στο εσωτερικό της αστικής τάξης, αφού είναι αναπόφευκτη η απαξίωση και καταστροφή τμημάτων του κεφαλαίου, προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος του ίδιου του κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Αλλά και για την υποταγή του λαού στη χρεωκοπία που του επιβάλλουν. Ολη αυτή τη βρώμικη δουλειά θα κάνει η ισχυρή τους κυβέρνηση. Να, λοιπόν, γιατί το ΚΚΕ είχε έγκαιρα προειδοποιήσει ότι η λεγόμενη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, που ζυμώνεται εδώ και δυο χρόνια, θα είναι σε άκρως αντιδραστική κατεύθυνση.

Τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος, που η κρίση τα διογκώνει και τα φανερώνει, δεν μπορεί να μην έχουν αντανάκλαση στο πολιτικό σκηνικό. Η δυσκολία που έχει το σύστημα να ξεπεράσει αυτήν τη βαθιά οικονομική κρίση με εργαλεία του παρελθόντος αντανακλάται και σε δυσκολία αναπαραγωγής του μοντέλου εναλλαγής των δυο μεγάλων αστικών κομμάτων στην κυβέρνηση. Μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης «τσαλακώνεται» με ταχύτερους ρυθμούς και η κρίση δεν τους αφήνει τα περιθώρια χρόνου που χρειάζονται για την ανανέωσή του για τη συνέχιση του δικομματικού συστήματος όπως το γνωρίζουμε. Γι' αυτό οι ανάγκες του κεφαλαίου σήμερα υπαγορεύουν κυβερνήσεις συνεργασίας των αστικών κομμάτων.

Τα ζόρια που δημιουργεί στο κεφάλαιο η κρίση υπαγορεύουν κομματική συστράτευση σε επίπεδο κυβέρνησης των αστικών κομμάτων στη βάση της στρατηγικής του κεφαλαίου. Αυτό το ονομάζουν «κυβέρνηση εθνικής ενότητας», γιατί θα μπορέσει να γεφυρώσει ενδοαστικές αντιθέσεις και να προχωρήσει στη βάση της στρατηγικής του κεφαλαίου. Η «εθνική τους ενότητα» είναι ενότητα της αστικής τάξης κι όχι του λαού. Είναι ενότητα των αστικών δυνάμεων για να τσακίσουν το λαό. Γι' αυτό ο λαός δεν πρέπει να παραπλανηθεί από τα περί «εθνικής σωτηρίας». Πολύ περισσότερο, ειδικά στη χώρα μας, το ζητούμενο για το λαό δεν είναι να απογοητευτεί ή να τρομοκρατηθεί από αυτήν την εξέλιξη. Γιατί έχει δείξει τη δύναμή του. Γιατί έχει συμβάλει στα αδιέξοδα και τα ζόρια του αστικού καπιταλιστικού συστήματος και μπορεί και πρέπει να τα μεγαλώσει, δυναμώνοντας τη δική του συμμαχία κόντρα στη συμμαχία του κεφαλαίου ώσπου να τους ανατρέψει οριστικά...

Αποθεώνουν ό,τι τσακίζει το λαό

Γρηγοριάδης Κώστας

Στον αντικομμουνισμό κατέφυγε προχτές ο Α. Κακλαμάνης όταν, μιλώντας στη Βουλή, είπε ότι, αν εμείς όλοι μιλάμε εδώ σήμερα, σε ένα σημαντικό ποσοστό το χρωστάμε «στον Γ. Παπανδρέου, το "Γέρο της Δημοκρατίας" που στάθηκε μόνος από ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο τότε στην πιο κρίσιμη ώρα για το Εθνος. Χωρίς τον Γ. Παπανδρέου θα περιμέναμε και εμείς από κάποιον Γκορμπατσόφ, ό,τι θα είχε απομείνει από την Ελλάδα, να το παραδώσει, όπως παραδόθηκαν χώρες και λαοί του πρώην ανατολικού μπλοκ όταν κατέρρευσε ένα ολόκληρο σύστημα πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής διακυβέρνησης».

Ηταν προφανές ότι ο πρώην πρόεδρος της Βουλής αναφερόταν στο ρόλο του Γ. Παπανδρέου στη σφαγή του λαού στα Δεκεμβριανά του 1944, ενώ απέδωσε τα εύσημα στον Γκορμπατσόφ, που ήρθε να ολοκληρώσει το έγκλημα σε βάρος του σοβιετικού λαού, να τον γυρίσει στην προϊστορία του καπιταλισμού, βυθίζοντάς τον στη φτώχεια και την εξαθλίωση, από την οποία τον είχε βγάλει ο σοσιαλισμός.

Αμεση ήταν η απάντηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ Σπ. Χαλβατζή, ο οποίος αφού υπενθύμισε ότι ο αντικομμουνισμός πάντα είναι προπομπός αντιλαϊκών μέτρων τόνισε: «Ο Γ. Παπανδρέου ήταν ο πρωθυπουργός που μαζί με τους Εγγλέζους αιματοκύλησε το λαό της Αθήνας το Δεκέμβρη του 1944, αιματοκύλησε αυτόν τον αγωνιστή λαό που μέσα από την ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση μάτωσε, αλλά νίκησε τους Γερμανούς ναζί και τους φασίστες Ιταλούς, πάλεψε, αγωνίστηκε και απελευθέρωσε την Ελλάδα. Και θα πρέπει ο Α. Κακλαμάνης να θυμάται ότι εμπνευστής, καθοδηγητής και βασικός κορμός της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης ήταν το ΚΚΕ».

«Ψιλά γράμματα» για το ΠΑΣΟΚ η σύγχρονη, γραμμένη με αίμα Ιστορία του ελληνικού λαού. Αλλωστε, ήταν το κόμμα που έκανε τα αδύνατα δυνατά να φέρει αυτή την ιστορία στα μέτρα της αντιλαϊκής πολιτικής του, διαστρεβλώνοντάς την. Γι' αυτό αποθεώνει αστούς πολιτικούς όπως ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος το έβαλε στα πόδια όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα, φεύγοντας για τη Μέση Ανατολή μαζί με το σινάφι του. Επέστρεψε μόνο όταν ο λαός απελευθέρωσε τη χώρα, για να ολοκληρώσει το ιμπεριαλιστικό έγκλημα σε βάρος του, σε συνεργασία με την ντόπια αστική τάξη και τους Αγγλους.

Ενοχλήθηκαν για τις κολεγιές τους

Θίχτηκαν προχτές οι του ΠΑΣΟΚ, όταν η Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας στην Βουλή, αναφέρθηκε στις κολεγιές της κυβέρνησης και τι θα πάθουν, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Και να μου το θυμηθείτε, το λέω σ' εσάς του ΠΑΣΟΚ: Ο,τι έπαθε ο Ανδρέας Παπανδρέου με κάτι κολεγιές που είχε, θα πάθετε και εσείς τα ίδια με αυτές τις κολεγιές που έχετε, (εννοώντας τις κολεγιές αντικομμουνισμού προφανώς με τον ΛΑ.Ο.Σ.). Αλλά θα πάθετε εσείς, όχι εμείς». Ποιες ήταν οι τότε αντικομμουνιστικές κολεγιές; Ο «Αυριανισμός», που το ΠΑΣΟΚ αξιοποίησε για να του βγάζουν τη βρώμικη δουλειά ενάντια στο λαό και το κίνημα και τελικά, όταν τα συμφέροντα και οι εσωτερικοί συσχετισμοί στο σύστημα άλλαξαν, έπαιξαν το γνωστό ρόλο ενάντια στην τότε ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Κάνοντας πως δεν καταλαβαίνει τι είπε η Αλέκα Παπαρήγα, ο Ν. Σηφουνάκης, αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, φώναξε από το έδρανο όπου καθόταν: «τον παραπέμψατε (σ.σ. τον Α. Παπανδρέου)». Απαντώντας άμεσα, η Αλέκα Παπαρήγα του είπε: «Αφήστε τα αυτά. Καταλάβατε τι σας είπα. Εμείς είμαστε πολιτικοί αντίπαλοι. Μιλάω για τις κολεγιές. Δεν είμαστε κολεγιά του ΠΑΣΟΚ εμείς. Δεν είμαστε κολεγιά του ΠΑΣΟΚ. Και αυτήν τη στιγμή κάνετε τα στραβά μάτια μπροστά πραγματικά σε τέτοια φαινόμενα που έχουν σχέση με βρώμικο αντικομμουνισμό, με τον αντικομμουνισμό που πλήττει το λαό και όχι γενικά τον αντικομμουνισμό. Λέω ότι λίγο ακόμα και θα περνάμε μπροστά από το Μεταξά, θα βάζετε τα σχολεία να περνάνε μπροστά από το Μεταξά για το "ΟΧΙ", το γερμανόφιλο Μεταξά».

«Φαληρεύς» του αντικομμουνισμού...

Γνωστός στις εξυπνάδες ο Κασιμάτης της «Καθημερινής», αλλά όπως πάντα φτηνός. Σε χτεσινό σχόλιο, στη στήλη που υπογράφει σαν «Φαληρεύς», απομονώνει τη φράση από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή ότι «αν ο λαός δεν καταλάβει ότι πρέπει να πάρει τον δρόμο που οδηγεί στη λαϊκή εξουσία, αυτά θα συμβαίνουν κάθε δύο - τρεις μήνες», και σχολιάζει: «Ποιος θα μπορούσε να διαφωνήσει μαζί της; Το ξέρουν και οι πέτρες (εκτός από εκείνες που ανήκουν στο κόμμα του λαού...) ότι με το καθεστώς που εννοεί ως "λαϊκή εξουσία" η γραμματέας του ΚΚΕ η πολιτική σταθερότητα θα είναι εξασφαλισμένη, διότι η διαφωνία θα είναι ο συντομότερος δρόμος προς το νεκροταφείο». Δεν προκαλεί εντύπωση ο χυδαίος αντικομμουνισμός της «Καθημερινής». Αλλωστε, τον έχει κάνει επάγγελμα από όλες της τις στήλες, για να συκοφαντήσει το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, να το θαμπώσει σαν τη μοναδική φιλολαϊκή διέξοδο στις μέρες μας. Το ΚΚΕ έγκαιρα προειδοποίησε ότι όσο ζορίζονται οι αστοί να διαχειριστούν την κρίση, όσο μεγαλώνει η μπόχα του καπιταλισμού που έχει σαπίσει, τόσο τα παπαγαλάκια και οι γραφίδες τους θα τρέχουν με αντικομουνισμό να χτυπήσουν το λαό και να παίξουν το ρόλο που παίζει το καπάκι στον υπόνομο. Αυτό κάνει και ο Κασιμάτης της «Καθημερινής»...