Σαν τη γάτα που σκεπάζει τις ακαθαρσίες της, ο ΣΥΝ προσπαθεί να συγκαλύψει την άκρατη ευρωλαγνεία του τώρα που το ευρωενωσιακό οικοδόμημα παρουσιάζεται με αδαμιαία περιβολή στα μάτια των λαών και καταρρακώνεται στις λαϊκές συνειδήσεις.
Χτες, το τμήμα Ευρωπαϊκής Πολιτικής του ΣΥΝ εξέδωσε ανακοίνωση για τις τελευταίες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής για το ευρώ, όπου αναφέρει μεταξύ άλλων: «(...) Στο παράρτημα 1 που αφορά στα "Δέκα μέτρα για τη βελτίωση της διακυβέρνησης του Ευρώ", επιχειρείται η συγκρότηση μηχανισμού εκτελεστικής εξουσίας, απολύτως αντιδημοκρατικού, διότι δεν διασφαλίζεται καμιά απολύτως δημοκρατική νομιμοποίηση, ούτε δημοκρατικός έλεγχος και διαφάνεια, της σκοπιμότητας και της νομιμότητας των αποφάσεών του. Οι υπερεξουσίες του, σε συνδυασμό με την υποχρέωση των χωρών - μελών της Ευρωζώνης να ενσωματώσουν τα κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας στο εθνικό δίκαιο με συνταγματική ισχύ, αναγορεύουν την οικονομική διακυβέρνηση σε ένα ακραία αυταρχικό θεσμικό πλαίσιο που αντίκειται σε βασικές αρχές εθνικής κυριαρχίας. Ο ΣΥΝ και η Ευρωπαϊκή Αριστερά βρίσκονται σήμερα στην πρώτη γραμμή της μάχης που δίνουν οι λαοί της Ευρώπης για να ανατρέψουν τη στρατηγική της ΕΕ, που οδηγεί τους λαούς στην κοινωνική καταστροφή».
Δικτατορία των μονοπωλίων και δημοκρατική νομιμοποίηση, έλεγχος και διαφάνεια είναι σχήματα οξύμωρα. Και όλα τα υπόλοιπα είναι υποκρισία από μέρους του ΣΥΝ. Αυτός αξίωνε και μάλιστα επιτακτικά την πολιτική ενοποίηση της ΕΕ. Η «οικονομική διακυβέρνηση» δεν έπεσε από τον ουρανό, εντάσσεται στην προσπάθεια για οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση της ευρωένωσης, αυτό δηλαδή που ζητούσε ο ΣΥΝ. Βάση αυτής της ολοκλήρωσης αποτέλεσε η Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία ψήφισε και με τα δυο του χέρια. Στην κατεύθυνση αυτή συγκροτήθηκε αργότερα η ΟΝΕ, την οποία χαιρέτιζε σαν ιστορικό επίτευγμα. Ηδη από το Μάαστριχτ προβλεπόταν εκχώρηση μέρους της κυριαρχίας των κρατών - μελών, για την οποία βγαίνει σήμερα στα κεραμίδια ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Η «οικονομική διακυβέρνηση», που για τους λαούς ισοδυναμεί με μακελειό σε βάρος των δικαιωμάτων τους, είναι απαραίτητη για τα ευρωενωσιακά μονοπώλια, και για να αντιμετωπίσουν την κρίση και για να ενισχύσουν τη θέση τους στον ανταγωνισμό τους με τα μονοπώλια άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Η δήλωση του ΣΥΝ ότι αντιμάχεται τη στρατηγική της ΕΕ δεν έχει την παραμικρή αξία, κοροϊδεύει το λαό όταν το ισχυρίζεται, αφού δεν αντιμάχεται την εξουσία των μονοπωλίων, οι ανάγκες των οποίων την επιβάλλουν, ενώ υπερασπίζεται την παραμονή της χώρας στην ΕΕ.
Να «σωφρονίσει» τους μαθητές επιδιώκει το υπουργείο Παιδείας, διοργανώνοντας «συζητήσεις» «με αφορμή τις μαθητικές παρελάσεις της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου»! Πρόκειται για μια απάντηση του αστικού κράτους στους μαθητές που αντέδρασαν με διάφορους τρόπους στις παρελάσεις, αλλά και συνολικά στους μαθητές που αντιδρούν στην πολιτική της κυβέρνησης με αγωνιστικές κινητοποιήσεις, λες και οι νέοι άνθρωποι που αντιστέκονται έκαναν κάποιο ποινικό αδίκημα! Οι οργανωμένες «συζητήσεις» απ' το κράτος, μέσα στα σχολεία, «για την ελευθερία της έκφρασης και το σεβασμό των κανόνων» (έτσι διατυπώνεται η θεματολογία των ...μαθημάτων), παραπέμπουν σε «σωφρονισμό» των μαθητών που δεν σκύβουν το κεφάλι και αγωνίζονται.
Ολα τα παραπάνω, ήδη, αποκτούν κι ένα ιδεολογικό περιτύλιγμα, που διαχωρίζει τους εκπαιδευτικούς σε αυτούς που διδάσκουν τη «φιλοπατρία» και τους υπόλοιπους! Σε συγχαρητήρια επιστολή της αρμόδιας διεύθυνσης του υπουργείου Παιδείας προς τα «Γραφεία Φυσικής Αγωγής» και τους εκπαιδευτικούς που οργάνωσαν τις μαθητικές παρελάσεις, υποστηρίζεται: «Σε μια περίοδο, κατά την οποία κάποιοι προσπάθησαν εκμεταλλευόμενοι τις παρελάσεις για την εθνική επέτειο να απαξιώσουν θεσμούς και αξίες, συνεισφέρατε ώστε να δοθεί νόημα σε υψηλά ιδανικά, όπως η πίστη σε έναν ανώτερο σκοπό, η φιλοπατρία και η θυσία για το κοινό καλό». Με πολλαπλές αναγνώσεις...
Μέχρι και κυβέρνηση θα αναγκαστούν να φτιάξουν στο τέλος ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία μόνο και μόνο για να σωθεί η χώρα. Λέτε να τους αρέσουν οι πολιτικές λιτότητας; Οχι, βέβαια.
Ελα, όμως, που ...αρέσουν, και μάλιστα πάρα πολύ, στο κεφάλαιο! Και στο εγχώριο, και στο ευρωπαϊκό, και γενικώς! Στο κεφάλαιο αρέσουν, επίσης, και αυτά τα δύο κόμματα, μια και τη δουλειά του κάνουν εδώ και δεκαετίες.
Αρα, με βάση την απλή λογική, αφού τα επικείμενα αντιλαϊκά μέτρα αρέσουν στο κεφάλαιο, αφού τα δύο κόμματα (και μερικά ακόμη) αρέσουν επίσης στο κεφάλαιο, τότε και στα δύο κόμματα αρέσουν τα μέτρα.
Οχι πως ευχαριστιούνται με τη λαϊκή αγανάκτηση, ούτε τους αρέσει να πονοκεφαλιάζουν αναζητώντας τρόπους να κοροϊδέψουν τον κόσμο, αλλά ...τι να γίνει αυτή είναι η δουλειά τους. Και αυτές τις μέρες καλούνται να την κάνουν με κάθε τρόπο.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΕΧΟΥΜΕ μπόλικες ...συζητήσεις για το τι είδους κυβέρνηση πρέπει να έχει εφεξής η χώρα. Να 'ναι «τεχνοκρατική» άραγε ή να είναι «πολιτική»...
Λες και στην περίπτωση που θα είναι «τεχνοκρατική» δεν πρόκειται να παράγει πολιτικό έργο και μάλιστα σε πολύ πολύ συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση.
Δηλαδή, πώς το καταλαβαίνουν; Θεωρούν ότι μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση που θα λειτουργεί με ...«ακαδημαϊκά» κριτήρια; `Η, μήπως, ότι μπορεί να έχει αμιγώς «οικονομικά» κριτήρια...
Αν σκέφτονται το δεύτερο, τους θυμίζουμε ότι ο όρος «οικονομία» πάει ...πακέτο με το «για τα συμφέροντα ποιου»!
Ομως, αυτό ακριβώς είναι που επιθυμούν να αποκρύψουν από τον ελληνικό λαό...