Η παραχάραξη της Ιστορίας, με σαφή στόχο να δηλητηριάσουν τις λαϊκές συνειδήσεις, αποτελεί στρατηγική επιδίωξη της ΕΕ των μονοπωλίων. Αυτό επιβεβαίωσε η «φιέστα» που διοργάνωσαν την περασμένη Τρίτη στην πολωνική πρωτεύουσα, για να γιορτάσουν την 23η Αυγούστου ως «Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης των θυμάτων όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων», με την οποία ταυτίζουν τον κομμουνισμό με το φασισμό - ναζισμό.

Επιστέγασμα αυτής της εκδήλωσης, στην οποία συμμετείχε και ο Ελληνας πρέσβης στη Βαρσοβία, ήταν η «Διακήρυξη της Βαρσοβίας». Πρόκειται για ένα αντιδραστικό και επικίνδυνο κείμενο, οδηγό για τις αστικές κυβερνήσεις στη διακηρυγμένη πρόθεσή τους να εντείνουν τον αντικομμουνισμό στην Εκπαίδευση και να ποινικοποιήσουν την κομμουνιστική ιδεολογία. Σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης του καπιταλισμού και αποκάλυψης των αδιεξόδων του, στόχος τους είναι η τρομοκράτηση των λαών και η αναχαίτιση της πάλης για ένα καλύτερο μέλλον, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Σ' αυτήν την προσπάθεια, ΕΕ και Κομισιόν εμπλουτίζουν διαρκώς το οπλοστάσιό τους και διαμορφώνουν το ανάλογο θεσμικό πλαίσιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η έκθεση της Επιτροπής για τη «Μνήμη των εγκλημάτων που διαπράχτηκαν από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα στην Ευρώπη», με την οποία η Κομισιόν καταστρώνει ένα συγκροτημένο σχέδιο αντικομμουνιστικής επίθεσης, ανταποκρινόμενη σε σχετική απόφαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ, της 16ης Ιούνη 2009.

Με τα αντιδραστικά αυτά ντοκουμέντα, ο αντικομμουνισμός αναγορεύεται σε επίσημη ιδεολογία και «αξία» της ΕΕ. Ταυτόχρονα, επικρέμαται η απειλή των αστών για τη θέσπιση ευρωενωσιακής ποινικής νομοθεσίας, με την οποία θα διώκεται η κομμουνιστική ιδεολογία και θα αποτελεί έγκλημα η υπεράσπιση του σοσιαλισμού, όπως γίνεται ήδη σε πρώην σοσιαλιστικές χώρες της λυκοσυμμαχίας.

Εξίσου επικίνδυνο για τους λαούς ήταν και το αντικομμουνιστικό παραλήρημα που εκτυλίχθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο στις αρχές του περασμένου Ιούνη, με αφορμή την «επέτειο» των υποτιθέμενων «εκτοπίσεων πολιτών των Βαλτικών χωρών» από τη σοβιετική εξουσία το 1941, με τη διαστροφή της Ιστορίας και την εξύμνηση των φασιστών και των συνεργατών των ναζί στις χώρες της Βαλτικής. Αντίστοιχη περίπτωση διαστροφής της Ιστορίας είναι η μετατροπή της 9ης Μάη, από Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών σε χυδαίο πανηγύρι για το γιορτασμό της ως «μέρας της ΕΕ», μέρας γιορτής των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Παράλληλα, κανείς δεν ξεχνάει το κατάπτυστο - νεοφασιστικού τύπου «αντικομμουνιστικό μνημόνιο» (2005), το οποίο προώθησαν προς ψήφιση στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Ευρώπης τα αστικά επιτελεία.

Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα, η «Διακήρυξη της Βαρσοβίας» αναπαράγει το ιδεολόγημα ότι «τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων στην Ευρώπη πρέπει να αναγνωρίζονται και να καταδικάζονται, ανεξάρτητα από τον τύπο και την ιδεολογία τους». Βάζει, δηλαδή, στο ίδιο τσουβάλι τους ναζιστές σφαγείς των λαών, γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού, με τις σοσιαλιστικές χώρες και κυρίως την ΕΣΣΔ, που συνέτριψαν το φασισμό και ανέβασαν την ανθρωπότητα στο ψηλότερο έως σήμερα σκαλί της κοινωνικής εξέλιξης.

Η αστική τάξη πασχίζει να θωρακίσει την εξουσία της, γι' αυτό επιτίθεται στις νεανικές κυρίως συνειδήσεις, ξαναγράφοντας την Ιστορία στα μέτρα της. Χαρακτηριστική ως προς αυτό είναι η δήλωση της Β. Ρέντινγκ, επιτρόπου της ΕΕ σε θέματα Δικαιοσύνης, η οποία τόνισε από τη Βαρσοβία ότι «το να κρατάμε ζωντανή τη μνήμη της φρίκης του παρελθόντος όλων των ολοκληρωτικών καθεστώτων είναι ένα μέσο για την προώθηση βασικών ευρωπαϊκών θεμελιωδών δικαιωμάτων, ιδίως μεταξύ των νεότερων πολιτών μας και των μελλοντικών γενεών».

Σε άλλο σημείο πρόσθεσε ότι «η αντιμετώπιση της απανθρωπιάς των εγκλημάτων αυτών και η διατήρηση της μνήμης των θυμάτων, πρέπει να είναι μια συλλογική προσπάθεια, και να προωθηθεί από κοινού, από όλους μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση». Σε αυτήν τη λογική της ενιαίας προσπάθειας, η Κομισιόν ήδη έχει προχωρήσει στην αναγγελία νέων χρηματοδοτικών πακέτων, για την αποτελεσματικότερη προώθηση της συκοφάντησης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, στοχεύοντας κύρια στη νεολαία, που δεν έχει πείρα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση και τα επιτεύγματά της. Αλλωστε, η Κομισιόν στο παρελθόν έχει επανειλημμένα καλέσει τα κράτη - μέλη μέσα από επίσημες εκπαιδευτικές δομές να ξαναγράψουν την Ιστορία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς η αστική τάξη επιδιώκει με κάθε μέσο να παραχαράξει την Ιστορία στα μάτια του λαού, εξισώνοντας τον κομμουνισμό με το φασισμό, αποτελεί η ίδρυση «ερευνητικού ιδρύματος» από την Τσέχικη Προεδρία το 2009, με σκοπό να δώσει «νέα πνοή» στην αντικομμουνιστική υστερία και να θολώσει τη μόνη εναλλακτική λύση στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, αποδεικνύοντας την ανησυχία των αστών για την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των λαών, που κάτω από προϋποθέσεις μπορεί να αποκτήσει ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά.

Ενα χρόνο νωρίτερα, η Τσέχικη Γερουσία είχε υιοθετήσει το κείμενο περί Ευρωπαϊκής Συνείδησης και Κομμουνισμού, σύμφωνα με το οποίο «ναζιστικά και κομμουνιστικά καθεστώτα να θεωρούνται από κοινού ως οι κύριες καταστροφές που σημάδεψαν τον 20ό αιώνα», συμπληρώνοντας ότι και τα «εγκλήματα που διαπράχτηκαν στο όνομα του κομμουνισμού θα έπρεπε να καταλογιστούν ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

Η αντικομμουνιστική εκστρατεία στην ΕΕ πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, καθώς, όχι μόνο θεσμοθετεί την ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό, αλλά επαναλαμβάνει την αποφασιστικότητά της να εξετάσει την επιβολή ποινής ή τη δίωξη όσων δε συμμορφώνονται με την ιδεολογική τρομοκρατία που ασκεί η ΕΕ των μονοπωλίων.

Στη «Διακήρυξη της Βαρσοβίας» τονίζεται χαρακτηριστικά ότι «τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων στην Ευρώπη, ανεξάρτητα από τη φύση και την ιδεολογία τους, θα αναγνωρίζονται και θα καταδικάζονται» και επισημαίνεται: «Αναλαμβάνουμε να εξετάσουμε, σύμφωνα με επαρκή πρότυπα, λαμβάνοντας υπόψη, όπου είναι απαραίτητο, τις εθνικές συνθήκες και τις νομικές παραδόσεις και σεβόμενοι την ελευθερία της έκφρασης, νομικές πτυχές που να αντιμετωπίζουν τη δημόσια επιδοκιμασία, την άρνηση ή το χυδαίο ευτελισμό των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από ολοκληρωτικά καθεστώτα».

Η ΕΕ των μονοπωλίων επιβεβαιώνει και με αυτό το κείμενο την αποφασιστικότητά της να κλιμακώσει την επίθεση σε βάρος των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, όχι μόνο μέσα από την αφαίρεση δικαιωμάτων και κατακτήσεων στη δουλειά, στο μισθό, στην Ασφάλιση, στην Παιδεία και την Υγεία, αλλά και μέσα από το χτύπημα του λαϊκού κινήματος και της πολιτικής του πρωτοπορίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος.

«Η δημόσια επιδοκιμασία, άρνηση ή χυδαίος ευτελισμός των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από ολοκληρωτικά καθεστώτα μπορεί να οδηγήσει σε αναβίωση της ολοκληρωτικής ιδεολογίας και των ολοκληρωτικών καθεστώτων», σημειώνεται στη Διακήρυξη. Ο φόβος της ΕΕ δεν είναι η αναβίωση του ναζισμού, τον οποίο άλλωστε έχει θρέψει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Ο μεγαλύτερος φόβος, τόσο της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, όσο και της εξουσίας της πλουτοκρατίας γενικότερα, είναι η χειραφέτηση των λαϊκών συνειδήσεων, η όξυνση της ταξικής πάλης, η οργάνωση και γιγάντωση της πάλης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων για την ανατροπή του καπιταλισμού.

Μάλιστα, οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της ΕΕ, οι ίδιοι που επιβάλλουν προγράμματα σκληρής λιτότητας σε βάρος των λαών και περικόπτουν το ένα μετά το άλλο τα εργατικά δικαιώματα, στη «Διακήρυξη της Βαρσοβίας» καλούν «το Συμβούλιο και την Επιτροπή να υποστηρίξουν δραστηριότητες των ΜΚΟ, συμπεριλαμβανομένων και των Οργανισμών από χώρες της Ανατολικής Γειτονιάς, οι οποίες ασχολούνται ενεργά με την έρευνα και τη συλλογή εγγράφων σχετικών με τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από ολοκληρωτικά καθεστώτα και να εξαπλώσουν τη γνώση της ιστορίας. Καλούμε την Επιτροπή να αξιοποιήσει τα ήδη υπάρχοντα προγράμματα χρηματοδότησης για τέτοιες δραστηριότητες». Καλούν, δηλαδή, την ΕΕ να δώσει απλόχερα χρήμα - χρήμα από τις τσέπες των λαών - για την προώθηση της αντικομμουνιστικής εκστρατείας.