ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ εργασίας συνιστούν τη ραχοκοκκαλιά του συνδικαλιστικού κινήματος και η κατάργησή τους αναιρεί έναν από τους βασικούς λόγους για τους οποίους οι εργαζόμενοι συσπειρώνονται στα σωματεία και τις ομοσπονδίες.
Η επίθεση κατά των συνδικάτων είναι πολύμορφη. Αλλού εκδηλώνεται με νόμους και κυβερνητικές αποφάσεις που χτυπούν ευθέως το δικαίωμα του συνδικαλισμού. Οπως στις ΗΠΑ, όπου σε πολλές Πολιτείες προωθούνται αυτή την περίοδο νόμοι με τους οποίους καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις μιας και θεωρούνται υπεύθυνες για το υψηλό «κόστος εργασίας». Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή του Ουινσκόνσιν, όπου επί εβδομάδες χιλιάδες εργαζόμενοι έχουν περικυκλώσει το τοπικό Κογκρέσο για να αποτρέψουν την ψήφιση ενός νόμου με τον οποίο ο κυβερνήτης της Πολιτείας επιδιώκει την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων στο δημόσιο τομέα, ενώ με σειρά άλλων μέτρων οδηγεί στην οικονομική ασφυξία τα συνδικάτα.
ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ, όπως στην Ελλάδα, η κατάργηση των συμβάσεων επιδιώκεται με σειρά νόμων και αποφάσεων για την (επί της ουσίας) κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και στη συνέχεια των κλαδικών συμβάσεων. Ετσι, φθάνοντας στο επίπεδο των συμβάσεων κατά επιχείρηση οι εργοδότες αποκτούν σημαντικό προνόμιο, αφού οι εργαζόμενοι είναι περισσότερο ευάλωτοι στις κάθε είδους πιέσεις και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός πιο εύκολα να κάνει τη δουλειά του. Στην πιο προωθημένη της μορφή αυτή η επίθεση περιλαμβάνει την καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων, το βασίλειο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Υπάρχουν όμως και άλλες μορφές σ' αυτή την επιχείρηση κατά των συνδικάτων, οι οποίες οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα.
ΣΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΕ την περασμένη Τετάρτη η υπογραφή ενός «εργασιακού κώδικα», ο οποίος συντάχθηκε σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, βάσει του οποίου οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας θα πρέπει να περιέχουν κριτήρια επιδόσεων και σχήματα αξιολόγησης των εργαζομένων. Κάτι τέτοιο εκτιμάται ότι θα καταστήσει ευκολότερη την απόλυση εργαζομένων από τους Ρουμάνους εργοδότες.
Ο «κώδικας» προβλέπει ακόμη την κατάργηση της προστασίας των συνδικαλιστικών στελεχών απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, αφού δίνει στα αφεντικά το δικαίωμα για απολύσεις μελών διοίκησης συνδικάτων με το πρόσχημα της «μη εκπλήρωσης των στόχων εργασίας τους».
Προφανώς, έτσι διευκολύνεται η πολιτική της ρουμανικής κυβέρνησης για τη «διάσωση» της οικονομίας, που έχει οδηγήσει στη δραστική μείωση των μισθών, το πάγωμα των συντάξεων και απολύσεις δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο τομέα.
Αν ανατρέξετε στις εφημερίδες του Μάρτη 2009, δηλαδή πριν δύο χρόνια, θα βρείτε πλήθος δημοσιευμάτων για τα περιβόητα «golden boys», τα στελέχη των μεγάλων τραπεζών που με τις μεθόδους τους και τις υπέρογκες αμοιβές τους έριξαν τη διεθνή οικονομία στην ξέρα της κρίσης. Στην προσπάθειά του να βρει κάποια εξιλαστήρια θύματα και να αποκρύψει τον πραγματικό χαρακτήρα της κρίσης, το καπιταλιστικό σύστημα δε δίστασε να ρίξει στην πυρά των μέσων ενημέρωσης τα καλύτερα παιδιά του.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, τα «golden boys» κατηγορήθηκαν ως υπεύθυνα για την κρίση λόγω των πρακτικών τους και των αστρονομικών αμοιβών τους, τις οποίες εξασφάλιζαν μέσω των bonus για τις επιδόσεις τους. Κυβερνητικοί παράγοντες, διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί, έγκυροι αναλυτές, μέσα ενημέρωσης ξεκίνησαν μια εκστρατεία εξυγίανσης, ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία αυτών των «ασυνείδητων» κερδοσκόπων.
Την περασμένη Τετάρτη, δύο χρόνια μετά την κήρυξη του πολέμου κατά των «golden boys», διαβάσαμε στο τηλεγράφημα του πρακτορείου «Ρόιτερς» ότι ο αμερικανικής καταγωγής Μπομπ Ντάιμοντ, διευθύνων σύμβουλος της «Barclays», εισέπραξε μπόνους 6,5 εκατ. στερλινών για το 2010, ενώ προστέθηκαν στο προσωπικό του χαρτοφυλάκιο μετοχές της βρετανικής τράπεζας συνολικού ύψους 14 εκατ. στερλινών, που συνδέονται με όρους αποδοχών που είχαν συμφωνηθεί σε προηγούμενες οικονομικές περιόδους.
Τα πέντε υψηλότερα στελέχη στην ιεραρχία της «Barclays», συμπεριλαμβανομένου του κ. Ντάιμοντ, έλαβαν αποδοχές 47 εκατ. στερλινών, ενώ τα συνολικά μπόνους υπολογίζονται σε 2,5 δισ. στερλίνες, σύμφωνα με τον βρετανικό Τύπο.
Την ίδια ώρα, η «Barclays» ανακοίνωσε το κλείσιμο 100 υποκαταστημάτων στην Ισπανία και την απόλυση 700 υπαλλήλων...
ΙΑΠΩΝΙΑ - ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑ Υπό μελέτη βρίσκεται σχέδιο συγχώνευσης των χρηματιστηρίων του Τόκιο και της Οσάκα, σε μια χρονική στιγμή που «φουντώνουν» τα σενάρια για μια σειρά συμφωνιών στο χώρο των χρηματιστηριακών αγορών παγκοσμίως. Η συγχώνευση μεταξύ των δύο μεγαλύτερων ιαπωνικών χρηματιστηρίων θα είναι η τελευταία μιας σειράς σχεδιαζόμενων κινήσεων, αξίας άνω των 21 δισ. δολαρίων, που έχουν ανακοινωθεί από τον περασμένο Οκτώβρη, συμπεριλαμβανομένης της συμφωνίας του χρηματιστηρίου της Φρανκφούρτης να εξαγοράσει το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
ΦΟΛΚΣΒΑΓΚΕΝ - ΚΕΡΔΗ Αλμα κερδών στα 3,2 δισ. ευρώ παρουσίασε για το τέταρτο τρίμηνο του 2010 η γερμανική Volkswagen, καθώς η επεκτεινόμενη παγκόσμια αγορά αυτοκινήτου οδήγησε σε άνοδο τις πωλήσεις στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και ιδιαίτερα την Κίνα. Συγκριτικά, την αντίστοιχη περίοδο του 2009, τα κέρδη της εταιρείας ήταν στα 257 εκατ. ευρώ. Τα έσοδα της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας αυξήθηκαν κατά 22,5%, στα 34,33 δισ. ευρώ.
ΡΩΣΙΑ - ΟΠΛΑ Σε επίπεδο ρεκόρ ανήλθαν το 2010 οι εξαγωγές όπλων της Ρωσίας, ξεπερνώντας τα 8,6 δισ. δολάρια, με την Κίνα να απορροφά το 10% του συνόλου, όπως ανακοίνωσε την Πέμπτη το ρωσικό μονοπώλιο εξαγωγής όπλων Rosoboronexport. Το παραπάνω ποσό είναι ελαφρώς υψηλότερο από τα 8,5 δισ. δολάρια του 2009, αλλά δεν κατάφερε να πιάσει τις προσδοκίες για 10 δισ. δολάρια, καθώς ορισμένες μακρόχρονες συμφωνίες αγοράς όπλων ακυρώθηκαν.