Το μνημείο για τους μαχητές του ΔΣΕ που έπεσαν στη μάχη της Φλώρινας, το Γενάρη του 1949, θα στηθεί! Και θα είναι ένα μνημείο αντάξιο της μεγάλης αυτής θυσίας. Ενα μνημείο ανταπόκριση στο χρέος να αναδειχτεί η αιματοποτισμένη προσφορά του λαϊκού ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Το ανακοίνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ!

Και θα γίνει!

Χρόνια και χρόνια, το ΚΚΕ με διαρκείς πρωτοβουλίες παλεύει για να εκπληρωθεί αυτό το χρέος. Το χωράφι, στα νοτιοδυτικά της πόλης της Φλώρινας, το χωράφι που κανείς δεν όργωσε εξήντα τόσα χρόνια, το χωράφι που μέσα του κρατά τα κόκαλα περίπου 850 μαχητών του ΔΣΕ, θα γίνει πάρκο και στη μέση του θα στέκει λαμπρό το μνημείο των μαχητών.

Από το 1989, ακόμα, το ΚΚΕ διεκδίκησε να αναγνωριστεί αυτό το μέρος ως τόπος θυσίας, να απαλλοτριωθεί και να αναγερθεί μνημείο.

Στις 3 Νοέμβρη του 1996, με αφορμή τα 50 χρόνια του ΔΣΕ, έγινε επίσημη επίσκεψη στο χώρο του Χαρίλαου Φλωράκη. Ηταν η πρώτη μαζική διαδήλωση - εκδήλωση τιμής προς τους μαχητές που ήταν θαμμένοι στον ομαδικό τάφο της Φλώρινας.

Το Μάη του 2005 έγινε στην Πρέσπα συνάντηση των ΚΚ από Αλβανία, ΠΓΔΜ και Ελλάδα και επίσκεψη με κατάθεση στεφάνων στον ομαδικό τάφο.

Στις 14/3/2006 πραγματοποιείται συγκέντρωση και πορεία του ΚΚΕ μαζί με το τοπικό Παράρτημα της ΠΕΑΕΑ και ανέγερση μνημείου από μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Το μνημείο καταστράφηκε από «αγνώστους».

Στις 25/2/2007 γίνεται εκδήλωση του ΚΚΕ στη Φλώρινα μαζί με αντιστασιακούς αγωνιστές, πορεία προς τον ομαδικό τάφο, όπου διατρανώθηκε ξανά το αίτημα για απαλλοτρίωση του χώρου.

Τον Ιούλη του 2008 γίνεται στο χώρο μεγαλειώδης εκδήλωση της ΚΝΕ στα πλαίσια του 17ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου.

Το μνημείο που στήθηκε δυο φορές στο χώρο βεβηλώθηκε από «άγνωστους». Τώρα θα στηθεί κανονικά!

Το ΚΚΕ με απόφαση της ΚΕ αγόρασε το χώρο και ήδη έχουν μπει μπροστά οι διαδικασίες για την ανέγερση του μνημείου. Η προτελευταία πράξη ήταν όταν στις 16 Φλεβάρη του 2009, στο Ειρηνοδικείο της Φλώρινας εκδικάστηκαν ασφαλιστικά μέτρα που είχαν καταθέσει στις 17 Νοέμβρη του 2008, οι ιδιοκτήτες του οικοπέδου κατά των Γεωργίου Μούλη, γραμματέα της ΝΕ Φλώρινας του ΚΚΕ, Γιάννη Χώτου, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και Δημήτρη Γόντικα, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τα οποία ζητούσαν - μεταξύ άλλων - να απομακρυνθεί το μνημείο εκτός του οικοπέδου, να περιφραχτεί ο χώρος και να αναγνωριστούν ως νομείς και κύριοι της έκτασης.

Το ΚΚΕ με καθαρά πολιτικούς όρους τοποθετήθηκε στο Ειρηνοδικείο, υπογραμμίζοντας την επική και ηρωική μάχη που δόθηκε στη Φλώρινα από εκατοντάδες μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ, όλοι τους στο άνθος της ηλικίας τους, που θυσιάστηκαν για υψηλά ιδανικά, για κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, κατά του ιμπεριαλισμού.

Με τη δήλωσή του στο Ειρηνοδικείο Φλώρινας το ΚΚΕ ξεκαθάρισε ότι:

«Η τοποθέτηση αυτού του μνημείου - συμβόλου, αποτελεί πράξη πολιτικού χαρακτήρα. Είναι οφειλόμενο ιστορικό χρέος απότισης φόρου τιμής εκ μέρους του ΚΚΕ προς τους 850 μαχητές και μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), που θάφτηκαν ομαδικά το 1949 στο χώρο αυτό κι εξακολουθούν να παραμένουν μέχρι και σήμερα θαμμένοι σ' αυτήν την έκταση.

Είναι χαρακτηριστικό και ιστορικά καταγραμμένο από πολλές προσωπικές μαρτυρίες και φωτογραφικά ντοκουμέντα ότι "οι νικητές" έφεραν νεκρούς και τραυματίες στο συγκεκριμένο αυτό χώρο και τους έθαψαν όλους μαζί σε ομαδικό τάφο, ενώ οι τραυματίες ζούσαν ακόμη».

Ετσι, για το ΚΚΕ - αναφέρονταν στη δήλωση - ο χώρος αυτός έχει αποκτήσει αντικειμενικά «ιστορικό - μνημειακό» χαρακτήρα και ως τέτοιον τον θεωρεί και τον αναγνωρίζει. Οπως υπογραμμίζει, «ο χώρος αυτός έχει καταγραφεί στη συνείδηση του λαού ως χώρος σύμβολο και δεν μπορεί να αξιοποιηθεί για καμιά άλλη χρήση. Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνεται από τις επισκέψεις των συγγενών των θυμάτων, αλλά και δεκάδων χιλιάδων αγωνιστών απ' όλη τη χώρα που τον τιμούν ως χώρο - θυσιαστήριο».

Στις 12 Νοέμβρη του 2008 οι βουλευτές του ΚΚΕ κατέθεσαν στη Βουλή αναφορά στην οποία σημειώνονταν πως σχεδόν 60 χρόνια από τη λήξη του εμφυλίου πολέμου και είκοσι από την «τυπική» νομική άρση των συνεπειών του, εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα ανοιχτά ζητήματα, που εμποδίζουν την ουσιαστική άρση των συνεπειών του. Ενα τέτοιο ανοιχτό ζήτημα είναι ο ομαδικός τάφος στη Φλώρινα, όπου είναι θαμμένοι πάνω από 800 μαχητές του ΔΣΕ και που - 59 χρόνια μετά - δεν υπάρχει ούτε καν ένα απλό μνημείο που να δείχνει τον τόπο ταφής τους. «Θεωρούμε - σημειωνόταν - ότι είναι απαράδεκτο να συνεχίζει να υπάρχει ανοιχτό ένα ζήτημα, το οποίο έπρεπε να έχει λυθεί εδώ και πολλά χρόνια. Θα πρέπει, επιτέλους, η πολιτεία, αλλά και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Διεκδικούμε ο χώρος που είναι θαμμένοι οι 800 μαχητές του ΔΣΕ - ουσιαστικά, τόπος θυσίας - να απαλλοτριωθεί, με ευθύνη της πολιτείας, να χαρακτηριστεί τόπος ιστορικής μνήμης και χώρος πρασίνου και να ανεγερθεί μνημείο».

Η αναφορά υπογραφόταν από τις παρακάτω οργανώσεις: Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης Φλώρινας, Πανελλήνιος Πολιτιστικός Σύλλογος Φίλων και Απογόνων Εθνικής Αντίστασης και ΔΣΕ, Σύλλογος Γυναικών Φλώρινας, Λέσχη Πολιτισμού Φλώρινας, Φαρμακευτικός Σύλλογος Φλώρινας, Σωματείο Εργαζομένων - Τεχνιτών στην Ενέργεια.

Μιλώντας στο «Ρ» με αφορμή την απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για το μνημείο, ο Γιωργος Μούλης, γραμματέας της ΝΕ Φλώρινας του Κόμματος, σημείωσε:

«Το ΚΚΕ, από τη μεταπολίτευση και έπειτα, πάντα και στο πλευρό του Παραρτήματος Φλώρινας της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης, έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για την ανέγερση μνημείου αντάξιου της θυσίας των μαχητών του ΔΣΕ και ταυτόχρονα χαρακτηρισμό της έκτασης ως Τόπου Ιστορικής Μνήμης, χώρο πρασίνου (κοιμητήριο). Η επίμονη και πολύχρονη προσπάθεια του Κόμματος, συνέβαλε ώστε αυτό το αίτημα να συμμερίζονται και να στηρίζουν εκτός από δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές, εργαζόμενους και νέους σε όλη την Ελλάδα, και το Δημοτικό Συμβούλιο Φλώρινας, που με απόφασή του στο προς έγκριση Σχέδιο Πόλης του δήμου προτείνει ανάλογη αξιοποίηση. Επίσης, 16 μαζικοί φορείς του νομού Φλώρινας που εδώ και 1,5 χρόνο, μετά από πρωτοβουλία του Κόμματος, συγκρότησαν Επιτροπή Αγώνα, με σχετικό υπόμνημά τους ζητούν την ανέγερση μνημείου και το χαρακτηρισμό του χώρου ως Τόπου Ιστορικής Μνήμης, χώρο πρασίνου (κοιμητήριο). Η εξέλιξη αυτή, αποτελεί οφειλόμενο ιστορικό χρέος, προς τους 850 μαχητές και μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), που θάφτηκαν ομαδικά το 1949 στο χώρο αυτό κι εξακολουθούν να παραμένουν μέχρι και σήμερα θαμμένοι σ' αυτήν την έκταση, γνωστή ως "λάκκο της Φλώρινας". Το Κόμμα έδωσε τελικά τη λύση, αφού παρά τις προσπάθειες, η κωλυσιεργία και η γραφειοκρατία που επιδείχθηκε από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, μετέθετε την ικανοποίηση του αιτήματος στο απώτερο μέλλον».

«Η άρνηση υποταγής στους δυνάστες, ποτέ δεν υπήρξε λάθος στην ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας».

Φλώρινα, αίθουσα Πολιτιστικού Κέντρου, ώρα 11.30 το πρωί της Κυριακής 2 Νοέμβρη του 1996. Η φωνή που ακούγεται από τα μεγάφωνα και απλώνεται πάνω απ' την πόλη, τονίζει μία προς μία τις λέξεις. Προκαλεί τη σκέψη να σταθεί για λίγο μακριά απ' την εντύπωση. Να δει τα πράγματα όχι σαν νίκη ή ήττα, αλλά σαν ανάγκη τέτοια από αυτές που η κάλυψή τους κάνει τον τροχό της Ιστορίας να πηγαίνει μπροστά.

Στο βήμα ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης. Ακροατήριο εκατοντάδες επιζώντες μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, κομμουνιστές και κομμουνίστριες νεότερων γενιών και με μια δυναμική παρουσία μ' όλα τα νιάτα τους «στη φόρα», με τον «Τσε» να κυματίζει, τις κόκκινες σημαίες να αποδίδουν τιμές, δεκάδες κνίτες και κνίτισσες. Η αίθουσα κατάμεστη, το ίδιο και το φουαγιέ κι έξω οι σκάλες κι ο δρόμος για όσους δε χώρεσαν. Το γεγονός ξεχωριστό. «Ξεφεύγει» απ' αυτό που αναγγέλλει η αφίσα ως εκδήλωση για τα 50χρονα του ΔΣΕ. Ο καπετάνιος στο βήμα δεν κρύβει τη συγκίνησή του που βρίσκεται εδώ, στη Φλώρινα, σε μια εκδήλωση τιμής για ό,τι πιο περήφανο γέννησε το επαναστατικό εργατικό κίνημα της χώρας μας.

«Αγαπητοί φίλοι, αγαπητοί σύντροφοι, είπε ανεβαίνοντας στο βήμα, δε σας κρύβω πως χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι σήμερα μαζί σας, που ήρθα ξανά ύστερα από 47 χρόνια στην περιοχή του Βίτσι, φυσικά κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες από τότε, το 1949».

Και εξηγώντας τους λόγους αυτής της ιδιαίτερης χαράς, υπενθύμισε πως «η περιοχή έχει τόση μεγάλη προσφορά στον αγώνα του λαού μας, έδωσε τόσα για την εθνική ανεξαρτησία, τη δημοκρατία και την προκοπή του τόπου (...) Βρίσκομαι, είπε, σε μία περιοχή που αποτέλεσε Κάστρο και σύμβολο του ηρωικού αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που τα 50 του χρόνια γιορτάζουμε σήμερα εδώ στη Φλώρινα».

Αναφερόμενος στη συνέχεια στην ιστορία των λαϊκών αγώνων, σημείωσε:

«Στην ιστορία αυτού του τόπου δεν υπάρχει αγώνας για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας, της πατρίδας μας, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων, που δεν έχει διαστρεβλωθεί, δεν έχει συκοφαντηθεί από τις δυνάμεις της συντήρησης και της υποτέλειας στους ξένους. Τι δεν έχει ειπωθεί σε βάρος του αγώνα του λαού και των αγωνιστών του '21. Σε βάρος της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης. Σε βάρος της ηρωικής αντίστασης του Δεκέμβρη του 1944 ενάντια στην εγγλέζικη επιβολή και των ντόπιων συνεργατών τους. Τι δεν έχει ειπωθεί σε βάρος του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας για τον εμφύλιο πόλεμο 1946-1949 κλπ.».

«Και σήμερα - τόνισε - υποστηρίζουν ότι ο εμφύλιος πόλεμος μπορούσε να αποφευχθεί. Υποστηρίζουν πως το ΚΚΕ και το ΕΑΜ δεν έπρεπε να απαντήσουν με ένοπλη αντίσταση, ότι το ΚΚΕ φέρνει την ευθύνη γιατί δεν απέφυγε τη σύγκρουση, ενώ μπορούσε, και μια σειρά άλλα... Δε λένε όμως πέρα της ένοπλης αντίστασης ή της υποταγής στην εγγλέζικη κυριαρχία ποια άλλη λύση υπήρχε. Υποταγή στους ξένους ιμπεριαλιστές ή ένοπλη αντίσταση; Οι παλιοί θυμούνται ποια ήταν η κατάσταση (...) Η άρνηση υποταγής στους δυνάστες ποτέ δεν υπήρξε λάθος στην ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας».

«Με περίσσια περηφάνια, είπε, τιμούμε τα 50 χρόνια του ΔΣΕ. Ο αγώνας του ΔΣΕ ανεξάρτητα από την έκβασή του ήταν ένας αγώνας δίκαιος. Ενας αγώνας λαϊκής αντίστασης στα μεταπολεμικά σχέδια του ιμπεριαλισμού. Ενας αγώνας που λάμπρυνε τις πιο ηρωικές σελίδες της Ιστορίας μας.

Χρέος των επιζώντων - και με συγκίνηση σήμερα συνάντησα αρκετούς μαχητές εδώ σ' αυτή τη σύναξη - είναι να συμβάλουν, με τις μνήμες του αγώνα εκείνου, στην ολοκληρωμένη ιστορική μελέτη του ΔΣΕ. Τη μελέτη της δημιουργίας του, των στόχων του, την οργανωτική του διάρθρωση και ανάπτυξη, τη στρατηγική και τακτική του, τη δράση του. Η τέτοια επιστημονική μελέτη και τα συμπεράσματά της θα είναι χρήσιμα για το σήμερα και το αύριο. Δε φτάνει μόνο να θυμόμαστε τους αγώνες, αλλά να τους μαθαίνουν και οι νέες γενιές».

«Το ΚΚΕ, κατέληξε ο Χ. Φλωράκης, καλεί όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους να συμβάλουν στην παραπέρα ανάπτυξη της πάλης του λαού κατά της αντιλαϊκής πολιτικής. Να συμβάλουν στη δημιουργία ενός αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ενάντια στα ξένα και ντόπια μονοπώλια. Είχαμε θετικό εκλογικό αποτέλεσμα. Τη λύση όμως δε θα τη φέρουν τα εκλογικά αποτελέσματα. Το λαϊκό μέτωπο θα τη φέρει. Εκεί να μετράμε τις δυνάμεις μας (...) Ας αποτελέσει ο αγώνας του ΔΣΕ πηγή έμπνευσης στον αγώνα του λαού μας».

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με συγκίνηση ανακοινώνει στους συντρόφους, μέλη και φίλους του Κόμματος και της ΚΝΕ, στους αγωνιστές και στις αγωνίστριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και της ΕΑΜικής Αντίστασης, στον ελληνικό λαό, ότι, μετά από πολύχρονες προσπάθειες, πέρασε στην ιδιοκτησία του ΚΚΕ ο χώρος, στον οποίο βρίσκεται ο κοινός τάφος των περισσότερων από 800 μαχητριών και μαχητών του ΔΣΕ, τιμημένων νεκρών του στη μάχη της Φλώρινας το 1949.

Είναι μια ιστορική στιγμή. Με την αγορά από το ΚΚΕ της συγκεκριμένης έκτασης έγινε δυνατό να ξεπεραστούν οι δυσκολίες που εμπόδιζαν τη διαμόρφωση του χώρου και την ανέγερση μνημείου αντάξιου της μεγάλης αυτής θυσίας. Εγινε το πρώτο βήμα για να ανταποκριθούμε στο χρέος μας να αναδείξουμε την αιματοποτισμένη προσφορά του λαϊκού ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στην άνιση μάχη που έδωσε για το δίκιο του λαού μας.

Η ΚΕ απευθύνει κάλεσμα, πρώτα απ' όλα στους αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, να συμβάλουν στη συγκέντρωση των απαραίτητων οικονομικών για τη διαμόρφωση του χώρου και την ανέγερση του μνημείου.

ΑΘΗΝΑ 16/10/2009

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ