Παρά τις αισιόδοξες εκτιμήσεις του ότι «η διεθνής οικονομία αναθερμαίνεται», έσπευσε να προειδοποιήσει ότι η κρίση δεν τελείωσε και σε αυτή τη φάση το ενδιαφέρον πρέπει να στραφεί στους φτωχούς. «Τώρα πρέπει να προσέξουμε τους φτωχούς, που είναι τα πλέον ευάλωτα θύματα αυτής της κρίσης», δήλωσε και συμπλήρωσε: «Στην αντίθετη περίπτωση θα έχουμε μεγάλες κοινωνικές εντάσεις». Δεν πάει πολύς καιρός που την ίδια ανησυχία είχε εκφράσει και ο επικεφαλής του Γιουρογκρούπ Ζαν Κλοντ Γιούνκερ: «Το ποσοστό της απασχόλησης είναι πιθανό να υποχωρήσει, η ανεργία να αυξηθεί... υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθούμε σε μία αληθινή κοινωνική κρίση», επισήμανε. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι και κοινωνικές εντάσεις και λαϊκές εξεγέρσεις θα υπάρξουν τα επόμενα χρόνια. Το ζήτημα είναι να μην είναι τυφλές και αδιέξοδες πισωγυρίζοντας το λαϊκό κίνημα, αλλά να οδηγήσουν σε ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Θεμελιακή προϋπόθεση βέβαια η ύπαρξη επαναστατικού υποκειμένου και ευτυχώς στη χώρα μας υπάρχει. Γερά ΚΚΕ, λοιπόν, για να είναι δυνατός και εξοπλισμένος ο λαός για τις μεγάλες αναμετρήσεις.
Σχόλιο για την τηλεμαχία μεταξύ Καραμανλή - Παπανδρέου ζήτησαν οι δημοσιογράφοι από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ κι εκείνος έδωσε την εξής απάντηση: «Ακούσαμε δυο διαφορετικές λογικές δυο διαφορετικές φιλοσοφίες πολιτικής. Η μία μας λέει ότι θα συνεχίσει τις "μεταρρυθμίσεις" - κατεδαφίσεις ότι θα παγώσει τους μισθούς , θα περιστείλει τις συντάξεις, θα κάνει περικοπές στις κοινωνικές παροχές και θα δούμε. Και η άλλη λέει ότι θα αναθερμάνει την οικονομία, θα τονώσει την αγορά, θα ενισχύσει τους μη έχοντες και μη κατέχοντες. Εμείς από τη μεριά των εργαζομένων, των μη εχόντων και μη κατεχόντων ξέρουμε ποια είναι η σωστή πολιτική». «Αρκέστηκε» στα παραπάνω ο Γ. Παναγόπουλος γιατί φαίνεται, κατάλαβε, θα ήταν υπερβολικό να πει καθαρά «ψηφίστε ΠΑΣΟΚ»...
Η τοποθέτηση του προέδρου της ΓΣΕΕ μπορεί να μην είναι συνεπής με τα συμφέροντα των εργαζομένων (που από την εναλλάξ διαδοχή ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, η μόνη διαφορά που διαπιστώνουν είναι τα νέα δικαιώματα που ισοπεδώνονται) αλλά είναι συνεπής με την ιδιότητά του ως στελέχους της ΠΑΣΚΕ και του ΠΑΣΟΚ. Σ' αυτή τη βάση ο Γ. Παναγόπουλος ισχυρίζεται πως το ΠΑΣΟΚ διαφέρει από τη ΝΔ, αλλά και ότι ούτε λίγο ούτε πολύ είναι η ελπίδα των εργαζομένων! Οντας συνεπής με την «αποστολή» του ευνουχισμού του κινήματος, την οποία σταθερά υπηρετεί η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Καλλιεργώντας αυταπάτες στους εργαζόμενους ότι με την ανάλογη διαχείριση και όχι την ανατροπή της πολιτικής που γεννά τα προβλήματά τους θα δώσουν λύση σ' αυτά. Αυτή είναι η γραμμή πάνω στην οποία δουλεύουν εδώ και δεκαετίες οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες κοπιάζοντας - είναι αλήθεια - για να εγκλωβιστεί με κάθε μέσο το εργατικό κίνημα στο αδιέξοδο της συναίνεσης και της ταξικής υποταγής.
Θαυμάστε τον «αδέσμευτο», «ανεξάρτητο» και «ακομμάτιστο» Τύπο, την επομένη της τηλεμαχίας των δύο μονομάχων: ΤΑ ΝΕΑ: «Καθαρή νίκη Γιώργου στο τετ α τετ. Εκαψε το τελευταίο του χαρτί ο Καραμανλής». ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «Παράσταση ήττας από Καραμανλή». ΕΘΝΟΣ: «Χαριστική βολή για Καραμανλή». ΤΟ ΒΗΜΑ: «Με τον αέρα νέου πρωθυπουργού ο κ. Γ. Παπανδρέου κέρδισε τις εντυπώσεις στο ντιμπέιτ».
Και από την άλλη πλευρά. ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: «Ο πρωθυπουργός κυριάρχησε πλήρως και στο χθεσινό ντιμπέιτ». ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: «Ο πρωθυπουργός κατεδάφισε τον λαϊκιστή. Καθαρή υπεροχή του Κ. Καραμανλή στη χθεσινή τηλεμαχία». ΕΣΤΙΑ: «Χθες φάνηκε η διαφορά. Σαφής η υπεροχή του κ. Καραμανλή». Η ειρωνεία είναι ότι όλες αυτές οι εφημερίδες τον υπόλοιπο καιρό βάζουν τη μάσκα της «αντικειμενικής ενημέρωσης» και στηλιτεύουν τη στρατευμένη ενημέρωση. Προφανώς, πιστεύουν ότι οι αναγνώστες τους τρώνε κουτόχορτο...