Οι επιδιώξεις αυτές φάνηκαν καθαρά στη χτεσινοβραδινή ομιλία του Κ. Καραμανλή στην Αλεξανδρούπολη, όπου έδωσε συνέχεια στην κοκορομαχία της τηλεμαχίας που είχε το προηγούμενο βράδυ με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Ο πρωθυπουργός δεν περιορίστηκε στην επανάληψη των γνωστών κατηγοριών, ότι δηλαδή το ΠΑΣΟΚ δεν έχει σχέδιο για την έξοδο από την κρίση, αλλά προχώρησε ένα ακόμα βήμα, αμφισβητώντας ευθέως αν μπορεί να προωθήσει τις αναγκαίες για τα συμφέροντα των μονοπωλίων «διαρθρωτικές αλλαγές». «Εάν κέρδιζε την εξουσία θα ήταν ανήμπορο (σ.σ. το ΠΑΣΟΚ) να πάρει άμεσα τα αναγκαία μέτρα», είπε χαρακτηριστικά, ενώ από την άλλη υποστήριξε «εάν έκανε όσα λέει, θα οδηγούσε την οικονομία σε χρεοκοπία».

Ο Κ. Καραμανλής αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του στο να «αποδομήσει» μία προς μία τις εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να καταδείξει ότι σημαίνουν «περισσότερα βάρη για τα μεσαία και οικονομικά ασθενέστερα στρώματα», αλλά και να καταγγείλει ότι «εξαπατά και εμπαίζει τους πολίτες με ανεύθυνες υποσχέσεις». Κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ότι ξεπέρασε κάθε όριο ανευθυνότητας επειδή «από τη μια μοιράζει τα πάντα στους πάντες και από την άλλη προσπαθεί να χτίσει άλλοθι υπαναχώρησης. Ενα είναι περισσότερο από βέβαιο! Εάν έπαιρνε την εξουσία, δε θα έκανε τίποτε από όσα λέει!».

Στο πλαίσιο αυτό υποστήριξε ότι «η ενιαία φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα» που εξήγγειλε ο Γ. Παπανδρέου, σημαίνει «αύξηση των φόρων στα νοικοκυριά». Κοροϊδεύοντας και προκαλώντας στο έπακρο τα λαϊκά στρώματα, έκανε σύγκριση της δικής του εξαγγελίας για πάγωμα των μισθών και των συντάξεων με την εξαγγελία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για αυξήσεις μισθών που καλύπτουν τον πληθωρισμό, προκειμένου να καταλήξει στο συμπέρασμα πως με αυτή του ΠΑΣΟΚ «ευνοημένοι θα είναι οι υψηλόμισθοι»! Επανήλθε στο θέμα του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης θεωρώντας «προφάσεις εν αμαρτίαις» τα όσα είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην τηλεμαχία και τον κάλεσε να δώσει «καθαρές απαντήσεις».

Την ίδια στιγμή στη Ρηγίλλης επιστρατεύουν τα επιχειρήματα της τελευταίας στιγμής για να επανασυσπειρώσουν τους απογοητευμένους ψηφοφόρους. «Κάθε ψήφος που φεύγει από τη ΝΔ είναι προφανές ότι ευνοεί το ΠΑΣΟΚ», υποστήριξε ο Λ. Ζαγορίτης, επιχειρώντας να ορθώσει αναχώματα προς το ΛΑ.Ο.Σ. Χρησιμοποίησε επίσης και τη «λογική» του εκλογικού νόμου για να προβάλει τη θεωρία της χαμένης ψήφου όταν αυτή δεν κατευθύνεται σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. «Με το εκλογικό σύστημα που έχουμε αξία έχει ποιος θα τερματίσει πρώτος», τόνισε χαρακτηριστικά.

Πάντως, οι συζητήσεις για την «επόμενη μέρα» μιας εκλογικής ήττας δε λείπουν στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος. Είναι ενδεικτικό ότι η Ντ. Μπακογιάννη αν και επανέλαβε χτες (στον «Real FM») ότι δε θα είναι αυτή που θα αμφισβητήσει τον Κ. Καραμανλή σε περίπτωση εκλογικής ήττας, ωστόσο επισήμανε με νόημα ότι μετά την ήττα «θα περάσουμε από μία φάση ανασυγκρότησης και θα είμαστε πολύ γρήγορα ξανά ετοιμοπόλεμοι», σπεύδοντας βέβαια να διευκρινίσει πως «εγώ πιστεύω ότι δε θα χάσουμε».

Ακόμα χειρότερες συνθήκες δουλειάς επιφυλάσσουν για χιλιάδες νέους και νέες τα όσα προτείνει και ετοιμάζεται να υλοποιήσει το ΠΑΣΟΚ

Αυτές τις αντιλαϊκές και αντεργατικές προτάσεις κατέθεσε χτες ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπακωνσταντίνου, την ίδια στιγμή που προσπαθούσε να παραπλανήσει τα λαϊκά στρώματα και με αφορμή την τηλεμαχία ανάμεσα στον Γ. Παπανδρέου και τον Κ. Καραμανλή, να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση των «δυο διαφορετικών αντιλήψεων» εγκαλώντας τον πρωθυπουργό για «ψέματα» σχετικά με τα στοιχεία που έδωσε για τα ποσοστά της ανεργίας και του δημόσιου χρέους.

Ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ υποστήριξε ότι Γ. Παπανδρέου ΠΑΣΟΚ ήθελε «να μπει και πάλι καθαρά το δίλημμα ανάμεσα σε μια λογική που βλέπει το κοινωνικό κράτος ως φιλοδώρημα και σε μια λογική που βλέπει το κοινωνικό κράτος ως αναπόσπαστο κομμάτι της ανάπτυξης (...) έτσι μιλήσαμε για τις πολιτικές μας, για τη μείωση της ανεργίας». Βέβαια, ο ίδιος όταν κλήθηκε να περιγράψει πώς το ΠΑΣΟΚ θα καταπολεμήσει την ανεργία τόνισε ότι αυτό εξαρτάται «από τις ενεργητικές μορφές απασχόλησης, που θα δημιουργήσεις...». Σε πλήρη σύμπλευση δηλαδή με τις υποδείξεις της ΕΕ για επέκταση της μερικής απασχόλησης και της «ευελφάλειας», το ΠΑΣΟΚ στοχεύει στην παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Μάλιστα ο Γ. Παπακωνσταντίνου δεσμεύτηκε ότι το ΠΑΣΟΚ «δε θα καταργήσει τα "stage"», σημείωσε ότι η επιδότησή τους «δεν είναι με κοινοτικά χρήματα, είναι κατά 90% με εθνικούς πόρους» και ξεκαθάρισε ότι το ΠΑΣΟΚ «θα δημιουργήσει ανάλογες θέσεις όπου μπορούμε να βοηθήσουμε και τους εργαζομένους αυτούς, τους ανέργους, να έχουν μια μαθητεία, αλλά και τις επιχειρήσεις ν' αποκτήσουν ένα εργατικό δυναμικό που μπορεί να τους βοηθήσει, με μικρότερο κόστος, αυτό είναι θετικό. Θετικό για την οικονομία. Αρα, δεν έχει καμία λογική η κατάργησή τους στον ιδιωτικό τομέα για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας»... προσφέροντας τζάμπα εργατικό δυναμικό στους εργοδότες.

Την ίδια ώρα που παρουσίαζε τις συγκεκριμένες θέσεις ο Γ. Παπακωνσταντίνου προκαλώντας χιλιάδες εργαζόμενους, έχυνε «κροκοδείλια δάκρυα» για «το κλείσιμο των πέντε ασφαλιστικών εταιρειών και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά» αναφέροντας ότι «η κρίση έχει περάσει πια στην πραγματική οικονομία», και ανέφερε ότι το ΠΑΣΟΚ έρχεται «με συγκεκριμένες προτάσεις για τα ζητήματα αυτά, που αφορούν καλύτερη εποπτεία»!

Οσο μοίρασε υποσχέσεις για «καλύτερη εποπτεία» που θα σταματήσει τις απολύσεις, αναλάμβανε συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων σημειώνοντας πως υπάρχει «ένας πολύ μεγάλος, ανεκμετάλλευτος πόρος, που είναι το ΕΣΠΑ. Το ΕΣΠΑ, εάν αυτή τη στιγμή είχε μια απορρόφηση σύμφωνα με το χρόνο και τα ποσοστά που θα περίμενε κανένας, θα είχαν πέσει στην οικονομία πάνω από 6 δισ. Αρα λοιπόν, μια επιτάχυνση του ΕΣΠΑ μπορεί να ρίξει πόρους στην οικονομία»...

Εξάλλου χτες ο Γ. Παπανδρέου βρέθηκε στη Νέα Υόρκη όπου συμμετείχε στη συνεδρίαση του Προεδρείου της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς», στην οποία θα συζητηθούν και τα πορίσματα της «επιτροπής Τσίγκλιτζ» που έχουν συστήσει οι σοσιαλδημοκράτες και ασχολείται με την «παγκόσμια οικονομία», ώστε στη συνέχεια τις «σοσιαλιστικές» τους προτάσεις να τις καταθέσουν στη συνάντηση Κορυφής του γκρουπ των 20 πλουσιοτέρων χωρών (G20)».