ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μαχμούντ Αχμαντινετζάτ

Την προετοιμασία ενός νέου πακέτου «προτάσεων», όσον αφορά στο πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας του, το οποίο θα παρουσιαστεί στο νέο γύρο διαπραγματεύσεων που το Ιράν θα έχει με τη Δύση (Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και Γερμανία), ανήγγειλε ο Πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ. Αν και θεωρείται ένας από τους «συντηρητικότερους» εκπροσώπους του θεοκρατικού ιρανικού καθεστώτος, ο Αχμαντινετζάντ άνοιξε «έμμεσο» διάλογο με τον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ, δηλώνοντας, μάλιστα, ότι τον «εμπιστεύεται ως προς την εντιμότητα των προθέσεών του».

Η «διαχυτική» στροφή Αχμαντινετζάντ ερμηνεύεται, από πολλούς, ως προεκλογικό κόλπο ενόψει της επερχόμενης προεδρικής αναμέτρησης, καθώς οι Ιρανοί φέρονται βαθιά δυσαρεστημένοι, προσάπτοντάς του ότι άσκησε «ακραία» εξωτερική πολιτική και αμέλησε επισταμένα την εσωτερική δεινή οικονομική κατάσταση.

Πάντως, φαίνεται το θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης και ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός να επιλέγουν το ενδεχόμενο «βελτίωσης» των σχέσεών τους, με αντάλλαγμα, φυσικά, την αναγνώριση του Ιράν ως περιφερειακής δύναμης στην ευρύτερη περιοχή και την εξασφάλιση συμφερουσών οικονομικών συμφωνιών. Μια τέτοια προοπτική δε θα πρέπει, πλέον, να θεωρείται απίθανη, ούτε από την πλευρά της Ουάσιγκτον, ούτε από την πλευρά της Τεχεράνης, όποιος και αν είναι ο νικητής των επερχόμενων ιρανικών προεδρικών εκλογών.

Ε. Μ.

Ανθρωπος αυτός ο γίγας

Ενα έργο που γράφτηκε τη δεκαετία του 1940 στη Σοβιετική Ενωση ως σχολικό βιβλίο, και στη συνέχεια εκδόθηκε σε πολλές γλώσσες σε όλο τον κόσμο. Ως «παιδικό» βιβλίο ακολουθεί μια όμορφη μυθιστορηματική αφήγηση. Ομως, μόνο ως προς τη μορφή είναι ένα συναρπαστικό παραμύθι, γιατί το περιεχόμενό του βασίζεται στην υλιστική αντίληψη για την εξέλιξη του ανθρώπου. Ετσι με το διάβασμά του γνωρίζουμε αυτή την εξελικτική πορεία από την εποχή που ο άνθρωπος ζούσε στα δέντρα μέχρι την πρώτη δουλοκτητική κοινωνία. Μέσα απ' όλο το βιβλίο αναδεικνύεται ότι η ανθρώπινη κοινωνία εξελίσσεται και ότι αυτή η εξέλιξη είναι μια απόλυτα υλική διαδικασία που οφείλεται στην εργασία του ανθρώπου. Με καταπληκτικό τρόπο περιγράφεται το βασικό χαρακτηριστικό που έκανε τον άνθρωπο να επιβιώσει και να κυριαρχήσει σε ένα απόλυτα εχθρικό περιβάλλον, δηλαδή το γεγονός ότι ο άνθρωπος δούλευε ομαδικά - συλλογικά. Μια διαδικασία κατά την οποία ο άνθρωπος επιδρούσε πάντα στη φύση με την εργασία του και ταυτόχρονα εξελισσόταν ο ίδιος απ' αυτή τη διαδικασία. Αν και το βιβλίο απευθύνεται σε νεότερες ηλικίες, ο τρόπος που είναι γραμμένο, το πρωτότυπο ύφος του το έκαναν ιδιαίτερα δημοφιλές αλλά και χρήσιμο ανάγνωσμα και για ενήλικους. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Ο χυδαίος αντικομμουνισμός... .

Γρηγοριάδης Κώστας

Η προσπάθεια της κυρίαρχης προπαγάνδας να στιγματίσει το σοσιαλισμό και τις κατακτήσεις του, για να χτυπήσει σήμερα το λαϊκό κίνημα και την ταξική πρωτοπορία του, παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, επιστρατεύοντας και καινούρια μέσα. Η προσπάθεια να συκοφαντηθεί η περίοδος της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ επί Στάλιν, με την ανακάλυψη «εγκλημάτων» που κατασκευάστηκαν στα υπόγεια της πιο άθλιας προπαγάνδας, και οι συνειρμοί που απροκάλυπτα επιχειρούνται για το ΚΚΕ και την «εμμονή» του στην υπεράσπιση του σοσιαλισμού, είναι μέρος και αιχμή αυτής της άθλιας προσπάθειας. Ο στόχος είναι καθαρός: Να ταυτιστεί η πρωτοπορία των εργατικών αγώνων με μιαν ιδεολογία που νομιμοποιεί τα δήθεν «εγκλήματα», να απαξιωθεί στα μάτια των εργαζομένων και να χτυπηθούν έτσι οι ταξικοί αγώνες, η ίδια η πάλη για την ανατροπή του συστήματος που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

... και τα πραγματικά εγκλήματα

Μια, όμως, και ψάχνουν για εγκλήματα και εγκληματίες, θα τους βοηθήσουμε εμείς. Είναι ή δεν είναι έγκλημα η δολοφονία από το κεφάλαιο 2,2 εκατομμυρίων εργαζομένων, που κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους παγκόσμια από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, με ρυθμούς, μάλιστα, αυξανόμενους κατά 10% τα τελευταία χρόνια;

Είναι ή δεν είναι έγκλημα τα 270 εκατομμύρια των εργαζομένων παγκοσμίως που έχουν υποστεί μη θανατηφόρο εργατικό ατύχημα και τα 160 εκατομμύρια που υποφέρουν από επαγγελματικές ασθένειες;

Είναι ή δεν είναι έγκλημα ο θάνατος 130 και πλέον εργαζομένων στη χώρα μας κατά μέσο όρο κάθε χρόνο, από εργατικά ατυχήματα και άλλων 2.500 από επαγγελματικές ασθένειες, σύμφωνα με την επίσημη μόνο καταγραφή;

Είναι ή δεν είναι έγκλημα το γεγονός ότι η εργοδοσία τιμωρεί την απεργία με απόλυση, όπως έγινε πρόσφατα στη «Νιούσφον», μετά την κινητοποίηση στις 2 Απρίλη;

Είναι ή δεν είναι έγκλημα ο εκβιασμός «ή αποδέχεσαι μείωση αποδοχών και ωραρίου, ακόμα και αλλαγή του τόπου δουλειάς και κατοικίας, ή απολύεσαι»; Εκβιασμό, τον οποίο, στο όνομα της κρίσης, αντιμετωπίζουν χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα.

Είναι ή δεν είναι έγκλημα η απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης σε επιχειρήσεις γκέτο, όπως η «ΔΕΛΤΑ» («Vivartia») και άλλες;

Δεν περιμένουμε καμιά απάντηση από τους, κατά τα άλλα, λαλίστατους απολογητές του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτοί που έφτασαν στο σημείο να αθωώσουν ακόμα και το ναζισμό για να επιτεθούν στο σοσιαλισμό, είναι βέβαιο πως δε θα διστάσουν σε τίποτα να αναγορεύσουν το κεφάλαιο σε ευεργέτη και τα κόμματά του σε σωτήρες, έστω και αν τα καθημερινά εγκλήματα στους τόπους δουλειάς δίνουν και παίρνουν...

Φούμαρα λόγω αντιλαϊκής πολιτικής

Μάταια αναζητεί η κυβέρνηση να βρει κάποια φιλολαϊκά μέτρα, μπας και συγκρατήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια ενόψει των ευρωεκλογών. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει κανένα ούτε πριν, ούτε και κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ελλείψει, λοιπόν, ουσιαστικών φιλολαϊκών μέτρων, η κυβέρνηση πουλάει ακριβά τα ψίχουλα, όπως το επίδομα των 500 ευρώ σε ανέργους και χαμηλοσυνταξιούχους (δικαιούχους ΕΚΑΣ) που έχουν πάρει στεγαστικό δάνειο. Επίσης ό,τι λανσάρει ως φιλολαϊκό μέτρο πάει κατ' ευθείαν στις τσέπες των επιχειρηματιών, όπως τα 2,5 δισ. για τη «θωράκιση της απασχόλησης». Ταυτόχρονα, επιδίδεται στο δοκιμασμένο εμπόριο ελπίδων, επιχειρώντας να εγκλωβίσει συνειδήσεις και ψήφους μεγάλων κοινωνικών κατηγοριών. Για παράδειγμα, έκλεισε πονηρά το μάτι σε 200.000 συμβασιούχους του Δημοσίου, «διαρρέοντας» ότι ίσως μονιμοποιηθούν μέσω του ευρωδικαστηρίου. Βέβαια, επίσημα, προχώρησε σε «χαλαρή» διάψευση, αλλά οι εντυπώσεις και οι φρούδες προσδοκίες μένουν. Τη σκυτάλη πήρε το ΥΠΕΧΩΔΕ, προαναγγέλλοντας ένταξη στο σχέδιο πόλης περίπου 200.000 στρεμμάτων στο Λεκανοπέδιο... Προφανώς, η κυβέρνηση έχει ξεχάσει ότι παρόμοια φτηνά κόλπα έκαναν και οι πράσινοι προκάτοχοί της, αλλά δεν τους έσωσαν, όπως δε θα σώσουν και την ίδια. Το ζήτημα, όμως, είναι να «σωθεί» ο εργαζόμενος λαός. Και άλλος δρόμος δεν υπάρχει, παρά μόνον η ταξική συσπείρωση και η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.

Τιμές καυσίμων

Το υπουργείο Ανάπτυξης ανακοίνωσε προχτές ότι από τη Μεγάλη Δευτέρα έχουν ενταθεί οι έλεγχοι των ΚΕΔΑΚ (Κλιμάκια Ελέγχου Διακίνησης και Αποθήκευσης Καυσίμων). Σκοπός, λέει, είναι η τήρηση των όρων αποθήκευσης, μεταφοράς, τελικής πώλησης και γενικότερα διακίνησης πετρελαιοειδών προϊόντων.

Σοβαρά; Τι μας λένε;

Γι' αυτό έχει πάρει και πάλι η βενζίνη την ανηφόρα; Από τους πολλούς ελέγχους;

Καιρός να σταματήσει η πλάκα. Το να γίνεται έλεγχος για την ποιότητα των καυσίμων ή τη σωστή μεταφορά, όπως κι αν γίνεται αυτός και με όποιο προσωπικό, εξοπλισμό κλπ., κακό δεν κάνει.

Αλλά όταν τρέμει η καρδιά σου μόλις πλησιάζεις πρατήριο βενζίνης και κοιτάς να την βγάλεις με όσο γίνεται λιγότερο γέμισμα, η λύση δεν είναι ο έλεγχος για τη μεταφορά, αλλά ο έλεγχος για την τιμή.

Την τιμή που ανεβαίνει ταχύτατα όταν αυξάνονται οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου και κατεβαίνει με ρυθμούς χελώνας, όταν αυτές οι τιμές μειώνονται κατακόρυφα. Και για την τιμή που ανεβαίνει ακόμα κι όταν μειώνονται οι διεθνείς τιμές.

Αλλά εκεί πού να βάλει χέρι η κυβέρνηση, μόνο μεγάλα λόγια είναι. Και ετοιμάζεται η ΕΕ να μας βάλει «χέρι» για τις συνθήκες ανταγωνισμού. Αυτό τη μάρανε κι αυτήν, αν θα μπορούν όλες οι εταιρίες να μας αδειάζουν την τσέπη και όχι μόνο αυτές που λειτουργούν σήμερα στη χώρα...